Węgry-Polska. Umowa o współpracy w dziedzinie polityki społecznej. Warszawa.1959.02.14.

UMOWA

MIĘDZY POLSKĄ RZECZĄPOSPOLITĄ LUDOWĄ A WĘGIERSKĄ REPUBLIKĄ LUDOWĄ O WSPÓŁPRACY W DZIEDZINIE POLITYKI SPOŁECZNEJ

podpisana w Warszawie dnia 14 lutego 1959 r.

W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 14 lutego 1959 r. podpisana została w Warszawie Umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową o współpracy w dziedzinie polityki społecznej o następującym brzmieniu dosłownym:

UMOWA

między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludowa o współpracy w dziedzinie polityki społecznej

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rada Prezydialna Węgierskiej Republiki Ludowej,

pragnąc rozwijać i uregulować w duchu przyjaźni i współpracy wzajemne stosunki w dziedzinie polityki społecznej, łącznie z ubezpieczeniem społecznym,

w przeświadczeniu, że służyć to będzie dalszemu umocnieniu braterskich stosunków pomiędzy obu Państwami,

postanowiły zawrzeć Umowę o współpracy w dziedzinie polityki społecznej i w tym celu wyznaczyły swych pełnomocników, a mianowicie: (pominięto),

którzy po wymianie swoich pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na nstępujące postanowienia:

I. ZASADY WSPÓŁPRACY

Artykuł  1 

1. Umawiające się Strony będą współpracować we wszystkich zagadnieniach i we wszystkich dziedzinach polityki społecznej. Współpraca ta służyć będzie postępowi społecznemu w obu Państwach oraz na terenie międzynarodowym.

2. Dla realizacji celu, określonego w ustępie 1, Umawiające się Strony będą popierać i ułatwiać wymianę doświadczeń oraz współpracę między zainteresowanymi organami i instytucjami, wzajemne udzielanie informacji, jak również wymianę przepisów prawnych i publikacji w dziedzinie polityki społecznej, łącznie z ubezpieczeniem społecznym.

Umawiające się Strony będą również popierać organizowanie wykładów i wystaw obrazujących dorobek obu krajów w tej dziedzinie oraz ułatwiać spotkania pracowników w celu zapoznania się z polityką społeczną drugiej Umawiającej się Styrony.

Artykuł  2 

Umawiające się Strony będą popierać wzajemną akcję wypoczynkową dla dzieci, młodzieży i pracujących.

II. ZASADA RÓWNEGO TRAKTOWANIA

Artykuł  3 

Obywatele jednej Umawiającej się Strony, zatrudnieni na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, oraz członkowie ich rodzin będą traktowani w zakresie przepisów prawa pracy, szkolenia zawodowego, ubezpieczenia społecznego i innych świadczeń na równi z własnymi obywatelami, jeżeli Umowa niniejsza nie stanowi inaczej.

III. UBEZPIECZENIE SPOŁECZNE

Rozdział  1 

Postanowienia ogólne

Artykuł  4 

Umowa niniejsza obejmuje przepisy prawne obu Umawiających się Stron, na podstawie których robotnicy i pracownicy umysłowi i osoby z nimi zrównane, zwani dalej pracownikami, oraz członkowie ich rodzin są objęci ubezpieczeniem społecznym, a mianowicie:

a) ubezpieczeniem na wypadek choroby, w tym rownież ubezpieczeniem na wypadek macierzyństwa,

b) ubezpieczeniem emerytalnym, łącznie z ubezpieczeniem od wypadków w zatrudnieniu i chorób zawodowych, zwanym dalej ubezpieczeniem emerytalnym,

c) zasiłkami rodzinnymi.

Artykuł  5 

1. Pracownicy objęci są przepisami prawnymi o ubezpieczeniu społecznym tej Umawiającej się Strony, na której terytorium wykonyją zatrudnienie lub działalność, uzasadniające ubezpieczenie, z wyjątkiem pracowników wymienionych w ustępie 2.

