Warunki funkcjonowania i organizacja wzajemnych zakładów (totalizatora) oraz sposób prowadzenia rachunkowości tych zakładów.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I DÓBR PAŃSTWOWYCH

z dnia 23 lipca 1925 r.

o warunkach funkcjonowania i organizacji wzajemnych zakładów (totalizatora) oraz o sposobie prowadzenia rachunkowości tych zakładów. ¹

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1925 r. o wyścigach konnych (Dz. U. R. P. № 74 poz. 512.) zrządza się co następuje:

I.

Organizacja i funkcjonowanie wzajemnych zakładów (totalizatora).

§ 1. 2 Stawki we wzajemnych zakładach mogą być przyjmowane tylko w kasach znajdujących się na torach wyścigowych lub utworzonych poza. ich obrębem za zezwoleniem Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych. Stawki mogą być przyjmowane tylko w dniu wyścigów.

Władze towarzystwa urządzającego wyścigi konne mają prawo - według swego uznania - zupełnie nie otwierać wzajemnych zakładów na poszczególne dnie lub wyścigi, a również nie przyjmować stawek na niektóre konie; w tym ostatnim wypadku koń uczestniczący w wyścigu nie jest wcale brany w rachubę przy obliczaniu.

§ 2. 3 Zasadnicza stawka nie może być niższa niż 5 złotych; wyższe stawki muszą stanowić jakąkolwiek wielokrotność tej sumy.

Na dowód złożenia stawki i zawarcia wzajemnego zakładu wydany zostaje bilet.

§ 3. Od stawek we wzajemnych zakładach towarzystwo urządzające wyścigi potrąca 12%, z których 9% - do dyspozycji towarzystwa na cele wskazane w art. 5 ustawy z dnia 22 czerwca 1925 r. o wyścigach konnych (Dz. U. R. P. № 74 poz. 512), 2% - na cele hodowli koni czystych ras - stosownie do uznania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych i 1% - na cele wskazane w art. 5 pkt c) i e) ustawy o wyścigach konnych - również stosownie do uznania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Pozatem towarzystwo będzie potrącało od stawek we wzajemnych zakładach - względnie od wygranych we wzajemnych zakładach-podatek gminny, o ile będzie on ustanowiony, - w myśl ustępu drugiego art. 7 ustawy o wyścigach konnych.

§ 4. Przed upływem dwóch tygodni od ukończenia sezonu wyścigowego towarzystwo winno przedstawić Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych sprawozdanie z obrotów we wzajemnych zakładach z wyszczególnieniem każdego wyścigu i obrachunku oddzielnie.

W razie potrącania przez towarzystwo podatku gminnego sumy pobrane z tytułu tego podatku towarzystwo winno wpłacić do kasy właściwej gminy przed upływem 8 dni od dnia wyścigu.

§ 5. Każdy, kto robi stawkę we wzajemnych zakładach, poddaje się tem samem warunkom gry, wynikającym z postanowień niniejszego rozporządzenia oraz prawideł wyścigowych (art. 2 ustawy o wyścigach konnych).

§ 6. 4 Na konie można stawiać w następujących grupach:

a) na konia wygrywającego wyścig;

b) na konia z płatnym miejscem, tj. na konia, który przyjdzie w wyścigu na pierwszym lub drugim miejscu, jeżeli w wyścigu biorą udział co najmniej cztery konie, i na pierwszym, drugim lub trzecim miejscu, jeżeli w wyścigu bierze udział co najmniej siedem koni;

c) na dwa konie, które przyjdą w wyścigu na pierwszym i drugim miejscu (zakład porządkowy).

Określenie, ile jest płatnych miejsc dla wzajemnych zakładów, robi się zawsze według ilości koni, których jeźdźcy byli zważeni - bez względu na to, ile koni stawi się do startu lub ile ruszy od startu.

