Międzynarodowa konwencja o bezpiecznych kontenerach. Genewa.1972.12.02.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA

o bezpiecznych kontenerach,

sporządzona w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 2 grudnia 1972 r. została sporządzona w Genewie Międzynarodowa konwencja o bezpiecznych kontenerach (KBK).

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 15 listopada 1979 r.

(Tekst konwencji zawiera załącznik do niniejszego numeru).

ZAŁĄCZNIK

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA

o bezpiecznych kontenerach (KBK),

sporządzona w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r.

Preambuła

Umawiające się Strony,

uznając potrzebę utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa życia ludzkiego przy manipulowaniu kontenerami, ich piętrzeniu i transporcie,

świadome potrzeby ułatwiania międzynarodowego transportu kontenerowego,

uznając z związku z tym korzyści płynące z ustalenia wspólnych wymagań międzynarodowych w sprawach bezpieczeństwa,

biorąc po uwagę, że cel ten najlepiej można osiągnąć przez zawarcie konwencji,

postanowiły ustalić wymagania dotyczące konstrukcji dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas manipulowania kontenerami, ich piętrzenia i transportu w trakcie normalnych operacji i w tym celu

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  I

Ogólne zobowiązanie wynikające z niniejszej konwencji

Umawiające się Strony zobowiązują się wprowadzić w życie postanowienia niniejszej konwencji i załączników do niej, stanowiących jej integralną część.

Artykuł  II

Definicje

W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli nie przewidziano inaczej:

1. "Kontener" oznacza urządzenie transportowe:

a) o charakterze trwałym i wystarczająco mocne, aby mogło być wielokrotnie użyte;

b) zaprojektowane specjalnie do ułatwiania przewozu ładunków jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu, bez potrzeby przeładunków pośrednich;

c) zaprojektowane tak, aby mogło być zamocowane oraz aby można nim było łatwo manipulować, i w tym celu wyposażone w naroża zaczepowe;

d) o takich rozmiarach, że powierzchnia zawarta między czterema zewnętrznymi dolnymi narożami wynosi;

i) co najmniej 14 m² (150 stóp kwadratowych) lub

ii) co najmniej 7 m² (75 stóp kwadratowych), jeżeli jest wyposażone w górne naroża zaczepowe;

określenie "kontener" nie obejmuje ani pojazdów, ani opakowań, jednakże kontenery przewożone na podwoziach są objęte tym określeniem.

2. "Naroża zaczepowe" oznaczają urządzenia z otworami i powierzchniami czołowymi, zamocowane w górnych lub dolnych narożnikach, służące do manipulowania kontenerem, jego piętrzenia lub zamocowania,

3. "Administracja" oznacza rząd Umawiającej się Strony, pod której zwierzchnictwem kontenery zostały uznane.

4. "Uznany" oznacza zatwierdzony przez administrację.

5. "Uznanie" oznacza decyzję administracji, że typ konstrukcji lub kontener jest bezpieczny w rozumieniu niniejszej konwencji.

6. "Transport międzynarodowy" oznacza transport między punktami wyjazdu i przeznaczenia, znajdującymi się na terytorium dwóch państw, gdy co najmniej w jednym z nich obowiązuje niniejsza konwencja. Niniejsza konwencja będzie obowiązywać także, gdy część operacji transportowych między dwoma państwami odbywa się na terytorium państwa, w którym obowiązuje niniejsza konwencja.

7. "Ładunek" oznacza towary, wyroby, produkty i przedmioty wszelkiego rodzaju przewożone w kontenerach.

8. "Nowy kontener" oznacza kontener, którego budowę rozpoczęto w dniu wejścia w życie niniejszej konwencji lub później.

9. "Istniejący kontener" oznacza kontener nie będący nowym kontenerem.

10. "Właściciel" oznacza właściciela, tak jak to przewiduje wewnętrzne prawo Umawiającej się Strony, lub dzierżawcę czy też poręczyciela, jeżeli umowa między Stronami przewiduje przyjęcie odpowiedzialności właściciela przez takiego dzierżawcę lub poręczyciela.

11. "Typ kontenera" oznacza zaprojektowany typ konstrukcji uznany przez administrację.

12. "Seryjny kontener" oznacza każdy kontener wykonany zgodnie z uznanym typem konstrukcji.

13. "Prototyp" oznacza kontener wzorcowy dla kontenerów wyprodukowanych lub tych, które mają być produkowane seryjnie zgodnie z typem konstrukcji.

14. "Maksymalna masa brutto", czyli "R", oznacza maksymalną dopuszczalną masę własną kontenera wraz z ładunkiem.

15. "Masa tary" oznacza masę własną pustego kontenera, łącznie z zamocowanymi do niego na stałe elementami wyposażenia pomocniczego.

16. "Maksymalna dopuszczalna masa Ładunku", czyli "P", oznacza różnice między maksymalną masą brutto a masą tary.

Artykuł  III

Zastosowanie

1. Niniejszą konwencję stosuje się do nowych i istniejących kontenerów przeznaczonych do transportu międzynarodowego, z wyłączeniem kontenerów przeznaczonych specjalnie do transportu lotniczego.

2. Każdy nowy kontener wymaga uznania zgodnie z postanowieniami dotyczącymi próby konstrukcji lub prób pojedynczego kontenera, jak to określa załącznik I.

3. Każdy istniejący kontener wymaga uznania zgodnie z odpowiednimi postanowieniami dotyczącymi uznania istniejących kontenerów, podanymi w załączniku I, w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszej konwencji.

Artykuł  IV

Próby, przeglądy, uznawanie i utrzymanie

1. Dla wprowadzenia w życie postanowień zawartych w załączniku I każda administracja powinna ustalić skuteczny tryb postępowania dotyczący prób, przeglądów i uznawania kontenerów, zgodnie z kryteriami ustalonymi w niniejszej konwencji, z tym jednak, że administracja może powierzyć takie próby, przeglądy i uznawanie należycie przez nią upoważnionym organizacjom.

