Decyzja wykonawcza 2022/133 w sprawie upoważnienia Francji do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 oraz art. 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2022/133

z dnia 25 stycznia 2022 r.

w sprawie upoważnienia Francji do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 oraz art. 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ¹ , w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W pismach, które wpłynęły do Komisji w dniu 12 kwietnia 2021 r. i w dniu 20 września 2021 r., Francja wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do zastosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE ("szczególny środek"), celem wprowadzenia obowiązkowego fakturowania elektronicznego w odniesieniu do wszystkich podatników mających siedzibę na terytorium Francji. Obowiązek ten obejmowałby faktury wystawiane w ramach transakcji między podatnikami. Wniosek o upoważnienie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

(2) Pismami z dnia 29 września 2021 r. Komisja przekazała wniosek złożony przez Francję pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 30 września 2021 r. Komisja powiadomiła Francję, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(3) Francja utrzymuje, że wprowadzenie ogólnego obowiązku fakturowania elektronicznego przyniosłoby korzyści w zakresie zwalczania oszustw związanych z podatkiem od wartości dodanej (VAT) i uchylania się od opodatkowania. Obowiązek wystawiania faktur elektronicznych w połączeniu z przekazywaniem dodatkowych danych dotyczących transakcji umożliwiłby organom podatkowym weryfikowanie w czasie rzeczywistym spójności między zadeklarowanym i pobranym podatkiem VAT a wystawionymi i otrzymanymi fakturami. Zwiększyłoby to zdolność administracji do zapobiegania oszustwom związanym z podatkiem VAT oraz ich zwalczania. Zapewniłby on również lepszą bieżącą orientację na temat działalności gospodarczej, umożliwiając ukierunkowanie polityki gospodarczej w sposób jak najbardziej zbliżony do realiów gospodarczych.

(4) Francja uważa, że obowiązek wystawiania faktur elektronicznych ułatwiłby dobrowolne przestrzeganie przepisów podatkowych. Obowiązek ten pozwoliłby ponadto na uproszczenie obowiązków podatników dotyczących sprawozdawczości w zakresie VAT poprzez wprowadzenie wstępnie wypełnionych formularzy deklaracji. Fakturowanie elektroniczne przyniosłoby podatnikom inne korzyści, takie jak skrócenie terminów płatności, obniżenie kosztów drukowania i opłat pocztowych, zmniejszenie kosztów i opóźnień w przetwarzaniu danych rozliczeniowych oraz obniżenie kosztów przechowywania. Oszczędności i korzyści, jakie podatnicy uzyskaliby dzięki wdrożeniu fakturowania elektronicznego, w dużej mierze skompensowało początkowe inwestycje, których będą musieli oni dokonać w celu dostosowania swoich systemów.

(5) Z uwagi na szeroki zakres i nowość szczególnego środka, należy ocenić wpływ środka na walkę z oszustwami związanymi z VAT oraz uchylaniem się od opodatkowania oraz na podatników. W związku z tym, jeżeli Francja uzna, że przedłużenie okresu obowiązywania szczególnego środka jest konieczne, powinna przedłożyć Komisji, wraz z wnioskiem o przedłużenie, sprawozdanie zawierające ocenę szczególnego środka pod kątem skuteczności jego stosowania w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od opodatkowania oraz uproszczenia poboru podatku.

(6) Szczególny środek nie powinien naruszać prawa podatników do otrzymywania faktur w formie papierowej w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.

(7) Szczególny środek powinien być ograniczony w czasie, aby umożliwić przeprowadzenie oceny, czy jest on właściwy i skuteczny w kontekście jego celów.

(8) Szczególny środek jest proporcjonalny do zamierzonych celów, ponieważ jest ograniczony w czasie i będzie wdrażany stopniowo. Począwszy od 2024 r. obowiązek przyjmowania faktur elektronicznych będzie miał zastosowanie do wszystkich podatników. Obowiązek wystawiania faktur elektronicznych ma mieć zastosowanie w 2024 r. w odniesieniu do dużych przedsiębiorstw, w 2025 r. - w odniesieniu do przedsiębiorstw zatrudniających od 250 do 4 999 pracowników, których obrót wynosi poniżej 1,5 mld EUR, a w 2026 r. - w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorstw, w tym podatników korzystających ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 282 dyrektywy 2006/112/WE. Ponadto szczególny środek nie stwarza niebezpieczeństwa, że oszustwa przeniosą się do innych sektorów lub do innych państw członkowskich.

(9) Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W drodze odstępstwa od art. 218 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Francję do akceptowania faktur wystawianych przez podatników mających siedzibę na terytorium Francji w formie dokumentów lub not jedynie w przypadku, gdy te dokumenty lub noty są przekazywane w formie elektronicznej.

Artykuł  2

W drodze odstępstwa od art. 232 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Francję do uznania, że stosowanie faktur elektronicznych wystawianych przez podatników mających siedzibę na terytorium Francji nie jest uzależnione od tego, czy odbiorca mający siedzibę na terytorium Francji zaakceptuje fakturę elektroniczną.

Artykuł  3

Francja powiadamia Komisję o środkach krajowych wdrażających szczególne środki stanowiące odstępstwo, o których mowa w art. 1 i 2.

Artykuł  4

1. Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

2. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

3. Jeżeli Francja uważa, że przedłużenie okresu obowiązywania szczególnych środków stanowiących odstępstwo, o których mowa w art. 1 i 2, jest konieczne, przedkłada Komisji sprawozdanie oceniające, na ile skutecznie środki krajowe, o których mowa w art. 3, przyczyniają się do zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od opodatkowania oraz uproszczenia poboru podatku, wraz z wnioskiem o przedłużenie. Sprawozdanie zawiera ocenę wpływu środków na podatników, w szczególności tego, czy środki zwiększają ich obciążenie administracyjne i koszty.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 stycznia 2022 r.

	W imieniu Rady
	C. BEAUNE
	Przewodniczący

1 Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2022.20.272
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja wykonawcza 2022/133 w sprawie upoważnienia Francji do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 oraz art. 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
• Data aktu: 25/01/2022
• Data ogłoszenia: 31/01/2022