Decyzja 2019/53 w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej podczas Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej w odniesieniu do procedur zgodności

DECYZJA RADY (UE) 2019/53

z dnia 20 grudnia 2018 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej podczas Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej w odniesieniu do procedur zgodności

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 i art. 207 ust. 3, w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Konwencja rotterdamska w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (zwana dalej "konwencją") została zawarta w imieniu Unii w drodze decyzji Rady 2006/730/WE ¹  oraz weszła w życie w dniu 24 lutego 2004 r.

(2) Zgodnie z art. 22 konwencji Konferencja Stron może przyjąć dodatkowe załączniki do konwencji odnoszące się do "spraw proceduralnych, naukowych, technicznych lub administracyjnych".

(3) Na 9. posiedzeniu zwykłym Konferencji Stron, które odbędzie się w dniach 29 kwietnia-10 maja 2019 r., Strony rozpatrzą przyjęcie dodatkowego załącznika proceduralnego celem wprowadzenia mechanizmu niezgodności zgodnie z wymogiem art. 17 konwencji.

(4) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii podczas Konferencji Stron, ponieważ dodatkowy załącznik proceduralny będzie wiążący dla Unii.

(5) Unia potwierdza, że zasadnicze znaczenie ma promowanie lepszego wdrażania wielostronnych umów środowiskowych i norm oraz globalne zaangażowanie się w to wdrażanie.

(6) Z uwagi na fakt, że konwencja wchodzi zarówno w zakres kompetencji Unii, jak i państw członkowskich, Komisja i państwa członkowskie powinny ściśle współpracować na rzecz przyjęcia mechanizmu zgodności, dążąc do jedności w reprezentowaniu Unii na forum międzynarodowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ

Artykuł  1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii podczas nadchodzącej Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej, polega na wyrażeniu poparcia dla projektu aktu dotyczącego zgodności dołączonego do niniejszej decyzji.

Niewielkie zmiany do projektu aktu dotyczącego zgodności dołączonego do niniejszej decyzji mogą być uzgodnione w świetle zmian podczas zbliżającej się Konferencji Stron, przez przedstawicieli Unii, w porozumieniu z ekspertami z państw członkowskich, podczas organizowanych na miejscu posiedzeń koordynacyjnych, bez konieczności podejmowania kolejnej decyzji przez Radę.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2018 r.

	W imieniu Rady
	E. KÖSTINGER
	Przewodnicząca

ZAŁĄCZNIK

Projekt decyzji RC-9/[ ]: Procedury i mechanizmy zgodności z konwencją rotterdamską

Przedłożony przez ...

Podejmuje decyzję o przyjęciu załącznika VII do konwencji, określającego procedury i mechanizmy zgodności z konwencją rotterdamską, zawartego w załączniku do niniejszej decyzji.

Dodatek

Załącznik VII: Procedury i mechanizmy zgodności z konwencją rotterdamską

1. Niniejszym tworzy się Komitet ds. Zgodności (zwany dalej "komitetem").

Członkowie

2. Komitet składa się z 15 członków. Członkowie są mianowani przez strony i wybierani przez Konferencję Stron na podstawie sprawiedliwej reprezentacji geograficznej z pięciu regionalnych grup Organizacji Narodów Zjednoczonych.

3. Członkowie muszą dysponować wiedzą specjalistyczną i kwalifikacjami w dziedzinie objętej konwencją. Pełnią oni służbę obiektywnie i w najlepszym interesie konwencji.

Wybór członków

4. Na pierwszym posiedzeniu po wejściu w życie niniejszego załącznika Konferencja Stron wybiera ośmiu członków komitetu na jedną kadencję i siedmiu członków na dwie kadencje. Na każdym kolejnym posiedzeniu Konferencja Stron wybiera na dwie kadencje nowych członków, zastępujących członków, których kadencja skończyła się lub ma się wkrótce skończyć. Członkowie nie mogą pełnić swoich funkcji przez więcej niż dwie kolejne kadencje. Do celów niniejszego załącznika termin "kadencja" oznacza okres, który rozpoczyna się pod koniec zwykłego posiedzenia Konferencji Stron i kończy się pod koniec kolejnego zwykłego posiedzenia Konferencji Stron.

