Szwecja-Polska. Traktat koncyljacyjny i arbitrażowy. Sztokholm.1925.11.03.

TRAKTAT

koncyljacyjny i arbitrażowy pomiędzy Polską a Szwecją, podpisany w Sztokholmie dnia 3 listopada 1925 r.

(Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dnia 16 lutego 1927 r. - Dz. U. R. P. № 22, poz. 165).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia trzeciego listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku podpisany został w Sztokholmie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwedzkiego traktat koncyljacyjny i arbitrażowy wraz z protokółem podpisania, które brzmią słowo w słowo jak następuje:

Traktat koncyljacyjno-arbitrażowy pomiędzy Polską a Szwecją.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

i

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL SZWECJI

Ożywiani pragnieniem rozwinięcia stosunków przyjaznych, łączących oba kraje,

zdecydowani, w swych wzajemnych stosunkach, stosować w szerokim zakresie zasady, ożywiające Ligą Narodów,

postanowili zawrzeć traktat koncyljacyjno-arbitrażowy i w tym celu mianowali swymi Pełnomocnikami, a mianowicie:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: Pana Alfreda Wysockiego, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Rzeczypospolitej w Sztokholmie i

Pana Juljana Makowskiego, Doktora Praw, Naczelnika Wydziału w Ministerstwie Spraw Zagranicznych;

Jego Królewska Mość Król Szwecji: Pana Bo. Östen Undén, Swego Ministra Spraw Zagranicznych;

którzy, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie wystawione, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  pierwszy

Strony Umawiające się zobowiązują się poddać postępowaniu pojednawczemu wszytkie wynikłe pomiędzy niemi spory, których nie dałoby się rozwiązać w terminie odpowiednim zwykłemi sposobami dyplomatycznemi, a dla których rozstrzygnięcia nie byłaby przewidziana w innych układach zawartych przez Strony żadna inna procedura.

W każdym razie Strony umawiające się będą mogły zgodzić się, aby dany spór był przekazany bezpośrednia do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, lub poddany postępowaniu rozjemczemu.

Artykuł  2. ¹

W razie gdyby postępowanie pojednawcze, przewidziane w niniejszym traktacie, nie osiągnęło skutku, spór będzie rozstrzygnięty w następujący sposób:

Gdy chodzi o sprawę, co do której Strony zaprzeczałyby sobie jakiegokolwiek prawa, będzie ona wniesiona do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, albo, jeżeli jedna ze Stron tego zażąda, poddana poniżej przewidzianemu postępowaniu rozjemczemu. Rozumie się, że do spraw nadających się do postępowania przed Stałym Trybunałem Sprawiedliwości Międzynarodowej, należą w szczególności te, które wymienia ustęp 2 artykułu 13 Paktu Ligi Narodów.

Do wszelkiej sprawy, któraby nie mogła być rozstrzygnięta na drodze postępowania pojednawczego, a która nie byłaby wniesiona do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, będzie zastosowane postępowanie rozjemcze, zgodnie z postanowieniami niniejszego traktatu.

Przepisy niniejszego artykułu nie stosują się do spraw, które prawo międzynarodowe uważa za należące do wyłącznej kompetencji jednej lub drugiej Strony.

Artykuł  3.

Gdy chodzi o spór, który podług ustawodawstwa wewnętrznego jednej ze Stron, wchodzi w zakres kompetencji sądów, włączając w to trybunały administracyjne, Strona ta będzie mogła sprzeciwić się; aby spór był poddany procedurze pojednawczej lub rozjemczej, zanim właściwa władza sądowa nie wyda wyroku ostatecznego.

Wniosek o postępowaniu pojednawczem winien być w tym wypadku zgłoszony najpóźniej w rok od daty wyroku ostatecznego.

Artykuł  4

Stała Komisja pojednawcza składa się z pięciu członków.

Każda ze Stron Umawiających się mianuje podług swej woli jednego członka a trzech innych wyznaczają za wspólną zgodą. Ci trzej członkowie nie powinni być ani przynależnymi Państw umawiających się, ani być osiadłymi na ich terytorjum, ani pozostawać u nich na służbie.

