RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 , w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W pismach, które wpłynęły do Komisji w dniu 12 kwietnia 2021 r. i w dniu 20 września 2021 r., Francja wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do zastosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE ("szczególny środek"), celem wprowadzenia obowiązkowego fakturowania elektronicznego w odniesieniu do wszystkich podatników mających siedzibę na terytorium Francji. Obowiązek ten obejmowałby faktury wystawiane w ramach transakcji między podatnikami. Wniosek o upoważnienie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
(2) Pismami z dnia 29 września 2021 r. Komisja przekazała wniosek złożony przez Francję pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 30 września 2021 r. Komisja powiadomiła Francję, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.
(3) Francja utrzymuje, że wprowadzenie ogólnego obowiązku fakturowania elektronicznego przyniosłoby korzyści w zakresie zwalczania oszustw związanych z podatkiem od wartości dodanej (VAT) i uchylania się od opodatkowania. Obowiązek wystawiania faktur elektronicznych w połączeniu z przekazywaniem dodatkowych danych dotyczących transakcji umożliwiłby organom podatkowym weryfikowanie w czasie rzeczywistym spójności między zadeklarowanym i pobranym podatkiem VAT a wystawionymi i otrzymanymi fakturami. Zwiększyłoby to zdolność administracji do zapobiegania oszustwom związanym z podatkiem VAT oraz ich zwalczania. Zapewniłby on również lepszą bieżącą orientację na temat działalności gospodarczej, umożliwiając ukierunkowanie polityki gospodarczej w sposób jak najbardziej zbliżony do realiów gospodarczych.
(4) Francja uważa, że obowiązek wystawiania faktur elektronicznych ułatwiłby dobrowolne przestrzeganie przepisów podatkowych. Obowiązek ten pozwoliłby ponadto na uproszczenie obowiązków podatników dotyczących sprawozdawczości w zakresie VAT poprzez wprowadzenie wstępnie wypełnionych formularzy deklaracji. Fakturowanie elektroniczne przyniosłoby podatnikom inne korzyści, takie jak skrócenie terminów płatności, obniżenie kosztów drukowania i opłat pocztowych, zmniejszenie kosztów i opóźnień w przetwarzaniu danych rozliczeniowych oraz obniżenie kosztów przechowywania. Oszczędności i korzyści, jakie podatnicy uzyskaliby dzięki wdrożeniu fakturowania elektronicznego, w dużej mierze skompensowało początkowe inwestycje, których będą musieli oni dokonać w celu dostosowania swoich systemów.
(5) Z uwagi na szeroki zakres i nowość szczególnego środka, należy ocenić wpływ środka na walkę z oszustwami związanymi z VAT oraz uchylaniem się od opodatkowania oraz na podatników. W związku z tym, jeżeli Francja uzna, że przedłużenie okresu obowiązywania szczególnego środka jest konieczne, powinna przedłożyć Komisji, wraz z wnioskiem o przedłużenie, sprawozdanie zawierające ocenę szczególnego środka pod kątem skuteczności jego stosowania w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od opodatkowania oraz uproszczenia poboru podatku.
(6) Szczególny środek nie powinien naruszać prawa podatników do otrzymywania faktur w formie papierowej w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.
(7) Szczególny środek powinien być ograniczony w czasie, aby umożliwić przeprowadzenie oceny, czy jest on właściwy i skuteczny w kontekście jego celów.
(8) Szczególny środek jest proporcjonalny do zamierzonych celów, ponieważ jest ograniczony w czasie i będzie wdrażany stopniowo. Począwszy od 2024 r. obowiązek przyjmowania faktur elektronicznych będzie miał zastosowanie do wszystkich podatników. Obowiązek wystawiania faktur elektronicznych ma mieć zastosowanie w 2024 r. w odniesieniu do dużych przedsiębiorstw, w 2025 r. - w odniesieniu do przedsiębiorstw zatrudniających od 250 do 4 999 pracowników, których obrót wynosi poniżej 1,5 mld EUR, a w 2026 r. - w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorstw, w tym podatników korzystających ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 282 dyrektywy 2006/112/WE. Ponadto szczególny środek nie stwarza niebezpieczeństwa, że oszustwa przeniosą się do innych sektorów lub do innych państw członkowskich.
(9) Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