§ 6a. 5 Towarzystwa urządzające wyścigi konne mogą otwierać specjalne kasy, przyjmujące stawki na dwa lub więcej koni w różnych wyścigach tego samego dnia (zakład łączny). Przy zakładzie łącznym całkowita suma, uzyskana z wygranej w danym wyścigu, przechodzi jako dalsza stawka na następnego wskazanego konia. Przegrana któregokolwiek ze wskazanych do gry koni powoduje przegranie zakładu łącznego.

Jeżeli jeden z koni wskazanych do gry w zakładzie łącznym zostanie z wyścigu wycofany, zakład odnośnie do tego wyścigu staje się nieważny i cała suma, uzyskana z poprzedzających wyścigów, stanowi stawkę na następnego wskazanego konia, w wypadku zaś, gdy koń wskazany w zakładzie łącznym, jako ostatni, zostanie z wyścigu wycofany, suma ta stanowi ostateczną wygraną podlegającą wypłacie.

Kasa zakładów łącznych winna przed każdym wyścigiem uskutecznić obrachunek sum, jakie w wyniku zakładów łącznych mają być postawione na konie, biorące udział w wyścigu. Jeżeliby ogólna suma stawek na któregokolwiek z koni nie stanowiła wielokrotności sumy 10 zł, towarzystwo urządzające wyścigi konne uzupełnia tę sumę z własnych funduszów i na własne ryzyko do najbliższej wielokrotności sumy 5 zł i uczestniczy w ewentualnej wygranej w danym wyścigu proporcjonalnie do wniesionego uzupełnienia.

Obliczoną w ten sposób ilość stawek 5-cio-złotowych na poszczególne konie kasa zakładów łącznych podaje niezwłocznie do ogólnego obrachunku danego wyścigu, dokonywanego stosownie do § 11, 12 i 13.

Wygrane w zakładzie łącznym oblicza się proporcjonalnie do wygranej odpowiadającej stawce zasadniczej.

Wnoszący stawkę w zakładzie łącznym składa w kasie zakładów łącznych deklarację z wykazem wyścigów i koni, na które robi zakład i otrzymuje jako dowód kopję deklaracji, poświadczoną przez kasę. Kopja tej deklaracji jest biletem w rozumieniu § 2.

Z chwilą, gdy stawka w zakładzie łącznym została zrobiona, żadne zmiany w wykazie wyścigów i koni, zawartym w deklaracji, nie mogą być czynione.

§ 6b. 6 Wzajemne zakłady porządkowe mogą być czynne w wyścigach, w których przyjmowane są stawki co najmniej na trzy konie.

W wyścigach, w których przyjmowane są stawki na trzy do ośmiu koni włącznie, - we wzajemnych zakładach porządkowych można stawiać na to, że określone dwa konie uzyskają pierwsze i drugie miejsce, mijając celownik w kolejności wskazanej przez stawiającego.

W wyścigach, w których przyjmowane są stawki co najmniej na dziewięć koni, - we wzajemnych zakładach porządkowych można stawiać na to, że określone dwa konie zajmą w wyścigu pierwsze i drugie miejsca w jakiejkolwiek kolejności.

Towarzystwa urządzające wyścigi mogą ograniczyć działalność wzajemnych zakładów porządkowych do wyścigów, w których przyjmowane są stawki na trzy do ośmiu koni włącznie.

§ 6c. 7 We wzajemnych zakładach porządkowych zakład jest wygrany:

I. w wyścigach, w których przyjmowane są stawki na trzy do ośmiu koni włącznie:

a) jeżeli konie określone przez stawiającego uzyskały w gonitwie pierwsze i drugie miejsce, mijając celownik w kolejności przezeń wskazanej, a jeżeli konie te należą do jednego właściciela - w jakiejkolwiek kolejności;

b) jeżeli konie określone przez stawiającego minęły celownik na pierwszym miejscu głowa w głowę;

c) jeżeli koń określony przez stawiającego jako pierwszy uzyskał pierwsze miejsce, koń zaś określony jako drugi minął celownik na drugim miejscu głowa w głowę;

II. w wyścigach, w których przyjmowane są stawki na co najmniej dziewięć koni:

a) jeżeli konie określone przez stawiającego uzyskały w wyścigu pierwsze i drugie miejsce, mijając celownik w jakiejkolwiek kolejności;

b) jeżeli konie określone przez stawiającego minęły celownik na pierwszym miejscu głowa w głowę;

c) jeżeli z dwóch koni określonych przez stawiającego jeden uzyskał w wyścigu pierwsze miejsce, drugi zaś minął celownik na drugim miejscu głowa w głowę.

