Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) .../... zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów).

P8_TC1-COD(2018)0204

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) .../... zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 81,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ¹ ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ² ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W interesie prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i utworzenia przestrzeni sprawiedliwości w sprawach cywilnych w Unii konieczna jest dalsza poprawa i przyspieszenie przepływu oraz doręczania między państwami członkowskimi dokumentów sądowych i pozasądowych dotyczących spraw cywilnych lub handlowych, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa i ochrony w kontekście przepływu takich dokumentów, gwarancji praw adresata oraz ochrony prywatności i danych osobowych. [Popr. 1]

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady ³  określa przepisy dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych.

(3) Pogłębiająca się integracja wymiarów sprawiedliwości państw członkowskich, w których zniesienie procedury exequatur (procedura pośrednia) stało się zasadą, wyeksponowała pewne ograniczenia przepisów rozporządzenia (WE) nr 1393/2007.

(4) Dążąc do skutecznego zagwarantowania szybkiego przekazywania dokumentów do innych państw członkowskich na potrzeby doręczania na ich terytorium, należy wykorzystywać wszystkie odpowiednie środki nowoczesnej technologii komunikacji, pod warunkiem przestrzegania określonych warunków związanych z integralnością i wiarygodnością przekazywanych dokumentów, a także zapewnienia poszanowania praw proceduralnych, wysokiego poziomu bezpieczeństwa przepływu takich dokumentów oraz ochrony prywatności i danych osobowych. Prowadzona w tym celu komunikacja i wymiana dokumentów między jednostkami i podmiotami wyznaczonymi przez państwa członkowskie powinna być realizowana za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego składającego się z krajowych systemów informatycznych. [Popr. 2]

(4a) Zdecentralizowany system informatyczny, który ma powstać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1393/2007, powinien opierać się na systemie e-CODEX i być zarządzany przez eu-LISA. Należy udostępnić eu-LISA odpowiednie zasoby, aby taki system mógł zostać wprowadzony i funkcjonować, jak również aby zapewnić wsparcie techniczne jednostkom i organom centralnym przekazującym i odbierającym dokumenty w razie problemów z działaniem systemu. Komisja powinna jak najszybciej, w każdym razie przed końcem 2019 r., przedłożyć wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie transgranicznej komunikacji w postępowaniu sądowym (e-CODEX). [Popr. 3]

(4b) Jeżeli dokument wszczynający postępowanie już doręczono pozwanemu, a pozwany nie odmówił przyjęcia takiego dokumentu, prawo państwa członkowskiego, w którym toczy się postępowanie, powinno umożliwiać stronom, które mają miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim, wyznaczenie przedstawiciela do celów doręczenia im dokumentów w państwie członkowskim, w którym toczy się postępowanie, pod warunkiem że daną stronę należycie poinformowano o konsekwencjach tego wyboru i że dana strona wyraźnie wyraziła no to zgodę. [Popr. 4]

(5) Jednostka przyjmująca powinna, w każdych okolicznościach i bez jakiejkolwiek swobody decyzyjnej w tym względzie, poinformować odbiorcę we właściwym czasie na piśmie przy użyciu standardowego formularza, że może on odmówić przyjęcia dokumentu jeżeli nie jest on sporządzony w języku, który rozumie., lub w języku urzędowym bądź jednym z języków urzędowych miejsca doręczenia. Jeżeli adresat skorzystał z prawa do odmowy przyjęcia dokumentu, zasada ta ma również zastosowanie w przypadku kolejnych doręczeń. Zasady dotyczące odmowy przyjęcia dokumentu powinny mieć również zastosowanie w przypadku doręczania dokumentów za pośrednictwem przedstawicieli dyplomatycznych lub konsularnych, poczty usług pocztowych lub kurierskich oraz doręczeń bezpośrednich. Powinna istnieć możliwość udoskonalenia doręczenia dokumentu, którego odbioru odmówiono, za pośrednictwem doręczenia adresatowi oficjalnego tłumaczenia dokumentu. [Popr. 5]

(6) Jeżeli adresat odmówił przyjęcia dokumentu, sąd lub organ, przed którym toczy się postępowanie, w związku z którym doręczenie okazało się niezbędne, powinien zweryfikować, czy odmowa była uzasadniona. W tym celu ten sąd lub organ powinien uwzględnić wszystkie istotne informacje dotyczące danej sprawy lub będące do jego dyspozycji, aby ustalić faktyczne umiejętności językowe adresata. Ustalając umiejętności językowe adresata, sąd może wziąć pod uwagę faktyczne elementy, np. dokumenty napisane przez adresata w danym języku, fakt, czy zawód adresata wymaga takich umiejętności językowych (np. nauczyciel lub tłumacz), czy adresat jest obywatelem państwa członkowskiego, w którym toczy się postępowanie sądowe lub czy we wcześniejszym okresie adresat przebywał w tym państwie członkowskim przez dłuższy czas. Takie ustalenia nie powinny mieć miejsca, jeżeli dokument został sporządzony w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych miejsca doręczenia bądź został na ten język lub na jeden z tych języków przetłumaczony. [Popr. 6]