2. Administracja, która powierza próby, przeglądy i uznawanie którejkolwiek organizacji, powinna o tym zawiadomić Sekretarza Generalnego Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej w celu przekazania tej wiadomości Umawiającym się Stronom.

3. Wniosek o uznanie można wnieść do administracji każdej z Umawiających się Stron.

4. Każdy kontener powinien być utrzymywany w stanie gwarantującym bezpieczeństwo zgodnie z postanowieniami załącznika I.

5. Jeżeli uznany kontener w rzeczywistości nie spełnia wymagań załączników I i II, zainteresowana administracja powinna podjąć takie kroki, jakie uzna za niezbędne, aby doprowadzić kontener do stanu zgodnego z tymi wymaganiami lub wycofać jego uznanie.

Artykuł  V

Przyjęcie uznania

1. Uznanie wydane pod zwierzchnictwem jednej z Umawiających się Stron na warunkach ustalonych przez niniejszą konwencję powinno być przyjęte przez inne Umawiające się Strony w zakresie wszystkich celów objętych niniejszą konwencją. Uznanie takie powinno być traktowane przez inne Umawiające się Strony jako posiadające taką samą moc jak uznanie wydane przez nie same.

2. Umawiająca się Strona nie powinna narzucać żadnych innych wymagań dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji lub prób kontenerów objętych postanowieniami niniejszej konwencji, z zastrzeżeniem jednak, że nic w niniejszej konwencji nie wyklucza stosowania postanowień lub przepisów ustawodawstwa wewnętrznego albo umów międzynarodowych, określających dodatkowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji lub prób kontenerów zaprojektowanych specjalnie do przewozu niebezpiecznych ładunków, kontenerów o takich wyjątkowych cechach, które umożliwiają przewożenie cieczy luzem, lub kontenerów transportowanych drogą lotniczą. Określenie "niebezpieczne ładunki" powinno mieć znaczenie nadane mu przez porozumienie międzynarodowe.

Artykuł  VI

Kontrola

1. Każdy kontener uznany zgodnie z artykułem * podlega kontroli na terytorium Umawiających się Stron przez funkcjonariuszy należycie upoważnionych przez Umawiające się Strony. Taka kontrola powinna ograniczyć się do sprawdzenia, czy kontener ma ważną tabliczkę uznania kontenera za bezpieczny, jak wymaga tego niniejsza konwencja, jeśli nie istnieje poważna podstawa do podejrzenia, że stan kontenera może stanowić oczywiste zagrożenie bezpieczeństwa. W takim przypadku funkcjonariusz przeprowadzający kontrolę powinien skorzystać ze swoich praw tylko w takim zakresie, jaki okaże się niezbędny do zapewnienia przywrócenia kontenerowi bezpiecznego stanu przed dalszą jego eksploatacją.

2. Jeżeli okaże się, że kontener stał się niebezpieczny na skutek wady, która mogła już istnieć, gdy kontener został uznany, administracja odpowiedzialna za to uznanie powinna być o tym poinformowana przez Umawiającą się Stronę, która wykryła tę wadę.

Artykuł  VII

Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisania do dnia 15 stycznia 1973 r. w Biurze Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie, a następnie od dnia 1 lutego 1973 r. do dnia 31 grudnia 1973 r. włącznie w siedzibie Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej w Londynie (zwanej dalej "Organizacją") dla wszystkich państw członków Organizacji Narodów Zjednoczonych lub członków każdej z organizacji wyspecjalizowanych Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej lub stron Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz dla każdego innego państwa zaproszonego przez Zgromadzenie Ogólne organizacji Narodów Zjednoczonych do stania się stroną niniejszej konwencji.

2. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez państwa, które ją podpisały.

3. Niniejsza konwencja pozostanie otwarta do przystąpienia dla każdego państwa, o którym mowa w ustępie 1.

4. Dokumenty ratyfikacyjne oraz dokumenty przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą składane Sekretarzowi Generalnemu Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej (zwanemu dalej "Sekretarzem Generalnym").

Artykuł  VIII

Wejście w życie

1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty złożenia dziesiątego dokumentu ratyfikacyjnego albo dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. W stosunku do każdego państwa, które ratyfikuje, przyjmuje i zatwierdzi niniejszą konwencję lub przystąpi do niej po złożeniu dziesiątego dokumentu ratyfikacyjnego albo dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty złożenia przez to państwo jego dokumentu ratyfikacyjnego albo dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

3. Każde państwo, które stanie się stroną niniejszej konwencji po wejściu w życie każdej poprawki, jeżeli nie zgłosi ono odrębnego zdania, będzie:

a) uważane za stronę zmienionej konwencji lub

b) uważane za stronę nie zmienionej konwencji w stosunku do każdej strony konwencji nie związanej daną poprawką.

Artykuł  IX

Postępowanie przy wprowadzaniu poprawek do którejkolwiek lub kilku części niniejszej konwencji

1. Poprawki do niniejszej konwencji mogą być wniesione na wniosek Umawiającej się Strony przy zastosowaniu każdego postępowania określonego w niniejszym artykule.

2. Wniesienie poprawki po rozpatrzeniu przez Organizację:

a) Na wniosek Umawiającej się Strony każda proponowana przez nią poprawka do niniejszej konwencji będzie rozpatrzona przez Organizację. Jeżeli poprawka zostanie przyjęta większością dwóch trzecich obecnych i głosujących w Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu Organizacji, do uczestnictwa w którym i głosowania będą zaproszone wszystkie Umawiające się Strony, to taka poprawka będzie podana do wiadomości wszystkim członkom Organizacji i wszystkim Umawiającym się Stronom co najmniej na sześć miesięcy przed rozpatrzeniem jej przez Zgromadzenie Organizacji. Każda Umawiająca się Strona nie będąca członkiem Organizacji ma prawo do wzięcia udziału i głosowania w Zgromadzeniu przy rozpatrywaniu poprawki.

b) Jeżeli poprawka zostanie przyjęta większością dwóch trzecich obecnych i głosujących w Zgromadzeniu i jeżeli taka większość obejmuje dwie trzecie Umawiających się Stron obecnych i głosujących, to zostanie ona podana do wiadomości przez Sekretarza Generalnego wszystkim Umawiającym się Stronom w celu jej przyjęcia.

c) Taka poprawka wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty jej przyjęcia przez dwie trzecie Umawiających się Stron. Wejdzie ona w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, z wyjątkiem tych, które, zanim poprawka weszła w życie, złożyły oświadczenie, że nie przyjmują tej poprawki.

