Decyzja 2014/450/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie oraz uchylająca decyzję 2011/423/WPZiB

DECYZJA RADY 2014/450/WPZiB

z dnia 10 lipca 2014 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie oraz uchylająca decyzję 2011/423/WPZiB

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 30 maja 2005 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2005/411/WPZiB ¹ . We wspólnym stanowisku 2005/411/WPZiB połączono w jednym dokumencie środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska Rady 2004/31/WPZiB ²  oraz środki, które miały zostać wdrożone zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 1591 (2005).

(2) W dniu 18 lipca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/423/WPZiB ³  nakładającą środki ograniczające skierowane przeciwko Sudanowi i Sudanowi Południowemu.

(3) Dla jasności środki ograniczające nałożone na mocy decyzji 2011/423/WPZiB, w zakresie, w jakim dotyczą one Sudanu, powinny zostać oddzielone i ujęte w jednym akcie prawnym.

(4) Decyzję 2011/423/WPZiB należy zatem uchylić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu broni oraz materiału pokrewnego wszelkiego rodzaju, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym oraz częściami zamiennymi do nich do Sudanu przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zakazuje się również:

a) udzielania, pomocy technicznej, świadczenia usług pośrednictwa lub innych usług związanych z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich przedmiotów, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Sudanie lub do wykorzystania w Sudanie;

b) zapewniania finansowania lub świadczenia pomocy finansowej, bezpośrednio lub pośrednio, w związku z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, a także zapewniania ubezpieczenia i reasekuracji, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich przedmiotów, lub w odniesieniu do świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Sudanie lub do wykorzystania w Sudanie;

c) świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w lit. a) lub b).

Artykuł  2

1. Art. 1 nie ma zastosowania do:

a) sprzedaży, dostawy, przekazania lub eksportu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych, nadzorowania przestrzegania praw człowieka lub do celów ochronnych, lub na rzecz programów ONZ, Unii Afrykańskiej (UA), Unii Europejskiej dotyczących budowy instytucji, lub materiału przeznaczonego do operacji zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię Europejską, ONZ i UA;

b) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania do celów ochronnych w Sudanie przez personel Unii Europejskiej i jej państw członkowskich lub przez personel ONZ lub UA;

c) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych ze sprzętem lub programami i operacjami, o których mowa w lit. a);

d) zapewniania finansowania i świadczenia pomocy finansowej w związku ze sprzętem lub programami i operacjami, o których mowa w lit. a);

e) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu sprzętu i materiału przeznaczonego do użycia w ramach operacji rozminowywania;

pod warunkiem że takie dostawy zostały uprzednio zatwierdzone przez właściwy organ danego państwa członkowskiego.

2. Art. 1 nie ma również zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Sudanu przez personel ONZ, personel Unii Europejskiej lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz związany z nimi personel, wyłącznie na ich własny użytek.

3. Państwa członkowskie rozważają dostawy w ramach niniejszego artykułu indywidualnie w każdym przypadku, w pełni uwzględniając kryteria określone we wspólnym stanowisku Rady 2008/944/WPZiB ⁴ . Państwa członkowskie wymagają odpowiednich środków bezpieczeństwa przeciw nadużyciu zezwolenia przyznanego na mocy niniejszego artykułu oraz, w stosownych przypadkach, ustanawiają przepisy dotyczące odesłania sprzętu.

Artykuł  3

Zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 1591 (2005) środki ograniczające określone w art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 niniejszej decyzji nakłada się na osoby, wskazane przez Komitet Sankcji utworzony na mocy ust. 3 rezolucji RB ONZ nr 1591 (2005) ("Komitet Sankcji"), które zakłócają proces pokojowy, stanowią zagrożenie dla stabilności w Darfurze i w regionie, naruszają międzynarodowe prawo humanitarne lub prawa człowieka lub dopuszczają się innych okrucieństw, łamią embargo na broń lub są odpowiedzialne za ataki z wojskowych statków powietrznych w regionie Darfuru i nad regionem Darfuru.

Wykaz osób, których to dotyczy, znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł  4

1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do uniemożliwienia wjazdu na ich terytoria lub tranzytu przez te terytoria osób, o których mowa w art. 3.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania w przypadkach, gdy Komitet Sankcji stwierdzi, że podróż jest uzasadniona względami humanitarnymi, włączając w to obowiązki o charakterze religijnym, lub w przypadkach, gdy Komitet Sankcji dojdzie do wniosku, że zwolnienie wsparłoby cele określone w odpowiednich rezolucjach RB ONZ dotyczących budowania pokoju i stabilizacji w Sudanie i w regionie.

