Skarga wniesiona dnia 29 czerwca 2004 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii(Sprawa C-275/04)
(2004/C 217/28)
(Dz.U.UE C z dnia 28 sierpnia 2004 r.)
Dnia 29 czerwca 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Królestwu Belgii sporządzona przez Komisję Wspólnot Europejskich, reprezentowaną przez C. Giolito i G. Wilmsa, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:
1) stwierdzenie, że:
– nie księgując, zgodnie z art. 6 ust. 3 lit. a) rozporządzenia 1150/2000(1), w wyznaczonym terminie ustalonych należności;
oraz
– nie sprawdzając, czy od dnia 1 stycznia 1995 r. miały miejsce inne opóźnienia w udostępnianiu środków własnych będące następstwem spóźnionego zaksięgowania, o którym mowa w art. 6 ust. 3 lit. a) rozporządzenia 1150/2000, niszcząc rejestry obejmujące ten okres i nie przekazując ich Komisji w celu umożliwienia jej obliczenia odsetek za zwłokę należnych zgodnie z art. 11 rozporządzenia 1552/89(2) z tytułu spóźnionego udostępnienia środków własnych;
Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 6 ust. 3, art. 9, 10 i 11 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonujące decyzję 94/728/WE, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot(3), które, z mocą od 31 maja 2000 r. uchyliło i zastąpiło mające ten sam przedmiot rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 25 maja 1989 r. wykonujące decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot(4) oraz art. 10 Traktatu WE.
2) obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.
Zarzuty prawne i główne argumenty
Brak poszanowania przepisów wspólnotowych przez Królestwo Belgii w dziedzinie zapisów księgowych doprowadził do istnienia opóźnień w udostępnianiu środków własnych. Państwa Członkowskie są zobowiązane do dokonywania zapisów księgowych kwot ustalonych należności, w odniesieniu do których zostało ustanowione zabezpieczenie i które nie są kwestionowane, zgodnie z art. 6 ust. 3 lit. a) rozporządzenia 1150/2000 ("Zaksięgowanie A"), podczas gdy zaksięgowanie, o którym mowa w art. 6 ust. 3 lit. b) tego rozporządzenia ("Zaksięgowanie B") jest zastrzeżone wyłącznie dla ustalonych należności, które nie zostały jeszcze pobrane i dla których nie zostało ustanowione zabezpieczenie. Kwoty objęte zabezpieczeniem ustanowionym w ramach zewnętrznej procedury tranzytowej (T1, karnet TIR, karnet ATA, itd.) mogą zostać wykazane w oddzielnym zaksięgowaniu tylko pod warunkiem, że zostały prawidłowo zakwestionowane, co oznacza w szczególności przestrzeganie terminów oraz wniesienie skargi na piśmie.
Komisja nie może przyjąć wyjaśnień przedstawianych przez Belgię, mających na celu usprawiedliwienie stwierdzonych anomalii i opóźnień w zaksięgowaniu.
_____
(1) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonujące decyzję 94/728/WE, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 130, str. 1).
(2) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 25 maja 1989 r. wykonujące decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 155, str. 1).
(3) Dz.U. L 293, str. 9.
(4) Dz.U. L 185, str. 24.