Rezolucja Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest w sprawie innowacji w dziedzinie edukacji i reform edukacji w UE i państwach Partnerstwa Wschodniego: wyzwania i możliwości.

REZOLUCJA

Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest w sprawie innowacji w dziedzinie edukacji i reform edukacji w UE i państwach Partnerstwa Wschodniego: wyzwania i możliwości

(2020/C 134/04)

(Dz.U.UE C z dnia 24 kwietnia 2020 r.)

ZGROMADZENIE PARLAMENTARNE EURONEST,

– uwzględniając art. 2, art. 6 lit. e) i art. 165, w szczególności ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

– uwzględniając art. 26 Powszechnej deklaracji praw człowieka,

– uwzględniając prawo do nauki zdefiniowane w art. 14 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

– uwzględniając art. 2 Protokołu do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności przyjętej przez Radę Europy, dotyczący prawa do nauki (ETS nr 009),

– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające "Erasmus+": unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE ¹ ,

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 marca 2016 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, doświadczenia zawodowego i dyplomów uniwersyteckich w ramach procesu bolońskiego ² ,

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 10 czerwca 2016 r. pt. "Podstawy analityczne Nowego europejskiego programu na rzecz umiejętności" (SWD(2016) 195),

– uwzględniając komunikat Komisji z 7 grudnia 2016 r. pt. "Poprawa i Modernizacja Edukacji" (COM(2016) 941),

– uwzględniając komunikat Komisji z 22 maja 2018 r. pt. "Budowa silniejszej Europy: rola polityki dotyczącej młodzieży, edukacji i kultury" (COM(2018) 268),

– uwzględniając wniosek Komisji z 17 stycznia 2018 r. dotyczący zalecenia Rady w sprawie promowania wspólnych wartości, edukacji włączającej i europejskiego wymiaru nauczania (COM(2018) 023),

– uwzględniając wniosek Komisji z 17 stycznia 2018 r. dotyczący zalecenia Rady w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie (COM(2018) 24),

– uwzględniając komunikat Komisji z 17 stycznia 2018 r. w sprawie Planu działania w dziedzinie edukacji cyfrowej (COM(2018) 22),

– uwzględniając wspólny komunikat Komisji i Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z 8 czerwca 2016 r. pt. "W stronę strategii UE w dziedzinie międzynarodowych stosunków kulturalnych" (JOIN(2016) 29) oraz rezolucję Parlamentu Europejskiego z 5 lipca 2017 r. w tej sprawie ³ ,

– uwzględniając Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, a w szczególności cel zrównoważonego rozwoju nr 4 dotyczący zapewnienia włączającej i sprawiedliwej edukacji wysokiej jakości oraz promowania możliwości uczenia się przez całe życie dla wszystkich (A/RES/70/1),

– uwzględniając komunikat z Paryża z 25 maja 2018 r. wydany w następstwie spotkania ministrów europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego,

– uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 15 listopada 2017 r. dla Rady, Komisji i ESDZ w sprawie Partnerstwa Wschodniego w perspektywie szczytu w listopadzie 2017 r. ⁴ ,

– uwzględniając rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2018 r. w sprawie modernizacji edukacji w UE ⁵ ,

– uwzględniając rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie edukacji w erze cyfrowej: wyzwania, szanse i wnioski dotyczące kształtowania polityki UE ⁶ ,

– uwzględniając wspólny dokument roboczy służb Komisji i Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z 9 czerwca 2017 r. pt. "Partnerstwo Wschodnie - 20 wyników do 2020 r.: orientacja na kluczowe priorytety i wymierne wyniki" (SWD(2017) 300),

– uwzględniając wspólną deklarację ze szczytu Partnerstwa Wschodniego, który odbył się w Brukseli 24 listopada 2017 r.,

