Uposażenie pracowników naukowych i dydaktycznych zatrudnionych w szkołach wyższych oraz w Polskiej Akademii Nauk i jej placówkach naukowych.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 22 września 1956 r.
w sprawie uposażenia pracowników naukowych i dydaktycznych zatrudnionych w szkołach wyższych oraz w Polskiej Akademii Nauk i jej placówkach naukowych.

Na podstawie art. 5 i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) zarządza się, co następuje:
§  1.
1.
Przepisom rozporządzenia podlegają:
1)
pracownicy nauki posiadający tytuły naukowe profesora zwyczajnego, profesora nadzwyczajnego, docenta, adiunkta, starszego asystenta lub asystenta, zatrudnieni w szkołach wyższych oraz w wydziałach i komitetach Polskiej Akademii Nauk i podległych jej placówkach naukowych,
2)
zastępcy profesora oraz inne osoby pełniące funkcje pracowników nauki w szkołach wyższych,
3)
zastępcy profesora w Polskiej Akademii Nauk i podległych jej placówkach naukowych,
4)
nauczyciele języków obcych - lektorzy, nauczyciele wychowania fizycznego, nauczyciele studium wojskowego oraz inni nauczyciele przedmiotów pomocniczych i nauczyciele zawodu - instruktorzy w szkołach wyższych.
2.
Właściwi ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) za zgodą Prezesa Rady Ministrów mogą przepisy niniejszego rozporządzenia odnoszące się do samodzielnych pracowników nauki zastosować w podległych im placówkach naukowych.

Rozdział  I

§  2. 1
1.
Stawki uposażenia zasadniczego pracowników nauki wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 1 ustala się, jak następuje:
miesięcznie złotych
profesor zwyczajny 4.350
profesor nadzwyczajny 3.600
docent 3.000
adiunkt 2.030
starszy asystent 1.680
asystent 1.100 lub 1.500
2.
Uposażenie zasadnicze według stawki 1.350 zł przysługuje asystentowi w okresie pierwszych dwóch lat jego pracy na stanowisku pomocniczego pracownika nauki, zaś według stawki 1.500 zł po ukończeniu dwóch lat pracy.
3.
W uzasadnionych wypadkach asystentowi może być przyznane uposażenie zasadnicze według stawki 1.500 zł już w drugim roku jego pracy asystenckiej, a jeżeli ma on za sobą co najmniej jednoroczną praktykę zawodową odbytą po ukończeniu studiów wyższych - także w pierwszym roku tej pracy.
§  3.
1. 2
Stawki uposażenia zasadniczego pracowników wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 2 - 4 ustala się, jak następuje:
Grupa uposażenia Miesięcznie złotych
1 K 2.100
2 K 2.030
3 K 1.750
4 K 1.600
5 K 1.500
2. 3
Pracownicy wymienieni w § 1 ust. 1 pkt 2 - 4 otrzymują uposażenie zasadnicze według następujących grup:
Grupa uposażenia
1) zastępca profesora 1 K
2) nauczyciel języka obcego - lektor 4 K - 2 K
3) nauczyciel przedmiotu pomocniczego w wyższej szkole artystycznej 4 K - 2 K
4) nauczyciel wychowania fizycznego 4 K - 2 K
5) nauczyciel studium wojskowego 5 K - 2 K
6) nauczyciel zawodu - instruktor 5 K - 4 K
3.
Zasady zaszeregowania pracowników wymienionych w ust. 2 pkt 2 oraz pkt 4 - 6 ustala Minister Szkolnictwa Wyższego w porozumieniu z ministrami którym podlegają szkoły wyższe.

Zaszeregowanie pracowników wymienionych w ust. 2 pkt 3 oraz pkt 6, jeżeli są zatrudnieni w wyższych szkołach artystycznych, ustali Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Szkolnictwa Wyższego.

