Pracownicze urlopy wypoczynkowe.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH

z dnia 21 października 1974 r.

w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych.

Na podstawie art. 173 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141) po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze wynikającym z przepisów art. 154, 155 i 156 § 2 Kodeksu pracy, obejmujący kolejne dni robocze, bez względu na ustalony dla pracownika wymiar i rozkład czasu pracy.

2. Jeżeli jednak rozkład czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy przewiduje dłuższe lub nierytmiczne przerwy w zatrudnieniu, urlop wypoczynkowy powinien składać się z dni pracy i z dni wolnych od pracy (roboczych) w takiej samej proporcji, w jakiej dni te występują w czasie wykonywania pracy.

§ 2. Pracownik, który był poprzednio zatrudniony przy pracy sezonowej, uzyskuje prawo do urlopu wypoczynkowego z upływem roku od podjęcia pracy niesezonowej.

§  3.

1. Część urlopu wypoczynkowego nie wykorzystana z powodu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby lub z powodu odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, jeżeli okres niezdolności lub odosobnienia trwał w czasie urlopu nieprzerwanie co najmniej 3 dni kalendarzowe i obejmował więcej niż 7 dni urlopu, ulega przesunięciu na okres następujący bezpośrednio po terminie zakończenia urlopu. Na wniosek pracownika należy udzielić mu nie wykorzystanej części urlopu wypoczynkowego w terminie późniejszym.

2. Jeżeli okres niezdolności lub odosobnienia (ust. 1) obejmował więcej niż 7 dni urlopu, nie wykorzystaną część urlopu wypoczynkowego wynoszącą 7 dni udziela się według zasad określonych w ust. 1, a część pozostałą - zgodnie z określonymi w Kodeksie pracy zasadami ustalania terminu urlopów.

3. Jeżeli pracownik zamierza skorzystać z przesunięcia nie wykorzystanej części urlopu wypoczynkowego na okres następujący bezpośrednio po terminie zakończenia urlopu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, obowiązany jest zawiadomić zakład pracy o niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną w terminach i trybie ustalonym w przepisach dotyczących przestrzegania porządku i dyscypliny pracy.

§  4.

1. 1 W razie choroby pracownika w czasie urlopu wypoczynkowego, stosuje się przepisy dotyczące orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby.

2. Jeżeli pracownik przebywa w czasie urlopu wypoczynkowego za granicą, stosuje się przepisy dotyczące uznawania niezdolności do pracy z powodu choroby przebytej przez pracownika w czasie przejściowego pobytu za granicą.

§  5.

1. Urlop bezpłatny trwający nie dłużej niż 1 miesiąc nie ogranicza uprawnień pracownika do urlopu wypoczynkowego.

2. W razie korzystania przez pracownika z urlopu bezpłatnego dłuższego niż 1 miesiąc, urlop wypoczynkowy ulega skróceniu o 1/12 część za każdy miesiąc urlopu bezpłatnego, nie więcej jednak niż za 12 miesięcy. Za rok kalendarzowy objęty w całości urlopem bezpłatnym urlop wypoczynkowy nie przysługuje.

3. Skróceniu ulega urlop wypoczynkowy za rok kalendarzowy, w którym pracownik podjął pracę po urlopie bezpłatnym, z tym że urlop za ten rok został już wykorzystany, skróceniu ulega urlop za następny rok kalendarzowy.

4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się w przypadkach uregulowanych odmiennie przepisami odrębnymi.

§ 6. 2 Za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługują:

1) należne z tytułu istniejącego stosunku pracy składniki wynagrodzenia, które na podstawie odrębnych przepisów są zaliczone do wynagrodzeń osobowych, z wyłączeniem:

a) nagród, gratyfikacji (nagród jubileuszowych) i odpraw, w tym przysługujących w związku z przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką,

b) jednorazowych wynagrodzeń (wyrównań) wypłacanych w związku ze zgłoszeniem i przyjęciem projektu wynalazczego,

c) jednorazowych premii przysługujących pracownikom szkolącym z tytułu pomyślnie zdanego egzaminu przez szkolonego,

