Język postępowania: niemiecki(2015/C 363/24)
(Dz.U.UE C z dnia 3 listopada 2015 r.)
Sąd odsyłający
Bundesfinanzhof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Landkreis Potsdam-Mittelmark
Strona pozwana: Finanzamt Brandenburg
Pytanie prejudycjalne
Paragraf 15 ust. 1 zdanie 2 niemieckiej ustawy o podatku obrotowym stanowi, że dostawy towarów, przywóz lub wewnątrzwspólnotowe nabycie przedmiotu używanego przez przedsiębiorcę do prowadzenia swojego przedsiębiorstwa w stopniu mniejszym niż 10 % nie uznaje się za przeznaczone dla celów tego przedsiębiorstwa - i wyklucza w związku z tym prawo do odliczenia podatku VAT.
Regulacja ta wynika z art. 1 decyzji Rady 2004/817/WE z dnia 19 listopada 2004 r. 1 , która upoważnia Republikę Federalną Niemiec do tego, by inaczej niż ustanowiono w art. 17 ust. 2 szóstej dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, wyłączyła wydatki na towary i usługi z prawa do odliczenia podatku VAT, gdy wykorzystywane są w ponad 90 % na użytek prywatny podatnika lub jego pracowników, lub, bardziej ogólnie, dla celów innych niż związane z jego działalnością.
Czy upoważnienie to obowiązuje - zgodnie z dosłownym brzmieniem przepisu - jedynie w przypadkach uregulowanych w art. 6 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (art. 26 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej) czy też ponadto we wszystkich przypadkach, w których dany towar lub usługa jedynie częściowo wykorzystywane są w działalności gospodarczej?
