Porozumienie w sprawie licencjonowania przywozu. Marakesz.1994.04.15.

POROZUMIENIE

W SPRAWIE LICENCJONOWANIA PRZYWOZU

CZŁONKOWIE,

uwzględniając Wielostronne rokowania handlowe;

pragnąc popierać cele GATT 1994;

biorąc pod uwagę szczególne potrzeby handlowe, rozwojowe i finansowe Członków - krajów rozwijających się;

uznając przydatność automatycznego licencjonowania przywozu dla pewnych celów oraz, że takie licencjonowanie nie powinno być stosowane dla ograniczania handlu;

uznając, że licencjonowanie przywozu może być stosowane w celu administrowania takimi środkami, jakie zostały przyjęte zgodnie z odpowiednimi postanowieniami GATT 1994;

uznając postanowienia GATT 1994, które mają zastosowanie do licencjonowania przywozu;

pragnąc zapewnić, aby procedury licencjonowania przywozu nie były wykorzystywane w sposób sprzeczny z zasadami i zobowiązaniami GATT 1994;

uznając, że handel międzynarodowy mógłby być hamowany przez nieodpowiednie stosowanie procedur licencjonowania przywozu;

w przekonaniu, że licencjonowanie przywozu a zwłaszcza nieautomatyczne licencjonowanie przywozu, powinno być stosowane w przejrzysty i przewidywalny sposób;

uznając, że procedury licencjonowania nieautomatycznego nie powinny stwarzać większej administracyjnej uciążliwości niż jest to absolutnie niezbędne dla administrowania odpowiednim środkiem;

pragnąc uprościć i uczynić przejrzystymi procedury administracyjne i praktyki stosowane w handlu międzynarodowym oraz zapewnić słuszne i sprawiedliwe stosowanie i administrowanie tego rodzaju procedurami i praktykami;

pragnąc stworzenia mechanizmu konsultacyjnego oraz szybkiego, skutecznego i sprawiedliwego rozstrzygania sporów powstałych w ramach z niniejszego Porozumienia,

NINIEJSZYM UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Postanowienia ogólne

1. Dla celów niniejszego Porozumienia, licencjonowanie przywozu definiuje się jako procedury administracyjne⁽¹⁾, wykorzystywane dla systemów licencjonowania przywozu, wymagające przedłożenia odpowiedniemu organowi administracyjnemu wniosku lub innej dokumentacji (poza wymaganą dla celów celnych), jako warunku wstępnego dla dokonania przywozu na obszar celny Członka przywożącego.

2. Członkowie zapewnią, aby procedury administracyjne dla stosowania systemów licencjonowania przywozu były zgodne z odpowiednimi postanowieniami GATT 1994 łącznie z jego załącznikami i protokółami, tak jak są one interpretowane przez niniejsze Porozumienie, w celu zapobiegania zakłóceniom w handlu, które mogłyby wyniknąć z niewłaściwego działania takich procedur, biorąc pod uwagę cele rozwoju ekonomicznego oraz potrzeby handlowe i finansowe Członków - -krajów rozwijających się⁽²⁾.

3. Reguły dotyczące procedur licencjonowania przywozu powinny być neutralne w stosowaniu i administrowane w sposób słuszny i sprawiedliwy.

4. a) Reguły oraz wszelkie informacje dotyczące procedury przedkładania wniosków, w tym warunki, jakim mają odpowiadać osoby, firmy i instytucje składające wniosek, organ(-y) administracji, do którego(-ych) należy zwracać się i listy produktów podlegających wymogowi licencjonowania będą publikowane w źródłach notyfikowanych Komitetowi licencjonowania przywozu powołanemu na mocy artykułu 4 (zwanemu w niniejszym Porozumieniu "Komitetem") w taki sposób aby umożliwić rządom⁽³⁾ i handlowcom zapoznanie się z nimi. Informacje te będą publikowane, gdy jest to wykonalne, 21 dni przed efektywnym wejściem w życie tego wymogu. Każdy wyjątek i odstępstwo od reguł dotyczących procedur licencjonowania lub w listach produktów podlegających licencjonowaniu oraz wszelka zmiana tych przepisów i tych list będą również publikowane w ten sam sposób i w tych samych terminach jak podane wyżej. Kopie tych publikacji będą również udostępniane Sekretariatowi.

b) Członkom, którzy zechcą złożyć komentarze na piśmie umożliwi się, na życzenie przedyskutowanie tych komentarzy. Członek, którego to dotyczy weźmie wnikliwie pod uwagę te komentarze i wyniki dyskusji.