A. mając na uwadze, że prawo do edukacji jest podstawowym prawem człowieka;

B. mając na uwadze, że zgodnie z art. 6 lit. e) TFUE "kompetencje w zakresie kształcenia i szkolenia spoczywają na państwach członkowskich, lecz Unia Europejska odgrywa istotną rolę wspierającą w [wysiłkach państw członkowskich związanych z wprowadzanymi przez nie reformami,] określaniu wyzwań i celów oraz w propagowaniu i wymianie najlepszych praktyk" ⁷ ;

C. mając na uwadze, że otwarta metoda koordynacji w formie stosowanej do edukacji umożliwia państwom członkowskim opracowanie i wdrożenie wspólnej strategii na rzecz kształcenia i szkolenia obejmującej również platformę internetową ET 2020 ("Kształcenie i szkolenia 2020"); mając na uwadze, że podobną strukturę współpracy można by wprowadzić między państwami członkowskimi UE i państwami Partnerstwa Wschodniego, począwszy od regularnej wymiany najlepszych praktyk;

D. mając na uwadze, że zdolność systemów edukacji do zaspokajania potrzeb społecznych, gospodarczych i osobistych zależy od ich jakości, dostępności, wydajności oraz działań na rzecz różnorodności i równości, a także od dostępności odpowiednich zasobów ludzkich, finansowych i sprzętowych;

E. mając na uwadze, że istotną rolą edukacji jest osiągnięcie równości szans, a zatem dostęp do edukacji musi być niedys- kryminujący; mając na uwadze, że w tym względzie niezbędne są dalsze wysiłki, by zapewnić wszystkim, ze szczególnym uwzględnieniem grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, takich samych szans na dostęp do kształcenia i szkoleń, ukończenie kształcenia i szkoleń oraz zdobycie umiejętności na wszystkich poziomach;

F. mając na uwadze, że zapewnianie dostępu do wysokiej jakości usług w zakresie wczesnej edukacji i opieki dla wszystkich dzieci jest kluczowe, by umożliwić im pozytywny start w życiu i kształceniu;

G. mając na uwadze, że procesy transformacji oraz kryzys gospodarczy i finansowy miały negatywny wpływ na edukację; mając na uwadze, że w wyniku pasywności w wielu państwach obniżył się poziom finansowania edukacji ze środków publicznych; mając na uwadze niepokojącą tendencję do prywatyzacji edukacji, naruszającą zasadę równego dostępu do edukacji; mając na uwadze, że zwiększone publiczne wsparcie finansowe na edukację, w tym na rzecz nauczycieli i poprawy ich warunków pracy, a także na badania naukowe, ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia bezpłatnej, włączającej i dostępnej edukacji publicznej;

H. mając na uwadze, że modernizacja wszystkich etapów systemu edukacji zakłada udział wielu sektorów i wymaga wielu działań, w tym opracowania i realizacji programów nauczania, przyjęcia lub dostosowania legislacyjnych i regulacyjnych ram zapewniania jakości, aby umożliwić stosowanie nowych metod nauczania i uczenia się, priorytetowego traktowania innowacji w mechanizmach finansowania oraz poprawy zarządzania edukacją;

I. mając na uwadze, że umiejętności cyfrowe są niezbędne do udziału w życiu społecznym i do realizowania się w pracy zawodowej, ponieważ transformacja cyfrowa zmienia dialog publiczny i polityczny oraz rynek pracy, a także stwarza zapotrzebowanie na nowe zestawy umiejętności; mając na uwadze, że w związku z tym należy zapewnić wszystkim szkołom wyposażenie w komputery i dostęp do internetu;

J. mając na uwadze, że podstawowa edukacja w zakresie higieny cyberbezpieczeństwa, cyberbezpieczeństwa, ochrony danych, praw autorskich i umiejętności korzystania z mediów i internetu musi być dostosowana do wieku i poziomu rozwoju, aby dzieci mogły łatwiej stawać się krytycznymi uczniami, aktywnymi obywatelami, odpowiedzialnymi użytkownikami internetu i osobami współtworzącymi demokratyczne społeczeństwo cyfrowe, podejmować świadome decyzje i mieć świadomość zagrożeń związanych z internetem, takich jak dezinformacja w sieci, nękanie i naruszenia danych osobowych, i przeciwstawiać się im; mając na uwadze, że nauczanie cyberbezpieczeństwa należy wprowadzić do programów nauczania akademickiego i szkolenia zawodowego;

