(Sprawa C-356/04)
(2004/C 273/23)
(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2004 r.)
Dnia 18 sierpnia 2004 r. do sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony na podstawie wyroku Rechtbank van Koophandel te Brussel z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie Lidl Belgium GmbH & Co KG przeciwko NV Etablissementen Franz Colruyt
Rechtbank van Koophandel te Brussel zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1. Czy wykładni art. 3a ust. 1 lit a) dyrektywy 84/450/EWG (wprowadzonej dyrektywą 97/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 października 1997 r. zmieniającą dyrektywę 84/450/EWG dotyczącą reklamy wprowadzającej w błąd w celu włączenia do niej reklamy porównawczej) należy dokonać w ten sposób, że porównanie ogólnego poziomu cen reklamującego z cenami konkurentów, w ramach którego dokonana jest ekstrapolacja na podstawie porównania cen przykładowych towarów, jest niedopuszczalne, ponieważ wywołuje w każdym przypadku wrażenie, że ceny reklamującego są niższe w odniesieniu do całego zakresu towarów, podczas gdy dokonane porównanie odnosi się jedynie do ograniczonych przykładów towarów, chyba że reklama umożliwia ustalenie, które i ile z towarów reklamującego z jednej strony i konkurentów przedstawionych w porównaniu z drugiej zostało porównanych, a także umożliwia rozpoznanie, gdzie każdy z konkurentów przedstawionych w porównaniu został spozycjonowany w tym porównaniu oraz jakie są ich ceny w porównaniu z cenami reklamującego i innych konkurentów przedstawionych w porównaniu?
2. Czy wykładni art. 3a ust. 1 lit. b) dyrektywy 84/450/EWG (wprowadzonej dyrektywą 97/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 października 1997 r. zmieniającą dyrektywę 84/450/EWG dotyczącą reklamy wprowadzającej w błąd w celu włączenia do niej reklamy porównawczej) należy dokonać w ten sposób, że reklama porównawcza jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy porównanie dotyczy poszczególnych towarów i usług realizujących te same potrzeby lub mających te same cele z wyłączeniem przykładowych towarów, które generalnie, ale niekoniecznie w odniesieniu do wszystkich podgrup towarów, realizują te same potrzeby lub mają te same cele?
3. Czy wykładni art. 3a ust. 1 lit. c) dyrektywy 84/450/EWG (wprowadzonej dyrektywą 97/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 października 1997 r. zmieniającą dyrektywę 84/450/EWG dotyczącą reklamy wprowadzającej w błąd w celu włączenia do niej reklamy porównawczej) należy dokonać w ten sposób, że reklama porównawcza, w której porównuje się ceny towarów lub ogólny poziom cen konkurentów, jest tylko wtedy obiektywna, jeśli wymienia ona porównywane towary i ceny reklamującego i wszystkich konkurentów, których dotyczy porównanie, oraz umożliwia poznanie cen stosowanych przez reklamującego i jego konkurentów, przy czym w tym przypadku wszystkie towary uwzględnione w porównaniu muszą zostać wymienione wyraźnie w odniesieniu do każdego z poszczególnych dostawców?
4. Czy wykładni art. 3a ust. 1 lit. c) dyrektywy 84/450/EWG (wprowadzonej dyrektywą 97/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 października 1997 r. zmieniającą dyrektywę 84/450/EWG dotyczącą reklamy wprowadzającej w błąd w celu włączenia do niej reklamy porównawczej) należy dokonać w ten sposób, że jedna z cech wymienionych w reklamie porównawczej spełnia wymóg możliwości zweryfikowania w rozumieniu tego artykułu jedynie wtedy, gdy może ona zostać zweryfikowana pod względem jej prawdziwości przez adresatów reklamy lub też wystarczy, że może ona zostać zweryfikowana przez osoby trzecie, do których reklama nie została skierowana?
5. Czy wykładni art. 3a ust. 1 lit. c) dyrektywy 84/450/EWG (wprowadzonej dyrektywą 97/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 października 1997 r. zmieniającą dyrektywę 84/450/EWG dotyczącą reklamy wprowadzającej w błąd w celu włączenia do niej reklamy porównawczej) należy dokonać w ten sposób, że cena towarów i ogólny poziom cen konkurentów jako takie stanowią cechę możliwą do zweryfikowania?
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2004.273.12 |
| Rodzaj: | Informacja |
| Tytuł: | Sprawa C-356/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony mocą wyroku Rechtbank van Koophandel te Brussel z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie Lidl Belgium GmbH & Co KG przeciwko NV Etablissementen Franz Colruyt. |
| Data aktu: | 06/11/2004 |
| Data ogłoszenia: | 06/11/2004 |