(Sprawa T-143/04)(2004/C 190/29)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE C z dnia 24 lipca 2004 r.)
Dnia 13 kwietnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesiona przez Antoniettę Camurato Carfagno, zamieszkałą w Braine-L'Alleud (Belgia), reprezentowaną przez Carlosa Mourato, avocat.
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– uchylenie decyzji osoby oceniającej w postępowaniu odwoławczym z dnia 9 kwietnia 2003 r., odnoszącej się do sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej skarżącej za okres od dnia 1 lipca 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.;
– uchylenie decyzji organu uprawnionego do mianowania nie uwzględniającej sprzeciwu skarżącej ( R/353/03);
– zaprotokołowanie, że skarżąca zastrzega sobie prawo do podniesienia dodatkowego zarzutu, opartego na nadużyciu władzy przez osoby oceniające i organ uprawniony do mianowania;
– zasądzenie od strony pozwanej kosztów sądowych, jak również niezbędnych wydatków poniesionych w związku z postępowaniem, w szczególności z ustanowieniem adresu dla doręczeń, podróży i pobytu, a także wynagrodzenia adwokata i jego wydatków.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca nie zgadza się z dotyczącym jej sprawozdaniem z przebiegu kariery zawodowej za okres od dnia 1 lipca 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi, że oceny zawarte w sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej są oczywiście błędne, biorąc pod uwagę liczne czynności i wydarzenia, które miały miejsce w trakcie i po upływie przedmiotowego okresu, a także opisy sporządzone przez osobę oceniającą i zatwierdzającą, które przeczą przyznanej ocenie i jej znaczeniu.
Skarżąca uważa ponadto, że sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej narusza art. 43 regulaminu pracowniczego przez to, że nowy system oceniania może doprowadzić do zaniżania ocen urzędników, co zdaniem skarżącej ma miejsce w jej przypadku, przy uwzględnieniu w szczególności obowiązku przestrzegania docelowej średniej 14/20.
Ponadto skarżąca podnosi:
– oczywisty błąd w ocenie;
– naruszenie zasady równego traktowania;
– naruszenie obowiązku uzasadnienia.