Przewodniczący Komisji jest mianowany za wspólną zgodą z liczby członków wyznaczonych wspólnie.

Komisja będzie utworzona w ciągu sześciu miesięcy następujących po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych niniejszego traktatu.

O ile nie dojdzie do mianowania komisarzy, którzy mają być wspólnie wyznaczeni, lub przewodniczącego w ciągu sześciu miesięcy, licząc od wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, albo w razie dymisji lub zgonu w ciągu dwóch miesięcy od chwili zawakowania miejsca, Prezydent Związku Szwajcarskiego, w braku innego porozumienia, będzie, na żądanie jednej ze Stron, proszony o dokonanie nominacyj niezbędnych.

Artykuł  5

Członków Komisji mianuje się na lat trzy. W braku przeciwnego porozumienia pomiędzy Stronami Umawiającemi się, nie mogą oni być odwołani podczas trwania ich mandatu. W razie zgonu, niemożności sprawowania funkcyj lub ustąpienia jednego z członków, należy dać mu następcę na resztę czasu trwania mandatu.

Jeżeli mandat jednego z członków wyznaczonych za wspólną zgodą wygaśnie i jeżeli żadna ze Stron nie sprzeciwi się jego odnowieniu, będzie się uważało, że mandat ten jest przedłużony na nowy okres trzyletni. Również, jeżeli, po wygaśnięciu mandatu jednego z członków mianowanych przez jedną ze Stron, następca jego nie będzie wyznaczony, będzie się uważało, że mandat jego jest przedłużony na trzy lata.

Członek, którego mandat wygaśnie w czasie postępowania w toku będącego, będzie brał w dalszym ciągu udział w rozpatrywaniu sporu aż do zamknięcia postępowania.

Artykuł  6.

W ciągu dni piętnastu od daty zgłoszenia żądania koncyljacji przed Stałą Komisją, każda ze Stron będzie mogła zastąpić członka Komisji dowolnie przez nią mianowanego, przez osobę, posiadającą specjalną kompetencją w sprawie, która jest przedmiotem sporu.

Strona, któraby zechciała skorzystać z tego uprawnienia, powiadomi o tem natychmiast Stronę przeciwną; w takim razie ta ostatnia będzie mogła korzystać z takiego samego prawa w ciągu dni piętnastu od daty otrzymania przez nią tej notyfikacji.

Artykuł  7.

Stała Komisja Pojednawcza będzie miała za zadanie ułatwić rozstrzygnięcie sporu, wyjaśniając drogą badania bezstronnego i sumiennego stronę faktyczną i formułując warunki załatwienia sporu zgodnie z postanowieniami art. 12 niniejszego traktatu.

Komisja będzie powoływana do działania drogą podania zwróconego do jej przewodniczącego przez jedną ze Stron Umawiających się Strona, która zażąda wszczęcia postępowania pojednawczego winna jednocześnie notyfikować to podanie Stronie przeciwnej.

Artykuł  8

Stała Komisja Pojednawcza zbierać się będzie w miejscowości wskazanej przez swego przewodniczącego, o ile nie nastąpi co do tego inne porozumienie.

Artykuł  9

Postępowanie przed Stałą Komisją Pojednawczą będzie kontradyktoryjne.

Komisja sama ustali procedurę uwzględniając, o ile nie zapadnie jednomyślnie decyzja przeciwna, przepisy zawarte w tytule III Konwencji haskiej z 18 października 1907 r. o pokojowem załatwianiu sporów międzynarodowych.

Obrady Komisji będą się toczyły przy drzwiach zamkniętych, o ile Komisja, w porozumieniu ze Stronami, nie postanowi inaczej.

Artykuł  10.

O ile traktat niniejszy inaczej nie stanowi, decyzje Stałej Komisji Pojednawczej będą zapadały większością głosów. Każdy członek, nie wyłączając przewodniczącego, będzie rozporządzał jednym głosem.