5. Jeżeli członek komitetu rezygnuje lub w inny sposób nie jest w stanie zakończyć kadencji lub sprawować funkcji, strona, która go mianowała, mianuje zastępcę, który pełni funkcję do zakończenia kadencji.

Urzędnicy

6. Komitet wybiera swojego przewodniczącego. Wiceprzewodniczący i sprawozdawca są wybierani na zasadzie rotacji przez komitet zgodnie z pkt 30 regulaminu wewnętrznego Konferencji Stron.

Posiedzenia

7. Komitet odbywa posiedzenia w miarę potrzeb i w miarę możliwości równolegle z posiedzeniami Konferencji Stron lub innych organów konwencji.

8. Z zastrzeżeniem pkt 9 poniżej, posiedzenia Komitetu są otwarte dla stron i opinii publicznej, chyba że komitet postanowi inaczej.

Jeżeli komitet zajmuje się zgłoszeniami zgodnie z pkt 12 lub 13, posiedzenia komitetu są otwarte dla stron i zamknięte dla opinii publicznej, chyba że strona, której zgodność jest podawana w wątpliwość, postanowi inaczej.

Strony i obserwatorzy, dla których posiedzenie jest otwarte, nie mają prawa udziału w posiedzeniu, chyba że komitet i strona, której zgodność jest podawana w wątpliwość, postanowią inaczej.

9. Jeżeli składane jest zgłoszenie w odniesieniu do ewentualnej niezgodności jednej ze stron, strona ta zapraszana jest do udziału w rozpatrywaniu zgłoszenia przez komitet. Strona ta nie może jednak uczestniczyć w opracowaniu i przyjęciu zalecenia lub wniosków komitetu.

10. Komitet dokłada wszelkich starań, aby w drodze konsensusu osiągnąć porozumienie co do wszystkich kwestii merytorycznych. Jeżeli nie jest to możliwe, w sprawozdaniu uwzględnia się opinie wszystkich członków komitetu. Jeżeli wyczerpane zostały wszystkie możliwości konsensusu i nie osiągnięto porozumienia, w ostateczności podejmowana jest decyzja większością czterech piątych głosów obecnych i głosujących członków lub przez ośmiu członków, w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa. Dziesięciu członków komitetu stanowi kworum.

11. Każdy członek komitetu, w odniesieniu do wszystkich rozpatrywanych przez komitet spraw, unika bezpośrednich lub pośrednich konfliktów interesów. Jeżeli członek znajdzie się w bezpośrednim lub pośrednim konflikcie interesów lub jeżeli jest obywatelem strony, której zgodność jest podawana w wątpliwość, członek ten zgłasza taki fakt komitetowi przed rozpatrzeniem sprawy. Dany członek nie uczestniczy w opracowaniu i przyjęciu zalecenia komitetu w odniesieniu do danej sprawy.

12. Zgłoszenia mogą być przekazywane na piśmie, za pośrednictwem Sekretariatu, jeżeli zastosowanie mają ppkt a) i b), przez:

a) stronę, która uważa, że pomimo wszelkich starań nie jest lub nie będzie w stanie wywiązać się z niektórych zobowiązań wynikających z konwencji. Zgłoszenie takie powinno zawierać szczegółowe informacje na temat konkretnych zobowiązań, których ono dotyczy, oraz ocenę przyczyny, dla której strona nie jest w stanie wywiązać się z danych zobowiązań. W miarę możliwości można przedłożyć odpowiednie dowody lub informacje o tym, gdzie takie dowody można znaleźć. Zgłoszenie może zawierać propozycje rozwiązań, które zdaniem strony mogą najlepiej odpowiadać jej konkretnym potrzebom.

b) Stronę, która jest lub może być bezpośrednio dotknięta domniemanym niedopełnieniem przez inną stronę zobowiązań wynikających z konwencji. Strona zamierzająca przedłożyć zgłoszenie zgodnie z niniejszym podpunktem, powinna wcześniej skonsultować się ze stroną, której zgodność jest podawana w wątpliwość. Zgłoszenie powinno zawierać szczegółowe informacje na temat konkretnych zobowiązań, których ono dotyczy, oraz informacje uzasadniające przedłożenie zgłoszenia, w tym informacje o tym, w jaki sposób strona jest lub może być dotknięta.