2. Pracownicy przedsiębiorstw komunikacyjnych, transportowych i innych przedsiębiorstw oraz organów i instytucji, mających swą siedzibę na terytorium jednej Umawiającej się Strony, wysłani w celu przejściowego zatrudnienia na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, podlegają ubezpieczeniu społecznemu według przepisów prawnych tej Umawiającej się Strony, na której terytorium znajduje się siedziba wysyłającego przedsiębiorstwa, organu lub instytucji.

3. Osoby korzystające z zaopatrzenia emerytalnego są uprawnione do świadczeń na wypadek choroby i macierzyństwa, jak również do zasiłku pogrzebowego według przepisów prawnych tej Umawiającej się Strony, której właściwy organ zobowiązany jest do wypłacenia zaopatrzenia emerytalnego. Osoby korzystające z częściowego zaopatrzenia emerytalnego od obu Umawiających się Stron są uprawnione do wymienionych wyżej świadczeń według przepisów prawnych tej Umawiającej się Strony, na której terytorium posiadają stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli osoby korzystające z zaopatrzenia emerytalnego pracują, wówczas stosuje się postanowienia ustępu 1 lub 2.

Artykuł  6 

Obywatele jednej Umawiającej się Strony, zatrudnieni w jej przedstawicielstwie dyplomatycznym, konsularnym lub innym, mającym swą siedzibę na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, lub u kierowników, członków i innych pracowników tych przedstawicielstw, podlegają ubezpieczeniu społecznemu według przepisów prawnych Strony, utrzymującej wymienione przedstawicielstwa.

Artykuł  7 

Centralne organy Umawiających się Stron mogą ustalić w drodze porozumienia, że ubezpieczenie społeczne osób, określonych w artykule 5 ustęp 2 i 3 i w artykule 6, będzie uregulowane odmiennie, niż przewidują postanowienia tych artykułów.

Artykuł  8 

1. Przy ustalaniu prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego i ich wysokości zlicza się okresy zatrudnienia i okresy zrównane z okresami zatrudnienia, przebyte na terytorium obu Umawiających się Stron. Każda ze Stron ustala według własnych przepisów prawnych, jakie okresy zatrudnienia i okresy zrównane z okresami zatrudnienia, przebyte na terytorium, podlegają zliczeniu.

2. Świadczenia z ubezpieczenia społecznego, przysługujące obywatelom jednej Umawiającej się Strony z tytułu okresów zatrudnienia i okresów zrównanych z okresami zatrudnienia, przebytych na terytorium państwa trzeciego, nie przysługują obywatelom drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  9 

1. Jeżeli przepisy prawne jednej Umawiającej się Strony uzależniają nabycie, realizację lub odzyskanie prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego od pobytu na jej obszarze, wówczas każda z Umawiających się Stron traktuje pobyt na terytorium drugiej Umawiającej się Strony jako pobyt na własnym terytorium.

2. Świadczenia z ubezpieczenia społecznego jednej Umawiającej się Strony udzielane będą obywatelom drugiej Umawiającej się Strony, zamieszkałym lub przebywającym w państwie trzecim, na tych samych warunkach jak własnym obywatelom, zamieszkałym lub przebywającym w tym państwie.

Artykuł  10 

1. Przepisy prawne Umawiających się Stron, przewidujące ograniczenie lub wstrzymanie zaopatrzeń emerytalnych lub innych świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stosują się również wtedy, gdy inne świadczenia, zarobki lub dochody uzyskiwane są na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Centralne organy Umawiających się Stron uregulują w razie potrzeby w drodze porozumienia zakres i sposób stosowania postanowień ustępu 1.