(7) Skuteczność i tempo transgranicznych postępowań sądowych wymaga funkcjonowania bezpośrednich, szybkich i zabezpieczonych kanałów osobistego doręczania dokumentów w innych państwach członkowskich. Osoba mająca interes w postępowaniu sądowym bądź sąd lub organ, przed którym toczy się postępowanie, powinni mieć możliwość skutecznego doręczenia dokumentu bezpośrednio drogą elektroniczną adresatowi, którego miejsce zamieszkania znajduje się w innym państwie członkowskim. Taki sposób bezpośredniego doręczenia drogą elektroniczną należy jednak dopuścić jedynie przy zastosowaniu odpowiednich zabezpieczeń chroniących interesy adresatów, m.in. wysokich standardów technicznych i wyraźnej zgody wyrażonej przez adresata. Jeżeli dokumenty są dostarczane lub przekazywane drogą elektroniczną, powinno być możliwe potwierdzenie odbioru takich dokumentów. [Popr. 7]

(8) Należy Ze względu na konieczność udoskonalenia przepisów ramowych dotyczących współpracy sądowej w Unii oraz aktualizacji publicznoprawnych procedur administracyjnych w celu pogłębienia interoperacyjności trans- granicznej i ułatwienia kontaktu z obywatelami należyusprawniać istniejące już bezpośrednie kanały przekazywania i doręczania dokumentów, tak aby stanowiły one szybkie, wiarygodne, bezpieczniejsze i powszechnie dostępne alternatywy w stosunku do tradycyjnego przekazywania za pośrednictwem agencji przyjmujących. W tym celu operatorzy świadczący usługi pocztowe powinni, realizując doręczenie drogą pocztową na podstawie art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1393/2007, korzystać ze specjalnego potwierdzenia odbioru. Podobnie, osoba mająca interes w postępowaniu sądowym bądź sąd lub organ, przed którym toczy się postępowanie, powinni mieć możliwość skutecznego doręczenia dokumentu na terytorium wszystkich państw członkowskich bezpośrednio, za pośrednictwem urzędników sądowych, urzędników lub innych właściwych osób w państwie członkowskim adresata. [Popr. 8]

(8a) Jeżeli pozwany nie stawił się i nie otrzymał poświadczenia doręczenia, sąd powinien mieć nadal możliwość wydania orzeczenia, z zastrzeżeniem pewnych ograniczeń i pod warunkiem, że spełniono różne wymogi dotyczące zabezpieczenia interesów pozwanego. W takich przypadkach istotne jest zapewnienie, by podjęto wszelkie racjonalne starania w celu powiadomienia pozwanego, że wszczęto przeciwko niemu postępowanie sądowe. W tym celu sąd powinien wysyłać komunikaty ostrzegawcze wszelkimi dostępnymi znanymi kanałami komunikacji, które mogą być dostępne wyłącznie dla adresata, w tym na przykład na numer telefonu, adres e-mail lub prywatne konto w mediach społecznościowych. [Popr. 9]

(9) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Przede wszystkim autorzy rozporządzenia dążą do zapewnienia pełnego poszanowanie prawa adresata do obrony, które wywodzi się z prawa do bezstronnego sądu, zapisanego w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Gwarantując równy dostęp do sprawiedliwości, rozporządzenie służy promowaniu niedyskryminacji (art. 18 TFUE)i przestrzeganiu obowiązujących przepisów unijnych w sprawie ochrony danych osobowych i prywatności. [Popr. 10]

(9a) Ważne jest, by zapewniono stosowanie niniejszego rozporządzenia zgodnie z unijnym prawem o ochronie danych i z poszanowaniem ochrony prywatności zapisanej w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Ważne jest również zapewnienie, by przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia odbywało się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą 2002/58/WE. Dane osobowe dostarczane na mocy niniejszego rozporządzenia można przetwarzać wyłącznie do szczególnych celów określonych w niniejszym rozporządzeniu. [Popr. 11]

(10) W celu określenia szczegółowych ustaleń dotyczących funkcjonowania zdecentralizowanego systemu informatycznego do celów komunikacji i wymiany dokumentów między jednostkami i organami wyznaczonymi przez państwa członkowskie oraz w celu określenia szczegółowych zasad funkcjonowania kwalifikowanych i rejestrowanych doręczeń elektronicznych, które będą wykorzystywane do doręczania dokumentów drogą elektroniczną, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Takie akty delegowane powinny gwarantować skuteczne, niezawodne i sprawne przekazywanie odpowiednich danych, jak również wysoki poziom bezpieczeństwa przekazywania, ochrony prywatności i danych osobowych oraz, w odniesieniu do elektronicznego doręczania dokumentów, równy dostęp dla osób niepełnosprawnych. Ponadto w celu umożliwienia szybkiego dostosowania załączników do rozporządzenia (WE) nr 1393/2007 należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmian załączników I, II i IV do tego rozporządzenia. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ⁴ . W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 12]

(11) Zgodnie z pkt. 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszego rozporządzenia na podstawie informacji zgromadzonych dzięki szczególnym uzgodnieniom w zakresie monitorowania, aby ocenić faktyczny wpływ rozporządzenia oraz potrzebę podjęcia dalszych działań.

