Język postępowania: niderlandzki(2015/C 337/11)
(Dz.U.UE C z dnia 12 października 2015 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Stichting Woonpunt, Stichting Havensteder, dawniej Stichting Com.wonen, Woningstichting Haag Wonen, Stichting Woonbedrijf SWS.Hhvl (przedstawiciele: adwokat P. Glazener i prof. L. Hancher)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Królestwo Belgii, Vereniging van Institutionele Beleggers in Vastgoed, Nederland (IVBN)
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia przez Sąd prawa Unii, niewłaściwej oceny istotnych okoliczności faktycznych i niewystarczającego uzasadnienia postanowienia poprzez rozstrzygnięcie, że skarga skierowana jest w rzeczywistości na pismo na podstawie art. 17 i że kontrola sądowa nie może tego obejmować. Swoim orzeczeniem Sąd pomija, że zgodnie z art. 108 ust. 1 TFUE skutki prawne postanowienia muszą być uzasadnione tym, że wcześniejsza sytuacja była niezgodna z traktatem. Sąd dokonuje błędnej wykładni wyroku TF1, wywodząc z niego, że sprawowana przezeń kontrola zaskarżonego postanowienia musi się ograniczać do kwestii tego, czy Komisja właściwie oceniła zgodność istniejącego systemu pomocy zmienionego odpowiednio do zobowiązań podjętych przez Niderlandy.
Zarzut drugi dotyczy naruszenia przez Sąd prawa Unii, niewłaściwej oceny istotnych okoliczności faktycznych i niewystarczającego uzasadnienia postanowienia poprzez rozstrzygnięcie, że środki celowe zaproponowane przez Komisję nie podlegają jego kontroli, gdyż stanowią one jedynie propozycje, a dopiero ich przyjęcie przez władze niderlandzkie nadaje im charakter wiążący.