Jeżeli zgodnie z przepisami ustępu poprzedzającego nikt zakładu nie wygrał, zakład będzie wygrany:

a) w wyścigach, w których przyjmowane są stawki na trzy do ośmiu koni włącznie, - jeżeli wskazano trafnie przynajmniej zwycięzcę, w przypadkach zaś, gdy nikt nie wskazał zwycięzcy, - jeżeli trafnie wskazano przynajmniej konia, który zajął w wyścigu drugie miejsce;

b) w wyścigach, w których przyjmowane są stawki na co najmniej dziewięć koni, - jeżeli wskazano któregokolwiek z koni, które w wyścigu uzyskały pierwsze lub drugie miejsce.

§ 7. 8 W razie wygrania wyścigu przez jednego z kilku koni tego samego właściciela, biorących udział w tym samym wyścigu - w grupie stawek zrobionych na konia wygrywającego wyścig (§ 6 pkt. a) wygrywają również stawki zrobione na wszystkie inne konie tegoż właściciela, o ile konie te wzięły udział w wyścigu.

§ 8. Stawki można robić do chwili, kiedy sędzia u celownika da sygnał do zamknięcia kas wzajemnych zakładów.

§ 9. 9 Będą zwracane wszystkie stawki w grupach, określonych w § 6 pkt a) i b), postawione na konie uczestniczące w wyścigu:

a) jeżeli żaden koń nie skończył wyścigu;

b) jeżeli w wyścigu uczestniczyły konie jednego tylko właściciela;

c) jeżeli na konia, który wygrał wyścig (§ 6 pkt a), względnie na żadnego z koni, które w wyścigu przyszły na płatnym miejscu (§ 6 pkt b) - nie postawiono ani jednej stawki.

Będą również zwracane stawki w grupach, określonych w § 6 pkt a) i b):

a) na konia, który nie stawił się do startu;

b) na konia, który został pozbawiony nagrody;

c) na konia, który został na starcie.

We wzajemnych zakładach porządkowych będą zwracane stawki w przypadkach, określonych w ust. 1 pkt a) i b), a nadto:

a) jeżeli nikt ze stawiających nie wskazał trafnie ani zwycięzcy ani konia, który minął celownik na drugim miejscu;

b) jeżeli którykolwiek z koni wskazanych przez stawiającego nie stawił się do startu lub pozostał na starcie;

c) jeżeli konie wskazane przez stawiającego zajęły w wyścigu miejsce uzasadniające wygranie zakładu stosownie do przepisów § 6c, jednak co najmniej jeden z tych koni został pozbawiony nagrody.

§ 10. 10 Jeżeli do tego samego wyścigu zapisanych zostało kilka koni tego samego właściciela i niektóre z nich nie stawią się do startu albo zostaną pozbawione nagrody lub pozostaną na starcie, to podlegają zwrotowi jedynie stawki zrobione na te konie, które się nie stawiły do startu lub zostały pozbawione nagrody albo pozostały na starcie.

§ 11. Wszystkie stawki zrobione we wszystkich kasach w każdej z dwóch grup (§ 6 pkt. a) i b) będą zsumowane dla każdej grupy oddzielnie i od sum tych będą dokonane odliczenia, przewidziane w § 3 niniejszego rozporządzenia. Reszta tych sum przeznaczona będzie na wygrane w każdej grupie oddzielnie.

§ 11a. 11 Rachunek stawek we wzajemnych zakładach porządkowych będzie prowadzony oddzielnie, niezależnie od rachunku stawek we wzajemnych zakładach, określonych w § 11.