(12) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii poprzez utworzenie ram prawnych zapewniających szybkie i sprawne przekazywanie i doręczanie dokumentów sądowych i pozasądowych we wszystkich państwach członkowskich, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(12a) Niniejsze rozporządzenie ma na celu poprawę skuteczności i przyspieszenie procedur sądowych w wyniku uproszczenia i usprawnienia procedur przekazywania lub komunikowania dokumentów sądowych i pozasądowych na szczeblu Unii, przyczyniając się jednocześnie do zmniejszenia opóźnień i kosztów dla osób i przedsiębiorstw. Ponadto większa pewność prawa oraz uproszczenie, przyspieszenie i cyfryzacja procedur mogą zachęcać obywateli i przedsiębiorstwa do prowadzenia transakcji transgranicznych, pobudzając tym samym wymianę handlową w całej Unii, a w konsekwencji poprawiając funkcjonowanie rynku wewnętrznego. [Popr. 13]

(13) Zgodnie z art. 3 i art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej [Zjednoczone Królestwo] [i] [Irlandia] [powiadomiło/powiadomiły o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia] [nie uczestniczy/uczestniczą w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest/są nim związane ani go nie stosuje/stosują].

(14) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje.

(15) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1393/2007,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (WE) nr 1393/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 1 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 1

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie w sprawach cywilnych i handlowych, do doręczania:

a) dokumentów sądowych osobom mającym miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo, w którym ma miejsce postępowanie sądowe;

b) dokumentów pozasądowych, które muszą zostać przekazane z jednego państwa członkowskiego do innego.

Rozporządzenie nie obejmuje w szczególności spraw skarbowych, celnych czy administracyjnych ani odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania podczas sprawowania władzy publicznej (acta iure imperii).

2. Z wyjątkiem art. 3c niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania, w przypadku gdy nie jest znany adres osoby, której należy doręczyć dokument.

3. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do doręczania dokumentów upoważnionemu przedstawicie lowi strony w państwie członkowskim, w którym toczy się postępowanie, niezależnie od miejsca zamieszkania tej strony. [Popr. 14]

4. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) »państwo członkowskie« oznacza państwa członkowskie z wyjątkiem Danii;

b) »państwo członkowskie, w którym toczy się postępowanie« oznacza państwo członkowskie, w którym toczy się postępowanie sądowe.";

2) w art. 2 ust. 4 lit. c) otrzymuje brzmienie:

"c) dostępne sposoby odbioru dokumentów w przypadkach określonych w art. 3a ust. 64;"; [Popr. 15]

3) dodaje się art. 3a, 3b i 3c w brzmieniu:

"Artykuł 3a

Sposoby komunikacji, z których powinny korzystać jednostki przekazujące i przyjmujące organy centralne

1. Przekazywanie między jednostkami przekazującymi i jednostkami przyjmującymi, pomiędzy tymi jednostkami a organami centralnymi, lub między organami centralnymi różnych państw członkowskich dokumentów, wniosków, potwierdzeń, dowodów odbioru, poświadczeń i wszystkich innych zawiadomień w tym wniosków złożonych przy użyciu standardowych formularzy zawartych w załączniku I, potwierdzeń, dowodów odbioru, poświadczeń i innych zawiadomień odbywa się za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego składającego się z krajowych systemów informatycznych połączonych ze pomocą infrastruktury łączności umożliwiającej bezpieczną, niezawodną transgraniczną wymianę informacji w czasie rzeczywistym między krajowymi systemami informatycznymi. Taki zdecentralizowany system informatyczny opiera się na projekcie e-CODEX i jest wspierany dzięki finansowaniu unijnemu. [Popr. 16]

2. Do dokumentów, wniosków, potwierdzeń, dowodów odbioru, poświadczeń i wszystkich zawiadomień przekazywanych za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego, o którym mowa w ust. 1, zastosowanie mają ogólne ramy prawne dotyczące korzystania z kwalifikowanych usług zaufania, określone w rozporządzeniu Rady (UE) nr 910/2014 ^* . [Popr. 17]