K. mając na uwadze, że ubóstwo edukacyjne to wyzwanie dla państw UE i państw Partnerstwa Wschodniego;

L. mając na uwadze, że aby lepiej zrozumieć ekologiczne, społeczne i gospodarcze problemy naszej planety i aby lepiej nimi zarządzać, ludzie muszą podnosić poziom swojej globalnej świadomości, zwłaszcza w odniesieniu do globalnego obywatelstwa, dialogu międzykulturowego i zrównoważonego rozwoju;

M. mając na uwadze, że cyfryzacja i tworzenie wspólnych platform edukacyjnych pomagają w modernizacji systemów edukacyjnych, zwłaszcza przez ułatwianie oferowania kursów kształcenia na odległość i kształcenia mieszanego; mając na uwadze, że takie zmiany niosą również ze sobą problemy związane z ochroną danych;

N. mając na uwadze, że należy zachęcać do uczenia się przez całe życie, na przykład przez synergię między formalnymi i nieformalnymi rodzajami uczenia się oraz przez wysokiej jakości systemy kształcenia i szkolenia zawodowego;

O. mając na uwadze, że wszystkie państwa UE i państwa Partnerstwa Wschodniego są członkami europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego;

P. mając na uwadze, że w systemach edukacji państw Partnerstwa Wschodniego wciąż nacechowane widać dziedzictwo radzieckie, dlatego państwa te muszą stawić czoła szczególnym wyzwaniom w sferze edukacji, które nie istnieją w UE;

Q. mając na uwadze, że wszystkie umowy dwustronne między UE a państwami Partnerstwa Wschodniego zawierają rozdział poświęcony edukacji, szkoleniu i młodzieży; mając na uwadze, że jednym z celów czwartej platformy polityki Partnerstwa Wschodniego jest zwiększenie udziału państw Partnerstwa Wschodniego w programach UE, m.in. w dziedzinie edukacji, badań i innowacji, wspieranie współpracy między UE a organami ds. kształcenia i szkolenia, instytucjami szkolnictwa wyższego, szkołami i instytucjami badawczymi państw Partnerstwa Wschodniego, a także pogłębianie wiedzy i wymiana dobrych praktyk w tych dziedzinach; mając na uwadze, że zachęcanie do modernizacji, internacjonalizacji, cyfryzacji (e-learning) i poprawy jakości systemów szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego należy do priorytetów programu prac panelu czwartej platformy ds. edukacji, kultury i młodzieży na lata 2018-2019;

R. mając na uwadze, że niektóre programy UE w dziedzinie edukacji i innowacji, np. Erasmus+, eTwinning Plus, "Łącząc PW", EU4Innovation, Kreatywna Europa, COSME i "Horyzont 2020", a także następcy tych programów na lata 2021- 2027, są dostępne dla państw Partnerstwa Wschodniego lub zostały specjalnie dla nich opracowane; mając na uwadze, że takie programy mogą znacząco pomóc w zmaganiu się ze zmianami społecznymi i gospodarczymi lub z głównymi wyzwaniami, z którymi Europa będzie musiała się zmierzyć do końca tego dziesięciolecia, takimi jak walka z bezrobociem młodzieży, większa integracja społeczeństw europejskich, rozwój kapitału społecznego młodzieży, tworzenie i rozwijanie sprawnie działających systemów kształcenia i szkolenia, a także integracja społeczna osób ze środowisk znajdujących się w niekorzystnej sytuacji;

S. mając na uwadze wyrażoną na Forum Młodzieży Partnerstwa Wschodniego w Kownie potrzebę głębszej i skuteczniejszej współpracy między instytucjami kształcenia nieformalnego i formalnego, służącej zatrudnianiu młodzieży i włączaniu jej w działania społeczeństwa obywatelskiego,;

