Świadczenia zakładów społecznych służby zdrowia dla członków rodzin żołnierzy odbywających służbę wojskową oraz dla żołnierzy zwolnionych z tej służby i członków ich rodzin.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 22 czerwca 1960 r.

w sprawie świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia dla członków rodzin żołnierzy odbywających służbę wojskową oraz dla żołnierzy zwolnionych z tej służby i członków ich rodzin.

Na podstawie art. 124 ust. 3 i art. 128 ust. 1 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 14, poz. 75) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Prawo do świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia na zasadach przewidzianych dla ubezpieczonych przysługuje członkom rodzin żołnierzy:

1) odbywających zasadniczą służbę wojskową,

2) pełniących w stopniu szeregowców lub podoficerów czynną służbę wojskową w razie mobilizacji lub wojny,

3) odbywających służbę wojskową w charakterze uczniów oficerskich szkół zawodowych lub słuchaczy akademii wojskowych, a nie będących żołnierzami zawodowymi.

2. Świadczeń, o których mowa w ust. 1, udziela się w okresie odbywania przez żołnierzy służby wojskowej i 60 dni po zwolnieniu z tej służby.

§  2.

1. Świadczenia zakładów społecznych służby zdrowia (§ 1) obejmują bezpłatne: leczenie ambulatoryjno-domowe, pomoc doraźną, pomoc położniczą i leczenie szpitalne.

2. Za leki wydawane przez apteki otwarte członkowie rodzin żołnierzy ponoszą opłaty w wysokości ustalonej dla ubezpieczonych.

3. Zakres bezpłatnych świadczeń nie obejmuje leczenia uzdrowiskowego, zaopatrywania w środki pomocnicze oraz zastępczych świadczeń pieniężnych.

§  3.

1. Członkami rodziny żołnierza uprawnionymi do korzystania ze świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia są:

1) żona,

2) dzieci (własne, przysposobiona i pasierbowie),

3) dzieci obce, wnuki i rodzeństwo przyjęte na wychowanie i utrzymanie,

4) rodzice, jeżeli są niezdolni do zarobkowania bądź osiągnęli wiek: matka 50 lat, ojciec 60 lat życia.

2. Określeni w ust. 1 członkowie rodziny są uprawnieni do świadczeń, jeżeli w chwili powołania żołnierza do służby wojskowej pozostawali z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i w przeważającej mierze byli na utrzymaniu żołnierza.

3. Za członków rodziny żołnierza uważa się również niezdolne do pracy osoby, które wychowywały i utrzymywały żołnierza w okresie jego małoletniości, jeżeli pozostają na wyłącznym utrzymaniu żołnierza, a nie ma innych osób obowiązanych do ich utrzymywania.

§  4.

1. Żołnierze zwolnieni z zasadniczej służby wojskowej mają prawo do świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia w zakresie określonym w § 2 ust. 1 i 2 w okresie 60 dni od dnia zwolnienia ze służby.

2. Jeżeli w chwili zwolnienia ze służby wojskowej żołnierz przebywa na leczeniu w zakładzie opieki zdrowotnej zamkniętej, przysługuje mu prawo korzystania ze świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia przez okres niezdolności do pracy z powodu choroby i w ciągu 60 dni po ustaniu tej niezdolności.

3. Niezdolność żołnierza do pracy ocenia się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów dotyczących orzekania o czasowej niezdolności do pracy.

4. Okres korzystania ze świadczeń nie może łącznie wynosić więcej niż 6 miesięcy licząc od dnia zwolnienia żołnierza ze służby wojskowej.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do szeregowców i podoficerów zwolnionych ze służby wojskowej odbywanej w razie mobilizacji lub wojny, z tym że przysługuje im ponadto na zasadach bezpłatności leczenie uzdrowiskowe, środki pomocnicze oraz leki wydawane z aptek otwartych.

§ 5. Uczniowie oficerskich szkół zawodowych i słuchacze akademii wojskowych nie będący żołnierzami zawodowymi mają prawo do świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia w zakresie określonym w § 2 ust. 1 i 2 w okresie 60 dni od ich zwolnienia ze służby wojskowej.

§ 6. Żołnierze zwolnieni ze służby wojskowej z powodu uznania przez wojskową komisję lekarską za czasowo niezdolnych do służby wojskowej (kategoria "B") mają prawo przez czas trwania tej niezdolności do bezpłatnego korzystania ze świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia w zakresie określonym w § 4 ust. 5.

§ 7. Dzieci żołnierzy, o których mowa w § 1 ust. 1, mają pierwszeństwo w korzystaniu ze żłobków, domów małych dzieci oraz sanatoriów rehabilitacyjnych dla dzieci.

§  8.

1. Dowodem uprawniającym do świadczeń określonych w rozporządzeniu są:

1) dla członków rodziny żołnierza -

a) zaświadczenie wojskowego komendanta rejonowego stwierdzające odbywanie służby wojskowej przez żołnierza oraz

b) zaświadczenie właściwego organu prezydium miejskiej, dzielnicowej, gromadzkiej rady narodowej lub rady narodowej osiedla, na której obszarze żołnierz stale zamieszkuje, stwierdzające pozostawanie członków rodziny żołnierza na jego utrzymaniu i we wspólnym gospodarstwie domowym;

2) dla żołnierza zwolnionego ze służby wojskowej - wpis do książeczki wojskowej żołnierza, dotyczący zwolnienia go ze służby wojskowej, a dla żołnierza czasowo niezdolnego do służby wojskowej ponadto orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej stwierdzające niezdolność do służby wojskowej i czas jej trwania.

2. Fakt niezdolności do pracy osób określonych w § 3 ustala komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia na wniosek organu wystawiającego zaświadczenie (ust. 1 pkt 1 lit. b).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1960.32.184
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Świadczenia zakładów społecznych służby zdrowia dla członków rodzin żołnierzy odbywających służbę wojskową oraz dla żołnierzy zwolnionych z tej służby i członków ich rodzin.
• Data aktu: 22/06/1960
• Data ogłoszenia: 08/07/1960
• Data wejścia w życie: 08/07/1960