d) jednorazowych premii za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcia, wypłacanych niezależnie od premii periodycznych za podstawowe zadania pracownicze, które zostały przewidziane w przepisach o wynagradzaniu; do premii tych zalicza się również premie stanowiące udział ściśle określonych grup pracowników w korzyściach zakładu pracy w postaci uzyskanych w procesie pracy oszczędności, zwłaszcza materiałowych, paliw i energii, bądź w postaci dodatkowych wpływów w związku z polepszeniem wyników gospodarowania, których bezpośrednim źródłem pokrycia jest określona w odrębnych przepisach część tych oszczędności lub wpływów,

e) wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego oraz ekwiwalentu za urlop, a także wynagrodzenia za czas innej usprawiedliwionej nieobecności,

f) dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego i arbitrażowego,

g) dodatku objazdowego przysługującego pracownikom instytucji artystycznych,

h) wynagrodzenia za gotowość do pracy pracowników medycznych,

i) zasiłków chorobowych wypłacanych w czasie trwania stosunku pracy, pokrywanych ze środków zakładu pracy,

j) wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego pracownikowi w razie rozwiązania stosunku pracy,

k) składników o charakterze nieperiodycznym to jest składników, które w przepisach o ich przyznawaniu nie zostały związane z żadnym okresem (np. godzina, miesiąc, kwartał), lecz są przyznawane albo na podstawie oceny całokształtu pracy pracownika, albo po spełnieniu przez niego określonych warunków stanowiących podstawę dokonania wypłaty,

2) zaliczone odrębnymi przepisami do honorariów następujące wynagrodzenia za prace twórcze, autorskie i realizatorskie należące do podstawowej (statutowej) działalności zakładu pracy wypłacającego wynagrodzenie, jeżeli te prace wykonywane są przez pracowników własnych:

a) wynagrodzenia za pracę dziennikarską wypłacane dziennikarzowi przez redakcję, w której pełni stałą funkcję; w Komitecie do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja" przez redakcję, w której dziennikarz pełni stałą funkcję, rozumie się w Warszawie zespół Polskiego Radia albo zespół Telewizji Polskiej, a w terenie - rozgłośnię regionalną albo ośrodek telewizyjny (z uwzględnieniem programu ogólnopolskiego),

b) wynagrodzenie za prace wynikające ze stałej funkcji pracownika, związane z przygotowaniem, realizacją i organizacją audycji radiowych i telewizyjnych w Komitecie do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja" w Warszawie, w ośrodku telewizyjnym albo rozgłośni regionalnej, oraz wynagrodzenia za prace dla terytorialnie właściwego ośrodka telewizyjnego i programu ogólnopolskiego,

c) wynagrodzenia za prace związane z realizacją i opracowaniem filmów; zasady uwzględniania tego wynagrodzenia w wynagrodzeniu za czas urlopu oraz maksymalną wysokość, w jakiej wynagrodzenie to przysługuje za czas urlopu, określają odrębne przepisy.

§ 7. Składniki wynagrodzenia określone w stawkach godzinowych albo za inny okres krótszy niż 1 miesiąc oraz zmienne składniki wynagrodzenia wypłacane pracownikom za okres nie dłuższy niż 1 miesiąc uwzględnia się w wynagrodzeniu za czas urlopu na podstawie przeciętnego wynagrodzenia wypłaconego w czasie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu. Wynagrodzenie z tego okresu jest dalej "podstawą wymiaru".

§  8.

1. Jeżeli pracownik przed rozpoczęciem urlopu przepracował okres krótszy niż 3 miesiące, za podstawę wymiaru stosuje się wynagrodzenie określone w § 7, wypłacane w okresie faktycznie przepracowanym, z tym że w razie niewypłacenia części wynagrodzenia za ten okres przed rozpoczęciem urlopu - przy późniejszej wypłacie tej części wynagrodzenia należy przeliczyć podstawę wymiaru i wypłacić pracownikowi część wynagrodzenia odpowiednią do liczby dni urlopu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli pracownik przed rozpoczęciem urlopu przepracował 3 miesiące.

3. Jeżeli przez cały okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających urlop lub przez część tego okresu pracownik otrzymywał tylko część wynagrodzenia, w szczególności w razie odbywania ćwiczeń wojskowych lub przebywania za granicą w związku z uzyskaniem stypendium, podstawę wymiaru z tego okresu ustala się w wysokości 100% składników wynagrodzenia określonych w § 7.

4. Jeżeli przez cały okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających urlop lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełne miesiące kalendarzowe albo pełny miesiąc kalendarzowy, pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie, przy ustalaniu podstawy wymiaru okres 3 miesięcy przesuwa się o liczbę tych miesięcy kalendarzowych.

