Obliczanie podstawy wymiaru emerytury lub renty, zasiłków z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa oraz składek na ubezpieczenia społeczne.

ROZPORZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC

z dnia 19 sierpnia 1968 r.

w sprawie obliczania podstawy wymiaru emerytury lub renty, zasiłków z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa oraz składek na ubezpieczenia społeczne. ^*

Na podstawie art. 17 ust. 5 i art. 125 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Podstawa wymiaru emerytury lub renty.

§  1. 

1. Podstawę wymiaru emerytury lub renty, zwaną dalej "podstawą wymiaru", stanowi przeciętny miesięczny zarobek w gotówce i w naturze - zależnie od wniosku zainteresowanego:

1) albo z ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia, albo

2) z kolejnych 24 miesięcy zatrudnienia dowolnie wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 12 lat zatrudnienia.

2. Okres, z którego zarobki zostały przyjęte do obliczenia podstawy wymiaru, może być zmieniony na inny okres zatrudnienia wymieniony w ust. 1 na wniosek rencisty zgłoszony w ciągu 3 lat od wydania decyzji przyznającej emeryturę lub rentę. Uwzględnienie wniosku zgłoszonego po tym terminie może nastąpić w uzasadnionych wypadkach za zgodą Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub osób przez niego upoważnionych.

§ 2. 1  Za zarobek, jaki przyjmuje się do obliczenia podstawy wymiaru z tytułu zatrudnienia w uspołecznionym zakładzie pracy, uważa się zarobek w gotówce określony w § 3 oraz wartość świadczeń w naturze określonych w § 4.

§  3.  ²

1. Za zarobek w gotówce uważa się wypłaty zaliczone do osobowego funduszu płac, z wyjątkiem wypłat wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

2. Za zarobek w gotówce uważa się również następujące wypłaty spoza osobowego funduszu płac:

1) wynagrodzenia za usługi załadunkowe i wyładunkowe, wypłacane członkom brygad załadunkowo-wyładunkowych przez zatrudniający ich zakład pracy,

2) wynagrodzenia za skup, zbiórkę i odprzedaż opakowań i surowców wtórnych wypłacane pracownikom przez zatrudniający ich zakład pracy,

3) honoraria za pracę dziennikarską wypłacane dziennikarzom przez redakcję, w której pełnią stałą funkcję,

4) honoraria za usługi związane ze stałą funkcją pracownika przy realizacji programu radiowego lub telewizyjnego w zespole Komitetu do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja", ośrodku telewizyjnym lub rozgłośni regionalnej oraz honoraria za usługi dla terytorialnie właściwego ośrodka telewizyjego i programu ogólnopolskiego,

5) wynagrodzenia i nagrody wypłacane własnym pracownikom z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, związanych z przygotowaniem, realizacją i rozpowszechnianiem filmów, na zasadach określonych odrębnymi przepisami.

§  4. 

1. Za zarobek w naturze w uspołecznionych zakładach pracy uważa się deputat, umundurowanie lub inne świadczenia w naturze, wydane pracownikowi zgodnie z obowiązującymi przepisami całkowicie lub częściowo nieodpłatnie, albo ich ekwiwalent pieniężny i zaliczane w myśl uchwały do osobowego funduszu płac.

2. Wartość deputatu lub innych świadczeń w naturze (ust. 1) przyjmuje się do obliczenia podstawy wymiaru w wysokości określonej w odpowiednich przepisach, a w razie ich braku - według norm budżetowych:

1) w pełnej wysokości, jeżeli pracownik pobrał je całkowicie nieodpłatnie,

2) w wysokości odpowiadającej części nieodpłatnej, jeżeli pracownik pobrał je częściowo nieodpłatnie.

3. Wartość deputatu lub innego świadczenia w naturze, która nie została określona odpowiednimi przepisami lub normami budżetowymi, ustala się według cen detalicznych, a produktów rolnych - według przeciętnych cen skupu w dostawach ponadobowiązkowych z okresów, z których zarobki przyjmuje się do podstawy wymiaru.

4. Roczną wartość użytkowania działki przez pracownika określa się w wysokości:

1) 1.130 zł za 25 arów ziemi pod okopowe wraz z pracami sprzężajnymi lub za wartość ziemniaków wydanych zamiast ziemi - dla pracowników państwowych gospodarstw rolnych,

2) równowartości 2 kwintali żyta według cen w dostawach ponadobowiązkowych za 1 hektar użytkowanej działki - w wypadkach nie wymienionych w pkt 1.