13. Komitet, w celu dokonania oceny ewentualnych trudności, jakie napotykają strony wypełniające swoje zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1 i 2 i art. 10 konwencji, po otrzymaniu od Sekretariatu informacji przekazanych przez strony na podstawie tych postanowień, powiadamia stronę pisemnie w odniesieniu do danej sprawy. Jeżeli sprawa nie zostaje rozwiązana w terminie 90 dni w drodze konsultacji z daną stroną za pośrednictwem sekretariatu i Komitet rozpatruje sprawę dalej, czyni to zgodnie z pkt 16-24.

14. Sekretariat przekazuje, w terminie dwóch tygodni od ich otrzymania, zgłoszenia przedłożone zgodnie z pkt 12(a) powyżej członkom komitetu do rozpatrzenia na kolejnym posiedzeniu komitetu.

15. Sekretariat, w terminie dwóch tygodni od otrzymania zgłoszenia na podstawie pkt 12 b) lub zgodnie z pkt 13, przesyła jego kopię stronie, której zgodność z konwencją jest podawana w wątpliwość, oraz członkom komitetu do rozpatrzenia na kolejnym posiedzeniu komitetu.

16. Strony, których zgodność jest podawana w wątpliwość, mogą przedstawiać odpowiedzi lub uwagi na każdym etapie postępowania opisanego w niniejszej decyzji.

17. Nie naruszając przepisów pkt 16 powyżej, informacje dodatkowe przedkładane w odpowiedzi na zgłoszenie przez stronę, której zgodność podaje się w wątpliwość, powinny przez przekazane do sekretariatu w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania przez tę stronę zgłoszenia, chyba że okoliczności konkretnej sprawy wymagają dłuższego okresu. Informacje te przekazuje się niezwłocznie członkom komitetu do rozpatrzenia na następnym posiedzeniu komitetu. Jeżeli zgłoszenie zostało złożone zgodnie z pkt 12 b) powyżej, Sekretariat przekazuje informacje również stronie zgłaszającej.

18. Komitet może podjąć decyzję o nierozpatrywaniu zgłoszeń, które uzna za:

a) zgłoszenia de minimis;

b) w oczywisty sposób bezzasadne.

Procedura ułatwiająca

19. Komitet rozpatruje zgłoszenia przedłożone mu zgodnie z pkt 12 lub zgodnie z pkt 13 powyżej w celu ustalenia faktów i przyczyn zaistnienia danej sprawy oraz w celu udzielenia pomocy w rozwiązaniu sprawy, z uwzględnieniem art. 16 konwencji. W tym celu komitet może zaoferować danej stronie:

a) doradztwo;

b) niewiążące zalecenia;

c) wszelkie dalsze informacje niezbędne do udzielenia pomocy danej stronie w opracowaniu planu zgodności, w tym harmonogramu i celów.

Środki w celu rozwiązania problemów związanych z zapewnieniem zgodności

20. Jeżeli, po przeprowadzeniu procedury ułatwiającej określonej w pkt 19 powyżej i po uwzględnieniu przyczyny, rodzaju, stopnia i częstotliwości trudności związanych z zapewnieniem zgodności, w tym możliwości finansowych i technicznych stron, których zgodność jest podawana w wątpliwość, komitet uzna za niezbędne zaproponowanie dalszych środków mających rozwiązać kwestię niezgodności danej strony, może zalecić Konferencji Stron, biorąc pod uwagę jej zdolność na mocy art. 18 ust. 5 lit. c) konwencji, żeby rozważyła ona wprowadzenie zgodnie z prawem międzynarodowym następujących środków:

a) dalsze wsparcie w ramach konwencji dla danej strony, w tym ułatwianie, w stosownych przypadkach, dostępu do zasobów finansowych, pomocy technicznej i budowania potencjału;

b) doradztwo w zakresie zapewnienia zgodności w przyszłości w celu udzielenia pomocy stronom we wdrażaniu postanowień konwencji oraz promowania współpracy między wszystkimi stronami;

c) zwrócenie się do danej strony o przedstawienie aktualnych informacji o jej działaniach;

d) wydanie oświadczenia wyrażającego obawy dotyczące ewentualnej niezgodności w przyszłości;

e) wydanie oświadczenia wyrażającego obawy dotyczące bieżącej niezgodności;

f) zwrócenie się do sekretarza wykonawczego o upublicznienie przypadków niezgodności;

g) zalecenie, aby sytuacja niezgodności została rozpatrzona przez stronę dopuszczającą się niezgodności w celu rozwiązania problemu.