4.
Wynagrodzenie nauczycieli studium wojskowego będących żołnierzami służby czynnej normują odrębne przepisy.
§  4.
1.
Uposażenie wymienione w §§ 2 i 3 przysługuje pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze zajęć.
2.
Pracownikom nauki oraz zastępcom profesora zatrudnionym w niepełnym wymiarze zajęć odpowiadającym połowie lub trzem czwartym etatu przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości połowy lub trzech czwartych odpowiedniej stawki określonej w §§ 2 i 3.

Rozdział  II

§  5.
1.
Ustala się dodatek do uposażenia w wysokości 600 zł miesięcznie dla profesora nadzwyczajnego i docenta - posiadających stopień doktora nauk.
2.
Ustala się dodatek do uposażenia w wysokości 300 zł miesięcznie dla:
a)
zastępcy profesora, pomocniczego pracownika nauki i nauczycieli wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 4 - posiadających stopień kandydata nauk,
b)
zastępcy profesora, pomocniczego pracownika nauki, oraz nauczyciela przedmiotu pomocniczego - którzy ukończyli aspiranturę artystyczną.
3.
Dodatek za stopień naukowy przysługuje od dnia pierwszego najbliższego miesiąca po dacie decyzji rady wydziału lub rady naukowej o nadaniu stopnia, jeżeli decyzja taka została zatwierdzona przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną dla Pracowników Nauki.

Rozdział  III

§  6.
1.
Samodzielnym pracownikom nauki i zastępcom profesora zajmującym określone niżej stanowiska przyznaje się dodatek specjalny w następującej wysokości:
Stanowisko miesięcznie złotych
1) rektor, zastępca sekretarza wydziału naukowego Polskiej Akademii Nauk (PAN), dyrektor samodzielnej placówki naukowej PAN 1.600
2) prorektor, dyrektor biblioteki głównej w szkole wyższej i PAN, dziekan, kierownik pozawydziałowego studium zaocznego, zastępca dyrektora (wicedyrektor) samodzielnej placówki naukowej PAN, kierownik pomocniczej placówki naukowej PAN 1.000
3) prodziekan, kierownik oddziału w wydziale szkoły wyższej, kierownik działu doskonalenia kadr naukowych w sekretariacie PAN, kierownik biblioteki głównej w szkole wyższej i PAN, zastępca dyrektora (wicedyrektor) biblioteki głównej w szkole wyższej i PAN, zastępca kierownika pozawydziałowego studium zaocznego, kierownik instytutu w szkole wyższej, kierownik katedry zespołowej, kierownik studium specjalnego (naukowego), kierownik kliniki, kierownik zakładu, działu, oddziału terenowego w samodzielnej placówce naukowej PAN 700
4) sekretarz komitetu naukowego PAN, kierownik eksternatu, zastępca kierownika studium specjalnego (naukowego), kierownik działu lub oddziału w bibliotece głównej szkoły wyższej i PAN, kierownik zatrudniających co najmniej pięciu pracowników: pracowni, sekcji, laboratorium w zakładzie, dziale lub oddziale terenowym samodzielnej placówki naukowej PAN 500
2.
Pracownicy wymienieni w ust. 1 mogą pobierać tylko jeden specjalny dodatek z tytułu zajmowania stanowisk określonych w ust. 1, jednakże samodzielnym pracownikom nauki przysługuje dodatek specjalny z tytułu zajmowania stanowiska kierownika instytutu w szkole wyższej, katedry zespołowej lub kliniki, niezależnie od dodatku specjalnego, pobieranego z tytułu zajmowania innego stanowiska.
§  7.
1.
Nauczycielom wymienionym w § 1 ust. 1 pkt 4 pełniącym określone niżej funkcje przysługuje dodatek za kierownictwo w następującej wysokości:
Stanowisko Miesięcznie złotych
1) kierownik studium języków obcych, kierownik studium wychowania fizycznego 420 - 540
2) kierownik studium wojskowego 360
3) zastępca kierownika studium wojskowego, studium wychowania fizycznego 240
4) kierownik zespołu nauczycieli języków obcych 240
2.
Wysokość dodatku dla kierownika studium języków obcych i kierownika studium wychowania fizycznego ustala rektor w granicach określonych w ust. 1 pkt 1, biorąc pod uwagę kwalifikacje pracownika bądź wielkość jednostki organizacyjnej.
3.
Nauczyciele wymienieni w ust. 1 mogą pobierać tylko jeden dodatek za kierownictwo.
§  8.
1.
W razie gdy pracownik powołany na stanowisko określone w § 6 nie pełni z innych powodów niż wymienione w ust. 2 obowiązków związanych z tym stanowiskiem przez okres przekraczający 3 miesiące, właściwa władza przełożona decyduje o wstrzymaniu lub dalszej wypłacie dodatku specjalnego z tytułu zajmowania stanowiska.
2.
W razie niepełnienia obowiązków określonych w ust. 1 z powodu urlopu bezpłatnego lub zawieszenia w pełnieniu funkcji dodatek specjalny z tytułu zajmowania stanowiska nie przysługuje.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do dodatków za kierownictwo określonych w § 7.