5. 3  Do obliczenia podstawy wymiaru nie przyjmuje się wartości tej części świadczeń w naturze, do których rencista zachowuje nadal prawo po uzyskaniu emerytury lub renty.

§  5.  ⁴

1. Za zarobek przyjmowany do podstawy wymiaru z tytułu zatrudnienia w nie uspołecznionym zakładzie pracy uważa się zarobek w gotówce i w naturze bez potrąceń, zgłaszany bieżąco do wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

2. Za zarobek przyjmowany do podstawy wymiaru z tytułu zatrudnienia obywateli polskich w obcych misjach dyplomatycznych, w urzędach konsularnych lub w instytucjach międzynarodowych działających w Polsce uważa się zarobek, od którego opłacana była przez pracownika składka na cele emerytalne, jeżeli pracodawca nie zgłaszał bieżąco zarobków do wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

§ 6. Do obliczenia podstawy wymiaru nie przyjmuje się:

1) wartości świadczeń w naturze wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy lub ekwiwalentów tych świadczeń, jak odzieży ochronnej, posiłków lub środków odżywczych, środków piorących, ekwiwalentu za pranie odzieży ochronnej itp.;

2) korzyści materialnych zapewnionych pracownikom w układzie zbiorowym pracy lub w umowie indywidualnej, a polegających w szczególności na uprawnieniu do:

a) zakupywania po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów lub przedmiotów,

b) korzystania z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji, z biletów teatralnych, kinowych itp.

§ 7. 5  (skreślony).

§  8. 

1. Wartość utrzymania, z którego pracownik korzystał w nie uspołecznionym zakładzie pracy, przyjmuje się do obliczenia podstawy wymiaru w wysokości:

1) miesięcznie - 450 zł za całkowite wyżywienie wraz z mieszkaniem, 350 zł za całkowite wyżywienie bez mieszkania i 200 zł za częściowe wyżywienie;

2) 6  dziennie - 1/30 odpowiedniej kwoty wymienionej w pkt 1.

2. Do określenia wartości świadczeń w naturze, innych niż wymienione w ust. 1, wydanych pracownikowi w nie uspołecznionym zakładzie pracy, stosuje się odpowiednio przepisy § 4 ust. 3 i ust. 4 pkt 2.

§  9. 

1. Przy równoczesnym zatrudnieniu pracownika w więcej niż jednym zakładzie pracy do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się łączny zarobek przysługujący z tytułu wszystkich równoczesnych zatrudnień.

2. Zarobki pobierane w odstępach czasu dłuższych niż jeden miesiąc oblicza się w stosunku miesięcznym i dolicza się do zarobków z tych miesięcy zatrudnienia, za które zarobki te przysługują; dodatkowe wynagrodzenie wypłacane za pracę wykonaną przy sporządzaniu sprawozdania rachunkowego za okres poprzedni (premia bilansowa) dolicza się do zarobku za miesiąc, w którym zostało wypłacone.

§ 10. Do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się w razie inwalidztwa lub śmierci:

1) w czasie zatrudnienia wykonywanego na podstawie umowy o naukę zawodu, o przyuczenie do określonej pracy lub o odbycie wstępnego stażu pracy - przeciętny zarobek, jaki otrzymują w tym zakładzie pracy pracownicy bezpośrednio po ukończeniu nauki lub przyuczenia do pracy i po odbyciu wstępnego stażu pracy, jeżeli po odbyciu nauki wymagany jest taki staż pracy;

2) w czasie uczęszczania do szkoły związków zawodowych lub do szkoły partyjnej - przeciętny zarobek z okresu zatrudnienia (§ 1 ust. 1) przed skierowaniem do szkoły.

§  11. 

1. Najniższą podstawę wymiaru z tytułu zatrudnienia w uspołecznionym i nie uspołecznionym zakładzie pracy stanowi:

1) wynagrodzenie ustalone w gospodarce uspołecznionej dla najniżej zarabiających w okresie, z którego zarobki przyjmuje się do obliczenia podstawy wymiaru, przy czym w razie wykonywania równocześnie dwóch lub więcej zatrudnień bierze się pod uwagę łączny zarobek;

2) odpowiednia część wynagrodzenia wymienionego w pkt 1, jeżeli zatrudnienie wykonywane było w niepełnym wymiarze czasu pracy.

2. Najniższą podstawę wymiaru określoną w ust. 1 przyjmuje się, gdy przeciętny miesięczny zarobek w gotówce i w naturze jest niższy od kwot, o których mowa w ust. 1.