Wszystkie stawki we wzajemnych zakładach porządkowych będą zsumowane, od sumy tej będą dokonane odliczenia, przewidziane w § 3, a pozostała kwota będzie przeznaczona na wygrane.

§ 12. 12 Wygrane w każdej grupie powinny być jednakowe we wszystkich kasach wzajemnych zakładów (totalizatora) znajdujących się w tej samej miejscowości.

Obliczenie wygranych będzie dokonane w sposób następujący:

a) 13 w zakładach na konia wygrywającego (§ 6 pkt a) - sumę przeznaczoną na wygraną (§ 11) należy podzielić przez liczbę stawek zasadniczych zrobionych na konia, który wygrał wyścig, w wypadku zaś, gdy wyścig wygrał jeden z kilku koni tego samego właściciela, biorących udział w tym samym wyścigu (§ 7) przez liczbę stawek zasadniczych, zrobionych na wszystkie konie tego samego właściciela; otrzymany iloraz stanowi wygraną, odpowiadającą stawce zasadniczej;

b) w zakładach na konia z płatnem miejscem (§ 6 pkt. b) - sumą wszystkich stawek zrobionych na konie, które przyszły na pierwszem i drugiem - względnie i trzeciem - miejscu (§ 6 pkt b) należy odjąć od sumy przeznaczonej na wygrane (§ 11), następnie otrzymaną resztę podzielić na dwie względnie trzy - równe części w zależności od ilości płatnych miejsc w danym wyścigu, bez wzglądu na ilość koni, które przyjdą w wyścigu na płatnych miejscach; każdą z tych części należy podzielić przez liczbę stawek zasadniczych zrobionych na konia (względnie konie), który przyszedł (względnie przyszły) na danem płatnem miejscu; otrzymany iloraz z dodaniem stawki zasadniczej stanowi wygraną - odpowiadającą tej sławce;

c) jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny do mety nie przyszło tyle koni, ile było płatnych miejsc, lub jeżeli na jednego - względnie na dwa konie, które przyszły na płatnem miejscu, nie było zrobionej ani jednej stawki to cała suma przeznaczona na wygrane będzie przeniesiona na pozostałego lub pozostałe konie;

d) jeżeli dwa lub więcej koni przyjdzie głowa w głowę na pierwszem miejscu, to obliczenie wygranej w zakładach na konia wygrywającego będzie dokonane w sposób ustalony dla zakładów na konie z płatnem miejscem (pkt. b);

e) 14 we wzajemnych zakładach porządkowych - sumę przeznaczoną na wygrane należy podzielić przez liczbę stawek zasadniczych w zakładach wygranych (§ 6c); otrzymany iloraz stanowi wygraną odpowiadającą stawce zasadniczej.

§ 13. 15 Przy zasadniczej stawce wyższej niż 5 złotych wygrane będą ustalane w całkowitej liczbie złotych. Otrzymane przy podziale ułamki ponad 0,75 zł będą zaokrąglane do l złotego, a wygrane uzupełniane z funduszów towarzystwa, ułamki zaś 0,75 zł i mniejsze będą skreślane, a powstałe z nich sumy przejdą na dobro towarzystwa.

Przy zasadniczej stawce wynoszącej 5 złotych wygrane będą ustalane w sumach stanowiących wielokrotność 50 groszy; otrzymane nadwyżki ponad tę wielokrotność większe od 37,5 gr będą zaokrąglane do 50 groszy a wygrane uzupełniane z funduszów towarzystwa, równe zaś 37,5 gr i mniejsze będą skreślane, a powstałe stąd sumy przejdą na dobro towarzystwa.

W zakładach łącznych postanowienia ustępów poprzednich mają zastosowanie przy obliczeniu ostatecznej wygranej, podlegającej wypłacie.

Wygrana nie może być niższa od stawki zasadniczej; niezbędne uzupełnienia będą pokryte z funduszów towarzystwa.