§  9.

1. Jeżeli zasady wynagrodzenia lub wysokość składników wynagrodzenia, określonych w § 7, z okresu stanowiącego podstawę wymiaru uległy zmianie przed rozpoczęciem przez pracownika urlopu wypoczynkowego lub w miesiącu wykorzystywania urlopu, podstawę wymiaru przelicza się zgodnie z tymi zmianami.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli w przepisach o wynagrodzeniu wprowadzających regulację płac ustalono uproszczoną metodę obliczania wynagrodzenia za czas urlopu, w szczególności przez zastosowanie współczynnika przeliczeniowego.

§ 10. 3  

1. 4 Wynagrodzenie za czas urlopu według składników wynagrodzenia określonych w § 7 ustala się mnożąc przeciętne wynagrodzenie za 1 dzień pracy przez liczbę dni, jakie by pracownik przepracował w tym okresie w ramach normalnego czasu pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, gdyby w tym czasie nie korzystał z urlopu. Do dni tych wlicza się również dodatkowe dni wolne od pracy, które by pracownik przepracował, gdyby w tym czasie nie korzystał z urlopu, jeżeli praca w dodatkowych dniach wolnych od pracy ma charakter stały.

2. W celu ustalenia przeciętnego wynagrodzenia za 1 dzień pracy, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru dzieli się przez liczbę dni przepracowanych przez pracownika w okresie, z którego została ustalona podstawa wymiaru.

3. Do liczby dni przepracowanych, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się przepracowanych niedziel i świąt, jeżeli pracownik w zamian za pracę w te dni nie otrzymał innych dni wolnych od pracy.

§ 11. 5  

1. Wynagrodzenie za czas urlopu według składników wynagrodzenia określonych w § 7 można także ustalać mnożąc wynagrodzenie za jeden dzień urlopu przez liczbę dni urlopu.

2. W przypadku określonym w ust. 1 wynagrodzenie za jeden dzień urlopu ustala się dzieląc podstawę wymiaru przez liczbę kalendarzowych dni roboczych, za które pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie w okresie, z którego została ustalona podstawa wymiaru.

3. Do dni roboczych, o których mowa w ust. 2:

1) wlicza się przepracowane niedziele i święta, jeżeli pracownik w zamian za tę pracę otrzymał inne dni wolne od pracy,

2) nie wlicza się dni, za które pracownik otrzymał zasiłek z ubezpieczenia społecznego, dni urlopu wypoczynkowego oraz dni innej nieobecności w pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie.

4. Do dni roboczych, o których mowa w ust. 2, wlicza się dodatkowe dni wolne od pracy.

5. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy tylko w niektórych dniach tygodnia lub miesiąca do liczby dni, o których mowa w ust. 2, wlicza się dni nie przepracowane w związku z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy.

§ 12. 6 (skreślony).

§ 13. Składniki wynagrodzenia określone w stawkach miesięcznych w stałej wysokości przysługują za czas urlopu w wysokości należnej w miesiącu wykorzystania urlopu.

§ 14. Składniki wynagrodzenia wypłacane periodycznie za okresy dłuższe niż jeden miesiąc wypłaca się w przyjętych terminach wypłaty tych składników, przy czym okres urlopu traktowany jest na równi z okresem wykonywania pracy.

§ 15. 7  

1. Wynagrodzenie określone w § 6 ust. 2 lit. a) i b) oraz wynagrodzenie za występy ponad normę wypłacane pracownikowi artystycznemu przez instytucję artystyczną (teatralną, muzyczną, cyrk) i wynagrodzenie za występy albo opracowania w liczbie i rodzaju przewidzianych w umowie o pracę, wypłacane dyrektorowi - kierownikowi artystycznemu przez instytucję teatralną lub muzyczną, uwzględnia się w wynagrodzeniu za czas urlopu na podstawie przeciętnej tych wynagrodzeń wypłaconych w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.

2. Zasady ustalania wynagrodzenia za 1 dzień urlopu oraz wynagrodzenia za urlop według składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, określa właściwy minister w trybie przewidzianym w § 20.

§  16.

1. Deputaty i inne świadczenia w naturze, wydawane za okresy nie krótsze niż 1 miesiąc, wydaje się pracownikowi wykorzystującemu urlop w przyjętych terminach ich wydawania, przy czym okres urlopu traktowany jest na równi z okresem wykonywania pracy.

