a także mając na uwadze, co następuje:(1) Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci 1 (zwana dalej "konwencją") została zawarta przez Unię decyzją Rady (UE) 2017/939 2 i weszła w życie w dniu 16 sierpnia 2017 r.
(2) Zgodnie z decyzją MC-1/1 dotyczącą regulaminu, przyjętą przez Konferencję Stron konwencji na jej pierwszym posiedzeniu, Strony dokładają wszelkich starań, aby osiągać porozumienie we wszystkich kwestiach merytorycznych w drodze konsensusu.
(3) Oczekuje się, że Konferencja Stron konwencji przyjmie podczas swojego trzeciego posiedzenia w dniach 25-29 listo pada 2019 r. (COP3) decyzję (zwaną dalej "zaproponowaną decyzją") dotyczącą stopniowego zaprzestania stosowania amalgamatu stomatologicznego i zmiany załącznika A do konwencji.
(4) Należy ustalić stanowisko, jakie ma być zajęte, w imieniu Unii, na COP3, ponieważ zaproponowana decyzja, jeżeli zostanie przyjęta, będzie miała skutki prawne, ponieważ Strony konwencji będą musiały przyjąć środki w celu jej wdrożenia na poziomie krajowym lub regionalnym.
(5) Zaproponowana decyzja ustanawia od 2022 r. zakaz produkcji, przywozu i wywozu amalgamatu stomatologicznego stosowanego w leczeniu zębów mlecznych, w leczeniu stomatologicznym dzieci w wieku poniżej 15 lat oraz kobiet ciężarnych lub karmiących. Zaproponowana decyzja przewiduje również rozszerzenie tego zakazu od 2025 r. na produkcję, przywóz i wywóz amalgamatu stomatologicznego do wszystkich innych zastosowań, z wyjątkiem przypadków, w których nie są dostępne alternatywne rozwiązania bezrtęciowe. Zaproponowana decyzja przewiduje zmianę załącznika A do konwencji w celu wprowadzenia do konwencji tych zakazów.
(6) Art. 10 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 3 w sprawie rtęci zakazuje, od dnia 1 lipca 2018 r., stosowania amalgamatu stomatologicznego w Unii w leczeniu zębów mlecznych, w leczeniu stomatologicznym dzieci w wieku poniżej 15 lat oraz kobiet ciężarnych lub karmiących, natomiast art. 19 tego rozporządzenia stanowi, że do dnia 30 czerwca 2020 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników swojej oceny dotyczącej wykonalności stopniowego zaprzestania stosowania amalgamatu stomatologicznego w Unii w perspektywie długoterminowej, najlepiej do 2030 r.
(7) Ponadto art. 10 ust. 1, 4 i 6 rozporządzenia (UE) 2017/852 zawierają wymogi, by amalgamat stomatologiczny stosowany był w Unii wyłącznie w formie kapsułkowanej w odmierzonej dawce, by gabinety stomatologiczne, w których stosowany jest amalgamat stomatologiczny lub w których usuwane są wypełnienia z amalgamatu stomatologicznego lub zęby zawierające takie wypełnienia, były wyposażone w separatory amalgamatu oraz by lekarze dentyści zapewniali, aby ich odpadami amalgamatu, w tym również pozostałościami amalgamatu, jego cząstkami, wypełnieniami oraz zębami, lub ich częściami, zanieczyszczonymi amalgamatem stomatologicznym, zajmował się i dokonywał ich zbiórki upoważniony do tego zakład lub przedsiębiorstwo specjalizujące się w gospodarowaniu odpadami.
(8) Unia powinna poprzeć przyjęcie na COP3 jedynie takiej decyzji, która jest zgodna z dorobkiem prawnym Unii. W związku z tym zaproponowaną decyzję należy poprzeć jedynie w takim zakresie, w jakim dotyczy ona postanowień odnoszących się do stopniowego zaprzestania stosowania amalgamatu stomatologicznego w leczeniu zębów mlecznych, w leczeniu stomatologicznym dzieci w wieku poniżej 15 lat oraz kobiet ciężarnych lub karmiących,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
