a także mając na uwadze, co następuje:(1) Decyzją Rady 2002/738/WE 1 Unia zawarła Konwencję w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowowschodnim Oceanie Atlantyckim 2 (zwaną dalej "konwencją SEAFO"), na mocy której ustanowiono Organizację Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO).
(2) Komisja SEAFO jest odpowiedzialna za przyjmowanie środków mających na celu zapewnienie długoterminowej ochrony i zrównoważonego użytkowania zasobów rybnych w obszarze objętym konwencją SEAFO. Takie środki mogą stać się wiążące dla Unii.
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 3 stanowi, że Unia zapewnia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia stosuje podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia stosuje środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspiera rozwój wiedzy i opinii naukowych, stopniowo eliminuje odrzuty, propaguje metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, unikania i ograniczania w jak największym stopniu przypadkowych połowów oraz do połowów charakteryzujących się niskim wpływem na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.
(4) Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym "Międzynarodowe zarządzanie oceanami - program działań na rzecz przyszłości oceanów" oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.
(5) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany "Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym" odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.
(6) Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji SEAFO w latach 2019-2023, ponieważ środki SEAFO w zakresie ochrony i egzekwowania będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 4 i (WE) nr 1224/2009 5 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 6 .
(7) Obecnie stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach Komisji SEAFO, jest określone w decyzji Rady z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum SEAFO. Należy uchylić tę decyzję i zastąpić ją nową decyzją obejmującą lata 2019-2023.
(8) W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze objętym konwencją SEAFO oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami SEAFO lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019-2023,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