2. Za czas urlopu wypoczynkowego nie przysługują świadczenia w naturze, wydawane nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie za okresy krótsze niż 1 miesiąc, w szczególności wyżywienie i środki żywności.

3. Jeżeli w zamian za deputaty i inne świadczenia w naturze pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny, ekwiwalent ten wypłaca się za czas urlopu wypoczynkowego w przyjętych terminach wypłaty, przy czym okres urlopu traktowany jest na równi z okresem wykonywania pracy.

§ 17. Wynagrodzenie za czas urlopu wykorzystywanego po powrocie do kraju przez pracownika, który był skierowany do pracy za granicą, określają odrębne przepisy.

§  18.

1. Wynagrodzenie za czas urlopu wypłaca się w terminach wypłaty poszczególnych składników wynagrodzenia przyjętych w zakładzie pracy.

2. Na wniosek pracownika otrzymującego wynagrodzenie z dołu zakład pracy wypłaca mu przed rozpoczęciem urlopu wynagrodzenie należne za czas urlopu, z wyjątkiem wynagrodzenia wypłacanego za okresy dłuższe niż 1 miesiąc (§ 14).

3. Jeżeli najbliższa wypłata wypłacanego z góry wynagrodzenia miesięcznego określonego w stawkach miesięcznych w stałej wysokości przypada w okresie wykorzystywania urlopu wypoczynkowego, zakład pracy na wniosek pracownika wypłaca mu to wynagrodzenie przed rozpoczęciem urlopu wypoczynkowego.

§ 19. 8 Ekwiwalent pieniężny za urlop ustala się tak jak wynagrodzenie za czas urlopu ze zmianami określonymi w § 19¹-19⁴.

§ 191. 9  

1. Ekwiwalent pieniężny za 1 dzień urlopu według składników wynagrodzenia określonych w § 7 oblicza się dzieląc przeciętne miesięczne wynagrodzenie według tych składników przez 25,5.

2. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustala się dzieląc podstawę wymiaru przez 3.

3. Jeżeli w okresie, z którego ustala się podstawę wymiaru, pracownik nie przepracował wszystkich dni wynikających z obowiązującego go rozkładu czasu pracy w ramach normalnego czasu pracy - w celu ustalenia podstawy wymiaru przeciętne wynagrodzenie za 1 dzień pracy z tego okresu mnoży się przez liczbę dni, jakie by pracownik przepracował w tym okresie w ramach normalnego czasu pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

4. Ekwiwalent pieniężny za urlop ustala się mnożąc ekwiwalent za 1 dzień urlopu przez liczbę dni urlopu, za które wypłaca się ekwiwalent.

§ 192. 10 Ekwiwalent pieniężny za 1 dzień urlopu według składników wynagrodzenia określonych w stawkach miesięcznych w stałej wysokości oblicza się dzieląc to wynagrodzenie przysługujące w miesiącu nabycia prawa do ekwiwalentu przez 25,5. Ekwiwalent pieniężny za urlop ustala się mnożąc ekwiwalent za 1 dzień urlopu przez liczbę dni urlopu, za które wypłaca się ekwiwalent.

§ 193. 11 Składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy dłuższe niż 1 miesiąc (§ 14) uwzględnia się w ekwiwalencie pieniężnym za urlop na podstawie przeciętnego wynagrodzenia wypłaconego w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc, w którym pracownik nabył prawo do ekwiwalentu; przepisy § 19¹ stosuje się odpowiednio. Przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop według tych składników nie stosuje się przepisu § 8 ust. 4.

§ 194. 12 W zamian za deputaty i inne świadczenia w naturze, o których mowa w § 16 ust. 1, wypłaca się ekwiwalent pieniężny.

§ 195. 13 Przepisy § 19 oraz § 19¹-19⁴ stosuje się zarówno przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop za rok bieżący, jak i za urlop za lata ubiegłe.

§  20.