3. Jeżeli najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne została określona w odrębnych przepisach, najniższą podstawę wymiaru emerytury lub renty stanowią kwoty określone w tych przepisach.

§  12.  ⁷

1. Przy obliczaniu podstawy wymiaru wyłącza się zarobki z miesięcy, w których pracownik przez okres dłuższy niż 5 dni w ciągu miesiąca nie wykonywał zatrudnienia wskutek podjęcia lub zaprzestania pracy.

2. Zarobki z miesięcy, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się jednak do obliczania podstawy wymiaru, jeżeli jest to korzystne dla osoby zainteresowanej.

3. W razie pobierania przez pracownika zmniejszonego wynagrodzenia w związku z odbywaniem służby wojskowej lub ćwiczeń wojskowych do obliczania podstawy wymiaru przyjmuje się wynagrodzenie w pełnej wysokości.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie pobierania przez pracownika zmniejszonego wynagrodzenia w związku z pobytem w tymczasowym areszcie.

5. Zarobki z miesięcy, w których pracownik przez część miesiąca pobierał zasiłek chorobowy, opiekuńczy, macierzyński lub wyrównawczy, uzupełnia się o kwotę otrzymanego zasiłku. Jednakże na wniosek pracownika zarobki z miesięcy, w których zasiłek przysługiwał za więcej niż 5 dni, podlegają wyłączeniu.

6. Zamiast zarobków z miesięcy podlegających wyłączeniu w myśl ust. 1 i 5 przyjmuje się zarobki z kolejnych miesięcy poprzednich.

7. Przepisu ust. 5 nie stosuje się, jeżeli podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i świadczeń z tego ubezpieczenia nie uległy obniżeniu pomimo pobierania zasiłków.

§  13. 

1. Okres ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia liczy się wstecz od miesiąca, w którym ustało ostatnie zatrudnienie, a jeżeli zatrudnienie trwa nadal, od miesiąca:

1) w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub o rentę, albo

2) późniejszego, wskazanego przez osobę zainteresowaną, poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje prawo do pobierania emerytury lub renty.

2. Okres kolejnych 24 miesięcy zatrudnienia obejmuje kolejno następujące 24 miesiące zatrudnienia, o których mowa w § 12 ust. 1 i 3, w dowolnie wybranym przez zainteresowanego okresie z ostatnich 12 lat zatrudnienia.

3. Ustalenie podstawy wymiaru z kolejnych 24 miesięcy zatrudnienia może nastąpić tylko wtedy, gdy istnieją dowody stwierdzające wysokość zarobków za wszystkie te miesiące (§ 16).

§  14. 

1. Jeżeli pracownik był zatrudniony przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, lecz z przyczyn obiektywnych potwierdzonych przez zakład pracy lub jednostkę nadrzędną nad zakładem pracy nie mogą być przedłożone dowody o wysokości zarobków za wszystkie ostatnie 12 miesięcy zatrudnienia, do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się zarobki z tych miesięcy, na które istnieją dowody określone w § 16.

2. Dla pracownika zatrudnionego przez okres krótszy niż 12 miesięcy, ale co najmniej przez 1 miesiąc, do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się zarobki z faktycznej liczby miesięcy zatrudnienia.

3. Dla pracownika, który był zatrudniony przez okres krótszy niż miesiąc kalendarzowy, do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się:

1) zarobek, jaki pracownik osiągnąłby na podstawie umowy o pracę, gdyby pracował przez pełny miesiąc, albo

2) zarobek, jaki otrzymywali inni pracownicy tego zakładu pracy, zatrudnieni w tym samym lub podobnym charakterze i o podobnych kwalifikacjach w tym miesiącu zatrudnienia, w którym pracownik przerwał pracę, jeżeli na podstawie umowy o pracę nie można ustalić zarobku.

§ 15. Do obliczenia podstawy wymiaru renty rodzinnej przyjmuje się w razie śmierci:

1) pracownika, który nie miał ustalonego prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej - przeciętny miesięczny zarobek zmarłego obliczony odpowiednio według §§ 1-14;

2) rencisty, który nie był zatrudniony po przyznaniu emerytury lub renty - podstawę wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej zmarłego;

3) rencisty zatrudnionego po przyznaniu emerytury lub renty inwalidzkiej - albo podstawę wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej, albo przeciętny zarobek rencisty (pkt 1), jeżeli jest to korzystniejsze.