§ 14. 16 Wypłata wygranych dokonana będzie - o ile co do wygranych w zakładach łącznych nie nastąpi stosownie do § 15 odroczenie ich wypłaty - niezwłocznie po zakończeniu i sprawdzeniu obliczeń i po otrzymaniu od sędziego u celownika powiadomienia, iż na wypłacenie wygranych zezwala.

Postanowienie to sędziego u celownika jest nieodwołalne nawet wtedy, gdy wskutek późniejszej decyzji władz towarzystwa ustalenie porządku przyjścia koni do mety uległo zmianie.

Zezwolenie na wypłatę wygranych nie może być dane, jeżeli przed zakończeniem sprawdzenia wagi jeźdźców będzie wniesione zażalenie, dotyczące czy to konia, który wyścig wygrał, czy konia, który przyszedł na płatnem miejscu, - do chwili rozstrzygnięcia zażalenia.

Jeżeli jednak przed upływem jednej godziny zażalenie nie będzie rozstrzygnięte, to wypłata wygranej nastąpi według porządku, w jakim konie przyszły do celownika.

§ 15. 17 Wypłata wygranej uskuteczniona będzie okazicielowi biletu.

Bilety przedarte, poplamione i w inny sposób uszkodzone nie będą przyjmowane.

W wyjątkowych wypadkach, zasługujących na uwzględnienie, prezes towarzystwa może zezwolić na przyjęcie takich biletów. W tym wypadku wypłata następuje nie wcześniej, niż po upływie ośmiu dni.

Bilet kupiony nie może być zwrócony ani też zmieniony.

Wypłata wygranych dokonywana będzie na torze w kasach wzajemnych zakładów w dniu wyścigu do chwili zamknięcia kas. Wypłata wygranych w zakładach łącznych może być dokonywana również w lokalu zarządu towarzystwa.

Rozpoczęcie terminu wypłaty w zakładach łącznych może być przez towarzystwo odroczone do 48 godzin od chwili oznaczonej w programie dla rozpoczęcia wyścigów danego dnia; wypłata jednak musi być uskuteczniona w ciągu następnych 48 godzin.

Nieodebrane wygrane mogą być reklamowane w specjalnej kasie na torze w czasie wyścigów lub w zarządzie towarzystwa w ciągu siedmiu dni, wygrane zaś w zakładach łącznych w ciągu jedenastu dni, po których upływie bilety jako przedawnione nie będą opłacone. Czasokresy te liczy się od dnia następnego po dniu, w którym odbył się dany wyścig.

§ 15. Niewydatkowana w danym roku przez towarzystwo część dochodów z odliczeń od stawek we wzajemnych zakładach (§ 3) po potrąceniu sumy niezbędnej na pokrycie wydatków (art. 5 ustawy o wyścigach konnych) przed rozpoczęciem sezonu wyścigowego w roku następnym winna być przelana na specjalny kapitał zapasowy towarzystwa.

Kapitał ten wraz z odsetkami może być użyty przez towarzystwo wyłącznie na cele wskazane w art. 5 ustawy o wyścigach konnych.

II.

Rachunkowość wzajemnych zakładów (totalizatora).

§ 17. Rachunkowość dotycząca sum, otrzymanych z odliczeń od stawek we wzajemnych zakładach (§ 3) winna być prowadzona odrębnie i obejmować wyłącznie dochody z tego źródła oraz wydatki z tych sum uskuteczniane.

Rachunkowość ta, prowadzona według zasad rachunkowości pojedynczej, składać się winna z dwóch zasadniczych rachunków: rachunku zysków i strat oraz rachunku specjalnego kapitału zapasowego (§ 16).