Rozdział  IV

§  9.
1.
Pracownicy nauki, zastępcy profesora oraz nauczyciele zawodu - instruktorzy mogą otrzymać dodatek specjalny w wysokości od 10 do 30% uposażenia zasadniczego za pracę w warunkach szczególnie szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.
2.
Szczegółowy wykaz prac, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość procentową dodatku zależną od stopnia szkodliwości i uciążliwości pracy ustalą Prezydium Polskiej Akademii Nauk oraz właściwi ministrowie, którym podlegają szkoły wyższe w porozumieniu z Ministrem Finansów i zarządem głównym właściwego związku zawodowego.
§  10.
Prezydium Polskiej Akademii Nauk oraz właściwy minister, któremu podlega szkoła wyższa, może w granicach przeznaczonych na ten cel kredytów budżetowych przyznać samodzielnemu pracownikowi nauki, zastępcy profesora, adiunktowi dodatek specjalny do uposażenia z tytułu szczególnych osiągnięć w pracy badawczej lub dydaktycznej albo z tytułu wyjątkowych zasług na polu organizacji i rozwoju nauki oraz szkolnictwa wyższego. Dodatek ten nie może przewyższać 50% uposażenia zasadniczego.
§  11.
Dodatki do uposażenia wymienione w §§ 5, 9 i 10 mogą być przyznawane mimo pobierania dodatku z tytułu zajmowania niektórych stanowisk lub dodatku za kierownictwo.

Rozdział  V

§  12.
1.
Samodzielnym pracownikom nauki oraz tym osobom pełniącym ich funkcje, które uzyskały tytuł zastępcy profesora przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przyznaje się dodatek za wysługę lat w wysokości 5% uposażenia za każde pełne pięciolecie służby od dnia otrzymania ostatniego tytułu naukowego bądź tytułu zastępcy profesora.
2.
Dodatek za wysługę lat nie może przekraczać 15% uposażenia.
3.
Za podstawę obliczenia dodatku za wysługę lat przyjmuje się uposażenie zasadnicze z dodatkiem za stopień naukowy.

