RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 84 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189c Traktatu (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
w swojej rezolucji z dnia 8 czerwca 1993 r. w sprawie wspólnej polityki bezpieczeństwa na morzu Rada wyznaczyła jako cel usunięcie z wód terytorialnych Wspólnoty wszystkich statków niespełniających odpowiednich wymogów, a także przyznała pierwszeństwo wspólnotowemu działaniu zmierzającemu do zapewnienia skutecznego i jednolitego wprowadzania w życie przepisów prawa międzynarodowego poprzez opracowanie wspólnych norm dotyczących towarzystw klasyfikacyjnych (4);
do zwiększenia bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczaniu mórz może skutecznie przyczynić się ścisłe stosowanie się do międzynarodowych konwencji, kodeksów i rezolucji, w połączeniu ze wspieraniem swobody świadczenia usług;
za kontrolę zgodności statków z jednolitymi międzynarodowymi normami bezpieczeństwa i zapobiegania zanieczyszczaniu mórz odpowiedzialne są państwa bandery i portu;
Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za wystawianie międzynarodowych świadectw w zakresie bezpieczeństwa i zanieczyszczania mórz, na mocy takich konwencji jak Solas 74, o Liniach Ładunkowych 66 i Marpol 73/78, a także za wprowadzenie w życie ich przepisów;
zgodnie z takimi konwencjami wszystkie Państwa Członkowskie mogą, w różnym zakresie, upoważniać organizacje techniczne do poświadczania takiej zgodności i mogą zlecić wydawanie określonych świadectw bezpieczeństwa;
w skali światowej wiele towarzystw klasyfikacyjnych nie zapewnia właściwej realizacji przepisów dotyczących bezpieczeństwa na morzu bądź nie są one wiarygodne, w sytuacji kiedy działają w imieniu administracji krajowej; ponieważ nie dysponują one ani odpowiednimi strukturami, ani doświadczeniem gwarantującym ich wiarygodność i zdolność do wykonywania swoich obowiązków w sposób wysoce profesjonalny;
cel dostosowania towarzystw klasyfikacyjnych do odpowiednich norm nie może być skutecznie osiągnięty przez Państwa Członkowskie działające indywidualnie; natomiast może być osiągnięty w sposób bardziej skuteczny przez Wspólnotę;
właściwą metodą jest działanie na podstawie dyrektywy Rady ustanawiającej minimalne kryteria dla uznawania organizacji, pozostawiając akt uznania, sposób stosowania oraz wykonania dyrektywy Państwom Członkowskim;
normy EN 45004 i EN 29001, w połączeniu z normami Międzynarodowego Stowarzyszenia Towarzystw Klasyfikacyjnych (IACS), stanowią właściwą gwarancję jakości działań tych organizacji;
wydanie certyfikatu bezpieczeństwa radiowego statku towarowego można powierzyć organizacjom prywatnym dysponującym dostateczną wiedzą fachową i wykwalifikowanym personelem;
organizacje ubiegające się o uznanie ich do celów niniejszej dyrektywy muszą przedstawić Państwom Członkowskim kompletne informacje i dowód ich zgodności z minimalnymi kryteriami, a Państwa Członkowskie muszą notyfikować Komisji oraz innym Państwom Członkowskim organizacje, które uznały;
Komisja może uznać na okres trzech lat organizacje, które nie spełniają kryteriów ustalających minimalną liczbę i tonaż statków o nadanej klasie ani kryteriów dotyczących minimalnej liczby wyłącznych inspektorów ustanowionych w Załączniku, ale spełniają wszystkie pozostałe kryteria; takim organizacjom należy przedłużyć uznanie po okresie trzech lat, o ile nadal będą spełniać te same kryteria; skutki trzyletniego uznania powinny być ograniczone do wnioskujących Państw Członkowskich i dotyczyć wyłącznie tego okresu czasu;
ustanowienie rynku wewnętrznego pociąga za sobą swobodę przepływu usług, tak więc organizacjom spełniającym określone kryteria gwarantujące ich profesjonalizm i wiarygodność nie można stwarzać przeszkód w świadczeniu usług w obrębie Wspólnoty, o ile Państwo Członkowskie zadecydowało o przekazaniu im takich ustawowych obowiązków; Państwo Członkowskie może jednak ograniczyć liczbę organizacji, którym udzieli upoważnienia w zależności od jego potrzeb, w oparciu o obiektywne i przejrzyste przesłanki, które są przedmiotem kontroli ze strony Komisji, przy zastosowaniu procedur komitologii;
wprowadzanie w życie zasady swobody świadczenia usług w zakresie inspekcji i przeglądów statków może być stopniowe, jednak bez przekraczania wyznaczonego limitu czasu;
głębsze zaangażowanie krajowych administracji w przeglądy statków i wydawanie odnośnych świadectw jest niezbędne dla zapewnienia pełnej zgodności z międzynarodowymi regułami bezpieczeństwa, nawet jeżeli Państwa Członkowskie zdają się na organizacje spoza ich struktury administracyjnej w zakresie wypełniania przez nie obowiązków ustawowych; wskazane jest zatem ustanowienie ścisłych relacji roboczych między organami administracji a organizacjami, co może się wiązać z koniecznością posiadania przez daną organizację jej lokalnej reprezentacji na terytorium Państwa Członkowskiego, w imieniu którego pełni ona swoje obowiązki;
należy ustanowić komitet o charakterze regulacyjnym w celu wsparcia wysiłków Komisji zmierzających do zapewnienia skutecznego stosowania istniejących norm bezpieczeństwa i ochrony środowiska naturalnego, uwzględniając jednocześnie krajowe procedury ratyfikacyjne;
Komisja musi działać zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 13 w celu należytego uwzględnienia postępu na forum międzynarodowym i w celu uaktualniania obowiązujących minimalnych kryteriów;
na podstawie informacji dostarczonych zgodnie z art. 11 przez Państwa Członkowskie o działalności organizacji pracujących w ich imieniu Komisja zadecyduje, czy wystąpi do Państw Członkowskich o wycofanie uznania dla uznanych przez nie organizacji, które przestały spełniać wspólne kryteria minimalne, stanowiąc zgodnie z procedurą art. 13;