3. Wniesienie poprawki w drodze zwołania konferencji:

Na wniosek Umawiającej się Strony, poparty przez co najmniej jedną trzecią Umawiających się Stron, Sekretarz Generalny zwoła konferencję, na którą zostaną zaproszone państwa wymienione w artykule VII.

Artykuł  X

Postępowanie szczególne przy wprowadzaniu poprawek do załączników

1. Każda poprawka do załączników zgłoszona przez Umawiającą się Stronę będzie rozpatrzona przez Organizację na wniosek tej Strony.

2. Jeżeli poprawka zostanie przyjęta większością dwóch trzecich obecnych i głosujących w Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu Organizacji, do uczestnictwa w którym i głosowania będą zaproszone wszystkie Umawiające się Strony, i jeżeli taka większość obejmuje dwie trzecie Umawiających się Stron obecnych i głosujących, to zostanie ona podana do wiadomości przez Sekretarza Generalnego wszystkim Umawiającym się Stronom w celu jej przyjęcia.

3. Taka poprawka wejdzie w życie w dniu ustalonym przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu w czasie przyjęcia poprawki, chyba że we wcześniejszym terminie ustalonym w tym samym czasie przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu jedna piąta lub pięć Umawiających się Stron, w zależności od tego, która z tych liczb jest mniejsza, zawiadomi Sekretarza Generalnego o swoim zastrzeżeniu do poprawki. Ustalenie przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu dat, o których mowa w niniejszym ustępie, będzie dokonane większością dwóch trzecich obecnych i głosujących, przy czym większość ta będzie obejmować dwie trzecie Umawiających się Stron obecnych i głosujących.

4. Z chwilą wejścia w życie każda poprawka uchyli i zastąpi każde poprzednie postanowienie, do którego się ona odnosi, w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, które nie zgłosiły wobec niej zastrzeżenia; zastrzeżenie wniesione przez Umawiającą się Stronę nie będzie wiązać innych Umawiających się Stron w zakresie uznawania kontenerów, do których odnosi się niniejsza konwencja.

5. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony i członków Organizacji o każdym wniosku i powiadomieniu, o których mowa w niniejszym artykule, oraz o dacie wejścia w życie każdej poprawki.

6. Jeżeli proponowana poprawka do załączników była rozpatrywana, lecz nie została przyjęta przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu, każda Umawiająca się Strona może zażądać zwołania konferencji, na którą będą zaproszone państwa, o których mowa w artykule VII. Po otrzymaniu potwierdzenia uczestnictwa co najmniej od jednej trzeciej pozostałych Umawiających się Stron Sekretarz Generalny zwołuje konferencję dla rozpatrzenia poprawek do załączników.

Artykuł  XI

Wypowiedzenie

1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą konwencję, składając odpowiedni dokument Sekretarzowi Generalnemu. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie roku od dnia złożenia takiego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu.

2. Umawiająca się Strona, która zgłosiła zastrzeżenie dotyczące poprawki do załączników, może wypowiedzieć niniejszą konwencję i wypowiedzenie takie nabierze mocy z dniem wejścia w życie tej poprawki.

Artykuł  XII

Wygaśnięcie

Niniejsza konwencja utraci moc, jeżeli w dowolnym okresie dwunastu kolejnych miesięcy liczba Umawiających się Stron wyniesie mniej niż pięć.

Artykuł  XIII

Rozstrzyganie sporów

1. Każdy spór między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, który nie zostanie uregulowany w drodze negocjacji lub w inny sposób, zostanie skierowany na wniosek jednej z nich do trybunału arbitrażowego, utworzonego w następujący sposób: każda ze Stron w sporze wyznaczy jednego arbitra, a ci dwaj arbitrzy wybiorą trzeciego arbitra, który będzie przewodniczącym trybunału. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy po otrzymaniu wniosku jedna ze Stron nie wyznaczy arbitra lub gdy arbitrzy nie wybiorą przewodniczącego trybunału, każda ze Stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego z prośbą o wyznaczenie arbitra lub przewodniczącego trybunału arbitrażowego.

2. Orzeczenie trybunału arbitrażowego, utworzonego na podstawie postanowień ustępu 1, będzie wiążące dla Stron w danym sporze.

3. Trybunał arbitrażowy ustanowi swoje własne przepisy postępowania.

4. Orzeczenia trybunału arbitrażowego, zarówno dotyczące postępowania i miejsca posiedzenia, jak i każdego przedstawionego mu sporu, będą podejmowane większością głosów.

5. Każdy spór, który może powstać między Stronami sporu na temat interpretacji i wykonania orzeczenia, każda ze Stron może przedstawić do rozpatrzenia trybunałowi arbitrażowemu, który wydał orzeczenie.

Artykuł  XIV

Zastrzeżenia

1. Zastrzeżenia do niniejszej konwencji są dozwolone, z wyjątkiem zastrzeżeń do postanowień artykułów I-VI, XIII i niniejszego artykułu oraz postanowień zawartych w załącznikach, pod warunkiem że zastrzeżenia takie zostaną zgłoszone na piśmie i, jeżeli zostaną zgłoszone przed złożeniem dokumentu ratyfikacyjnego albo dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, będą potwierdzone w tym dokumencie. Sekretarz Generalny zawiadomi o tych zastrzeżeniach wszystkie państwa, o których mowa w artykule VII.