§  16. 

1. Wysokość zarobków ustala się na podstawie dowodów, którymi są dla zarobków:

1) w uspołecznionych zakładach pracy - zaświadczenia tych zakładów, wystawione według wzoru ustalonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych;

2) w nie uspołecznionych zakładach pracy - stwierdzenia właściwych organów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wysokości zarobków zgłaszanych bieżąco do wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne;

3) obywateli polskich zatrudnionych w przedstawicielstwach i misjach państw obcych - stwierdzenia organów wymienionych w pkt 2 o wysokości podstawy wymiaru składki na cele emerytalne lub zaświadczenia, jak w pkt 1, jeżeli składka opłacana była przez przedstawicielstwo lub misję,

4) adwokata - członka zespołu adwokackiego - zaświadczenie zespołu adwokackiego.

2. W zaświadczeniach, o których mowa w ust. 1, wykazuje się oddzielnie za każdy miesiąc zatrudnienia wysokość zarobku bez potrącenia i po potrąceniu podatku od wynagrodzeń i składki na cele emerytalne.

3. Wysokość zarobków podawana w zaświadczeniach (ust. 1 pkt 1 i 4) powinna opierać się na dokumentach płacowych znajdujących się w zakładzie pracy, jak karty wynagrodzeń lub listy płac; zgodność wysokości zarobków ze stanem faktycznym potwierdza pracownik zakładu pracy upoważniony do podpisywania dokumentów kasowych.

4. W razie niemożności przedłożenia zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wskutek likwidacji zakładu pracy albo zniszczenia lub zagubienia dokumentów płaconych, co powinno być potwierdzone przez jednostkę nadrzędną nad zakładem pracy, w którym pracownik był zatrudniony, ustalenie podstawy wymiaru następuje na podstawie wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej o wysokości zarobków za ostatni rok zatrudnienia, a w razie ich braku - na podstawie innych pisemnych dowodów. Jeżeli brak jest takich dowodów, organ rentowy ustala podstawę wymiaru według danych stwierdzonych przez jednostkę nadrzędną nad zakładem pracy, wynikających z przepisów płacowych przy uwzględnieniu kwalifikacji pracownika oraz zajmowanego stanowiska lub rodzaju wykonywanych prac.

5. Organ rentowy bada i ocenia przedłożone zaświadczenia i dowody i w razie wątpliwości przeprowadza postępowanie wyjaśniające.

6. W razie braku dowodów stwierdzających wysokość zarobków z tytułu zatrudnienia w nie uspołecznionym zakładzie pracy do obliczania świadczenia przyjmuje się najniższą podstawę wymiaru określoną w § 11 ust. 1 lub 3.

7. Wysokości zarobków nie ustala się na podstawie zeznań lub oświadczeń świadków.

Rozdział  2. ⁸

Przepisy końcowe.

§ 20. Podstawę wymiaru emerytury lub renty z tytułu zatrudnienia za granicą regulują odrębne przepisy.

§ 21. Tracą moc:

1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1959 r. w sprawie wysokości zarobku stanowiącego najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz świadczeń z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 17, poz. 96),

2) rozporządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 22 listopada 1956 r. w sprawie obliczania podstawy wymiaru renty (Dz. U. z 1956 r. Nr 59, poz. 280 i z 1958 r. Nr 26, poz. 113),

3) zarządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 15 czerwca 1954 r. w sprawie ustalania podstawy wymiaru składek i świadczeń przy ubezpieczeniu pracowników rolnych (Monitor Polski Nr A-64, poz. 834),

4) zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 8 lutego 1961 r. w sprawie określenia składników funduszu płac stanowiących podstawę do obliczania składek na ubezpieczenia społeczne w uspołecznionych zakładach pracy (Monitor Polski z 1961 r. Nr 12, poz. 67 i z 1966 r. Nr 18, poz. 103).

§ 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK  ⁹

Wykaz składników wynagrodzenia zaliczonych do osobowego funduszu płac, których nie uwzględnia się przy obliczaniu podstawy wymiaru emerytury i renty.

1. Gratyfikacje dla członków personelu latającego i pokładowego.

2. Wynagrodzenie wypłacane w złotych pracownikom zatrudnionym za granicą.

3. Ryczałt dzienny dla robotników w lasach państwowych za używanie własnego środka lokomocji przy dostarczaniu sprzętu mechanicznego za zrąb.