Artykuł  11 

Jeżeli zgodnie z przepisami prawnymi jednej Umawiającej się Strony wysokość zaopatrzenia emerytalnego lub innego świadczenia piniężnego oblicza się na podstawie przecietnego zarobku, otrzymywanego w określonym czasie zatrudnienia, to przy ustalaniu tego przeciętnego zarobku należy uwzględniać także zarobek osiągany na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Rozdział  2 

Świadczenia na wypadek choroby i macierzyństwa

Artykuł  12 

świadczenia z tytułu ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa przysługują - z uwzględnieniem postanowień artykułu 13 - od tego właściwego organu Umawiającej się Strony, w którym pracownik, rencista lub członkowie ich rodzin nabyli prawo do świadczeń, również i w tym przypadku, jeżeli uprawniona osoba zamieszkuje lub przebywa na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  13 

1. Jeżeli osoba uprawniona do świadczeń w naturze w myśl artukułu 12 zamieszkuje stale lub przebywa na terytorium druguiej Umawiającej się Strony, świadczenia te, z wyjątkiem leczenia szpitalnego (w zakładzie leczniczym), udzielane będą przez właściwy organ miejsca zamieszkania lub pobytu, zgodnie z obowiązującymi go przepisami prawnymi i na jego rachunek.

2. Właściwy organ miejsca zamieszkania lub pobytu udziela osobom, wymienionym w ustępie 1, leczenia szpitalnego (w zakładzie leczniczym) według obowiązujących go przepisów prawnych, na rachunek właściwego organu, określonego w artykule 12.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania do osób, określonych w artykule 6.

4. Centralne organy Umawiających się Stron mogą ustalić w drodze porozumienia, że niektóre świadczenia w naturze będą udzielone według odmiennych zasad niż określone w niniejszym artykule.

5. Centralne organy Umawiających się Stron uregulują w drodze porozumienia sposób udzielania świadczeń w naturze zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, jak również sposób pokrywania kosztów leczenia szpitalnego (w zakładzie leczniczym).

Rozdział  3 

Świadczenia z ubezpieczenia emerytalnego

Artykuł  14 

1. Właściwe organy Umawiających się Stron ustalają według obowiązujących je przepisów prawnych, z uwzględnieniem zliczonych okresów zatrudnienia w myśl postanowień artykułu 8, czy osoba, zgłaszjąca roszczenie o zaopatrzenie emerytalne z tytułu starości lub inwalidztwa albo o zaopatrzenie dla członków rodziny, spełnia warunki do tych zaopatrzeń.

2. Jeżeli w myśl ustępu 1 osoba zgłaszająca roszczenie spełnia warunki do zaopatrzenia emerytalnego, właściwe organy Umawiających się Stron ustalają wysokość zaopatrzenia według obowiązujących je przepisów prawnych, uwzględniając okresy zatrudnienia przebyte na tyerytorium obu Stron. Z tak obliczonego zaopatrzenia emerytalnego właściwe organy Umawiających się Stron wypłacają uprawnionej osobie proporcjonalną część, odpowiadającą okresowi zatrudnienia, przebytego na terytorium danej Strony. Właściwy organ Strony, na której obszarze okres zatrudnienia wynosi mniej niż sześć miesięcy, nie jest zobowiązany do wypłacania częściowego zaopatrzenia emerytalnego. Właściwy organ drugiej Strony nie może zmniejszyć z tego tytułu przysługującej od niego kwoty zaopatrzenia emerytalnego.

3. Jeżeli suma częściowych zaopatrzeń emerytalnych, ustalonych w myśl postanowień ustępu 2, jest niższa od minimalnego zaopatrzenia emerytalnego, przysługującego według przepisów prawnych tej Umawiającej się Strony, na obszarze której uprawniona osoba zamieszkuje, wówczas przysługuje jej wyrównanie w wysokości powstałej różnicy. Różnicę tę wypłaca właściwy organ tej Umawiającej się Strony, na której terytorium uprawniona osoba zamieszkuje.