2. Każde zastrzeżenie dokonane zgodnie z ustępem 1:

a) zmienia dla Umawiającej się Strony, która je zgłosiła, postanowienia niniejszej konwencji, do których się ono odnosi, w granicach tego zastrzeżenia oraz;

b) zmienia te postanowienia w takiej samej mierze dla innych Umawiających się Stron w ich stosunkach z Umawiającą się Stroną, która zgłosiła zastrzeżenie.

3. Każda Umawiająca się Strona, która zgłosiła zastrzeżenie zgodnie z ustępem 1, może je wycofać w dowolnym czasie przez zawiadomienie o tym Sekretarza Generalnego.

Artykuł  XV

Zawiadomienie

Oprócz zawiadomień i informacji przewidzianych w artykułach IX, X i XIV Sekretarz Generalny przekaże wszystkim państwom, o których mowa w artykule VII, zawiadomienia o:

a) podpisaniu, ratyfikacjach, przyjęciach, zatwierdzeniach i przystąpieniach, zgodnie z artykułem VII;

b) datach wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z artykułem VIII;

c) dacie wejścia w życie poprawek do niniejszej konwencji zgodnie z artykułami IX i X;

d) wypowiedzeniach zgodnie z artykułem XI;

e) wygaśnięciu niniejszej konwencji zgodnie z artykułem XII.

Artykuł  XVI

Teksty autentyczne

Oryginał niniejszej konwencji, którego teksty w językach chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są jednakowo autentyczne, będzie złożony u Sekretarza Generalnego, który przekaże uwierzytelnione kopie wszystkim państwom, o których mowa w artykule VII.

Na dowód czego niżej popisani pełnomocnicy, należycie w tym celu upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Genewie dnia drugiego grudnia tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego drugiego roku.

ZAŁĄCZNIK  I

PRZEPISY O PRÓBACH, PRZEGLĄDACH, UZNAWANIU i UTRZYMANIU KONTENERÓW

Rozdział  1

wspólne dla wszystkich systemów uznawania

Prawidło 1

Tabliczka uznania kontenera za bezpieczny

1. Tabliczka uznania kontenera za bezpieczny, odpowiadająca opisom podanym w dodatku do niniejszego załącznika, będzie trwale zamocowana do każdego uznanego kontenera w sąsiedztwie każdej innej tabliczki uznania kontenera za bezpieczny, wydanej w celach oficjalnych, w takim miejscu, aby była dobrze widoczna oraz nie mogła łatwo ulec zniszczeniu.

2. a) Na tabliczce powinny być umieszczone następujące dane, co najmniej w językach angielskim lub francuskim:

- "UZNANIE KONTENERA ZA BEZPIECZNY ZGODNIE Z KBK"

- kraj uznania oraz dane świadectwa uznania,

- data (miesiąc i rok) wykonania,

- numer identyfikacyjny kontenera nadany przez producenta lub w przypadku istniejących kontenerów, których numery nie są znane, numer nadany przez administrację,

- maksymalna masa brutto (kilogramy i funty),

- dopuszczalne obciążenie przy piętrzeniu przy 1,8 g (kilogramy i funty),

- obciążenie w czasie próby sztywności poprzecznej (kilogramy i funty),

b) Na tabliczce należy pozostawić puste miejsce na wstawienie wartości (współczynników) wytrzymałości ściany czołowej lub bocznej zgodnie z prawidłem 1 ust. 3 oraz załącznikiem II, próby 6 i 7.

Na tabliczce należy także zarezerwować puste miejsca na daty (miesiąc i rok) pierwszego i następnych przeglądów kontenerów podczas eksploatacji.

3. Jeżeli administracja uważa, że nowy kontener spełnia wymagania niniejszej konwencji w zakresie bezpieczeństwa, i jeżeli dla takich kontenerów wytrzymałość ściany czołowej lub bocznej (współczynnik) została określona jako większa lub mniejsza niż wymagana w załączniku II, taką wartość należy wykazać na tabliczce uznania kontenera za bezpieczny.

4. Umieszczenie tabliczki uznania kontenera za bezpieczny nie wyłącza konieczności umieszczenia takich etykiet lub innych informacji, które mogą być wymagane przez inne obowiązujące przepisy.

Prawidło 2

Utrzymanie

1. Właściciel kontenera będzie odpowiedzialny za utrzymywanie go w bezpiecznym stanie.

2. Właściciel uznanego kontenera powinien poddawać go przeglądom zgodnie z procedurą określoną lub zatwierdzoną przez zainteresowaną Umawiającą się Stronę, w okresach właściwych dla danych warunków eksploatacyjnych. Data (miesiąc i rok), przed której upływem nowy kontener powinien być poddany pierwszemu przeglądowi, powinna być oznaczona na tabliczce uznania kontenera za bezpieczny.

3. Data (miesiąc i rok), przed której upływem kontener powinien być poddany kolejnemu przeglądowi, powinna być wyraźnie oznaczona na kontenerze, na tabliczce uznania kontenera za bezpieczny lub możliwie jak najbliżej niej i w sposób możliwy do przyjęcia dla tej Umawiającej się Strony, która określiła lub zatwierdziła szczegółową procedurę utrzymania kontenera w bezpiecznym stanie.

4. Okres od daty produkcji do daty pierwszego przeglądu nie powinien przekroczyć pięciu lat. Kolejne przeglądy nowych oraz istniejących kontenerów powinny odbywać się w okresach nie dłuższych niż 24 miesiące. Wszystkie przeglądy powinny określać, czy kontener ma wadę, która mogłaby zagrozić bezpieczeństwu życia ludzkiego.