3. W przypadku gdy dokumenty, wnioski, potwierdzenia, dowody odbioru, poświadczenia i inne zawiadomienia, o których mowa w ust. 1, wymagają użycia pieczęci lub podpisu odręcznego albo zawierają pieczęć lub podpis odręczny, zamiast nich można używać odpowiednich »kwalifikowanych pieczęci elektronicznych« i »kwalifikowanych podpisów elektronicznych« w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014, pod warunkiem że osoba, której doręczane są wyżej wymienione dokumenty, zapoznała się z tymi dokumentami w odpowiednim czasie i w sposób zgodny z prawem. [Popr. 18]

4. Jeżeli przekazanie zgodnie z ust. 1 nie jest możliwe z powodu nieprzewidzianych okoliczności i wyjątkowych zakłóceń działania zdecentralizowanego systemu informatycznego, przekazanie następuje przy użyciu najszybszych możliwych alternatywnych środków, gwarantujących taki sam wysoki poziom skuteczności, niezawodności, bezpieczeństwa i ochrony prywatności i danych osobowych. [Popr. 19]

4a. Należy szanować podstawowe prawa i wolności wszystkich zaangażowanych osób i w pełni ich przestrzegać, a w szczególności prawa do ochrony danych osobowych i prywatności. [Popr. 20]

4b. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18, aby uzupełnić niniejsze rozporządzenie poprzez ustanowienie szczegółowych uregulowań dotyczących funkcjonowania zdecentralizowanego systemu informatycznego. Korzystając z tych uprawnień, Komisja zapewnia skuteczne, niezawodne i sprawne przekazywanie odpowiednich informacji, jak również wysoki poziom bezpieczeństwa przekazywania, ochrony prywatności i danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą 2002/58/WE. [Popr. 21]

Artykuł 3b

Koszty ustanowienia zdecentralizowanego systemu informatycznego

1. Każde państwo członkowskie ponosi koszty instalacji, użytkowania i konserwacji swoich punktów dostępu do infrastruktury łączności, łączących krajowe systemy informatyczne w kontekście zdecentralizowanego systemu informatycznego, o którym mowa w art. 3a.

2. Każde państwo członkowskie ponosi koszt ustanowienia i dostosowania swoich krajowych systemów informatycznych, tak aby były one kompatybilne z infrastrukturą łączności, jak również koszty zarządzania, użytkowania i konserwacji tych systemów.

3. Ustępy 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla możliwości stosowania dotacji na działania wspierające, o których mowa w tych ustępach, w ramach unijnych programów finansowych.

Artykuł 3c

Pomoc w ustalaniu adresu

1. Jeżeli adres osoby, której należy doręczyć dokument sądowy lub pozasądowy w innym państwie członkowskim, nie jest znany, państwo członkowskie jak najszybciej, bez zbędnej zwłoki i w każdym przypadku nie później niż w ciągu 10 dni roboczych zapewnia pomoc, za pośrednictwem jednego lub kilku podanych poniżej sposobów: [Popr. 22]

a) pomoc sądowa w celu ustalenia adresu osoby, której należy doręczyć dokument, udzielana przez wyznaczone organy na wniosek sądu państwa członkowskiego, przed którym toczy się postępowanie;

b) możliwość złożenia przez osoby z innych państw członkowskich wniosku o informację o adresie, bezpośrednio w rejestrach adresów lub innych publicznie dostępnych bazach danych, w tym drogą elektroniczną, z pomocą standardowego formularza za pośrednictwem portalu »e-Sprawiedliwość«;

c) szczegółowe praktyczne wytyczne, dostępne online, dotyczące mechanizmów dostępnych na potrzeby określenia adresów osób w ramach europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych oraz w celu powszechnego udostępnienia informacji. [Popr. 23]

2. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji następujące informacje:

a) sposób, w jaki sposoby udzielania pomocy przez państwo członkowskie będzie udzielać na swoim terytorium pomocy na podstawie ust. 1. [Popr. 24]

b) w stosownych przypadkach - nazwy i adresy organów, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b);

Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszystkie późniejsze zmiany takich informacji.";

4) art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 4

Przekazywanie dokumentów

1. Dokumenty sądowe są przekazywane bezpośrednio i jak najszybciej między jednostkami wyznaczonymi zgodnie z art. 2.

2. Do przekazywanego dokumentu należy dołączyć wniosek sporządzony na standardowym formularzu, zawartym w załączniku I. Formularz ten musi być wypełniony w języku urzędowym państwa członkowskiego, do którego przekazywane są dokumenty, lub jeżeli w tym państwie członkowskim jest kilka języków urzędowych - w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych miejsca, w którym ma nastąpić doręczenie, lub w innym języku wskazanym jako dopuszczalny przez to państwo członkowskie. Każde państwo członkowskie wskazuje język urzędowy lub języki urzędowe Unii inne niż własny, dopuszczone przez nie jako języki, w których może być wypełniony formularz.