T. mając na uwadze, że brak równości kobiet i mężczyzn w edukacji utrudnia zarówno rozwój osobisty, jak i możliwości zatrudnienia, oraz wpływa na wiele dziedzin życia społecznokulturalnego; mając na uwadze, że równouprawnienie płci należy do podstawowych zasad Unii Europejskiej i polityki Partnerstwa Wschodniego, zapisaną w traktatach, która powinna znaleźć odzwierciedlenie we wszystkich dziedzinach polityki UE, w tym w dziedzinie edukacji i kultury; mając na uwadze, że kształcenie jest potężnym instrumentem przezwyciężania nierówności płci;

U. mając na uwadze, że praca z młodzieżą i kształcenie nieformalne zwiększyłyby integrację i aktywizację młodzieży dotkniętej wykluczeniem społecznym i gospodarczym;

V. mając na uwadze, że w niektórych państwach Partnerstwa Wschodniego wciąż ograniczone są możliwości kształcenia w językach mniejszości, a na uboższych obszarach tych państw ograniczony jest sam dostęp do kształcenia;

W. mając na uwadze, że w ciągu ostatniej dekady państwa Partnerstwa Wschodniego szybko się wyludniały, a młodzi ludzie są skłonni opuszczać kraje i regiony, z których pochodzą, w poszukiwaniu lepszego wykształcenia i godnej pracy;

Uwagi ogólne

1. podkreśla, że zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości edukacji włączającej ma kluczowe znaczenie dla powstania zamożnych społeczeństw i osiągnięcia trwałej spójności społecznej, zwalczania ubóstwa, wykluczenia społecznego i stereotypów płciowych; wzywa państwa członkowskie UE i państwa Partnerstwa Wschodniego, by uznały inwestycje publiczne w kształcenie na wszystkich szczeblach za priorytetowy cel swojej polityki, w tym przez zapewnienie odpowiednich środków finansowych;

2. podkreśla, że sprostanie wymaganiom coraz bardziej mobilnych i cyfrowych społeczeństw wymaga nowych metody uczenia się; uważa, że kształcenie powinno być prowadzone nie tylko w formie wykładów, nauki teoretycznej i biernej, ale powinno również obejmować naukę przez doświadczenie i uczestnictwo pod nadzorem lub z udziałem nauczycieli oraz powinno być związane z wybranym zawodem uczniów i studentów;

3. podkreśla, że kraje muszą przekształcić swoje systemy kształcenia i szkolenia na wszystkich szczeblach, aby w pełni wykorzystać możliwości oferowane przez technologie informacyjno-komunikacyjne (ICT) oraz naturalne umiejętności dzieci, a także aby pomagać dzieciom w rozwijaniu umiejętności i zdolności potrzebnych do sprostania przyszłym wymogom społeczeństw i rynków pracy;

4. podkreśla, że potrzebne jest odpowiednie finansowanie, by zreformować systemy edukacji i zapewnić dostęp do innowacyjnego kształcenia wysokiej jakości nie tylko w dużych miastach, ale również na obszarach wiejskich o niewielkim dostępie;

5. podkreśla, że do zapewnienia dostępności i jakości kształcenia konieczne jest nie tylko zwiększenie funduszy na poprawę infrastruktury, podwyższenie wynagrodzeń nauczycieli i naukowców, ale również zapewnienie przejrzystego podziału wsparcia finansowego między instytucje oświatowe i badawcze;

6. podkreśla, że nadrzędnymi zasadami edukacji i szkolenia w erze cyfrowej powinny być włączenie, równy dostęp i innowacyjność; uważa, że technologie cyfrowe nie powinny pogłębiać istniejących nierówności, lecz powinny być wykorzystywane do niwelowania przepaści cyfrowej między uczniami, studentami i osobami uczącymi się z różnych środowisk społeczno-gospodarczych oraz z różnych regionów UE i państw Partnerstwa Wschodniego;