5. W rozumieniu niniejszego prawidła "zainteresowana Umawiająca się Strona" oznacza Umawiającą się Stronę, na której terytorium znajduje się miejsce zamieszkania właściciela lub jego siedziba.

Rozdział  II

Przepisy dotyczące uznawania nowych kontenerów wykonanych zgodnie z typem konstrukcji

Prawidło 3

Uznawanie nowych kontenerów

W celu uznania kontenerów za bezpieczne, zgodnie z niniejszą konwencją, wszystkie nowe kontenery powinny spełniać wymagania podane w załączniku II.

Prawidło 4

Uznawanie typu konstrukcji

W razie złożenia wniosku o uznanie kontenerów, administracja rozpatrzy projekt i będzie obecna przy próbach prototypu kontenera, aby upewnić się, że kontenery będą spełniać wymagania podane w załączniku II. Przy zadowalających wynikach administracja pisemnie zawiadomi zgłaszającego, że kontener spełnia wymagania niniejszej konwencji; zawiadomienie to uprawnia producenta do umieszczania tabliczek uznania kontenera za bezpieczny na każdym kontenerze z serii typu konstrukcji.

Prawidło 5

Postanowienia dotyczące uznawania typu konstrukcji

1. W razie seryjnej produkcji kontenerów zgodnie z typem konstrukcji, do wniosku o uznanie typu konstrukcji skierowanego do administracji należy załączyć rysunki, opis typu konstrukcji kontenera, który ma być uznany, oraz takie inne dane, jakich zażąda administracja.

2. Zgłaszający powinien podać symbole identyfikacyjne, które producent nada typowi kontenera, do którego odnosi się wniosek o uznanie.

3. Do wniosku należy także dołączyć oświadczenie producenta, że będzie on:

a) przedstawiał administracji dowolne kontenery danego typu konstrukcji, które administracja zechce poddać oględzinom;

b) zawiadamiał administrację o każdej zmianie konstrukcji lub opisu i będzie oczekiwał na jej zatwierdzenie przed umieszczeniem na kontenerze tabliczki uznania kontenera za bezpieczny;

c) umieszczał tabliczkę uznania kontenera za bezpieczny na każdym kontenerze z serii uznanego typu konstrukcji, ale nie żadnym innym;

d) prowadził wykaz kontenerów wyprodukowanych stosownie do uznanego typu konstrukcji; wykaz ten będzie zawierał co najmniej numery identyfikacyjne producenta, daty dostawy oraz nazwiska i adresy klientów, którym dostarczane są kontenery.

4. Administracja może uznać kontenery produkowane jako modyfikacje uznanego typu konstrukcji, jeżeli będzie ona przekonana, że modyfikacja nie naruszy ważności prób odbytych w trakcie uznawania typu konstrukcji.

5. Administracja przyzna producentowi prawo do umieszczania tabliczek uznania kontenera za bezpieczny na podstawie uznanego typu konstrukcji, jedynie w razie gdy jest ona przekonana, że producent zorganizował system wewnętrznej kontroli produkcji, zapewniający produkcję kontenerów zgodnie z uznanym prototypem.

Prawidło 6

Kontrola podczas produkcji

W celu zapewnienia produkcji seryjnej kontenerów tego samego typu konstrukcji zgodnie z zatwierdzonym projektem administracja podda oględzinom lub próbom we wszystkich etapach produkcji seryjnej danego typu konstrukcji tyle kontenerów, ile uzna za stosowne.

Prawidło 7

Zawiadamianie administracji

Producent zawiadomi administrację przed rozpoczęciem produkcji o każdej nowej serii kontenerów, jakie ma zamiar produkować zgodnie z uznanym typem konstrukcji.

Rozdział  III

Przepisy dotyczące uznawania nowych pojedynczych kontenerów

Prawidło 8

Uznawanie pojedynczych kontenerów

Pojedyncze kontenery mogą uzyskać uznanie, jeżeli administracja po oględzinach i uczestnictwie przy próbach dojdzie do przekonania, że kontener spełnia wymagania niniejszej konwencji; administracja, jeżeli będzie o tym przekonana, zawiadomi pisemnie zgłaszającego o uznaniu i to zawiadomienie uprawnia go do umieszczenia na danym kontenerze tabliczki uznania kontenera za bezpieczny.

Rozdział  IV

Przepisy dotyczące uznawania istniejących kontenerów

Prawidło 9

Uznawanie istniejących kontenerów

1. Jeżeli w ciągu 5 lat od wejścia w życie niniejszej konwencji właściciel istniejącego kontenera przedstawi administracji następujące dane:

a) datę i miejsce wykonania;

b) numer identyfikacyjny kontenera, jeśli okaże się dostępny;

c) maksymalną masę brutto;

d)

i) zaświadczenie, że kontener tego typu był bezpiecznie eksploatowany w transporcie morskim lub lądowym w okresie co najmniej dwóch lat, albo

ii) zaświadczenie zapewniające administrację, że kontener został zbudowany zgodnie z typem konstrukcji, który był poddany próbom, i okazało się, że spełnia warunki techniczne określone w załączniku II, z wyjątkiem warunków technicznych odnoszących się do prób wytrzymałości ściany czołowej i ściany bocznej, albo

iii) zaświadczenie, że kontener został wykonany zgodnie z normami, które w opinii administracji są równorzędne z warunkami technicznymi określonymi w załączniku II, z wyjątkiem warunków technicznych odnoszących się do prób wytrzymałości ściany czołowej i ściany bocznej;

e) dopuszczalne obciążenie przy piętrzeniu przy 1,8 g (kilogramy i funty) i

f) inne dane, które są wymagane w odniesieniu do tabliczki uznania kontenera za bezpieczny,

to administracja po zbadaniu sprawy zawiadomi pisemnie właściciela, czy uznanie zostało przyznane; jeżeli tak, to zawiadomienie upoważnia właściciela do umieszczenia tabliczki uznania kontenera za bezpieczny, po uprzednim przeglądzie danego kontenera przeprowadzonym zgodnie z prawidłem 2.

