Sprawa C-397/14: Polkomtel sp. z o.o. v. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 kwietnia 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy - Polska) - Polkomtel sp. z o.o./Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej

(Sprawa C-397/14) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Sieci i usługi łączności elektronicznej - Dyrektywa 2002/22/WE - Artykuł 28 - Numery niegeograficzne - Dostęp użytkowników końcowych mieszkających w państwie członkowskim operatora do usług wykorzystujących numery niegeograficzne - Dyrektywa 2002/19/ WE - Artykuły 5, 8 i 13 - Uprawnienia i zakres odpowiedzialności krajowych organów regulacyjnych w odniesieniu do dostępu i wzajemnych połączeń - Nakładanie, zmiana albo uchylenie obowiązków - Nakładanie obowiązków na przedsiębiorstwa, które kontrolują dostęp do użytkowników końcowych - Kontrola cen - Przedsiębiorstwo nieposiadające znaczącej pozycji rynkowej - Dyrektywa 2002/21/ WE - Rozstrzyganie sporów między przedsiębiorstwami - Decyzja krajowego organu regulacyjnego określająca warunki współpracy oraz zasady rozliczeń w odniesieniu do usług świadczonych między przedsiębiorstwami)

Język postępowania: polski

(2016/C 211/12)

(Dz.U.UE C z dnia 13 czerwca 2016 r.)

Sąd odsyłający

Sąd Najwyższy

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Polkomtel sp. z o.o.

Strona pozwana: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej

przy udziale: Orange Polska S.A., dawniej Telekomunikacja Polska S.A.

Sentencja

1) Artykuł 28 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywy o usłudze powszechnej) należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie może postanowić, iż operator publicznej sieci łączności elektronicznej powinien zapewnić dostęp do numerów niegeograficznych wszystkim użytkownikom końcowym swojej sieci w tym państwie, a nie jedynie użytkownikom końcowym z innych państw członkowskich.

2) Artykuł 5 ust. 1 oraz art. 8 ust. 3 dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywy o dostępie) w związku z art. 28 dyrektywy o usłudze powszechnej należy interpretować w ten sposób, że umożliwiają one krajowym organom regulacyjnym, w ramach rozstrzygania sporu między dwoma operatorami, nałożenie na jednego z tych operatorów obowiązku zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do usług wykorzystujących numery niegeograficzne realizowanych w sieci drugiego operatora oraz określenie, na podstawie art. 13 dyrektywy 2002/19, zasad rozliczeń między wspomnianymi operatorami z tytułu tego dostępu, takich jak zasady sporne w postępowaniu głównym, pod warunkiem że owe obowiązki są obiektywne, przejrzyste, proporcjonalne, niedyskryminujące, oparte na naturze stwierdzonego problemu i uzasadnione w świetle celów określonych w art. 8 dyrektywy 2002/ 21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej) oraz że w stosownym wypadku zostały zachowane procedury przewidziane w art. 6 i 7 tej dyrektywy, co winien ustalić sąd krajowy.

1 Dz.U. C 431 z 1.12.2014.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.211.11/2
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-397/14: Polkomtel sp. z o.o. v. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 14/04/2016
• Data ogłoszenia: 13/06/2016