7. podkreśla, że chociaż niezbędne jest zwiększenie podstawowych i zaawansowanych umiejętności cyfrowych osób uczących się, kluczową część systemów edukacji powinny nadal stanowić inne umiejętności, w tym umiejętności społeczne i obywatelskie oraz świadomość etyczna; uważa, że trzeba również uczyć ludzi umiejętności osobistych i obywatelskich, które pomogą im we wspólnym życiu i pracy; ponadto podkreśla ogromne znaczenie priorytetowego traktowania rozwoju krytycznego, konstruktywnego i innowacyjnego myślenia, a także umiejętności korzystania z mediów we wszystkich systemach edukacji; podkreśla wagę kształcenia w dziedzinie literatury i historii oraz rozwijania kompetencji kulturowych;

8. podkreśla pozytywny wpływ różnorodności kulturowej i wielojęzyczności w szkołach na rozwój językowy i poznawczy uczniów, a także na sprzyjanie świadomości międzykulturowej, szacunku dla innych i pluralizmu;

9. podkreśla zasadniczą rolę kształcenia formalnego i nieformalnego w zwiększaniu zrozumienia i poszanowania praw człowieka, podstawowych wolności, godności i różnorodności kulturowej, w zapobieganiu wszelkim formom nietolerancji, dyskryminacji, ekstremizmu i mowy nienawiści oraz w eliminowaniu ich, a także w walce z antysemityzmem, antycyganizmem, homofobią i oczernianiem grup etnicznych i kulturowych; wzywa państwa członkowskie UE i państwa Partnerstwa Wschodniego do zapewnienia, by wszyscy nauczyciele byli rzeczywiście szkoleni do kształtowania postaw i wzorców zachowań opartych na zasadach niedyskryminacji, wzajemnego szacunku i tolerancji;

10. podkreśla, że dostosowanie instytucji oświatowych do nowych technologii i innowacyjnych metod pedagogicznych nie powinno być nigdy postrzegane jako cel sam w sobie, lecz raczej jako narzędzie poprawy jakości i inkluzywności edukacji;

11. podkreśla, że edukacja seksualna jest niezbędnym elementem programu nauczania w szkołach, służącym spełnieniu standardów WHO dla Europy w zakresie edukacji i ochrony młodzieży; stwierdza, że edukacja seksualna powinna obejmować takie tematy jak ekspresja seksualna, związki i wyrażanie zgody, a także informacje o negatywnych skutkach lub chorobach, takich jak choroby przenoszone drogą płciową i HIV, nieplanowana ciąża, przemoc seksualna i krzywdzące praktyki, jak nagabywanie dzieci dla celów seksualnych i okaleczanie żeńskich narządów płciowych;

12. podkreśla, że tworzenie narzędzi elektronicznej oceny dla systemów edukacji oraz szersze wykorzystanie rozwiązań cyfrowych, np. analiz i testów kreatywnych, może pozwolić nauczycielom przyjęcie podejścia zorientowanego na osobę uczącą się;

13. podkreśla kluczową rolę nauczycieli i wykładowców w każdym systemie edukacji oraz potrzebę zachęcania ich do innowacyjności przez odpowiednie ich wynagradzanie, zapewnianie im odpowiednich możliwości szkoleniowych i tworzenie systemów nagradzania; podkreśla kluczową rolę działań partnerskich ("peer-to-peer") oraz wymiany najlepszych praktyk w tej dziedzinie;

14. podkreśla, że nie można oczekiwać, iż szkoły same przekształcą system edukacji, i że potrzebują one wsparcia ze strony innych zainteresowanych stron;

15. ubolewa nad faktem, że liczba młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się jest średnio znacznie wyższa w państwach Partnerstwa Wschodniego niż w UE; dlatego podkreśla potrzebę głębokiej reformy programów nauczania i ogólnego podejścia do edukacji, w tym do uczenia się przez całe życie, w państwach Partnerstwa Wschodniego, w celu zaspokojenia potrzeb rynku pracy;

16. w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje fakt, że młodzieży i edukacji poświęcono dużo uwagi podczas szczytu Partnerstwa Wschodniego w 2017 r. i w celach na 2020 rok, a także fakt, że UE zaoferowała większe wsparcie w tych dziedzinach; ponadto z zadowoleniem przyjmuje otwarcie we wrześniu 2018 r. w Tbilisi pierwszej Szkoły Europejskiej Partnerstwa Wschodniego;