2. Istniejące kontenery, które nie mogą być uznane w związku z postanowieniami ustępu 1 niniejszego prawidła, można przedstawić do uznania stosownie do postanowień rozdziału II lub rozdziału III niniejszego załącznika. Do takich kontenerów nie stosuje się wymagań załącznika II odnoszących się do prób wytrzymałości ściany czołowej i bocznej lub tylko bocznej. Administracja, jeżeli jest przekonana, że wymienione kontenery były eksploatowane, może zrezygnować, gdy uzna to za właściwe, z wymagań przedstawienia rysunków i przeprowadzenia innych prób, z wyjątkiem próby podnoszenia i próby wytrzymałości podłogi.

DODATEK

Tabliczka uznania kontenera za bezpieczny, zgodna z niżej przedstawionym wzorem, powinna być trwała, odporna na korozję, ognioodporna, o kształcie prostokątnym, o wymiarach co najmniej 200 x 100 mm. Wyrazy "CSC safety approval" o wysokości wynoszącej co najmniej 8 mm oraz wszystkie pozostałe wyrazy i liczby o wysokości wynoszącej co najmniej 5 mm powinny być wytłoczone, wyryte lub uwidocznione na powierzchni tabliczki w trwały i wyraźny sposób.

CSC SAFETY APPROVAL  

(pominięty)

1. Państwo uznające oraz dane świadectwa uznania, tak jak przedstawiono dla przykładu w wierszu 1. (Państwo uznające powinno być oznaczone za pomocą znaku wyróżniającego, używanego do oznaczenia państwa rejestracji pojazdów mechanicznych w międzynarodowym ruchu drogowym).

2. Data wykonania (miesiąc i rok).

3. Numer identyfikacyjny kontenera nadany przez producenta lub w przypadku istniejących kontenerów, których numer jest nieznany, numer nadany przez administrację.

4. Maksymalna masa brutto (kilogramy i funty).

5. Dopuszczalne obciążenie przy piętrzeniu przy 1,8 g (kilogramy i funty).

6. Obciążenie w czasie próby sztywności poprzecznej (kilogramy i funty).

7. Wytrzymałość ściany czołowej należy podać na tabliczce tylko wtedy, gdy ściany czołowe są zaprojektowane na obciążenie mniejsze lub większe od 0,4 maksymalnej dopuszczalnej masy ładunku, to jest 0,4 P.

8. Wytrzymałość ściany bocznej należy podać na tabliczce tylko wtedy, gdy ściany boczne są zaprojektowane na obciążenie mniejsze lub większe od 0,6 maksymalnej dopuszczalnej masy ładunkowej, to jest 0,6 P.

9. Data (miesiąc i rok) pierwszego przeglądu dla nowych kontenerów i daty (miesiąc i rok) następnych przeglądów, jeżeli tabliczka jest używana do tego celu.

ZAŁĄCZNIK  II

WYMAGANIA DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA KONSTRUKCJI ORAZ PRÓBY

Wstęp

Przy ustalaniu wymagań niniejszego załącznika założono, że na wszystkich etapach użytkowania kontenerów siły będące wynikiem przemieszczania, ustawiania, piętrzenia i działania masy obciążonego kontenera oraz siły zewnętrzne nie będą przekraczać obciążeń zaprojektowanych dla danego kontenera. W szczególności przyjęto następujące założenia:

a) kontener powinien być tak obciążony, aby nie był narażony na działanie sił większych niż te, na które został zaprojektowany;

b) obciążenie wewnątrz kontenera powinno być rozłożone zgodnie z przyjętą praktyką handlową, tak żeby nie oddziaływało na kontener siłami większymi od tych, na które został zaprojektowany.

Konstrukcja

1. Za bezpieczny uważa się kontener wykonany z dowolnego właściwego materiału, który wytrzyma poniższe próby bez odkształceń trwałych lub nieprawidłowości, które uniemożliwiłyby używanie go do celów, dla których został on zaprojektowany.

2. Wymiary, rozmieszczenie i związane z narożami zaczepowymi tolerancje należy sprawdzać, mając na uwadze systemy podnoszenia i zabezpieczania, w których będą one działały.

3. Jeżeli kontenery mają specjalne zaczepy używane tylko przy manipulacji pustymi kontenerami, to takie ograniczenie powinno być zaznaczone na kontenerze.

Obciążenia próbne i sposób przeprowadzania prób

Tam gdzie jest to możliwe ze względu na konstrukcję kontenera, do wszystkich typów kontenerów poddawanych próbom mają zastosowanie następujące obciążenia próbne i sposób przeprowadzania prób:

1. PODNOSZENIE

Kontener z przepisowym obciążeniem wewnętrznym należy podnosić w taki sposób, aby siły przyspieszenia nie miały większego znaczenia. Po podniesieniu kontener należy pozostawić w zawieszeniu przez pięć minut i następnie opuścić go na ziemię.

A. PODNOSZENIE ZA NAROŻA ZACZEPOWE

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Obciążenie równomiernie rozłożone, tak że łączna masa kontenera i ładunku próbnego równa się 2 R.

Siły zewnętrzne

Siły wystarczające do podniesienia łącznej masy 2R w przepisowy sposób (w kolumnie "SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB").

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

i) Podnoszenie za górne naroża zaczepowe:

Kontenery o długości (nominalnej) większej niż 3 000 mm (10 stóp) należy podnosić przykładając siły podnoszące pionowo do wszystkich czterech górnych naroży zaczepowych.