4. Dodatek dla dróżników leśnych za konserwację i przechowywanie narzędzi oraz za używanie własnych rowerów do objazdu służbowego powierzonego odcinka robót; ryczałt miesięczny dla nadleśniczych, adiunktów, leśniczych i gajowych za utrzymanie własnych środków lokomocji.

5. Wynagrodzenia za czas ćwiczeń (prób) i występów orkiestr zakładowych.

6. Ekwiwalent za pranie i reperację odzieży roboczej, wykonywane we własnym zakresie przez pracowników.

7. Ekwiwalent za nie wykorzystany urlop.

8. Dodatkowe świadczenia pieniężne bądź wartość świadczeń w naturze przyznawane na podstawie przepisów szczególnych, takie jak:

a) dodatki (ryczałty) za rozłąkę, strawne,

b) dodatki godzinowe wypłacane na kolei pracownikom drużyn lokomotywowych i konduktorskich,

c) zwrot kosztów przejazdów do miejsca zamieszkania w celu odwiedzenia rodzin, wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym oraz zwerbowanym do pracy,

d) ekwiwalent za przejazdy koleją, wypłacany na podstawie Karty górnika,

e) ryczałty za noclegi i za koszt wynajęcia kwater prywatnych (opłacane przez zakład pracy) dla pracowników czasowo przeniesionych,

f) zryczałtowany ekwiwalent z tytułu najmu mieszkania u osoby prywatnej, przysługujący pracownikom medycznym,

g) zasiłek na zagospodarowanie dla nauczycieli; jednorazowy zasiłek na zagospodarowanie przysługujący niektórym pracownikom służby zdrowia po raz pierwszy przystępującym do pracy,

h) ryczałt przesiedleniowy przy przeniesieniach służbowych; zasiłek osiedleniowy dla nauczycieli,

i) wartość posiłków profilaktycznych i regeneracyjno-wzmacniających, a także innych środków wydawanych do spożycia pracownikom bezpłatnie lub częściowo odpłatnie; dodatek kaloryczny dla personelu latającego i pokładowego w lotnictwie cywilnym,

j) ekwiwalenty za przedłużenie używalności odzieży roboczej lub obuwia ochronnego oraz za używanie odzieży własnej zamiast roboczej przez pracowników, uczniów i studentów,

k) zapomogi wypłacane pracownikom własnym z funduszu pozostającego w dyspozycji ministrów (kierowników urzędów centralnych) oraz wojewodów (prezydentów miast stopnia wojewódzkiego).

9. Odprawy przy przejściu na emeryturę przyznawane na podstawie przepisów szczególnych; odprawa (wynagrodzenie) za 10-letni staż pracy w żegludze międzynarodowej w razie utraty zdrowia.

10. Inne świadczenia pieniężne wypłacane przez zakłady pracy na podstawie Kodeksu pracy lub układów zbiorowych pracy.

11. Nagrody:

a) jubileuszowe,

b) państwowe,

c) konkursowe,

d) okolicznościowe,

e) za współzawodnictwo pracy,

f) za wyniki w handlu zagranicznym,

g) za wyniki w procesie inwestycyjnym,

h) z funduszów tworzonych na z góry określony czas z przeznaczeniem do wypłaty za wykonanie konkretnych zadań,

i) rzeczowe.

12. Wynagrodzenia i nagrody za racjonalizację i wynalazczość.

* Z dniem 1 lipca 1972 r. nin. rozporządzenie traci moc w części sprzecznej z rozporządzeniem Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 6 lipca 1972 r. w sprawie ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego (Dz.U.72.27.196), zgodnie z § 12 pkt 1 powołanego rozporządzenia zmieniającego.

1 § 2 zmieniony przez § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

2 § 3 zmieniony przez § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

3 § 4 ust. 5 dodany przez § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

4 § 5 zmieniony przez § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

5 § 7 skreślony przez § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

6 § 8 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 4 pkt 5 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

7 § 12 zmieniony przez § 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

8 Rozdział 2 według numeracji ustalonej przez § 4 pkt 7 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

9 Załącznik zmieniony przez § 4 pkt 8 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz.U.76.40.239) z dniem 1 stycznia 1977 r.

• Identyfikator: Dz.U.1968.35.246
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Obliczanie podstawy wymiaru emerytury lub renty, zasiłków z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa oraz składek na ubezpieczenia społeczne.
• Data aktu: 19/08/1968
• Data ogłoszenia: 19/09/1968
• Data wejścia w życie: 20/10/1968