4. W przypadku gdy zgodnie z ust. 3 dane państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub na tranzyt przez to terytorium osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ogranicza się do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł  5

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe, inne aktywa finansowe i zasoby gospodarcze, będące własnością osób, o których mowa w art. 3, lub przez nie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio, lub będące w posiadaniu podmiotów będących własnością lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez te osoby lub przez jakiekolwiek osoby działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, wskazane w załączniku.

2. Nie udostępnia się tym osobom lub podmiotom, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych, aktywów finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Zwolnienia mogą dotyczyć środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, które są:

a) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych zgodnie z przepisami krajowymi;

po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez odnośne państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku, w terminie dwóch dni roboczych od takiego powiadomienia, odmownej decyzji Komitetu Sankcji;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu przez odnośne państwo członkowskie Komitetu Sankcji i po uzyskaniu jego zgody;

e) przedmiotem zastawu bądź orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego, w którym to przypadku środki finansowe, inne środki finansowe i zasoby gospodarcze, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez odnośne państwo członkowskie, mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania orzeczenia, pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub orzeczenie zostało wydane przed datą przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 1591 (2005) oraz zastaw ten nie został ustanowiony ani orzeczenie nie zostało wydane na korzyść osoby lub podmiotu, o których mowa w niniejszym artykule.

4. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami ograniczającymi,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

5. 5  Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do zapewniania, przetwarzania lub wypłacania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, ani do dostarczania towarów i świadczenia usług, niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów wymienionych w lit. a)-d), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze; albo

f) inne podmioty określone przez Komitet Sankcji.

Artykuł  6

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w życie wszelkie zmiany w tym załączniku dokonane na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet Sankcji.

Artykuł  7

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji umieści osobę lub podmiot w wykazie, Rada umieszcza daną osobę lub taki podmiot w załączniku. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie lub podmiotowi bezpośrednio - jeżeli adres jest znany - albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie lub takiemu podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł  8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób lub podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

2. Załącznik zawiera również, w przypadku gdy są dostępne, informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres - jeśli jest znany - oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku podaje się również datę wskazania osoby lub podmiotu przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł  9

Środki, o których mowa w art. 1, poddawane są przeglądom regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy. Zostają one uchylone, jeżeli Rada uzna, że ich cele zostały osiągnięte.

Artykuł  10

Niniejszym uchyla się decyzję 2011/423/WPZiB.

Artykuł  11

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lipca 2014 r.

	W imieniu Rady
	S. GOZI
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK ⁶  

WYKAZ OSÓB I PODMIOTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4 I 5

1. ELHASSAN, Gaffar Mohamed

Alias: Gaffar Mohmed Elhassan

Wskazanie: Generał dywizji i dowódca zachodniego regionu wojskowego sudańskich sił zbrojnych (SAF).

Krajowy numer identyfikacyjny: Nr dokumentu tożsamości byłego wojskowego: 4302.

Data urodzenia: 24 czerwca 1952 r.

Adres: El Waha, Omdurman, Sudan.

Data wskazania przez ONZ: 25 kwietnia 2006 r.

Inne informacje: emerytowany wojskowy armii sudańskiej. Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5282254

Informacje pochodzące z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet Sankcji:

Panel ekspertów stwierdza, że generał dywizji Gaffar Mohammed Elhassan oświadczył ekspertom, iż bezpośrednio dowodził operacyjnie (przede wszystkim dowodzenie taktyczne) wszystkimi jednostkami SAF w Darfurze, w czasie gdy był dowódcą zachodniego regionu wojskowego. Elhassan był dowódcą zachodniego regionu wojskowego od listopada 2004 r. (data przybliżona) do początku 2006 r. Według informacji panelu Elhassan był odpowiedzialny za naruszenia pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1591(2005), ponieważ ze względu na zajmowane stanowisko zażądał (z Chartumu) transferu sprzętu wojskowego do Darfuru bez uzyskania uprzedniej zgody komitetu powołanego na mocy rezolucji nr 1591(2005); Elhassan upoważniał również do prowadzenia takich działań (od 29 marca 2005 r.). Sam Elhassan przyznał się panelowi ekspertów, że w okresie od dnia 29 marca 2005 r. do grudnia 2005 r. sprowadzano do Darfuru z innych rejonów Sudanu samoloty, silniki samolotów i inny sprzęt wojskowy. Poinformował panel, że na przykład w okresie od dnia 18 do dnia 21 września 2005 r. do Darfuru sprowadzono bez upoważnienia dwa śmigłowce uderzeniowe typu Mi-24. Istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że Elhassan bezpośrednio odpowiadał, jako dowódca zachodniego regionu wojskowego, za upoważnienie do ofensywnych lotów wojskowych w regionie wokół Abu Hamra (23-24 lipca 2005 r.) i w regionie Jebel Moon w Darfurze Zachodnim (19 listopada 2005 r.). Śmigłowce uderzeniowe typu Mi-24 były zaangażowane w obie operacje i rzekomo otworzyły ogień w obu przypadkach. Panel ekspertów stwierdza, że Elhassan oświadczył, iż jako dowódca zachodniego regionu wojskowego osobiście zatwierdzał wnioski dotyczące wsparcia z powietrza i innych operacji powietrznych (zob. sprawozdanie panelu ekspertów, S/2006/65, punkty 266-269). Prowadząc takie działania, generał dywizji Gaffar Mohammed Elhassan naruszył odnośne postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1591 (2005), a zatem spełnia kryteria bycia wskazanym przez komitet w celu nałożenia nań sankcji.

2. ALNSIEM, Musa Hilal Abdalla

Alias: a) Sheikh Musa Hilal; b) Abd Allah; c) Abdallah; d) AlNasim; e) Al Nasim; f) AlNaseem; g) Al Naseem; h) AlNasseem; i) Al Nasseem

Wskazanie: a) dawniej członek Zgromadzenia Narodowego Sudanu pochodzący z okręgu Al-Waha; b) dawniej specjalny doradca przy Ministerstwie Spraw Federalnych; c) naczelny przywódca plemienia Mahamid w Darfurze Północnym.

Data urodzenia: a) 1 stycznia 1964 r.; b) 1959 r.

Miejsce urodzenia: Kutum.

Adres: a) Kabkabiya, Sudan. b) Kutum, Sudan (zamieszkały w Kabkabiya i mieście Kutum w Darfurze Północnym, zamieszkiwał także w Chartumie).

Obywatelstwo: Sudan.

Paszport: a) paszport dyplomatyczny nr D014433 wydany 21 lutego 2013 r. (utracił ważność 21 lutego 2015 r.); b) paszport dyplomatyczny nr D009889 wydany 17 lutego 2011 r. (utracił ważność 17 lutego 2013 r.).

Krajowy numer identyfikacyjny: zaświadczenie o obywatelstwie nr A0680623.

Data wskazania przez ONZ: 25 kwietnia 2006 r.

Inne informacje: Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol. int/en/notice/search/un/5795065

Informacje pochodzące z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet Sankcji:

W swoim sprawozdaniu organizacja Human Rights Watch stwierdza, że jest w posiadaniu pisma z datą 13 lutego 2004 r., które pochodzi z lokalnego biura rządowego w Darfurze Północnym i w którym rozkazuje się "oddziałom bezpieczeństwa w okolicy" "zarówno umożliwienie działalności mudżahedinom i ochotnikom pod dowództwem szejka Musy Hilala, tak aby mogli się oni posuwać do przodu w regionie [Darfuru Północnego], jak i zaspokojenie ich podstawowych potrzeb". W dniu 28 września 2005 r. 400 członków arabskiej bojówki zaatakowało wioski Aro Sharrow (w tym obóz uchodźców wewnętrznych), Acho i Gozmena w Darfurze Zachodnim. Uważamy również, że Musa Hilal był obecny podczas ataku na obóz uchodźców wewnętrznych w Aro Sharrow, i - jako że jego syn zginął w trakcie ataku SLA na Shareia - był zaangażowany w osobistą krwawą zemstę rodową. Istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że jako naczelny przywódca plemienia ponosił on bezpośrednią odpowiedzialność za te działania i jest odpowiedzialny za naruszania międzynarodowego prawa humanitarnego oraz praw człowieka, a także za inne zbrodnie.

3. (skreślony).

4. MAYU, Jibril Abdulkarim Ibrahim

Alias: a) General Gibril Abdul Kareem Barey; b) "Tek"; c) Gabril Abdul Kareem Badri

Wskazanie: dowódca polowy Krajowego Ruchu na rzecz Reform i Rozwoju (National Movement for Reform and Development - NMRD).

Data urodzenia: 1 stycznia 1967 r.

Miejsce urodzenia: El-Fasher, Darfur Północny.