4. Jeżeli z uwzględnieniem zliczonych okresów zatrudnienia na terytorium obu Umawiających się Stron osoba zgłaszająca roszczenie spełnia warunki do zaopatrzenia emerytalnego według przepisów prawnych tylko jednej Umawiającej się Strony, wówczas właściwy organ tej Strony nie może wypłacać mniejszej kwoty tytułem zaopatrzenia emerytalnego niż kwota zaopatrzenia, jaka przysługiwałaby bez zliczenia okresów zatrudnienia przebytych na terytorium drugiej Strony. W przypadku gdy osoba zgłaszająca roszczenie spełni później warunki do zaopatrzenia emerytalnego według przepisów prawnych drugiej Strony, wówczas należy ponownie ustalić wysokość zaopatrzenia emerytalnego w myśl postanowień ustępów 2 i 3. Okresu, w którym właściwy organ jednej Umawiającej się Strony wypłaca zaopatrzenie emerytalne, nie uważa się za przerwę, jeżeli chodzi o uprawnienia do zaopatrzenia od właściwego organu drugiej Strony.

5. Jeżeli przepisy prawne jednej Umawiającej się Strony zapewniają osobie zgłaszającej roszczenie przywileje z tytułu pozostawania w określonym zatrudnieniu, wówczas okresy takiego zatrudnienia na obszarze drugiej Umawiającej się Strony powinny być także uwzględnione jako okresy uprawniające do tych przywilejów.

Artykuł  15 

Jeżeli osoba korzystająca z zaopatrzenia emerytalnego uzyska nowy okres zatrudnienia na terytorium którejkolwiek z Umawiających się Stron i zgłosi wniosek o ponowne ustalenie zaopatrzenia emerytalnego z uwzględnieniem tego okresu, wówczas należy zastosować postanowienia artykułu 14.

Artykuł  16 

1. Postanowienia artykułu 14 nie mają zastosowania, jeżeli inwalidztwo lub śmierć pracownika są następstwem wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej.

2. Do udzielania świadczeń z tytułu wypadku w zatrudnieniu zobowiązany jest zgodnie z obowiązującymi go przepisami prawnymi ten właściwy organ, w którym pracownik był ubezpieczony w chwili wypadku.

3. Do udzielania świadczeń z tytułu choroby zawodowej zobowiązany jest zgodnie z obowiązującymi go przepisami prawnymi ten właściwy organ, w którym pracownik był ubezpieczony w czasie, kiedy powstała choroba zawodowa. Jeżeli pracownik był zatrudniony na terytorium obu Umawiających się Stron przy pracach szkodliwych dla zdrowia, w warunkach narażających go na tę samą chorobę zawodową, wówczas do udzielania świadczeń zobowiązany jest właściwy organ, w którym pracownik był ostatnio ubezpieczony.

4. Jeżeli u pracownika, który w następstwie wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej doznał ograniczenia zdolności do pracy, nastąpiło dalsze ograniczenie zdolności do pracy wskutek ponownego wypadku w zatrudnieniu lub innej choroby zawodowej, wówczas do udzielania świadczeń z uwzględnieniem następstw wsystkich wypadków w zatrudnieniu lub chorób zawodowych zobowiązany jest właściwy organ, w którym pracownik był ubezpieczony w chwili ponownego wypadku lub powstania innej choroby zawodowej.

5. Jeżeli pracownikowi nie przysługuje prawo do renty wypadkowej lub do zaopatrzenia inwalidzkiego według przepisów prawnych, obowiązujących organ, który jest zobowiązany do świadczeń w myśl postanowień ustępu 4, albo jeżeli wysokość zaopatrzenia, przysługującego w myśl postanowień ustępu 4, jest niższa od wypłacanego już zaopatrzenia, wówczas właściwy organ wypłacający dotychczas rentę wypadkową lub zaopatrzenie inwalidzkie zobowiązany jest nadal do wypłacania zaopatrzenia. W takim przypadku przysługuje tylko wyższe zaopatrzenie.