5. Formularze wniosków oraz - w przypadku gdy ma to zastosowanie - formularze o ich wznowienie, winny być możliwie najprostsze. Przy składaniu wniosku mogą być wymagane tylko takie dokumenty i informacje, jakie są uważane za ściśle niezbędne dla właściwego funkcjonowania systemu licencjonowania.

6. Procedury składania wniosków oraz - w przypadku gdy ma to zastosowanie - procedury o wznawianie, powinny być jak najprostsze. Wnioskodawcom zapewni się rozsądny okres czasu na złożenie wniosku o pozwolenie. Jeśli wyznaczony jest ostateczny termin, okres ten powinien wynosić przynajmniej 21 dni z możliwością prolongaty w okolicznościach, gdy w okresie tym otrzymano niewystarczającą liczbę wniosków. Wnioskodawcy będą musieli w związku z wnioskiem zwracać się tylko do jednego organu administracyjnego. Gdy absolutnie konieczne będzie zwrócenie się do więcej niż jednego organu administracyjnego, to wnioskodawcy nie będą zmuszeni zwracać się do więcej niż trzech organów administracyjnych.

7. Żaden wniosek nie będzie odrzucony z powodu drobnych błędów w dokumentacji niezmieniających zawartych w niej zasadniczych danych. Nie będzie nakładana kara większa niż niezbędna, służąca jedynie jako ostrzeżenie za jakiekolwiek opuszczenia lub błędy w dokumentacji lub procedurach, które popełnione zostały wyraźnie bez zamiaru oszustwa lub poważnego zaniedbania.

8. Nie będzie odmawiać się przywozu licencjonowanego, z powodu niewielkich różnic w wartości, ilości lub ciężarze w stosunku do wielkości wskazanych w pozwoleniu, powstałych w następstwie różnic, będących wynikiem transportu, różnic powstałych przy załadunku luzem oraz innych niewielkich różnic, związanych z normalną praktyką handlową.

9. Posiadaczom pozwoleń winno udostępnić się obce waluty, niezbędne do zapłacenia za licencjonowany przywóz, na tej samej zasadzie co importerom towarów, na które pozwolenia na przywóz nie są wymagane.

10. W stosunku do wyjątków podyktowanych względami bezpieczeństwa, stosuje się zasady artykułu XXI GATT 1994.

11. Postanowienia niniejszego Porozumienia nie będą zobowiązywać żadnego Członka do ujawnienia poufnych informacji, co utrudniłoby stosowanie prawa lub byłoby w inny sposób sprzeczne z interesem publicznym, lub mogło zaszkodzić uzasadnionym interesom handlowym poszczególnych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych.

Artykuł  2

Automatyczne licencjonowanie przywozu⁽⁴⁾

1. Automatyczne licencjonowanie przywozu definiuje się jako licencjonowanie przywozu, gdzie zgoda na wniosek udzielana jest we wszystkich przypadkach i zgodnie z wymogami ust. 2a).

2. Do procedur automatycznego licencjonowania przywozu mają zastosowanie następujące postanowienia⁽⁵⁾ w uzupełnieniu do postanowień wymienionych w ustępie 1 do 11 artykułu 1 i ust. 1 niniejszego artykułu:

a) procedury automatycznego licencjonowania nie będą administrowane w sposób skutkujący ograniczeniem przywozu będącego przedmiotem automatycznego licencjonowania. Procedury automatycznego licencjonowania będą uznawane za przynoszące skutki ograniczające handel, z wyjątkiem, gdy m. in.:

i) jakakolwiek osoba, firma lub instytucja spełniająca wymogi prawne Członka przywożącego odnośnie do prowadzenia przywozu obejmującego produkty podlegające automatycznemu licencjonowaniu przywozu jest uprawniona na równi do wnioskowania i otrzymywania pozwoleń na przywóz;

ii) wnioski o pozwolenia mogą być składane każdego dnia roboczego przed odprawą celną towarów;

iii) wnioski o pozwolenia przedstawione w odpowiedniej i kompletnej formie są zatwierdzane natychmiast po otrzymaniu i w miarę administracyjnych możliwości lecz najpóźniej w ciągu dziesięciu dni roboczych;

b) Członkowie uznają, iż automatyczne licencjonowanie przywozu może być niezbędne w tych przypadkach, kiedy inne odpowiednie procedury nie są dostępne. Automatyczne licencjonowanie przywozu może być utrzymywane dopóty, dopóki panują okoliczności, które spowodowały jego wprowadzenie, i dopóki leżące u ich podstaw cele administracyjne nie mogą być osiągnięte w inny, bardziej odpowiedni sposób.