Jeżeli nie wszyscy członkowie są obecni, w razie równości głosów przeważa glos przewodniczącego. W kwestjach dotyczących istoty sporu Komisja nie będzie mogła powziąć żadnej decyzji, o ile nie są obecni wszyscy członkowie.

Artykuł  11.

Strony Umawiające się będą dostarczały Stałej Komisji Pojednawczej wszelkich użytecznych informacyj i będą jej ułatwiały pod każdym względem i w całej rozciągłości wykonanie jej zadania.

Artykuł  12

Stała Komisja Pojednawcza złoży swe sprawozdanie w ciągu sześciu miesięcy licząc od dnia kiedy do niej wniesiono spór, o ile Strony, za wspólną zgodą, nie postanowią termin ten skrócić lub przedłużyć.

O ile to będzie wskazane, sprawozdanie poda sposób załatwienia sporu.

Zdanie umotywowane członków, którzy znaleźli się w mniejszości, będzie przytoczone w sprawozdaniu.

Każda Strona otrzyma jeden egzemplarz sprawozdania, podpisany przez przewodniczącego.

Sprawozdanie Komisji, ani z punktu widzenia przedstawienia stanu faktycznego, ani z uwagi na motywy prawne, nie będzie miało charakteru orzeczenia rozjemczego.

Artykuł  13

Stała Komisja Pojednawcza ustali termin, w ciągu którego Strony mają się wypowiedzieć względem jej propozycyj. Termin ten w żadnym razie nie będzie przekraczać trzech miesięcy.

Artykuł  14

Gdy, na mocy postanowień artykułu pierwszego i drugiego niniejszego traktatu, jakiś spór będzie oddany do arbitrażu, Trybunał Rozjemczy będzie ustanowiony przez porozumienie się Stron.

O ile, w ciągu trzech miesięcy, licząc od dnia gdy jedna ze Stron wystąpiła do drugiej z żądaniem arbitrażu, Trybunał nie zostanie ukonstytuowany na mocy porozumienia Stron, należy postąpić w sposób następujący:

Każda Strona zamianuje dwóch arbitrów, z których jeden winien być wybrany z listy członków Stałego Sądu Rozjemczego w Hadze i nie może być jej przynależnym. Arbitrzy w ten sposób wyznaczeni wybiorą wspólnie przewodniczącego Trybunału. W razie równości głosów i o ile nie zgodzono się na co innego, Prezydent Związku Szwajcarskiego, na żądanie jednej ze Stron, będzie proszony o dokonanie tej nominacji.

Artykuł  15

W razie gdy zajdzie potrzeba stosowania pomiędzy niemi arbitrażu lub postępowania przed Stałym Trybunałem Sprawiedliwości Międzynarodowej, Strony Umawiające się zobowiązują się zawrzeć, w ciągu trzech miesięcy licząc od dnia zażądania przez jedną Stronę arbitrażu, specjalny kompromis, określający wyraźnie przedmiot sporu, szczegóły procedury w razie potrzeby, jak również wszelkie inne warunki przez nie ustalone.

W braku przeciwnych klauzul kompromisowych będą One we wszystkiem, co dotyczy procedury rozjemczej, stosowały się do postanowień zawartych w Konwencji podpisanej w Hadze dnia 18 października 1907 r. o pokojowem załatwianiu sporów międzynarodowych, względnie do tych, które zawiera Statut Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej.

Artykuł  16

Wyrok Sądu Rozjemczego jest obowiązujący i winien być wykonany przez Strony z dobrą wiarą.

Jeżeli, wszakże, wyrok stwierdzi, że orzeczenie jakiejś instancji sądowej lub wszelkiej innej władzy zależnej od Stron Umawiających się, jest całkowicie lub częściowo w sprzeczności z jakąś normą prawa międzynarodowego, i jeżeli prawo wewnętrzne tej Strony nie pozwala zupełnie lub pozwala tylko częściowo uchylić na drodze administracyjnej skutki orzeczenia w mowie będącego, Strona poszkodowana uzyska sprawiedliwe zadośćuczynienie innego rodzaju.