Państwa Członkowskie muszą jednak zachować możliwość zawieszenia uprawnień udzielonych organizacjom z przyczyn zagrożenia bezpieczeństwa na morzu i środowiska naturalnego; Komisja musi bezzwłocznie podjąć decyzję, zgodnie z procedurą określoną w art. 13, w odniesieniu do tego, czy konieczne jest odrzucenie takich środków krajowych;
każde Państwo Członkowskie powinno dokonywać okresowej oceny działania organizacji pracujących w jego imieniu i przekazywać Komisji oraz wszystkim pozostałym Państwom Członkowskim dokładne informacje dotyczące takich działań;
Państwa Członkowskie jako władze portu są zobowiązane do zapewnienia większego bezpieczeństwa i bardziej skutecznego przeciwdziałania zanieczyszczaniu na wodach Wspólnoty poprzez objęcie kontrolą w pierwszej kolejności tych statków, których świadectwa wydane zostały przez organizacje niespełniające wspólnych kryteriów, a tym samym zaprzestanie bardziej korzystnego traktowania statków pływających pod banderą państwa trzeciego;
procedura podejmowania decyzji przez komitet powinna być procedurą III A art. 2 decyzji Rady 87/373/EWG z dnia 13 lipca 1987 r., ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (5);
towarzystwa klasyfikacyjne muszą uaktualniać i wzmacniać swoje normy techniczne w celu harmonizacji reguł bezpieczeństwa i zapewnienia jednolitego wprowadzania w życie reguł międzynarodowych we Wspólnocie;
w chwili obecnej nie istnieją ujednolicone normy międzynarodowe, którym musiałyby odpowiadać wszystkie statki na etapie ich budowy i podczas całego okresu ich eksploatacji, dotyczące kadłuba, maszyn, instalacji elektrycznej i kontrolnej; takie normy można ustalić stosownie do zasad uznanych towarzystw klasyfikacyjnych lub równoważnych norm, o których decydują administracje krajowe, zgodnie z procedurą przewidzianą w dyrektywie Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r., ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i uregulowań technicznych (6),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 listopada 1994 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. WISSMANN |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 167 z 18.6.1993, str. 13.
(2) Dz.U. C 34 z 2.2.1994, str. 14.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 1994 r. (Dz.U. C 91 z 28.3.1994, str. 9), wspólne stanowisko Rady z dnia 19 września 1994 r. (Dz.U. C 301 z 27.10.1994, str. 75) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 1994 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(4) Dz.U. C 271 z 7.10.1993, str. 1.
(5) Dz.U. L 197 z 18.7.1987, str. 33.
(6) Dz.U. L 109 z 26.4.1983, str. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 94/10/WE (Dz.U. L 100 z 19.4.1994, str. 30).
(7) Dz.U. L 324 z 29.11.2002, str. 1.
1 Art. 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
2 Art. 2 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
3 Art. 2 lit. d):- zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
- zmieniona przez art. 3 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. zmieniającej dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu morza przez statki (Dz.U.UE.L.02.324.53) z dniem 29 listopada 2002 r.
4 Art. 2 lit. i) zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
5 Art. 2 lit. j) zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
6 Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
7 Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
8 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
9 Art. 5 ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 4 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
10 Art. 5 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
11 Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
12 Art. 6 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 5 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
13 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
14 Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. zmieniającej dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu morza przez statki (Dz.U.UE.L.02.324.53) z dniem 29 listopada 2002 r.
15 Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
16 Art. 8 ust. 2 zmieniony przez art. 3 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. zmieniającej dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu morza przez statki (Dz.U.UE.L.02.324.53) z dniem 29 listopada 2002 r.
17 Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
18 Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
19 Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
20 Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
21 Art. 13 skreślony przez art. 1 pkt 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
22 Art. 14 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
23 Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
24 Art. 15 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
25 Art. 15 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
26 Art. 15 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 14 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
27 Art. 16 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.
28 Załącznik:-zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 97/58/WE z dnia 26 września 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.274.8) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 października 1997 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 16 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/105/WE z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.19.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 stycznia 2002 r.