Artykuł  3

Nieautomatyczne licencjonowanie przywozu

1. Następujące postanowienia w uzupełnieniu do postanowień w ustępie 1 do 11 artykułu 1 będą mieć zastosowanie do procedur nieautomatycznego licencjonowania przywozu. Procedury nieautomatycznego licencjonowania są definiowane jako procedury licencjonowania przywozu na objęte definicją zawartą w ustępie 1 artykułu 2.

2. Nieautomatyczne licencjonowanie nie będzie wywoływać skutków ograniczających lub zakłócających przywóz ponad skutki spowodowane wprowadzeniem ograniczeń. Procedury nieautomatycznego licencjonowania będą odpowiadać pod względem zakresu i czasokresu trwania środkowi, do wprowadzenia którego służą i nie będą bardziej uciążliwe administracyjnie niż jest to absolutnie konieczne dla zarządzania tym środkiem.

3. W przypadku wymogu licencjonowania w celu innym niż stosowanie ograniczeń ilościowych, Członkowie będą publikować wyczerpującą informację dla innych Członków i handlowców, dla zapoznania się z podstawą przyznawania albo rozdzielania pozwoleń.

4. Jeśli Członek stwarza osobom, firmom lub instytucjom możliwość występowania z wnioskiem o wyjątki lub odstępstwa od wymogu licencjonowania, to uwzględni on ten fakt w informacji opublikowanej zgodnie z ustępem 4 artykułu 1, jak również informację dotyczącą sposobu przedstawienia takiego wniosku oraz w miarę możliwości wskazówkę, w jakich okolicznościach takie wnioski będą rozpatrywane.

5. a) Na wniosek jakiegokolwiek Członka, zainteresowanego handlem odnośnym produktem, Członkowie zapewnią wszelkie odpowiednie informacje, dotyczące:

i) administrowania ograniczeniami;

ii) pozwoleń na przywóz udzielonych w ostatnim okresie;

iii) rozdziału takich pozwoleń między kraje dostawców;

iv) tam, gdzie jest to wykonalne, statystyk przywozowych (tj. wartość albo wolumen), dotyczących produktów podlegających licencjonowaniu przywozu. Nie oczekuje się, aby Członkowie - kraje rozwijające ponosiły z tego tytułu dodatkowe obciążenia finansowe lub administracyjne;

b) Członkowie administrujący kontyngentami przy pomocy licencjonowania będą publikować ogólną wielkość kontyngentów, jakie mają być stosowane, według ilości albo wartości, daty otwarcia i zamknięcia kontyngentów oraz wszelkie ich zmiany w tym zakresie, w terminach określonych w ustępie 4 artykułu 1 i w taki sposób, by umożliwić rządom i handlowcom zapoznanie się z nimi;

c) w przypadku kontyngentów rozdzielonych między kraje - dostawców, Członek stosujący ograniczenia, poinformuje możliwie najszybciej wszystkich innych Członków zainteresowanych dostarczaniem odnośnego towaru, o przyznanych na okres bieżący różnym krajom - dostawcom udziałach w kontyngentach, według ilości lub wartości oraz opublikuje te informacje w terminach określonych w ustępie 4 artykułu 1 i w taki sposób, aby umożliwić rządom i handlowcom zapoznanie się z nimi;

d) w przypadku gdy sytuacja wymaga przyśpieszenia terminu otwarcia kontyngentów, informacja, o której mowa w ustępie 4 artykułu 1, powinna być opublikowana w terminach określonych w ustępie 4 artykułu 1 i w taki sposób, aby umożliwić rządom i handlowcom zapoznanie się z nią;

e) każda osoba lub instytucja, spełniająca wymogi prawne i administracyjne Członka przywożącego, będzie na równi uprawniona do występowania o pozwolenie i jednakowo potraktowana. Jeżeli wniosek o pozwolenie nie jest przyjęty, wnioskodawca otrzyma na życzenie wyjaśnienie przyczyn odmowy i będzie mieć prawo odwołania się lub rewizji zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub procedurami Członka przywożącego;

f) okres załatwienia wniosków, z wyjątkiem gdy nie jest to możliwe z przyczyn niezależnych od woli Członka, nie będzie dłuższy niż 30 dni, jeśli wnioski są rozpatrzone w miarę ich wpływu tj. na zasadzie kolejności zgłoszeń i nie dłuższy niż 60 dni, jeśli wszystkie wnioski są rozpatrywane jednocześnie. W tym ostatnim przypadku za rozpoczęcie okresu załatwienia wniosku uważany będzie dzień następujący po dacie zamknięcia ogłoszonego okresu składania wniosków;