Artykuł  17

Podczas trwania efektywnego postępowania pojednawczego lub rozjemczego, członkowie Stałej Komisji Pojednawczej wspólnie wyznaczeni, oraz członkowie Trybunału Rozjemczego otrzymują wynagrodzenie, którego wysokość ustalą wspólnie Strony Umawiające się.

Każda Strona będzie ponosiła swoje własne koszta i równą część kosztów Komisji i Trybunału, wliczając w to wynagrodzenie wspomniane w pierwszym ustępie.

Artykuł  18

Podczas trwania postępowania pojednawczego lub rozjemczego, Strony Umawiające się powstrzymają się od wszelkich kroków, któreby mogły odbić się ujemnie na przyjęciu zaleceń Stałej Komisji Pojednawczej lub na wykonaniu wyroku Sądu Rozjemczego.

Artykuł  19

W razie sporu co do znaczenia lub doniosłości wyroku rozjemczego, rzeczą jest Trybunału, który go wydał, udzielić, na żądanie jednej ze Stron, jego wykładni.

Artykuł  20

Jeżeli Traktat niniejszy lub inne konwencje wiążące Strony Umawiające się nie zawierają żadnego postanowienia dotyczącego terminów albo innych szczegółów postępowania pojednawczego lub rozjemczego, Stała Komisja Pojednawcza względnie Trybunał Rozjemczy są upoważnione z samego prawa do uzupełnienia tego.

Artykuł  21

Wszelki spór, dotyczący interpretacji niniejszego traktatu lub umowy kompromisowej zawartej przez Strony Umawiające się w myśl jego postanowień, będzie oddany do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej.

Artykuł  22

Traktat niniejszy będzie ratyfikowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za zgodą Parlamentu Polskiego, i przez J. K. M. Króla Szwecji za zgodą Rigsdagu. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych odbędzie się w Warszawie możliwie najprędzej.

Traktat wejdzie w życie w trzydziestym dniu po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i będzie trwał trzy lata. Jeżeli nie zostanie on wymówiony na sześć miesięcy przed upływem tego terminu, pozostanie w mocy podczas nowego okresu trzyletniego, i tak dalej.

Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszy traktat.

Sporządzono w Sztokholmie, w dwóch egzemplarzach, dnia 3 listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku.

L S. (-) Alfred Wysocki

L S. (-) Undén

L. S. (-) Dr. J. Makowski

PROTOKÓŁ PODPISANIA.

W chwili podpisywania w dniu dzisiejszym traktatu koncyljacyjno-arbitrażowego, Strony Umawiające się zgadzają się, żeby, w razie jeżeli Polska zaratyfikuje później klauzulę fakultatywną artykułu 36 Statutu Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, ten Trybunał, zamiast Trybunału przewidzianego w traktacie, był w następstwie właściwy dla sporów, do których powyższa klauzula odnosi się.

Rozumie się wszelako, że to zobowiązanie będzie poddane tym samym zastrzeżeniom i będzie tak długo trwało, jak przystąpienie Rządu Polskiego do w mowie będącej klauzuli.

Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszy protokół.

Sporządzono w Sztokholmie w dwóch egzemplarzach, dnia 3 listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku.

(-) Alfred Wysocki

(-) Undén

(-) Dr. J. Makowski

Zaznajomiwszy się z powyższym traktatem i protokółem uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 23 marca 1927 r.

1 Art. 2 zmieniony przez obwieszczenie z dnia 5 maja 1927 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.27.44.397) z dniem 20 maja 1927 r.

• Identyfikator: Dz.U.1927.37.328
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Szwecja-Polska. Traktat koncyljacyjny i arbitrażowy. Sztokholm.1925.11.03.
• Data aktu: 03/11/1925
• Data ogłoszenia: 21/04/1927
• Data wejścia w życie: 27/04/1927