6. Jeżeli u osoby korzystającej z renty wypadkowej lub z zaopatrzenia inwalidzkiego z tytułu wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej, wypłacanego przez właściwy organ jednej Umawiającej się Strony, nastąpi bez zaistnienia nowego wypadku lub innej choroby zawodowej dalsze ograniczenie zdolności do pracy, wówczas organ wypłacający zaopatrzenie jest zobowiżany do ewentualnej zmiany wysokości renty wypadkowej lub zaopatrzenia inwalidzkiego nawet w tym przypadku, gdy uprawniona osoba w chwili powstania dalszego ograniczenia zdolności do pracy była ubezpieczona według przepisów prawnych drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  17 

Centralne organy Umwiających się Stron mogą ustalić w drodze porozumienia, czy rozstrzygnięcie właściwego organu jednej Umawiającej się Strony w sprawie inwalidztwa i stopnia ograniczenia zdolności do pracy jest wiążące również dla właściwego organu drugiej Strony.

Rozdział  4 

Zasiłki rodzinne

Artykuł  18 

Zasiłki rodzinne ustala i wypłaca według obowiązujących go przepisów prawnych właściwy organ, w którym pracownik nabył prawo do zasiłku, również wtedy, gdy pracownik lub członkowie rodziny przebywają na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

IV. OPIEKA SPOŁECZNA

Artykuł  19 

1. Obywatele jednej Umawiającej się Strony, zamieszkali na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, mają równe prawa z obywatelami tej Strony w zakresie opieki społecznej oraz ochrony zdrowia (pomoc materialna, umieszczenie w zakładach pomocy społecznej, pomoc lecznicza itp.).

2. Umawiające się Strony nie będą żądać wzajemnie zwrotu kosztów z tytułu opieki społecznej, udzielonej w myśl ustępu 1. Jednakże można żądać zwrotu wydatków od osób, którym opieki udzielono, albo od członków rodziny zobowiązanych do ich utrzymania.

V. POSTANOWIENIA WSPÓLNE, PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Rozdział  1 

Postanowienia wspólne

Artykuł  20 

1. Wnioski odwołania dotyczące świadczeń można zgłaszać do właściwych organów którejkolwiek z Umawiających się Stron. Wniosek i odwołanie, wniesione w przewidzianym terminie do właściwego organu jednej Umawiającej się Strony, należy traktować jako wniesione w tym terminie do właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony.

2. Wnioski i odwołania, wniesione do właściwego organu jednej Umawiającej się Strony, które mają być rozpatrzone przez właściwy organ drugiej Umawiającej się Strony, powinny być przesłane temu organowi wraz z posiadanymi danymi i zaświadczeniami.

Artykuł  21 

Urzędy konsularne jednej Umawiającej się Strony mają prawo zastępowania bez pełnomoctintwa obywateli, osób prawnych i organów swojego Państwa przed właściwymi organami drugiej Umawiającej się Strony we wszystkich sprawach, wynikających z niniejszej Umowy, jeżeli zainteresowany nie wyznaczył innego pełnomocnika. Postanowienie to nie narusza przepisów prawnych Umawiających się Stron, według których wymagane jest zastępstwo przed adwokata.

Artykuł  22 

Jeżeli wnioski, pisma i dokumenty służące do uzyskania praw w myśl niniejszej Umowy zwolnione są od opłat według przepisów prawnych jednej Umawiającej się Strony, wówczas zwolnienie to obejmuje również odpowiednie dokumenty, składane przez obywateli lub organy drugiej Umawiającej się Strony. Dokumenty te nie wymagają legalizacji, jeżeli chodzi o korzystanie z nich na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  23 

1. Przy wykonywaniu niniejszej Umowy właściwe organy Umawiających się Stron będą się porozumiewać bezpośrednio oraz będą sobie udzielały wzajemnie pomocy tak, jakby chodziło o wykonywanie własnych przepisów prawnych. Koszty związane z udzielaniem pomocy nie obciążają drugiej Strony.