g) okres ważności pozwolenia na przywóz będzie rozsądny i nie tak krótki, aby uniemożliwił przywóz. Okres ważności pozwolenia nie powinien wykluczyć przywozu z odległych źródeł, z wyjątkiem specjalnych przypadków, kiedy przywóz jest niezbędny dla zaspokojenia nieprzewidzianych krótkookresowych potrzeb;

h) przy administrowaniu kontyngentami, Członkowie nie będą uniemożliwiać aby przywóz realizowany był zgodnie z udzielonymi pozwoleniami i nie będą zniechęcać do pełnego wykorzystania kontyngentów;

i) przy wydawaniu pozwolenia, Członkowie będą brać pod uwagę, iż pożądane jest udzielanie pozwolenia na produkty w ilościach ekonomicznie uzasadnionych;

j) przy podziale pozwoleń Członek powinien brać pod uwagę działalność przywozową wnioskodawcy. W tym zakresie należałoby uwzględnić czy pozwolenia jemu wydane w przeszłości zostały w pełni wykorzystane w ostatnim reprezentatywnym w ostatnim okresie. W przypadku gdy pozwolenia nie zostały w pełni wykorzystane, Członek zbada przyczyny tego stanu i uwzględni je przy rozdziale nowych pozwoleń. Należy też mieć na uwadze potrzebę zapewnienia rozsądnego rozdziału pozwoleń dla nowych importerów przy uwzględnieniu, iż pożądane jest udzielenie pozwoleń w ilościach ekonomicznie uzasadnionych. W tym zakresie szczególną uwagę należy zwrócić na importerów dokonujących zakupy u Członków - krajów rozwijających się, a przede wszystkim i Członków - krajów najmniej rozwiniętych;

k) w przypadku kontyngentów administrowanych przy pomocy pozwoleń, które nie są rozdzielone między kraje - dostawców, posiadacze pozwoleń⁽⁶⁾ będą mieć swobodę wyboru źródła. W przypadku kontyngentów rozdzielonych między kraje - dostawców, pozwolenie wskaże wyraźnie kraj lub kraje;

l) przy zastosowaniu postanowień ustępu 8 artykułu 1 przy rozdziale pozwoleń na przyszłość można dokonać wyrównań tam, gdzie przywóz przekroczy poziom pozwoleń poprzednich.

Artykuł  4

Instytucje

Niniejszym ustanawia się Komitet Licencjonowania Przywozu, składający się z przedstawicieli każdego Członka. Komitet wybierze swojego przewodniczącego i wiceprzewodniczącego i będzie zbierać się w miarę potrzeby w celu zapewnienia Członkom możliwości przeprowadzenia konsultacji we wszystkich sprawach dotyczących funkcjonowania niniejszego Porozumienia lub dla popierania jego celów.

Artykuł  5

Notyfikacja

1. Członkowie, którzy ustanowią procedury licencjonowania lub wniosą zmiany w swoich procedurach notyfikują je Komitetowi w ciągu 60 dni od ich opublikowania.

2. Notyfikacje dotyczące ustanowienia procedur licencjonowania przywozu będą obejmować następujące informacje:

a) listę produktów podlegających procedurom licencjonowania;

b) punkty kontaktowe dla udzielenia informacji na temat warunków, jakim mają odpowiadać ubiegający się o pozwolenia;

c) organ(-y) administracji dla składania wniosków;

d) data i nazwa publikacji, w której procedury licencjonowania są opublikowane;

e) wskazanie czy procedura licencjonowania jest automatyczna, czy nieautomatyczna zgodnie z definicjami zawartymi w artykułach 2 i 3;

f) w przypadku procedur automatycznego licencjonowania przywozu, ich cel administracyjny;

g) w przypadku procedur nieautomatycznego licencjonowania przywozu, wskazanie środka, który został wprowadzony przez procedurę licencjonowania; i

h) przewidywany czas trwania procedury licencyjnej, jeśli można to oszacować z pewnym prawdopodobieństwem, a jeśli nie, powód dla którego nie można podać tej informacji.

3. W notyfikacjach zmian w procedurach licencjonowania przywozu wskaże się wymienione elementy, jeśli nastąpiły w nich zmiany.

4. Członkowie notyfikują Komitetowi publikację(-e), w której zostaną zamieszczone informacje wymagane zgodnie z ustępem 4 artykułu 1.