3. Niniejsze rozporządzenie nie narusza jakichkolwiek wymogów prawa krajowego dotyczących dokładności, autentyczności i należytej formy prawnej dokumentów. Dokumentom przekazywanym za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego, o którym mowa w art. 3a, nie odmawia się skutków prawnych oraz dopuszczalności jako dowodu w postępowaniu prawnym jedynie ze względu na fakt, że są sporządzone w formie elektronicznej. Jeżeli dokumenty" papierowe są przekształcane dokument papierowy jest przekształcany w formę elektroniczną na potrzeby przekazania za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego, wersje elektroniczne wersja elektroniczna lub ich wydruki jej wydruk mają ten sam efekt co dokumenty w wersji oryginalnej, chyba że prawo krajowe państwa członkowskiego, do którego adresowane są dokumenty, wymaga doręczenia takich dokumentów w wersji oryginalnej i papierowej. W takim przypadku jednostka przyjmująca wydaje papierową wersję dokumentu otrzymanego w formie elektronicznej. W przypadku gdy oryginalne dokumenty zawierały pieczęć lub odręczny podpis, w wydanym dokumencie widnieje pieczęć lub odręczny podpis. Dokument wydany przez jednostkę przyjmującą ma taki sam skutek jak dokument oryginalny."; [Popr. 25]

5) art. 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

Odbiór dokumentów przez jednostkę przyjmującą

1. Po otrzymaniu dokumentu jednostce przekazującej niezwłocznie przesyłane jest automatyczne potwierdzenie odbioru za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego, o którym mowa w art. 3a. [Popr. 26]

2. W przypadku gdy wniosek o doręczenie nie może zostać zrealizowany ze względu na niekompletność przekazanych informacji lub dokumentów, jednostka przyjmująca niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu czterech dni roboczych, kontaktuje się z jednostką przekazującą w celu uzyskania brakujących informacji lub dokumentów. [Popr. 27]

3. W przypadku gdy wniosek o doręczenie wyraźnie wykracza poza zakres zastosowania niniejszego rozporządzenia lub gdy z powodu niezgodności z warunkami formalnymi doręczenie jest niemożliwe, wniosek i dokumenty są zwracane jednostce przekazującej niezwłocznie po ich wpłynięciu, a w każdym razie nie później niż w ciągu czterech dni roboczych, wraz z zawiadomieniem o ich zwrocie na standardowym formularzu, zawartym w załączniku I. [Popr. 28]

4. Jeśli jednostka przyjmująca, która otrzymała dokument do doręczenia, nie posiada odpowiedniej do tego celu właściwości miejscowej, przekazuje go wraz z wnioskiem o doręczenie niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu czterech dni roboczych, za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego, o którym mowa w art. 3a, do właściwej miejscowo jednostki przyjmującej w tym samym państwie członkowskim, jeżeli wniosek spełnia warunki art. 4 ust. 2, i jednocześnie powiadamia o tym fakcie jednostkę przekazującą, wypełniając w tym celu standardowy formularz określony w załączniku I. Po otrzymaniu dokumentu oraz wniosku przez jednostkę przyjmującą mającą właściwość terytorialną w tym samym państwie członkowskim, jednostce przekazującej przesyłane jest niezwłocznie automatyczne potwierdzenie odbioru za pośrednictwem zdecentralizowanego systemu informatycznego, o którym mowa w art. 3a."; [Popr. 29]

4a. Ustępy 1-4 stosuje się odpowiednio do sytuacji, o których mowa w art. 3a ust. 4. Jednakże w tych przypadkach terminy określone w ust. 1-4 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, zaś odpowiednie działania podejmuje się możliwie jak najszybciej."; [Popr. 30]

6) dodaje się art. 7a w brzmieniu:

"Artykuł 7a

Zobowiązanie do ustanowienia Ustanowienie przedstawiciela na potrzeby doręczeń w państwie członkowskim, w którym toczy się postępowanie [Popr. 31]

1. Jeżeli dokument wszczynający postępowanie został już doręczony pozwanemu, a pozwany nie odmówił przyjęcia takiego dokumentu zgodnie z art. 8, prawo państwa członkowskiego, w którym toczy się postępowanie, przewiduje, że strony, których miejsce zamieszkania znajduje się w innym państwie członkowskim, mogą ustanowić przedstawiciela na potrzeby doręczania dokumentów w państwie członkowskim, w którym toczy się postępowanie. Jeżeli daną stronę powiadomiono o konsekwencjach decyzji o skorzystaniu z tej możliwości, a strona wyraźnie tak postanowiła, dokumenty doręcza się upoważnionemu przedstawicielowi strony w państwie członkowskim, w którym toczy się postępowanie, zgodnie z prawem i praktyką tego państwa członkowskiego. [Popr. 32]

2. Jeżeli strona nie zastosuje się do obowiązku ustanowienia przedstawiciela zgodnie z ust. 1 i nie wyraziła swojej zgody na korzystanie z elektronicznego konta użytkownika adresu elektronicznego na potrzeby doręczania dokumentów zgodnie z art. 15a lit. b), na potrzeby doręczania dokumentów w toku postępowania może zostać zastosowana każda metoda przewidziana przepisami państwa członkowskiego, w którym toczy się postępowanie, pod warunkiem że dana strona została należycie poinformowana o takich następstwach w momencie doręczenia dokumentu wszczynającego postępowanie."; [Popr. 33]