§ 18. Rachunek zysków i strat winien zawierać następujące pozycje:

A. w przychodzie:

1) saldo z roku ubiegłego,

2) odliczenia na rzecz gminy (§ 3),

3) odliczenia do uznania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych:

a) na cele hodowli koni czystych ras,

b) na cele wskazane w art. 5 pkt. c) i e) ustawy o wyścigach konnych,

4) odliczenia do dyspozycji towarzystwa,

5) pozostałości z podziału wygranych (§ 13),

6) sumy pochodzące z omyłek na korzyść towarzystwa,

7) nieodebrane wygrane we wzajemnych zakładach,

8) odsetki od specjalnego kapitału zapasowego (§ 16),

9) uzupełnienia ze specjalnego kapitału zapasowego (§ 16),

10) nieodebrane w roku bieżącym nagrody i premja wyścigowe - względnie przyznane na wystawach, pokazach i konkursach koni.

B. w rozchodzie:

1) odliczenia na rzecz gminy,

2) odliczenia do uznania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych:

a) na cele hodowli koni czystych ras,

b) na cele wskazane w art. 5 pkt. c) i e) ustawy o wyścigach konnych,

3) koszty utrzymania i urządzania wzajemnych zakładów,

4) straty przy podziale wygranych (§ 13),

5) sumy pochodzące z omyłek na stratę, towarzystwa,

6) deficyty kasjerów,

7) nagrody i premja wyścigowe,

8) inne wydatki na cele hodowlane (art. 5 ustawy o wyścigach konnych),

9) przekazy do specjalnego kapitału zapasowego,

10) pozostałości na rok następny.

Rachunek specjalnego kapitału zapasowego zawiera następujące pozycje:

A. w przychodzie:

1) suma kapitału na początku roku,

2) przekazy do kapitałów,

3) niewydatkowane odliczenia do uznania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych:

a) na cele hodowli koni czystych ras,

b) na cele wskazane w art. 5 pkt. c) i e) ustawy o wyścigach konnych,

4) nieodebrane nagrody i premja wyścigowe - względnie przyznane na wystawach, pokazach i konkursach - z lat ubiegłych.

B. w rozchodzie:

1) uzupełnienia z kapitału,

2) wydatki stosownie do uznania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych:

a) na cele hodowli koni czystych ras,

b) na cele wskazane w art. 5 pkt. c) i e) ustawy o wyścigach konnych,

3) nagrody i premja z lat ubiegłych,

4) umorzone nagrody i premja z lat ubiegłych,

5) suma kapitału w końcu roku.

§ 19. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Tytuł zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 stycznia 1937 r. (Dz.U.37.8.65) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 lutego 1937 r.

2 § 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 stycznia 1937 r. (Dz.U.37.8.65) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 lutego 1937 r.

3 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 16 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.46.374) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 1933 r.

4 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.32.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1938 r.

5 § 6a:

- dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 23 czerwca 1930 r. (Dz.U.30.47.402) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1930 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 16 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.46.374) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 1933 r.

6 § 6b dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.32.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1938 r.

7 § 6c dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.32.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1938 r.

8 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 23 czerwca 1930 r. (Dz.U.30.47.402) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1930 r.

9 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.32.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1938 r.

10 § 10 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 23 czerwca 1930 r. (Dz.U.30.47.402) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1930 r.

11 § 11a dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.32.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1938 r.

12 § 12 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 stycznia 1937 r. (Dz.U.37.8.65) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 lutego 1937 r.

13 § 12 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 23 czerwca 1930 r. (Dz.U.30.47.402) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1930 r.

14 § 12 lit. e) dodana przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 27 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.32.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1938 r.

15 § 13:

- zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 23 czerwca 1930 r. (Dz.U.30.47.402) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1930 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 16 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.46.374) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 1933 r.

16 § 14 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 23 czerwca 1930 r. (Dz.U.30.47.402) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1930 r.

17 § 15 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 23 czerwca 1930 r. (Dz.U.30.47.402) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1930 r.

• Identyfikator: Dz.U.1925.81.556
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Warunki funkcjonowania i organizacja wzajemnych zakładów (totalizatora) oraz sposób prowadzenia rachunkowości tych zakładów.
• Data aktu: 23/07/1925
• Data ogłoszenia: 11/08/1925
• Data wejścia w życie: 11/08/1925