(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 3239)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 24 maja 2017 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną 1 , w szczególności jej art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 2 oraz sekcja I pkt 4 załącznika A i rozdział I sekcja E załącznika D do tej dyrektywy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 64/432/EWG ustanowiono zasady handlu w Unii bydłem i trzodą chlewną oraz warunki, na których państwo członkowskie lub jego region może zostać uznane za urzędowo wolne od gruźlicy lub uznane za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła.
(2) Decyzja Komisji 2003/467/WE 2 stanowi, że regiony państw członkowskich wymienione w rozdziale 2 załącznika I do tejże decyzji uznaje się za urzędowo wolne od gruźlicy w odniesieniu do stad bydła. Włochy przedłożyły Komisji dokumentację wykazującą, że region Umbria spełnia warunki określone w dyrektywie 64/432/EWG umożliwiające uznanie go za region urzędowo wolny od gruźlicy w odniesieniu do stad bydła. Region Umbria powinien zatem zostać wymieniony w rozdziale 2 załącznika I do decyzji 2003/467/WE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do decyzji 2003/467/WE.
(3) Ponadto decyzja Komisji 2003/467/WE stanowi, że państwa członkowskie i ich regiony wymienione, odpowiednio, w rozdziałach 1 i 2 załącznika III do tejże decyzji uznaje się za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła. Wszystkie regiony Polski, z wyjątkiem dziewięciu powiatów województwa zachodniopomorskiego, są obecnie wymienione w tej decyzji jako regiony uznane za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła. Polska przedłożyła niedawno Komisji dokumentację wykazującą, że te pozostałe dziewięć powiatów spełnia warunki określone w dyrektywie 64/432/EWG umożliwiające uznanie ich za regiony urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła. Polska złożyła w związku z tym wniosek o uznanie całego jej terytorium za obszar urzędowo wolny od enzootycznej białaczki bydła.
(4) Należy zatem wymienić Polskę w rozdziale 1 załącznika III do decyzji 2003/467/WE jako państwo członkowskie uznane za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła, a wpis dotyczący tego państwa członkowskiego w rozdziale 2 tego załącznika należy skreślić. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do decyzji 2003/467/WE.
(5) Art. 9 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że państwo członkowskie posiadające obowiązkowy krajowy program zwalczania zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła lub choroby Aujeszkyego może przedłożyć ten program Komisji do zatwierdzenia. W artykule tym przewidziano także, że mogą być wymagane dodatkowe gwarancje w handlu wewnątrzunijnym bydłem lub trzodą chlewną.
(6) Art. 10 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że jeżeli państwo członkowskie uzna, iż jego terytorium lub część jego terytorium są wolne od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła lub choroby Aujeszkyego, przedkłada ono Komisji odpowiednią dokumentację towarzyszącą. W artykule tym przewidziano także, że mogą być wymagane dodatkowe gwarancje w handlu wewnątrzunijnym bydłem lub trzodą chlewną.
(7) Decyzją Komisji 2004/558/WE 3 zatwierdzono programy kontroli i zwalczania zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy wywoływanego wirusem opryszczki bydła typu 1 (BHV1) przedstawione przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tej decyzji w odniesieniu do regionów tych państw członkowskich wymienionych w tym załączniku, do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje w zakresie zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG. Ponadto w załączniku II do decyzji 2004/558/WE wymieniono regiony państw członkowskich uznane za wolne od BHV1, do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje w zakresie zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.
(8) W załączniku I do decyzji 2004/558/WE są obecnie wymienione rejencje Kolonia i Düsseldorf w niemieckim kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia. Te dwa regiony są ostatnimi regionami niemieckimi, których nie uznano jeszcze za wolne od BHV1.
(9) Niemcy przedłożyły niedawno Komisji dokumentację towarzyszącą w celu uznania rejencji Kolonia i Düsseldorf za wolne od BHV1. Niemcy złożyły w związku z tym wniosek o uznanie całego ich terytorium za obszar wolny od BHV1 oraz o stosowanie do niego dodatkowych gwarancji w zakresie zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.
(10) Jak wynika z oceny dokumentacji towarzyszącej przedłożonej przez Niemcy, rejencje Kolonia i Düsseldorf nie powinny już figurować w załączniku I do decyzji 2004/558/WE, a wpis dotyczący Niemiec w załączniku II do tej decyzji powinien zostać zmieniony, tak aby uwzględniał wszystkie regiony tego państwa członkowskiego. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE.
(11) W decyzji Komisji 2008/185/WE 4 określono dodatkowe gwarancje wymagane przy przemieszczaniu trzody chlewnej między państwami członkowskimi. Gwarancje te związane są z klasyfikacją państw członkowskich zależnie od ich statusu w odniesieniu do choroby Aujeszkyego. Załącznik I do decyzji 2008/185/WE zawiera wykaz państw członkowskich lub ich regionów, które są wolne od choroby Aujeszkyego i w których zabronione jest szczepienie, a załącznik II do tej decyzji zawiera wykaz państw członkowskich lub ich regionów, w których wprowadzono zatwierdzone krajowe programy zwalczania choroby Aujeszkyego.
(12) Włochy przedłożyły Komisji dokumentację towarzyszącą w celu uzyskania zatwierdzenia krajowego programu zwalczania choroby Aujeszkyego dla regionu Wenecja Euganejska i w celu wpisania tego regionu do załącznika II do decyzji 2008/185/WE. Jak wynika z oceny tej dokumentacji towarzyszącej, region Wenecja Euganejska należy ująć w załączniku II do decyzji 2008/185/WE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji 2008/185/WE.
(13) W załączniku II do decyzji 2008/185/WE jest obecnie wymienione całe terytorium Polski. Polska przedłożyła niedawno Komisji dokumentację towarzyszącą w celu uznania regionów: augustowskiego, białostockiego, Białystok, bielskiego, hajnowskiego, monieckiego, sejneńskiego, siemiatyckiego, sokólskiego, suwalskiego i Suwałki za wolne od choroby Aujeszkyego i w celu wpisania tych regionów do załącznika I do decyzji 2008/185/WE. Jak wynika z oceny tej dokumentacji towarzyszącej, regiony te nie powinny już figurować w załączniku II do decyzji 2008/185/WE, a powinny być wymienione w załączniku I do niej. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2008/185/WE.
(14) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 2003/467/WE, 2004/558/WE i 2008/185/WE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 22 maja 2017 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Vytenis ANDRIUKAITIS |
|
Członek Komisji |