7) art. 8 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 8

Odmowa przyjęcia dokumentu

1. Jednostka przyjmująca informuje adresata na standardowym formularzu, zawartym w załączniku II o możliwości odmowy przyjęcia doręczanego dokumentu, jeżeli nie został on sporządzony w jednym z języków określonych poniżej ani nie dołączono do niego oficjalnego tłumaczenia na jeden z następujących języków:

a) język, który adresat rozumie;

albo

b) język urzędowy" państwa członkowskiego, do którego adresowane są dokumenty, lub jeżeli w tym państwie członkowskim jest kilka języków urzędowych język urzędowy" lub jeden z języków urzędowych miejsca, w którym ma nastąpić doręczenie. [Popr. 34]

2. Adresat może, w oparciu o uzasadnione powody, odmówić przyjęcia dokumentu w momencie doręczenia lub w terminie dwóch tygodni, zwracając agencji przyjmującej standardowy formularz zawarty w załączniku II. [Popr. 35]

3. W przypadku gdy jednostka przyjmująca została powiadomiona, że adresat odmówił przyjęcia dokumentu zgodnie z ust. 1 i 2, niezwłocznie powiadamia o tym jednostkę przekazującą, przesyłając w tym celu poświadczenie określone w art. 10, i zwraca jej wniosek oraz dokument, który wymaga tłumaczenia. [Popr. 36]

4. Jeżeli adresat odmówił przyjęcia dokumentu na podstawie ust. 1 i 2, sąd lub organ, przed którym toczy się postępowanie, w związku z którym przeprowadzono doręczenie, weryfikuje w najwcześniejszym możliwym terminie, czy odmowa była uzasadniona. [Popr. 37]

5. Za doręczenie dokumentu, którego przyjęcia odmówiono, może zostać uznane doręczenie adresatowi, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, dokumentu, do którego dołączono jego oficjalne tłumaczenie na jeden z języków określonych w ust. 1. W takim przypadku datą doręczenia jest data doręczenia dokumentu wraz z jego oficjalnym tłumaczeniem zgodnie z prawem państwa członkowskiego, do którego dokument jest adresowany. Jeśli jednak zgodnie z prawem państwa członkowskiego dokument należy doręczyć w pewnym określonym terminie, data, którą należy brać pod uwagę w odniesieniu do wnioskodawcy, powinna być datą doręczenia pierwotnego dokumentu, ustaloną zgodnie z art. 9 ust. 2. [Popr. 38]

6. Ust. 1-5 mają zastosowanie do innych sposobów przekazywania i doręczania dokumentów sądowych, które są przewidziane w sekcji 2.

7. Do celów ust. 1 przedstawiciele dyplomatyczni lub konsularni w przypadku doręczenia zgodnie z art. 13 albo organ lub osoba w przypadku doręczenia zgodnie z art. 14 lub 15a informują adresata o możliwości odmowy przyjęcia dokumentu oraz o obowiązku natychmiastowego przesłania każdego dokumentu, którego przyjęcia odmówił, odpowiednio do takiego przedstawiciela, organu lub osoby."; [Popr. 39]

8) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Po zakończeniu formalności związanych z doręczeniem dokumentu wystawia się odpowiednie poświadczenie na standardowym formularzu, zawartym w załączniku I, które jest następnie przesyłane jednostce przekazującej.";

9) art. 14 i 15 otrzymują brzmienie:

"Artykuł 14

Doręczanie drogą pocztową lub kurierską [Popr. 40]

1. Dokumenty sądowe mogą być doręczane osobom zamieszkałym w innym państwie członkowskim bezpośrednio drogą pocztową lub kurierską - listem poleconym lub przesyłką za potwierdzeniem odbioru. [Popr. 41]

2. Na potrzeby przedmiotowego artykułu doręczanie pocztą lub usługą kurierską przeprowadza się przy użyciu specjalnego potwierdzenia odbioru, określonego w załączniku IV. [Popr. 42]

3. Niezależnie od prawa państwa członkowskiego pochodzenia, doręczenie drogą pocztową lub usługą kurierską uznaje się za skutecznie przeprowadzone, jeżeli dokument został doręczony na adres domowy adresata, do rąk osoby dorosłej, zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym co adresat lub tam przez adresata zatrudnionej, która posiada zdolność do przyjęcia dokumentu i wyraża do tego gotowość. [Popr. 43]

Artykuł 15

Doręczanie bezpośrednie

1. Doręczanie dokumentów sądowych może odbyć się na ręce osób zamieszkujących w innym państwie członkowskim bezpośrednio przez urzędników sądowych, urzędników lub inne właściwe osoby państwa członkowskiego, w którym znajduje się adresat.

2. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje odnośnie do rodzaju zawodów lub właściwych osób, które są uprawnione do wykonywania na ich terytorium doręczeń na podstawie tego artykułu. Informacje te są dostępne w internecie."; [Popr. 44]

10) dodaje się art. 15a w brzmieniu:

"Artykuł 15a

Doręczanie elektroniczne

1. Doręczanie dokumentów sądowych może mieć miejsce bezpośrednio na ręce osób zamieszkujących w innym państwie członkowskim, drogą elektroniczną, na konta użytkownika adresy elektroniczne dostępne adresatowi, pod warunkiem że spełniony jest jeden z następujących warunkówspełniono oba następujące warunki: [Popr. 45]

a) dokumenty są wysyłane i otrzymywane z wykorzystaniem kwalifikowanych i rejestrowanych doręczeń elektronicznych w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 910/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady, oraz [Popr. 46]

b) po rozpoczęciu postępowania sądowego adresat udzielił sądowi lub organowi, przed którym toczy się postępowanie, wyraźnej zgody na wykorzystywanie konkretnego konta użytkownika adresu elektronicznego na potrzeby doręczania dokumentów w trakcie postępowania."; [Popr. 47]

1a. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 18, aby uzupełnić niniejsze rozporządzenie poprzez ustanowienie szczegółowych uregulowań dotyczących funkcjonowania kwalifikowanych i rejestrowanych doręczeń elektronicznych, które będą wykorzystywane do doręczania dokumentów sądowych drogą elektroniczną. Korzystając z tych uprawnień, Komisja zapewnia skuteczne, niezawodne i sprawne przekazywanie odpowiednich dokumentów, jak również wysoki poziom bezpieczeństwa przekazywania, równy dostęp dla osób niepełnosprawnych oraz ochronę prywatności i danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą 2002/58/WE. [Popr. 48]

11) art. 17 i 18 otrzymują brzmienie:

"Artykuł 17

Zmiana załączników

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zmieniających załączniki I, II i IV w celu zaktualizowania standardowych formularzy lub wprowadzenia do nich zmian technicznych zgodnie z art. 18.

Artykuł 18

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3a, w art. 15a i w art. 17, powierza się Komisji na czas nieokreślony okres pięciu lat od dnia [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. [Popr. 49]

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 17, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ^* .

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3a, art. 15a lub art. 17 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.;" [Popr. 50]

12) dodaje się art. 18a i 18b w brzmieniu:

"Artykuł 18a

Ustanowienie zdecentralizowanego systemu informatycznego

Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające zdecentralizowany system informatyczny, jak zapisano w art. 3a. Akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 18b ust. 2. [Popr. 51]

Artykuł 18b

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011."; [Popr. 52]

13) art. 19 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 19

Niewdanie się w spór przez pozwanego

1. W przypadku gdy konieczne było przekazanie do doręczenia w innym państwie członkowskim, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, dokumentu wszczynającego postępowanie, a pozwany nie wdał się w spór, orzeczenia nie wydaje się do czasu ustalenia, czy doręczenie zostało wykonane w odpowiednim czasie pozwalającym i w sposób zgodny z prawem pozwalający pozwanemu na obronę oraz czy: [Popr. 53]

a) dokument został doręczony w sposób przewidziany przez prawo państwa członkowskiego, do którego był adresowany, względem dokumentów wystawionych w postępowaniach krajowych w odniesieniu do osób znajdujących się na terytorium tego państwa; albo

b) dokument został wręczony osobiście pozwanemu lub oddany w miejscu jego zamieszkania w inny sposób przewidziany w niniejszym rozporządzeniu;

2. Nie naruszając ust. 1, sędzia może wydać orzeczenie, nawet jeśli nie otrzymał poświadczenia doręczenia, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) dokument został przekazany w jeden ze sposobów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu;

b) od daty przekazania dokumentu upłynął okres nie krótszy niż sześć miesięcy, który sędzia uznaje w danym przypadku za wystarczająco długi; [Popr. 54]

c) pomimo należytych starań nie uzyskano żadnego poświadczenia od właściwych władz lub organów państwa członkowskiego, do którego adresowane były dokumenty.