Postępowanie z informacjami

21.

1) Komitet może otrzymywać istotne informacje za pośrednictwem Sekretariatu:

a) od stron;

b) z odpowiednich źródeł, jeżeli uzna to za konieczne i stosowne, za uprzednią zgodą strony, której sprawa dotyczy, lub na polecenie Konferencji Stron;

c) z systemu wymiany informacji w ramach konwencji oraz od odpowiednich organizacji międzyrządowych. Komitet przekazuje takie informacje stronie, której sprawa dotyczy, i wzywa ją do przedłożenia swoich uwag.

2) Komitet może również zwrócić się o informacje do Sekretariatu, w stosownych przypadkach w formie sprawozdania, w sprawach rozpatrywanych przez komitet.

22. W celu przeanalizowania kwestii systemowych dotyczących ogólnej zgodności, o których mowa w pkt 25, komitet może:

a) zwracać się o informacje do wszystkich stron;

b) zgodnie z odpowiednimi wytycznymi Konferencji Stron, zwracać się o udzielenie odpowiednich informacji do wszelkich wiarygodnych źródeł i ekspertów zewnętrznych; oraz

c) konsultować się z Sekretariatem i korzystać z jego doświadczenia i wiedzy.

23. Z zastrzeżeniem art. 14 konwencji, komitet, każda strona i każda osoba zaangażowana w obrady komitetu chroni poufność informacji otrzymywanych poufnie.

Monitorowanie

24. Komitet ds. Zgodności powinien monitorować konsekwencje działań podjętych na podstawie pkt 19 i 20 powyżej.

Kwestie dotyczące ogólnej zgodności

25. Komitet ds. Zgodności może rozpatrywać kwestie systemowe dotyczące ogólnej zgodności w interesie wszystkich stron, jeżeli:

a) zwróci się o to Konferencja Stron;

b) Komitet, na podstawie informacji uzyskanych przez Sekretariat, działający zgodnie ze swoją funkcją na mocy konwencji, od stron i przedłożonych komitetowi przez Sekretariat, zdecyduje, że istnieje potrzeba rozpatrzenia kwestii ogólnej niezgodności oraz przedstawienia Konferencji Stron sprawozdania na ten temat.

Sprawozdania dla Konferencji Stron

26. Na każdym posiedzeniu zwykłym Konferencji Stron Komitet przedkłada sprawozdanie zawierające:

a) raport z prac wykonanych przez komitet;

b) wnioski i zalecenia komitetu;

c) przyszły program pracy komitetu, w tym harmonogram planowanych posiedzeń, które uważa za niezbędne do celów realizacji swojego programu pracy, w celu rozpatrzenia i zatwierdzenia przez Konferencję Stron.

Inne organy pomocnicze

27. Jeżeli działania Komitetu dotyczące szczególnych kwestii wchodzą w zakres odpowiedzialności innego organu konwencji rotterdamskiej, Konferencja Stron może zlecić Komitetowi skonsultowanie się z tym organem.

Wymiana informacji z innymi właściwymi wielostronnymi umowami środowiskowymi

28. W stosownych przypadkach Komitet może zwrócić się o udzielenie określonych informacji, na wniosek Konferencji Stron lub bezpośrednio, do komitetów ds. zgodności zajmujących się substancjami niebezpiecznymi i odpadami pod auspicjami innych odpowiednich wielostronnych umów środowiskowych, oraz informuje Konferencję Stron o takich działaniach.

Przegląd mechanizmu zgodności

29. Konferencja Stron dokonuje regularnych przeglądów wdrożenia procedur i mechanizmów określonych w niniejszym załączniku.

Powiązanie z rozstrzyganiem sporów

30. Niniejsze procedury i mechanizmy pozostają bez uszczerbku dla art. 20 konwencji.

1 Decyzja Rady 2006/730/WE z dnia 25 września 2006 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (Dz.U. L 299 z 28.10.2006, s. 23).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2019.10.64
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2019/53 w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej podczas Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej w odniesieniu do procedur zgodności
• Data aktu: 20/12/2018
• Data ogłoszenia: 14/01/2019