KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych 1 , w szczególności jej art. 4 ust. 5,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji 2 , w szczególności jego art. 3 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W załączniku II do dyrektywy 2002/46/WE ustanowiono wykaz witamin i składników mineralnych, które mogą być stosowane w produkcji suplementów żywnościowych.
(2) Zgodnie z art. 14 dyrektywy 2002/46/WE przepisy dotyczące witamin i składników mineralnych w suplementach żywnościowych mogące mieć wpływ na zdrowie publiczne przyjmuje się po konsultacjach z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd").
(3) W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 ustanowiono wykaz witamin i składników mineralnych oraz ich form chemicznych, które mogą być dodawane do żywności.
(4) Zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 zmiany w wykazie zawartym w załączniku II do tego rozporządzenia muszą być przyjmowane z uwzględnieniem opinii Urzędu.
(5) Na podstawie wniosku o dodanie krzemu organicznego jako źródła krzemu do wykazu zamieszczonego w załączniku II do dyrektywy 2002/46/WE w dniu 9 marca 2016 r. Urząd przyjął opinię naukową w sprawie bezpieczeństwa krzemu organicznego (monometylosilanetriolu) jako nowego składnika żywności do stosowania jako źródło krzemu w suplementach diety oraz biodostępności kwasu ortokrzemowego ze źródła 3 .
(6) Z opinii tej wynika, że stosowanie krzemu organicznego (monometylosilanetriolu) w suplementach diety nie budzi obaw co do bezpieczeństwa jako źródło krzemu, pod warunkiem że spełnione zostaną pewne warunki.
(7) Uwzględniając pozytywną opinię Urzędu, krzem organiczny (monometylosilanetriol) powinien zostać włączony do wykazu znajdującego się w załączniku II do dyrektywy 2002/46/WE.
(8) Na podstawie wniosku o dodanie soli wapniowych fosforylowanych oligosacharydów (POs-Ca®) jako źródła wapnia do wykazu zamieszczonego w załączniku II do dyrektywy 2002/46/WE oraz do wykazu zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 w dniu 26 kwietnia 2016 r. Urząd przyjął opinię naukową w sprawie bezpieczeństwa soli wapniowych fosforylowanych oligosacharydów (POs-Ca®) jako źródła wapnia dodawanego w celach odżywczych do żywności, suplementów diety i żywności specjalnego przeznaczenia medycznego 4 .
(9) Z opinii tej wynika, że dodawanie do żywności soli wapniowych fosforylowanych oligosacharydów (POs-Ca®) i ich stosowanie w suplementach diety nie budzi obaw co do bezpieczeństwa jako źródło wapnia, pod warunkiem że spełnione zostaną pewne warunki.
(10) Uwzględniając pozytywną opinię Urzędu, sole wapniowe fosforylowanych oligosacharydów (POs-Ca®) powinny zostać włączone do wykazu znajdującego się w załączniku II do dyrektywy 2002/46/WE oraz do wykazu zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006.
(11) Przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami za pośrednictwem Grupy Doradczej ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt i Roślin oraz uwzględniono otrzymane opinie.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/46/WE i rozporządzenie (WE) nr 1925/2006.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 183 z 12.7.2002, s. 51.
2 Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 26.
3 Dziennik EFSA 2016; 14(4):4436.
4 Dziennik EFSA 2016; 14(6):4488.