Obywatelstwo: z urodzenia sudańskie.

Adres: Tine, Sudan (zamieszkały w Tine, po sudańskiej stronie granicy z Czadem).

Krajowy numer identyfikacyjny: a) 192-3238459- 9, b) zaświadczenie o obywatelstwie nabytym przez urodzenie nr 302581.

Data wskazania przez ONZ: 25 kwietnia 2006 r.

Inne informacje: Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol. int/en/notice/search/un/5795071

Informacje pochodzące z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet Sankcji:

Mayu odpowiada za porwanie personelu misji Unii Afrykańskiej w Sudanie (AMIS), do którego doszło w Darfurze w październiku 2005 r. Mayu otwarcie próbuje blokować działania misji AMIS metodą zastraszania; na przykład groził, że zestrzeli śmigłowce Unii Afrykańskiej (UA) w regionie Jebel Moon w listopadzie 2005 r. Prowadząc takie działania, Mayu w oczywisty sposób naruszył rezolucję RB ONZ nr 1591, stwarzając zagrożenie dla stabilności w Darfurze, a zatem spełnia kryteria bycia wskazanym przez komitet w celu nałożenia nań sankcji.

5. JUMA BARKALLA Abdel Rahman

Funkcja: generał dywizji w Siłach Szybkiego Wsparcia (RSF) i komendant w Darfurze Zachodnim.

Data urodzenia: 1 stycznia 1969 r.

Miejsce urodzenia: Bahr Elarab, Darfur Wschodni, Sudan.

Obywatelstwo: sudańskie.

Paszport: sudański nr P07834700.

Krajowy numer identyfikacyjny: Sudan 21052659309.

Data wskazania przez ONZ: 8 listopada 2024 r.

Uzasadnienie umieszczenia w wykazie:

Abdel Rahman Juma Barkalla został umieszczony w wykazie 8 listopada 2024 r. na podstawie pkt 3 lit. c) rezolucji RB ONZ 1591(2005).

Informacje pochodzące z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet Sankcji:

Abdel Rahman Juma Barkalla, generał dywizji w RSF i komendant w Darfurze Zachodnim, zostaje umieszczony w wykazie z powodu udziału w działaniach lub politykach zagrażających pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności w Darfurze, w tym w aktach przemocy i naruszeniach praw człowieka. Dokonywane przez RSF ataki w Darfurze naraziły na niebezpieczeństwo setki tysięcy cywilów z powodu zaciętych walk, braku dostępu do pomocy humanitarnej oraz przemocy skierowanej przeciwko ludności cywilnej i działaczom na rzecz praw człowieka.

W maju i czerwcu 2023 r. w mieście Al-Dżunajna (Darfur Zachodni) przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego padali ofiarą ukierunkowanych gróźb i zabójstw ze strony RSF i powiązanych z nimi bojówek. 4 sierpnia 2023 r. w miejscowości Nijala w Darfurze Południowym uzbrojeni ludzie w mundurach RSF uprowadzili i zabili działacza na rzecz praw człowieka i prawnika Ahmeda Mohammeda Abdullaha oraz jego współpracownika Adama Omera.

14 czerwca 2023 r. został zabity gubernator Darfuru Zachodniego Khamis Abakar; po raz ostatni widziano go w towarzystwie Abdela Rahmana Jumy Barkalli (zob. dok. S/2024/65, pkt 71). Filmy wideo zamieszczone w mediach społecznościowych pokazują, jak Khamis Abakar jest siłą wprowadzany do budynku przez żołnierzy RSF, a na kolejnym filmie nakręconym kilka godzin później widać ciało Khamisa Abakara i świętujących wokół niego żołnierzy w mundurach RSF.

Między majem a listopadem 2023 r. RSF i powiązane z nimi bojówki przeprowadziły co najmniej 10 ataków na ludność cywilną w położonych w Darfurze Zachodnim miastach Al-Dżunajna i Ardamata, zabijając tysiące ludzi i grzebiąc ich w ponad 13 masowych grobach. Ponadto, według doniesień, podczas tych ataków dochodziło do gwałtów na kobietach i dziewczętach i ich wykorzystywania seksualnego.

6. HAMID MOHAMED Osman Mohamed

Funkcja: generał dywizji w Siłach Szybkiego Wsparcia (RSF) i szef departamentu operacyjnego tych sił.

Data urodzenia: 1 stycznia 1966 r.

Miejsce urodzenia: Kadiqali, Darfur Południowy, Sudan.