Kontenery o długości (nominalnej) 3 000 mm (10 stóp) oraz mniejszej należy podnosić przykładając siły podnoszące do wszystkich górnych naroży zaczepowych w taki sposób, żeby kąt między każdym urządzeniem podnoszącym a pionem wynosił 30 °.

ii) Podnoszenie za dolne naroża zaczepowe:

Siły podnoszące kontener powinny być przyłożone tylko do dolnych naroży zaczepowych. Siły podnoszące powinny tworzyć następujące kąty z poziomem: 30° dla kontenerów o długości (nominalnej) 12 000 mm (40 stóp) lub większej;

37° dla kontenerów o długości (nominalnej) 9 000 mm (30 stóp) i większej, lecz poniżej długości (nominalnej) 12 000 mm (40 stóp);

45° dla kontenerów o długości (nominalnej) 6 000 mm (20 stóp) i większej, lecz poniżej długości (nominalnej) 9 000 mm (30stóp);

60° dla kontenerów o długości (nominalnej) mniejszej niż 6 000 mm (20 stóp).

B. PODNOSZENIE INNYMI DODATKOWYMI SPOSOBAMI

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Obciążenie równomiernie rozłożone, tak że łączna masa kontenera i ładunku próbnego równa się 1,25 R.

Siły zewnętrzne:

Siły wystarczające do podniesienia łącznej masy 1,25 R w przepisowy sposób (w kolumnie "SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB").

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

i) Podnoszenie za kieszenie dla wideł wózków podnośnikowych:

Kontener należy ustawić na belkach leżących w tej samej płaszczyźnie poziomej; każda z nich powinna być umieszczona wewnątrz jednej kieszeni dla wideł używanej do podnoszenia obciążonego kontenera. Belki powinny mieć szerokość równą szerokości wideł wózków podnośnikowych stosowanych do manipulowania kontenerami i powinny wchodzić w głąb kieszeni dla wideł na głębokość 75% długości tych kieszeni.

ii) Podnoszenie za pomocą wózka okraczającego:

Kontener należy ustawić na czterech wypoziomowanych podkładkach umieszczonych pod każdym podcięciem do podnoszenia wózkiem okraczającym. Podkładki powinny mieć takie same wymiary jak powierzchnia podnoszenia ramion chwytnych wózków okraczających, stosowanych do manipulowania kontenerami.

iii) Inne sposoby:

Jeżeli kontenery zaprojektowano do podnoszenia w stanie obciążonym każdym innym sposobem, nie wymienionym pod lit. A lub B i) oraz ii), należy je także poddać próbom z obciążeniem wewnętrznym i siłami zewnętrznymi, które reprezentowałyby warunki przyspieszenia występującego przy stosowaniu danego sposobu.

2. PIĘTRZENIE

1. W warunkach występujących w transporcie międzynarodowym, gdzie maksymalne siły przyspieszenia pionowego różnią się znacznie od 1,8 g i gdzie kontener musi niezawodnie i skutecznie wytrzymać takie warunki transportu, obciążenie spowodowane piętrzeniem może się zmieniać przez odpowiednie dobieranie sił przyspieszenia.

2. Po zakończeniu tej próby z wynikiem pozytywnym dla kontenera można określić nominalną, przykładaną z góry, statyczną masę przy piętrzeniu, którą należy wykazać na tabliczce uznania kontenera za bezpieczny w rubryce "Dopuszczalne obciążenie przy piętrzeniu przy 1,8 g (kilogramy i funty)".

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Obciążenie równomiernie rozłożone, tak że łączna masa kontenera i ładunku próbnego równa się 1,8 R.

Siły zewnętrzne:

Wystarczające, aby każde z czterech górnych naroży zaczepowych było poddane obciążeniu skierowanemu pionowo w dół i równemu: 1/4x1,8x dopuszczalna przykładana z góry statyczna masa przy piętrzeniu.

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

Kontenery z przepisowym obciążeniem wewnętrznym należy ustawić dolnymi narożami zaczepowymi lub ekwiwalentnymi urządzeniami na czterech wypoziomowanych podkładkach, które z kolei opierają się na poziomej płaszczyźnie o twardej nawierzchni.

Podkładki powinny być ustawione dokładnie pod narożami i w przybliżeniu odpowiadać ich wymiarom.

Siły zewnętrzne powinny być przyłożone do każdego naroża zaczepowego poprzez odpowiednie próbne naroża zaczepowe lub podkładki o tych samych wymiarach w płaszczyźnie poziomej. Próbne naroża zaczepowe lub podkładki powinny być przesunięte względem górnych naroży zaczepowych kontenera o 25 mm (1 cal) w poprzek i o 38 mm (1 1/2 cala) wzdłuż kontenera.

3.OBCIĄŻENIA SKUPIONE

a) NA DACHU

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Brak

Siły zewnętrzne

Obciążenie skupione równe 300 kg (660 funtów) równomiernie rozłożone na powierzchni o wymiarach 600 mm x 300 mm (24 cale x 12 cali).

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

Siły zewnętrzne powinny być przyłożone prostopadle z góry na dół do zewnętrznej powierzchni dachu w jego najsłabszej części.

3.OBCIĄŻENIA SKUPIONE

b) NA PODŁODZE

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Dwa obciążenia skupione, każde po 2730 kg (6000 funtów) i każde przyłożone do podłogi kontenera poprzez powierzchnię styku 142 cm² (22 cale kwadratowe).

Siły zewnętrzne:

Brak.

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

Przy próbie kontener należy ustawić na czterech wypoziomowanych podporach umieszczonych pod jego czterema dolnymi narożami zaczepowymi w taki sposób, aby konstrukcja dna mogła się swobodnie uginać.

Urządzenia próbne obciążone masą 5460 kg (12 000 funtów), to jest 2730 kg (6 000 funtów) na każdą z dwóch płaszczyzn o powierzchni styku przy obciążeniu wynoszącym 284 cm² (44 cale kwadratowe), to jest 142 cm² (22 cale kwadratowe) na każdą z płaszczyzn o szerokości 180 mm (7 cali) rozstawionych na długość 760 mm (30 cali), licząc od środka powierzchni styku, należy przemieszczać po całej powierzchni podłogi kontenera.

4. PRÓBA SZTYWNOŚCI POPRZECZNEJ

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Brak.

