a także mając na uwadze, co następuje:(1) Konwencja w sprawie ochrony łososia w północnym Oceanie Atlantyckim 1 (zwana dalej "konwencją NASCO") została zatwierdzona decyzją Rady 82/886/EWG 2 i weszła w życie w dniu 1 października 1983 r.
(2) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało swój zamiar wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej. Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, z zastrzeżeniem decyzji Rady Europejskiej (UE) 2019/584 3 , od dnia 1 listopada 2019 r., chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.
(3) Do czasu wystąpienia z Unii Zjednoczone Królestwo pozostaje państwem członkowskim korzystającym ze wszystkich praw wynikających z Traktatów oraz podlegającym wszystkim wynikającym z nich obowiązkom, łącznie z zasadą lojalnej współpracy.
(4) W wytycznych przyjętych w dniu 29 kwietnia 2017 r. Rada Europejska uznała potrzebę uwzględnienia, w kontekście międzynarodowym, szczególnej sytuacji Zjednoczonego Królestwa jako państwa członkowskiego występującego z Unii, pod warunkiem że Zjednoczone Królestwo będzie wywiązywało się ze swoich obowiązków i respektowało interesy Unii, dopóki będzie jej państwem członkowskim.
(5) Umowa o wystąpieniu opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 25 kwietnia 2019 r. 4 (zwana dalej "umową o wystąpieniu") zawiera postanowienia dotyczące stosowania prawa Unii do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie ("okres przejściowy"). Jeżeli umowa o wystąpieniu wejdzie w życie, prawo Unii - w tym umowy międzynarodowe, których Unia jest stroną - nadal będą miały zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w okresie przejściowym zgodnie z umową o wystąpieniu i przestaną mieć zastosowanie z końcem okresu przejściowego.
(6) Konwencja NASCO ma obecnie zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa, ponieważ Unia jest jedną z Umawiających się Stron tej konwencji.
(7) Zgodnie z art. 17 ust. 3 konwencji NASCO każde państwo, które sprawuje jurysdykcję w zakresie rybołówstwa na północnym Oceanie Atlantyckim lub z którego pochodzą stada łososia, może przystąpić do tej konwencji, pod warunkiem zatwierdzenia przez radę Organizacji do Spraw Ochrony Łososia Północnoatlantyckiego, ustanowioną na mocy konwencji NASCO.
(8) W dniu 28 lutego 2019 r. Zjednoczone Królestwo złożyło wniosek o przystąpienie do konwencji NASCO jako Umawiająca się Strona w związku z możliwym niezawarciem umowy o wystąpieniu do dnia, w którym traktaty przestaną mieć do zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa.
(9) Zgodnie z art. 66 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) 5 państwa, z których rzek pochodzą stada anadromiczne, są w pierwszej kolejności nimi zainteresowane i ponoszą za nie odpowiedzialność. Państwo, z którego pochodzą stada anadromiczne, zapewnia ich zachowanie w drodze podejmowania odpowiednich środków regulujących połowy na wszystkich wodach położonych między lądem a zewnętrznymi granicami swojej wyłącznej strefy ekonomicznej. W przypadku gdy stada anadromiczne wędrują do wód lub poprzez wody położone między lądem a zewnętrznymi granicami wyłącznej strefy ekonomicznej danego państwa innego niż państwo pochodzenia, państwo to współpracuje z państwem pochodzenia w zakresie zachowania tych stad i gospodarowania nimi.
(10) Aby zapobiegać połowom o niezrównoważonym charakterze, w interesie Unii leży, aby Zjednoczone Królestwo współpracowało w zakresie zarządzania stadami łososia, przestrzegając w pełni postanowień UNCLOS oraz Porozumienia Narodów Zjednoczonych w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących oraz zarządzania nimi z dnia 4 sierpnia 1995 r. ("porozumienie UNFSA") 6 , lub wszelkich innych umów międzynarodowych lub norm prawa międzynarodowego.
(11) Zgodnie z art. 66 UNCLOS państwo pochodzenia stad anadromicznych i inne państwa poławiające te stada zawierają układy w celu wykonania postanowień tego artykułu. Taką współpracę można nawiązać w ramach regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem.
(12) Przystąpienie Zjednoczonego Królestwa do konwencji NASCO umożliwi temu państwu współpracę w zakresie niezbędnych środków zarządzania rybołówstwem i ochrony, z należytym uwzględnieniem praw, interesów i obowiązków innych państw oraz Unii, i pozwoli zapewnić, by działalność połowowa była prowadzona w sposób gwarantujący zrównoważoną eksploatację odnośnych stad łososia.
(13) W interesie Unii leży zatem, by poprzeć wniosek Zjednoczonego Królestwa o przystąpienie do konwencji NASCO, od momentu gdy prawo Unii przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