17. zaleca przeciwdziałanie tendencji do wyludniania się państw Partnerstwa Wschodniego przez: a) lepsze powiązanie reformy systemów edukacji z wymogami rynku pracy, b) inwestowanie w programy sprzyjające młodzieży (ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży wiejskiej) i przedsiębiorczości społecznej oraz c) stworzenie nowego programu dla młodych specjalistów, wzorowanego na programie Erasmus+ (EU4Young Professionals);

18. wzywa państwa członkowskie UE i państwa Partnerstwa Wschodniego do uznania edukacji za inwestycję oraz do zapewnienia większych funduszy publicznych na wczesną edukację i opiekę nad dziećmi, na szkoły publiczne, szkolenia zawodowe, uczenie się przez całe życie, uczelnie publiczne i badania naukowe;

Zalecenia

19. zaleca nawiązanie partnerstw między rządami, organizacjami nienastawionymi na zysk, instytucjami oświatowymi i przedsiębiorstwami, by zrozumieć istniejące braki i opracować sposoby ich usunięcia; ponawia wezwanie Parlamentu Europejskiego do ustanowienia europejskiej gwarancji dla dzieci jako głównego narzędzia walki z ubóstwem dzieci i wykluczeniem społecznym i zaznacza, że gwarancja ta powinna przyczynić się do zapewnienia dzieciom równego dostępu do bezpłatnego szkolnictwa, bezpłatnej opieki nad dziećmi, bezpłatnej opieki zdrowotnej, przyzwoitych warunków mieszkaniowych i odpowiedniego żywienia;

20. wzywa odpowiedzialne organy państw Partnerstwa Wschodniego i UE, by przy ocenie jakości kształcenia stosowały podejście ukierunkowane przede wszystkim na zwiększenie motywacji, a nie na karanie;

21. wzywa państwa członkowskie i państwa Partnerstwa Wschodniego do zwalczania stereotypów płciowych w kształceniu, aby zapewnić kobietom takie same szanse i taką samą swobodę wyboru ścieżki kariery; wyraża w związku z tym zaniepokojenie faktem, że w niektórych państwach utrzymują się stereotypy w materiałach dydaktycznych oraz że nauczyciele mają różne oczekiwania wobec zachowania chłopców i dziewcząt; podkreśla, że systemy edukacji muszą uwzględniać potrzeby osób dotkniętych dyskryminacją;

22. zachęca do większego wspierania szkoleń dotyczących ogólnej świadomości oraz nowych praktyk edukacyjnych, takich jak pogłębione uczenie się, ewolucja relacji między nauczycielem a uczniem, oraz nowych praktyk w uczeniu się, takich jak STEAM (nauki przyrodnicze, technologia, inżynieria, sztuka i matematyka);

23. zaleca włączenie punktu poświęconego reformom edukacji i monitorowaniu wdrażania odpowiednich klauzul porozumień dwustronnych do porządku obrad wszystkich spotkań międzyparlamentarnych między Parlamentem Europejskim a parlamentami państw Partnerstwa Wschodniego;

24. wzywa UE, państwa członkowskie i państwa Partnerstwa Wschodniego do zwiększenia wysiłków na rzecz poprawy umiejętności korzystania z mediów i edukacji obywatelskiej przez kulturę i naukę szkolną od najmłodszych lat, by umożliwić obywatelom rozpoznanie i skuteczne osadzanie w kontekście informacji wprowadzających w błąd i stronniczych doniesień; zachęca państwa członkowskie i państwa Partnerstwa Wschodniego, by włączyły do swoich szkolnych programów nauczania konkretne kursy lub szkolenia dotyczące umiejętności korzystania z mediów oraz by opracowały kampanie informacyjne skierowane do tych grup ludności, które są szczególnie narażone lub podatne na dezinformację;