3. Jeżeli spełnione są warunki określone w ust. 2, należy podjąć rozsądne starania na rzecz poinformowania pozwanego za pośrednictwem wszelkich wszystkich dostępnych kanałów komunikacji, w tym dróg współczesnych zdalnych technologii komunikacyjnych, dla których sądowi, przed którym toczy się postępowanie, jest znany adres lub konto użytkownika adres elektroniczny, że wszczęto przeciwko niemu postępowanie sądowe. [Popr. 55]

4. W uzasadnionych nagłych przypadkach, niezależnie od przepisów ust. 1 i 2, sędzia może zarządzić środki tymczasowe lub zabezpieczające. [Popr. 56]

5. W przypadku gdy konieczne było przekazanie do doręczenia w innym państwie członkowskim, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, dokumentu wszczynającego postępowanie, a przeciw pozwanemu, który nie wdał się w spór, wydano orzeczenie, sędzia może zwolnić pozwanego od skutku upływu terminu odwołania, jeżeli spełnione zostały oba następujące warunki:

a) pozwany nie z własnej winy nie zapoznał się z dokumentem w czasie umożliwiającym lub w sposób zgodny z prawem umożliwiający mu podjęcie obrony lub nie dowiedział się o orzeczeniu w czasie umożliwiającym mu złożenie odwołania; [Popr. 57]

b) środki pozwanego nie wydają się bezpodstawne.

Wniosek o takie zwolnienie należy złożyć w rozsądnym terminie od chwili zapoznania się przez pozwanego z treścią orzeczenia.

Taki wniosek nie jest rozpatrywany, jeżeli złożono go później niż dwa lata, licząc od dnia wydania orzeczenia.

6. Po upływie dwóch lat od daty orzeczenia, o którym mowa w ust. 2 przepisy prawa krajowego zezwalające na wyjątkowe odstąpienie od skutków upływu terminu na złożenie odwołania mogą nie być zastosowane w odniesieniu do zaskarżenia uznania i wykonania przedmiotowego orzeczenia w innym państwie członkowskim.

7. Ust. 5 i 6 nie mają zastosowania do orzeczeń dotyczących statusu lub zdolności prawnych osób.";

13a) w art. 22 przed ust. 1 dodaje się ustęp w brzmieniu:

1. Przetwarzanie danych osobowych na mocy niniejszego rozporządzenia odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą 2002/58/WE."; [Popr. 58]

13b) art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Informacje, w tym dane osobowe, przekazywane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane przez jednostki przekazujące, jednostki przyjmujące i organy centralne wyłącznie do konkretnych celów określonych w niniejszym rozporządzeniu. Dane osobowe, które nie mają znaczenia dla celów niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie się usuwa." [Popr. 59]

13c) art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Jednostki przekazujące, jednostki przyjmujące i organy centralne zapewniają poufność tych informacji zgodnie z prawem unijnym i prawem krajowym." [Popr. 60]

13d) art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Ustępy - 1, 1 i 2 nie wpływają na przepisy unijne i krajowe przyznające osobom, których dotyczą dane, prawo do informacji na temat sposobu wykorzystywania danych przekazanych na podstawie niniejszego rozporządzenia." [Popr. 61]

13e) art. 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Przetwarzanie informacji przez instytucje i organy unijne na mocy niniejszego rozporządzenia odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725."; [Popr. 62]

14) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje, o których mowa w art. 2, 3, 3c, 4, 10, 11, 13 i 15. Państwa członkowskie informują Komisję o tym, czy zgodnie z ich prawem krajowym dokument należy doręczyć w określonym terminie, o czym mowa w art. 8 ust. 3 i w art. 9 ust. 2.";

15) dodaje się art. 23a w brzmieniu:

"Artykuł 23a

Monitorowanie

1. Najpóźniej [dwa lata po dniu rozpoczęcia stosowaniarokpo wejściu w życie] Komisja ustala szczegółowy program monitorowania produktów, rezultatów i skutków niniejszego rozporządzenia. [Popr. 63]

2. Program monitorowania określa środki służące do gromadzenia danych i innych niezbędnych dowodów, a także przedziały czasowe, w jakich mają one być gromadzone. Wskazuje się w nim również działania podejmowane przez Komisję i przez państwa członkowskie w celu gromadzenia i analizowania danych oraz innych dowodów.

3. Państwa członkowskie przekazują Komisji dane i inne dowody niezbędne do monitorowania.";

16) art. 24 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 24

Ocena

1. Nie wcześniej później niż [pięć lat cztery lata po dacie rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia] Komisja dokonuje jego oceny i przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie z głównymi ustaleniami, a w razie potrzeby dołącza do niego wniosek ustawodawczy. [Popr. 64]

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje niezbędne do przygotowania tego sprawozdania.";

17) dodaje się nowy załącznik IV, którego tekst znajduje się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od. [ 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

Jednakże:

a) art. 1 pkt 14 stosuje się od dnia. [ 12 miesięcy od wejścia w życie] a

b) art. 1 pkt 3, 4 i 5 stosuje się od dnia. [24 miesięcy od wejścia w życie].

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w ...,

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

"ZAŁĄCZNIK IV

Potwierdzenie odbioru na potrzeby doręczania drogą pocztową na podstawie art. 14

grafika

1 Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s. 56.

2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r.

3 Rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów) oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 (Dz.U. L 324 z 10.12.2007, s. 79).

4 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

* Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1."

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.449.545/2
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) .../... zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów).
• Data aktu: 13/02/2019
• Data ogłoszenia: 23/12/2020