Siły zewnętrzne:

Wystarczające do odkształcenia konstrukcji czołowych w stosunku do konstrukcji bocznych kontenera. Siły powinny być równe tym, na które kontener był zaprojektowany.

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

Pusty kontener należy ustawić na czterech wypoziomowanych podporach umieszczonych pod jego dolnymi narożami zaczepowymi i zabezpieczyć od przemieszczeń bocznych i pionowych za pomocą urządzeń kotwiczących tak umieszczonych, żeby zabezpieczenie od bocznych przemieszczeń działało tylko na dolne naroża, leżące po przekątnej w stosunku do tych, do których przykładane są siły.

Siły zewnętrzne należy przykładać jednocześnie lub oddzielnie do górnych naroży zaczepowych, leżących przy jednej ścianie bocznej kontenera, równoległe do podstawy i płaszczyzn konstrukcji czołowych kontenera. Siły należy przykładać początkowo w stronę górnych naroży zaczepowych, a następnie w kierunku przeciwnym. W przypadku kontenerów o ścianach czołowych symetrycznych względem ich osi pionowych wystarczy przeprowadzić próbę dla jednej strony, lecz jeśli ściany czołowe są niesymetryczne, należy przeprowadzić próbę oddzielnie dla każdej ze stron.

5. ZAMOCOWANIE W KIERUNKU WZDŁUŻNYM (PRÓBA STATYCZNA)

Podczas projektowania i budowy kontenerów należy mieć na uwadze, że kontenery podczas transportu lądowymi środkami komunikacji mogą być narażone na przyspieszenia 2 g działające poziomo w kierunku wzdłużnym.

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Obciążenie równomiernie rozłożone, tak że łączna masa kontenera i ładunku próbnego jest równa maksymalnej masie brutto, czyli wartości znamionowej R.

Siły zewnętrzne:

Wystarczające, aby poddać każdy z boków kontenera wzdłużnym obciążeniom ściskającym i rozciągającym o wielkości R, to jest łącznemu obciążeniu 2 R, działającemu na podstawę kontenera jako całości.

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

Kontener z przepisowym obciążeniem wewnętrznym należy zabezpieczyć od wzdłużnych przemieszczeń przez zamocowanie dwóch dolnych naroży zaczepowych lub ekwiwalentnych urządzeń z jednej strony czołowej do odpowiednich punktów kotwiczenia.

Siły zewnętrzne należy przykładać najpierw w kierunku punktów kotwiczenia, a następnie w kierunku przeciwnym. Próbie należy poddać obie strony kontenera.

6. ŚCIANY CZOŁOWE

Ściany czołowe powinny być zdolne do przenoszenia obciążenia nie mniejszego niż 0,4 maksymalnej masy ładunku. Jeżeli jednak ściany czołowe były zaprojektowane do przenoszenia obciążenia mniejszego lub większego niż 0,4 maksymalnej masy ładunku, taki współczynnik wytrzymałości powinien być podany na tabliczce uznania kontenera za bezpieczny zgodnie z załącznikiem I, prawidło 1.

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Wystarczające do poddania wewnętrznej strony ściany czołowej równomiernie rozłożonemu obciążeniu 0,4 P lub takiemu innemu obciążeniu, na które kontener mógł być zaprojektowany.

Siły zewnętrzne:

Brak.

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

Przepisowe obciążenie wewnętrzne należy przykładać w następujący sposób:

Próbie należy poddać obie ściany czołowe kontenera, chyba że konstrukcja obu ścian jest identyczna; wtedy wystarczy poddać próbie jedną z nich. Ściany czołowe kontenerów mających ściany boczne, lecz nie mających drzwi w ścianie lub ścianach bocznych, mogą być poddawane próbie oddzielnie lub jednocześnie.

Ściany czołowe kontenerów nie mających ścian bocznych lub mających drzwi w ścianach bocznych należy poddawać próbom oddzielnie. Jeżeli ściany czołowe poddawane są próbom oddzielnie, to reakcje od sił przyłożonych do ścian czołowych powinny być przenoszone przez podstawę kontenera.

7. ŚCIANY BOCZNE

Ściany boczne powinny być zdolne do przenoszenia obciążenia nie mniejszego niż 0,6 maksymalnej masy ładunku. Jeżeli jednak ściany boczne były zaprojektowane do przenoszenia obciążenia mniejszego lub większego niż 0,6 maksymalnej masy ładunku, taki współczynnik wytrzymałości powinien być podany na tabliczce uznania kontenera za bezpieczny zgodnie z załącznikiem I, prawidło 1.

OBCIĄŻENIA PRÓBNE I PRZYKŁADANE SIŁY

Obciążenie wewnętrzne:

Wystarczające, aby poddać wewnętrzną stronę ściany bocznej równomiernie rozłożonemu obciążeniu 0,6 P lub takiemu innemu obciążeniu, na które kontener mógł być zaprojektowany.

Siły zewnętrzne:

Brak.

Przepisowe obciążenie wewnętrzne należy przykładać w następujący sposób:

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA PRÓB

Próbie należy poddać obie ściany boczne kontenera, chyba że konstrukcja obu ścian jest identyczna; wtedy wystarczy poddać próbie jedną z nich. Ściany boczne należy poddawać próbie oddzielnie, a reakcje od obciążenia wewnętrznego powinny być przenoszone przez naroża zaczepowe lub urządzenia ekwiwalentne. Kontenery nie mające dachu należy poddawać próbie w takim stanie, dla którego zostały one zaprojektowane, na przykład ze zdejmowalnymi elementami dachowymi założonymi na miejscu.

• Identyfikator: Dz.U.1984.24.118
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Międzynarodowa konwencja o bezpiecznych kontenerach. Genewa.1972.12.02.
• Data aktu: 02/12/1972
• Data ogłoszenia: 30/04/1984
• Data wejścia w życie: 14/01/1981