25. zwraca się do Komisji, by przede wszystkim za pośrednictwem delegatur UE aktywnie rozpowszechniała wśród placówek oświatowych w państwach Partnerstwa Wschodniego informacje o wszystkich dostępnych zasobach (w tym zasobów internetowych, takich jak europejska platforma internetowa dla szkół School Education Gateway) oraz środkach na edukację, do których mogą się one kwalifikować, a zwłaszcza do których mogą się kwalifikować pracujący w tych szkołach nauczyciele; zaleca utworzenie w każdej delegaturze UE w państwie Partnerstwa Wschodniego jednego, jednoznacznie wskazanego centralnego punktu kontaktowego ds. edukacji;

26. popiera zawarty w rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie edukacji w erze cyfrowej apel o sformułowanie zaleceń dotyczących minimalnego poziomu kompetencji cyfrowych, jakie powinni nabyć studenci podczas studiów; uważa, że zarówno w państwach członkowskich UE, jak i w państwach Partnerstwa Wschodniego można by wprowadzić specjalny moduł ICT, na przykład oparty na module ICT PISA, aby zapewnić, by placówki oświatowe we wszystkich tych państwach dążyły do osiągnięcia takiego samego minimalnego poziomu kompetencji cyfrowych;

27. wzywa Komisję, by współpracowała z państwami Partnerstwa Wschodniego w celu otwarcia większej liczby Szkół Europejskich Partnerstwa Wschodniego i zachęcała państwa Partnerstwa Wschodniego do spełniania warunków wymaganych do tworzenia takich szkół;

28. z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie środków finansowych udostępnianych na umiejętności cyfrowe w programach wieloletnich ram finansowych (WRF) kolejnej generacji, niemniej jednak nalega, by Komisja wspierała synergie i zapewniła koordynację między programami WRF, w tym programami Erasmus+, "Horyzont Europa", Europejski Fundusz Społeczny, InvestEU i "Cyfrowa Europa", aby zmaksymalizować skuteczność finansowania rozwoju wysokiej jakości umiejętności cyfrowych;

29. zachęca przyszłych nauczycieli do zdobywania praktycznego doświadczenia dydaktycznego za granicą w ramach programu Erasmus+, na przykład przez składanie wniosków o udział w programie International Credit Mobility; wzywa do zwrócenia w programie Erasmus 2021-2027 szczególnej uwagi na nauczycieli szkół podstawowych i średnich z państw Partnerstwa Wschodniego, aby mogli oni uczestniczyć w programach mobilności w szkołach UE;

30. zachęca pracowników szkół, tj. nauczycieli, bibliotekarzy, dyrektorów szkół, z państw Partnerstwa Wschodniego, by zgłaszali swoje szkoły do programu eTwinning, będącego elementem programu Erasmus, z myślą o współpracy, opracowywaniu projektów, dzieleniu się wiedzą oraz włączenia się w społeczność uczącą się;

31. zachęca Komisję do współpracy z państwami Partnerstwa Wschodniego w przygotowaniu - ewentualnie w ramach prac specjalnej platformy Partnerstwa Wschodniego - przeglądu reform wszystkich etapów systemu edukacji, które przeprowadzono w państwach Partnerstwa Wschodniego;

32. zaleca państwom Partnerstwa Wschodniego rozszerzenie kształcenia dualnego oraz włączenie do programu studiów praktycznych kursów prowadzonych przez przedsiębiorstwa, odpowiadających profilowi kierunków, na których kształcą się studenci.

1 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 50.

2 Dz.U. C 193 z 31.5.2016, s. 17.

3 Dz.U. C 334 z 19.9.2018, s. 112.

4 Dz.U. C 356 z 4.10.2018, s. 130.

5 Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0247.

6 Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0485.

7 Teksty przyjęte, P8_Ta(2018)0247.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.134.16
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest w sprawie innowacji w dziedzinie edukacji i reform edukacji w UE i państwach Partnerstwa Wschodniego: wyzwania i możliwości.
• Data aktu: 24/04/2020
• Data ogłoszenia: 24/04/2020