Sprawa T-154/17: Skarga wniesiona w dniu 9 marca 2017 r. - Deichmann/Komisja.

Skarga wniesiona w dniu 9 marca 2017 r. - Deichmann/Komisja

(Sprawa T-154/17)

Język postępowania: niderlandzki

(2017/C 129/55)

(Dz.U.UE C z dnia 24 kwietnia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Deichmann SE (Essen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci A. Willems, S. De Knop i M. Meulenbelt)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie dopuszczalności skargi;

- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/2257 z dnia 14 grudnia 2016 r. nakładającego ponownie ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej oraz wyprodukowanych przez Chengdu Sunshine Shoes Co. Ltd., Foshan Nanhai Shyang Yuu Footwear Ltd. i Fujian Sunshine Footwear Co. Ltd. i wykonującego wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawach połączonych C-659/13 i C-34/14 oraz

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 5 ust. 1 i 2 TUE z powodu braku podstawy prawnej dla przyjęcia zaskarżonego rozporządzenia. Pomocniczo strona skarżąca odnosi, że Komisja nie była kompetentna do przyjęcia zaskarżonego rozporządzenia.

2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 266 TFUE z powodu zaniechania przyjęcia środków koniecznych dla wykonania wyroku Trybunału z dnia 4 lutego 2016 r. C & J Clark International (C-659/13 i C-34/14, EU:C:2016:74).

3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia art. 1 ust. 1 i art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 2016/1036 ¹  oraz zasady pewności prawa na skutek wprowadzenia cel antydumpingowych na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami w okresie obowiązywania rozporządzeń 1472/2006 ²  i 1294/2009 ³ .

4. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia art. 21 rozporządzenia (UE) nr 2016/1036 z powodu wprowadzenia cel antydumpingowych bez ponownego dokonania oceny interesów Unii. Zdaniem strony skarżącej podjęcie decyzji o tym, że wprowadzenie ceł antydumpingowych leży w interesie Unii, było w każdym razie oczywiście błędne.

5. Zarzut piąty dotyczy naruszenia art. 5 ust. 1 i 4 TUE z powodu wydania aktu prawnego wykraczającego poza to, co jest konieczne do osiągnięcia realizowanego przezeń celu.

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, Dz.U. L 176, s. 21.

2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1472/2006 z dnia 5 października 2006 r. nakładające ostateczne cła antydumpingowe oraz stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Wietnamu, Dz.U. L 275, s. 1.

3 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1294/2009 z dnia 22 grudnia 2009 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzącego z Wietnamu i pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, rozszerzone na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami wysyłanego ze Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzące ze Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 384/96, Dz.U. L 352, s. 1.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2017.129.36
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-154/17: Skarga wniesiona w dniu 9 marca 2017 r. - Deichmann/Komisja.
• Data aktu: 24/04/2017
• Data ogłoszenia: 24/04/2017