2. Przy wykonywaniu niniejszej Umowy właściwe organy Umawiających się Stron mogą porozumiewać się pomiędzy sobą lub z zainteresowanymi osobami w języku urzędowym którejkolwiek ze Stron.

Artykuł  24 

Umawiające się Strony zakomunikują sobie bezzwłocznie po wejściu w życie niniejszej Umowy, które centralne organy każdej z Umawiających się Stron są powołane do wykonywania Umowy. Umawiające się Strony będą się bezzwłocznie informować o wszelkich zmianach w tym zakresie.

Artykuł  25 

Różnice zdań, jakie powstałyby przy wykonywaniu niniejszej Umowy, będą usuwane w drodze porozumienia pomiędzy centralnymi organami Umawiających się Stron.

Artykuł  26 

1. Centralne organy Umawiających się Stron będą wydawać zarządzenia, potrzebne do wykonywania niniejszej Umowy. Zarządzenia te będą podawane do wiadomości centralnym organom drugiej Umawiającej się Strony.

2. Centralne organy Umawiających się Stron mogą zawierać porozumienia, mające na celu wykonywanie niniejszej Umowy. W razie potrzeby pełnomocnicy Umawiających się Stron mogą odbywać narady, na przemian na terytorium jednej i drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  27 

Do należności pieniężnych, jakie na podstawie niniejszej Umowy mają być przekazywane na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, stosują się postanowienia porozumienia w sprawie rozliczeń z tytułu płatności niehandlowych, obowiązującego pomiędzy Umawiającymi się Stronami w dacie przekazu.

Rozdział  2 

Postanowienia przejściowe i końcowe

Artykuł  28 

1. Postanowienia niniejszej Umowy stosują się również wtedy, gdy warunki uprawniające do zaopatrzeń emerytalnych spełniły się przed wejściem w życie Umowy.

2. Przy stosowaniu postanowień niniejszej Umowy będą uwzględniane także okresy zatrudnienia i okresy zrównane z okresami zatrudnienia, przebyte przez pracowników przed wejściem w życie Umowy.

3. Roszczenia odrzucone oraz zaopatrzenia emerytalne ustalone przed wejściem w życie niniejszej Umowy będą ponownie rozpatrzone na wniosek zainteresowanej osoby lub właściwego organu, w celu ustalenia prawa do zaopatrzenia emerytalnego lub jego wysokości zgodnie z postanowieniami Umowy.

4. Zaopatrzenia emerytalne, ustalone w myśl postanowień ustępu 3, będą wypłacane od terminu, określonego w przepisach każdej z Umawiających się Stron, najwcześniej jednakże od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł  29 

Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca, następującego po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych, która odbędzie się w Budapeszcie.

Artykuł  30 

1. Umowa niniejsza jest zawarta na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana przez każdą z Umawiających się Stron, nie później jednak niż na sześć miesięcy przed upływem każdego roku kalendarzowwego. Umowa traci swą moc obowiązującą z końcem tego roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej wypowiedzenie.

2. W razie wypowiedzenia niniejszej Umowy, jej postanowienia będą stosowane nadal do świadczeń, do których uprawnienia powstały przed wygaśnięciem mocy obowiązującej Umowy.

Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 14 lutego 1959 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i węgierskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.

Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 14 lutego 1959 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w jęzkach polskim i węgierskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rady Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypopolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 12 maja 1959 roku.

• Identyfikator: Dz.U.1959.67.416
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Węgry-Polska. Umowa o współpracy w dziedzinie polityki społecznej. Warszawa.1959.02.14.
• Data aktu: 14/02/1959
• Data ogłoszenia: 16/12/1959
• Data wejścia w życie: 23/10/1959