1. 14 W razie gdy system wynagradzania to uzasadnia, właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz po porozumieniu z właściwą ogólnokrajową organizacją związkową może ustalić, że:

1) 15 w wynagrodzeniu za czas urlopu uwzględnia się niektóre świadczenia pieniężne nie wymienione w § 6,

2) 16 do niektórych dni wolnych od pracy nie stosuje się przepisu § 11 ust. 4,

3) 17 niektóre zmienne składniki wynagrodzenia, przyznawane za spełnienie ściśle określonych zadań ustalonych indywidualnie dla pracownika, wypłaca się za czas urlopu na podstawie średniego wynagrodzenia z okresu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu,

4) niektóre świadczenia w naturze przysługujące nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, wydawane są za okres krótszy niż 1 miesiąc, w szczególności wyżywienie i środki żywności, przysługują za czas urlopu wypoczynkowego i na wniosek pracownika wypłaca się mu w zamian ekwiwalent pieniężny według kosztów własnych zakładu pracy,

5) niektórych składników wynagrodzenia oraz deputatów i innych świadczeń w naturze lub w ekwiwalencie pieniężnym nie uwzględnia się w wynagrodzeniu za czas urlopu,

6) w ekwiwalencie pieniężnym za urlop nie uwzględnia się przysługujących za czas urlopu niektórych składników wynagrodzenia oraz wartości niektórych deputatów i innych świadczeń w naturze lub w ekwiwalencie pieniężnym.

2. 18 Zakład pracy może ustalić, jeżeli jest to uzasadnione rozkładem czasu pracy, systemem wynagradzania lub innymi ważnymi przyczynami, że wynagrodzenie za czas urlopu według składników wynagrodzenia określonych w § 7 oblicza się odmiennie niż według zasad przewidzianych w § 10 i 11, a w szczególności na podstawie przeciętnego wynagrodzenia za 1 godzinę pracy lub według innych zasad zapewniających za czas urlopu wynagrodzenie, jakie by pracownik otrzymał, gdyby w tym czasie pracował; zakład pracy może również ustalić, że niektóre zmienne składniki wynagrodzenia, wypłacane za okres nie dłuższy niż 1 miesiąc, uwzględnia się w wynagrodzeniu za czas urlopu na zasadach określonych w § 14.

3. 19 Zasady obliczania wynagrodzenia za urlop, o których mowa w ust. 2. mogą dotyczyć części zakładu pracy lub określonej grupy pracowników.

4. 20 Zasady obliczania wynagrodzenia za urlop, o których mowa w ust. 2, powinny być szczegółowo określone w regulaminie ustalonym przez kierownika zakładu pracy w porozumieniu z właściwym organem zakładowej organizacji związkowej.

§ 21. Tracą moc:

1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 maja 1969 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o pracowniczych urlopach wypoczynkowych (Dz. U. z 1969 r. Nr 14, poz. 100 i z 1971 r. Nr 16, poz. 157),

2) rozporządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 21 czerwca 1969 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego (Dz. U. Nr 22, poz. 158).

§ 22. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1975 r.

1 § 4 ust. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 6 września 1989 r. (Dz.U.89.53.314) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 września 1989 r.

2 § 6:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosumku pracy (Dz.U.74.43.259) z dniem 1 stycznia 1977 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

3§ 10 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

4 § 10 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1984 r. (Dz.U.84.35.188) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 1984 r.

5 § 11 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1984 r. (Dz.U.84.35.188) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 1984 r.

6 § 12 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

7 § 15 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

8 § 19 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

9 § 19¹ dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

10 § 19² dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

11 § 19³ dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

12 § 19⁴ dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

13 § 19⁵ dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

14 § 20 ust. 1:

- według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

- zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.89.20.107) z dniem 1 maja 1989 r.

15 § 20 pkt 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosumku pracy (Dz.U.74.43.259) z dniem 1 stycznia 1977 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 7 lit. a) tiret pierwszy rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

16 § 20 ust. 1 pkt 2 dodany przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1984 r. (Dz.U.84.35.188) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 1984 r.

17 § 20 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosumku pracy (Dz.U.74.43.259) z dniem 1 stycznia 1977 r.

18 § 20 ust. 2:

- dodany przez § 1 pkt 7 lit. b) rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.70.316) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1984 r. (Dz.U.84.35.188) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 1984 r.

19 § 20 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1984 r. (Dz.U.84.35.188) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 1984 r.

20 § 20 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1984 r. (Dz.U.84.35.188) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 1984 r.

• Identyfikator: Dz.U.1974.43.259
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Pracownicze urlopy wypoczynkowe.
• Data aktu: 21/10/1974
• Data ogłoszenia: 18/11/1974
• Data wejścia w życie: 01/01/1975