Rozdział  VI

§  13.
1.
Osoby pełniące w szkołach wyższych funkcje samodzielnych lub pomocniczych pracowników nauki w zakresie zajęć dydaktycznych i organizacyjnych stosownie do przepisów rozporządzenia, wydanego na podstawie art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 1961 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki (Dz. U. z 1952 r. Nr 6, poz. 38 i z 1956 r. Nr 41, poz. 185), otrzymują następujące wynagrodzenie ryczałtowe:
Stanowisko Miesięcznie złotych
1) wykładowca 1.350
2) prowadzący ćwiczenia (z wynagrodzeniem ryczałtowym) 850
3) zastępca asystenta zatrudniony w szkole wyższej w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia 850
2.
W wypadku zatrudnienia w warunkach określonych w § 9 wynagrodzenie wymienione w ust. 1 zwiększa się o dodatek, którego wysokość ustala się na zasadach określonych w § 9 ust. 2.
3.
Oprócz wynagrodzenia określonego w ust. 1 i 2 wykładowcy prowadzący ćwiczenia (z wynagrodzeniem ryczałtowym) i zastępcy asystenta mogą otrzymywać dodatkowe wynagrodzenie za egzaminy, ocenę (recenzowanie) prac oraz inne zajęcia ponadwymiarowe, określone w przepisach o wymiarze zajęć.

Rozdział  VII

§  14.
1.
Wynagrodzenie pracowników określonych w § 1 za zajęcia ponadwymiarowe wykonywane w tej samej szkole wyższej, w której pracownik zajmuje stanowisko etatowe, ustala się w następujących stawkach za jedną godzinę zajęć:
Wykłady Ćwiczenia i inne zajęcia praktyczne Zajęcia wojskowe
1) samodzielny pracownik nauki, zastępca profesora, wykładowca (z wynagrodzeniem ryczałtowym) 50 zł 40 zł -
2) adiunkt 45 zł 35 zł -
3) prowadzący ćwiczenia (z wynagrodzeniem ryczałtowym), nauczyciel języka obcego - lektor, nauczyciel wychowania fizycznego, nauczyciel przedmiotu pomocniczego w wyższej szkole artystycznej - 35 zł -
4) starszy asystent, asystent - 25 zł -
5) nauczyciel studium wojskowego - - 15 zł
2.
Jeżeli w wyjątkowych okolicznościach szkoła wyższa zleca starszemu asystentowi lub asystentowi prowadzenie wykładów, otrzymują oni wynagrodzenie w wysokości 45 zł za jedną godzinę wykładu.
3.
Wymienione w ust. 1 stawki wynagrodzenia stosuje się również przy wymiarze wynagrodzeń wypłacanych pracownikom określonym w § 1 za wykonywanie zajęć zleconych w szkole wyższej, w której nie zajmują oni stanowisk etatowych.
§  15.
Wynagrodzenie za wykłady oraz ćwiczenia i inne zajęcia praktyczne zlecone przez szkołę wyższą osobom nie zajmującym stanowisk etatowych w szkołach wyższych, w instytutach naukowych, ani w Polskiej Akademii Nauk i podległych jej placówkach naukowych, a zaangażowanych wyłącznie do pełnienia zajęć dydaktycznych w określonej liczbie godzin, ustala się w następujących stawkach za jedna godzinę zajęć:
1) za wykłady 40 zł
2) za ćwiczenia i inne zajęcia praktyczne z wyłączeniem ćwiczeń wojskowych 30 zł
3) za ćwiczenia wojskowe 10 zł
§  16.
Samodzielnym pracownikom nauki kierującym pracą naukową więcej niż 2 osób przygotowujących prace kandydackie lub prace dyplomowe na aspiranturze artystycznej wypłaca się dodatkowe wynagrodzenie w wysokości po 120 zł miesięcznie za kierowanie pracą trzeciej i każdej następnej osoby.
§  17.
1.
Za pracę leczniczo-usługową w klinikach i zakładach szkół wyższych wykonywaną poza wymiarem zajęć dydaktycznych przez pracowników nauki i zastępców profesora, będących lekarzami, lekarzami dentystami, lekarzami weterynarii, farmaceutami, chemikami lub biologami, wypłaca się dodatkowe wynagrodzenie według stawek przewidzianych w przepisach o uposażeniu pracowników zatrudnionych w społecznych zakładach służby zdrowia.
2.
Wynagrodzenie określone w ust. 1 przysługuje za każdą rzeczywiście przepracowaną godzinę, nie więcej jednak niż za dwie godziny dziennie.
3.
Właściwi ministrowie ustalą odpowiednie grupy uposażenia, stanowiące podstawę określenia stawki za jedną godzinę pracy leczniczo-usługowej.