5. Każdy zainteresowany Członek, który uważa, że inny Członek nie notyfikował ustanowienia procedury licencjonowania lub zmian w niej zgodnie z postanowieniami ustępu od 1 do 3, może zwrócić na to uwagę takiego Członka. Jeżeli po tym notyfikacja nie zostanie dokonana w trybie pilnym, to taki Członek może sam notyfikować procedurę licencjonowania lub zmiany w niej, łącznie z wszystkimi stosownymi i dostępnymi informacjami.

Artykuł  6

Konsultacje i rozstrzyganie sporów

Konsultacje i rozstrzyganie sporów w odniesieniu do jakiejkolwiek sprawy mające wpływ na działanie niniejszego Porozumienia, będą podlegać postanowieniom artykułów XXII i XXIII GATT 1994, tak jak zostały one sprecyzowane i są stosowane zgodnie z Porozumieniem o rozstrzyganiu sporów.

Artykuł  7

Przegląd

1. Komitet będzie dokonywać w miarę potrzeby, ale co najmniej raz na dwa lata przeglądu wprowadzenia w życie i działania niniejszego Porozumienia przy uwzględnieniu jego celów oraz praw i obowiązków z niego wynikających.

2. Jako podstawę dla przeglądu przez Komitet, Sekretariat przygotuje raport faktograficzny oparty na informacjach dostarczonych zgodnie z artykułem 5, odpowiedziach na roczny kwestionariusz na temat procedur licencjonowania przywozu⁽⁷⁾ i innych istotnych wiarygodnych informacjach mu dostępnych. Raport przedstawi streszczenie w/w informacji, w szczególności wskazując na wszelkie zmiany lub nowe fakty, które zaistniały w rozpatrywanym okresie oraz wszelkie inne informacje, tak jak uzgodniono przez Komitet.

3. Członkowie zobowiązują się do wypełniania corocznych kwestionariuszy na temat procedur licencjonowania przywozu najszybciej i w sposób wyczerpujący.

4. Komitet będzie informować Radę Handlu Towarami o faktach, które wydarzyły się w okresie objętym takim przeglądem.

Artykuł  8

Postanowienia końcowe

Zastrzeżenia

1. Bez uzyskania zgody pozostałych Członków nie mogą być zgłaszane zastrzeżenia wobec któregokolwiek z postanowień niniejszego Porozumienia.

Ustawodawstwo krajowe

2. a) Każdy Członek zapewni zgodność swoich ustaw, przepisów i procedur administracyjnych z postanowieniami niniejszego Porozumienia nie później niż z dniem wejścia dla niego w życie Porozumienia WTO.

b) Każdy Członek będzie informować Komitet o wszelkich zmianach w swoich ustawach i przepisach odnoszących się do niniejszego Porozumienia i w administrowaniu tymi ustawami i przepisami.

______

⁽¹⁾ Procedury określane "licencjonowaniem" jak również inne podobne procedury administracyjne.

⁽²⁾ Nic w niniejszym Porozumieniu nie może uznane za pozwalające zakwestionować podstawę, zakres lub czas obowiązywania środka wprowadzonego przez procedurę licencjonowania na mocy niniejszego Porozumienia.

⁽³⁾ Dla celów niniejszego Porozumienia uznaje się, że termin "rządy" obejmuje również kompetentne władze Wspólnot Europejskich.

⁽⁴⁾ Te procedury licencjonowania przywozu wymagają wniesienia zabezpieczenia, które nie mają ograniczającego wpływu na przywóz, winny być traktowane jako wchodzące w zakres ustępów 1 i 2.

⁽⁵⁾ Członek - kraj rozwijający się inny niż Członek - kraj rozwijający się, który był Stroną Porozumienia w sprawie procedur licencjonowania przywozu z dnia 12 kwietnia 1979 roku i któremu wymogi pkt a) ii) i a) iii) sprawiają szczególne trudności może, na podstawie notyfikacji złożonej w Komitecie opóźnić stosowanie tych punktów o nie dłużej niż dwa lata od daty wejścia w życie Porozumienia dla takiego Członka.

⁽⁶⁾ Czasami określanych jako "posiadacze kontyngentu".

⁽⁷⁾ Po raz pierwszy rozesłany jako dokument GATT 1947, 23 marca 1971 roku, znak L/3515.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1994.336.151
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Porozumienie w sprawie licencjonowania przywozu. Marakesz.1994.04.15.
• Data aktu: 15/04/1994
• Data ogłoszenia: 23/12/1994
• Data wejścia w życie: 01/07/1995, 01/01/1995