Obywatelstwo: sudańskie.

Krajowy numer identyfikacyjny: Sudan 11540384888.

Data wskazania przez ONZ: 8 listopada 2024 r.

Uzasadnienie umieszczenia w wykazie:

Osman Mohamed Hamid Mohamed został umieszczony w wykazie 8 listopada 2024 r. na podstawie pkt 3 lit. c) rezolucji RB ONZ 1591(2005).

Informacje pochodzące z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet Sankcji:

Osman Mohamed Hamid Mohamed, generał dywizji w RSF i szef departamentu operacyjnego tych sił, zostaje umieszczony w wykazie z powodu udziału w działaniach lub politykach zagrażających pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności w Darfurze, w tym w aktach przemocy i naruszeniach praw człowieka. Wygłaszał oświadczenia w imieniu RSF po istotnych zwycięstwach i odgrywa ważną rolę w planowaniu operacyjnym w ramach tych sił. Dokonywane przez RSF ataki w Darfurze naraziły na niebezpieczeństwo setki tysięcy cywilów z powodu zaciętych walk, braku dostępu do pomocy humanitarnej oraz przemocy skierowanej przeciwko ludności cywilnej i działaczom na rzecz praw człowieka.

W maju i czerwcu 2023 r. w mieście Al-Dżunajna (Darfur Zachodni) przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego padali ofiarą ukierunkowanych gróźb i zabójstw ze strony RSF i powiązanych z nimi bojówek. 4 sierpnia 2023 r. w miejscowości Nijala w Darfurze Południowym uzbrojeni ludzie w mundurach RSF uprowadzili i zabili działacza na rzecz praw człowieka i prawnika Ahmeda Mohammeda Abdullaha oraz jego współpracownika Adama Omera.

14 czerwca 2023 r. gubernator Darfuru Zachodniego Khamis Abakar został zabity po wcześniejszym zatrzymaniu go przez bojowników RSF w tym samym dniu. Filmy wideo zamieszczone w mediach społecznościowych pokazują, jak Khamis Abakar jest siłą wprowadzany do budynku przez żołnierzy RSF, a na kolejnym filmie nakręconym kilka godzin później widać ciało Khamisa Abakara i świętujących wokół niego żołnierzy w mundurach RSF.

Między majem a listopadem 2023 r. RSF i powiązane z nimi bojówki przeprowadziły co najmniej 10 ataków na ludność cywilną w położonych w Zachodnim Darfurze miastach Al-Dżunajna i Ardamata, zabijając tysiące ludzi i grzebiąc ich w ponad 13 masowych grobach. Ponadto, według doniesień, podczas tych ataków dochodziło do gwałtów na kobietach i dziewczętach i ich wykorzystywania seksualnego.

1 Wspólne stanowisko Rady 2005/411/WPZiB z dnia 30 maja 2005 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Sudanowi i uchylające wspólne stanowisko 2004/31/WPZiB (Dz.U. L 139 z 2.6.2005, s. 25).

2 Wspólne stanowisko Rady 2004/31/WPZiB z dnia 9 stycznia 2004 r. dotyczące nałożenia na Sudan embarga na broń, amunicję i sprzęt wojskowy (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, s. 55).

3 Decyzja Rady 2011/423/WPZiB z dnia 18 lipca 2011 r. dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Sudanowi i Sudanowi Południowemu i uchylająca wspólne stanowisko 2005/411/WPZiB (Dz.U. L 188 z 19.7.2011, s. 20).

4 Wspólne stanowisko Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99).

5 Art. 5 ust. 5 dodany przez art. 8 decyzji nr 2023/726 z dnia 31 marca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.94.48) zmieniającej nin. decyzję z dniem 4 kwietnia 2023 r.

6 Załącznik:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2017/413 z dnia 7 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.63.105) zmieniającej nin. decyzję z dniem 9 marca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2017/1948 z dnia 25 października 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.276.60) zmieniającej nin. decyzję z dniem 26 października 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2018/516 z dnia 27 marca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.84.22) zmieniającej nin. decyzję z dniem 28 marca 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2021/815 z dnia 20 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.180.152) zmieniającej nin. decyzję z dniem 21 maja 2021 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2024/3113 z dnia 9 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3113) zmieniającej nin. decyzję z dniem 10 grudnia 2024 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2014.203.106
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2014/450/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie oraz uchylająca decyzję 2011/423/WPZiB
• Data aktu: 10/07/2014
• Data ogłoszenia: 11/07/2014
• Data wejścia w życie: 11/07/2014