Rozdział  VIII

§  18.
Wynagrodzenia wypłacane na zasadzie postanowień §§ 6 i 10 nie podlegają podatkowi od wynagrodzeń.
§  19.
1.
Samodzielni pracownicy nauki i zastępcy profesora mogą być - w wypadkach uzasadnionych potrzebą społeczną - zatrudnieni w dodatkowych miejscach pracy.
2.
Zezwolenia na dodatkowe zatrudnienie udziela na wniosek rektora minister, któremu podlega szkoła wyższa lub placówka naukowa, stanowiąca główne miejsce zatrudnienia pracownika.

W stosunku do pracowników zatrudnionych w placówkach Polskiej Akademii Nauk uprawnienia te przysługują Prezydium Polskiej Akademii Nauk.

3.
Za główne miejsce zatrudnienia w rozumieniu przepisów ust. 2 uważa się szkołę wyższą, w której pracownik jest zatrudniony w pełnym wymiarze zajęć. Jeżeli pracownik nauki lub zastępca profesora zatrudniony jest w pełnym wymiarze zajęć więcej niż w jednej szkole wyższej, za główne miejsce zatrudnienia uważa się tę szkołę wyższą, w której stosunek służbowy pracownika ma charakter stały. Zatrudnienie w gospodarstwie pomocniczym szkoły wyższej traktuje się jako zatrudnienie w dodatkowym miejscu pracy.
4.
Obciążenie w czasie samodzielnego pracownika nauki oraz zastępcy profesora, wynikające z zajęć w dodatkowych miejscach pracy, nie może przekraczać jednego etatu.
5.
Samodzielny pracownik nauki oraz zastępca profesora zatrudniony w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w dodatkowym miejscu pracy za zgodą właściwej władzy przełożonej powinien ubiegać się ponownie o taką zgodę na zasadach określonych w ust. 2 - 4.
§  20.
1.
Pomocniczy pracownik nauki może być - w wypadkach szczególnie uzasadnionych - zatrudniony w dodatkowym miejscu pracy.
2.
Zezwolenia na dodatkowe zatrudnienie pomocniczego pracownika nauki udziela rektor na wniosek rady wydziałowej.

W stosunku do pracowników zatrudnionych w placówkach Polskiej Akademii Nauk uprawnienia te przysługują Prezydium Polskiej Akademii Nauk.

3.
Obciążenie w czasie pomocniczego pracownika nauki, wynikające z zajęć dodatkowych, nie może przekraczać pół etatu.
4.
Przepis ust. 3 nie ma zastosowania do pomocniczych pracowników nauki zatrudnionych w akademiach medycznych, dla których dopuszczalny czas dodatkowych zajęć określi Minister Zdrowia w porozumieniu z Ministrem Finansów.
§  21.
1.
W zakresie unormowanym niniejszym rozporządzeniem traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 1954 r. w sprawie uposażenia pracowników nauki (Dz. U. Nr 42, poz. 187).
2.
Uchyla się moc obowiązującą rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 1954 r. w sprawie uposażenia zastępców profesora zatrudnionych w szkołach wyższych, Polskiej Akademii Nauk i podległych jej placówkach naukowych oraz osób pełniących funkcje pracowników nauki, nauczycieli przedmiotów pomocniczych i nauczycieli zawodu w szkołach wyższych (Dz. U. Nr 42, poz. 188).
§  22.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz zainteresowanym ministrom.
§  23.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1956 r.
1 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 19 września 1958 r. (Dz.U.58.58.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1958 r.
2 § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 19 września 1958 r. (Dz.U.58.58.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1958 r.
3 § 3 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 19 września 1958 r. (Dz.U.58.58.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1958 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024