a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 41 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 2 produkty uzyskane w Norwegii, Szwajcarii lub Turcji zawierające materiały, które nie zostały tam w całości uzyskane, uznaje się za pochodzące z kraju korzystającego, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 45 tego rozporządzenia delegowanego.
(2) Zgodnie z art. 54 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 system kumulacji ma zastosowanie, pod warunkiem że Norwegia przyznaje, na zasadzie wzajemności, takie samo traktowanie produktom pochodzącym z krajów korzystających, zawierającym materiały pochodzące z Unii.
(3) W zakresie, w jakim dotyczy to Norwegii, system kumulacji został pierwotnie ustanowiony w drodze porozumienia w formie wymiany listów między Unią i Norwegią. Ta wymiana listów miała miejsce w dniu 29 stycznia 2001 r. po zatwierdzeniu przez Radę decyzją 2001/101/WE 3 .
(4) W celu zapewnienia stosowania pojęcia pochodzenia odpowiadającego temu, które określono w regułach pochodzenia w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych ("GSP") Unii, Norwegia zmieniła swoje reguły pochodzenia w ramach GSP. Konieczne jest zatem dokonanie zmiany porozumienia w formie wymiany listów między Unią i Norwegią.
(5) System wzajemnego uznawania zastępczych świadectw pochodzenia na formularzu A przez Unię, Norwegię i Szwajcarię powinien nadal obowiązywać w ramach zmienionej wymiany listów i być warunkowo stosowany przez Turcję w celu ułatwienia wymiany handlowej między Unią, Norwegią, Szwajcarią i Turcją.
(6) Ponadto zmodyfikowane w 2010 r. reguły pochodzenia w ramach GSP Unii przewidują wprowadzenie nowego systemu ustalania dowodów pochodzenia przez zarejestrowanych eksporterów, który ma być stosowany od dnia 1 stycznia 2017 r. Również w tym zakresie należy dokonać zmian w wymianie listów.
(7) 4 Aby uprzedzić stosowanie tego nowego systemu oraz przepisów z nim związanych, w dniu 8 marca 2012 r. Rada upoważniła Komisję do wynegocjowania z Norwegią porozumienia w formie wymiany listów dotyczącego wzajemnego uznawania zastępczych świadectw pochodzenia na formularzu A lub zastępczych oświadczeń o pochodzeniu i określającego, że produkty z zawartością części o pochodzeniu norweskim, szwajcarskim lub tureckim mają być traktowane w chwili ich przybycia na obszar celny Unii jak produkty z zawartością części o pochodzeniu unijnym. Rokowania zostały pomyślnie zakończone parafowaniem Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie kumulacji pochodzenia między Unią Europejską, Konfederacją Szwajcarską, Królestwem Norwegii i Republiką Turcji w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych (zwanego dalej "Porozumieniem").
(8) Porozumienie powinno zostać podpisane,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Tytuł zmieniony przez sprostowanie z dnia 11 lipca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.178.16/2).
2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).
3 Decyzja Rady 2001/101/WE z dnia 5 grudnia 2000 r. dotycząca zatwierdzenia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą oraz każdym krajem EFTA, który przyznaje preferencje taryfowe w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych (Norwegia oraz Szwajcaria), z zastrzeżeniem, że towary z zawartością części o pochodzeniu norweskim lub szwajcarskim traktowane będą po ich wejściu na obszar celny Wspólnoty jak towary z zawartością części pochodzenia wspólnotowego (porozumienie wzajemne) (Dz.U. L 38 z 8.2.2001, s. 24).
4 Motyw 7 zmieniony przez sprostowanie z dnia 11 lipca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.178.16/2).
5 Art. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 11 lipca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.178.16/2).
6 Tekst porozumienia zostanie opublikowany wraz z decyzją o jego zawarciu.
