Rezolucja w sprawie zaangażowania się w ściślejsze partnerstwo między UE a wschodnioeuropejskimi krajami partnerskimi za pośrednictwem Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa na lata 2014-2020.

REZOLUCJA 1
w sprawie zaangażowania się w ściślejsze partnerstwo między UE a wschodnioeuropejskimi krajami partnerskimi za pośrednictwem Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa na lata 2014-2020

(2015/C 315/01)

(Dz.U.UE C z dnia 23 września 2015 r.)

ZGROMADZENIE PARLAMENTARNE EURONEST,

-
uwzględniając akt ustanawiający Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest z dnia 3 maja 2011 r.,
-
uwzględniając wspólną deklarację ze szczytu Partnerstwa Wschodniego, który odbył się w Wilnie w dniach 28-29 listopada 2013 r.,
-
uwzględniając rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2014 r. w sprawie oceny i wyznaczenia priorytetów w stosunkach UE z państwami Partnerstwa Wschodniego 2 ,
-
uwzględniając wspólny komunikat Komisji i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 20 marca 2013 r. zatytułowany "Europejska polityka sąsiedztwa: dążenie do wzmocnienia partnerstwa",
-
uwzględniając rezolucję ustawodawczą Parlamentu Europejskiego z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Instrument Sąsiedztwa 3 ,
-
uwzględniając rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. zatytułowaną "Europejska polityka sąsiedztwa: dążenie do wzmocnienia partnerstwa. Stanowisko Parlamentu Europejskiego w sprawie sprawozdań za rok 2012" 4 ,
-
uwzględniając rezolucje Parlamentu Europejskiego w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa i jej wymiaru wschodniego oraz dotyczące Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Republiki Białorusi, Gruzji, Republiki Mołdawii i Ukrainy,
-
uwzględniając wspólne stanowisko Unii Europejskiej i Republiki Armenii uzgodnione dnia 29 listopada 2013 r. w Wilnie przez wiceprzewodniczącą Komisji/wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych oraz Edwarda Nalbandiana - ministra Armenii ds. polityki bezpieczeństwa i spraw zagranicznych,
A.
mając na uwadze, że Partnerstwo Wschodnie powołano w 2009 r. w ramach wspólnego projektu Unii Europejskiej i jej wschodnioeuropejskich partnerów, a jego celem jest przyspieszenie ich stowarzyszenia politycznego i pogłębienie integracji gospodarczej w oparciu o wspólne interesy, zobowiązania, odpowiedzialność i współodpowiedzialność;
B.
mając na uwadze, że państwa uczestniczące w Partnerstwie Wschodnim wzajemnie zobowiązały się do poszanowania podstawowych wartości, demokracji, praw człowieka, praworządności, dobrego sprawowania rządów i poszanowania zasad gospodarki rynkowej i zrównoważonego rozwoju;
C.
mając na uwadze, że chociaż szczyt Partnerstwa Wschodniego, który odbył się w listopadzie 2013 r., wyróżnił się kilkoma osiągnięciami, nowymi porozumieniami i dokonaniem postępów w kierunku zacieśnienia stosunków, to nie był pełnym sukcesem ze względu na decyzje niektórych krajów partnerskich o niezawieraniu układów o stowarzyszeniu z UE mimo zakończenia negocjacji z powodzeniem;
D.
mając na uwadze, że decyzja prezydenta Ukrainy ogłoszona na szczycie w Wilnie wywołała masowe protesty na Majdanie, po których w 2014 r. na Ukrainie doszło do serii dramatycznych wydarzeń - w szczególności fali demonstracji, których skutkiem była śmierć setek Ukraińców w lutym, nielegalna aneksja Krymu przez Rosję w marcu oraz z nadejściem wiosny wybuch i eskalacja nowego konfliktu we wschodniej Ukrainie, w tym bezpośrednia obecność militarna Federacji Rosyjskiej i jej wsparcie dla sił separatystycznych, co spowodowało ponad 6 000 ofiar śmiertelnych;
E.
mając na uwadze, że UE oraz Gruzja, Mołdawia i Ukraina podpisały, a następnie ratyfikowały dwustronne układy o stowarzyszeniu, w tym pogłębione i kompleksowe strefy wolnego handlu (DCFTA), mimo bezpośredniej politycznej, militarnej i gospodarczej presji wywieranej przez Federację Rosyjską;
F.
mając na uwadze, że UE i Białoruś rozpoczęły negocjacje dotyczące ułatwień wizowych i umów o readmisji, co umożliwia promowanie kontaktów między ludźmi; mając jednak na uwadze, że wznowienie dialogu politycznego i gospodarczego między UE i Białorusią będzie zależeć od bezwarunkowego uwolnienia wszystkich pozostałych białoruskich więźniów politycznych oraz ich pełnej rehabilitacji w odniesieniu do ich praw politycznych i obywatelskich;
G.
mając na uwadze, że wszystkie kraje partnerskie oprócz Białorusi muszą mierzyć się z ruchami separatystycznymi i sporami terytorialnymi, w które Rosja jest bezpośrednio zaangażowana lub w ramach których wywiera znaczny wpływ;
H.
mając na uwadze, że na terytorium Gruzji i Mołdawii powstały nielegalne reżimy separatystyczne; mając na uwadze, że Półwysep Krymski w obrębie Ukrainy został zaanektowany przez Rosję, a między separatystami i oficjalnymi siłami Kijowa nadal dochodzi do starć zbrojnych w południowo-wschodniej Ukrainie;
I.
mając na uwadze, że dostęp do unijnego rynku, a także do rynków sąsiadujących krajów euroazjatyckich, w szczególności Rosji, ma kluczowe znaczenie dla krajów partnerskich i ich gospodarek; mając na uwadze, że niektóre sektory przemysłu krajów partnerskich wciąż polegają na łańcuchach produkcyjnych stworzonych za czasów byłego Związku Radzieckiego, w związku z czym są gospodarczo powiązane z Federacją Rosyjską; mając na uwadze, że rozszerzenie unii celnej Federacji Rosyjskiej, Kazachstanu i Białorusi na inne kraje partnerskie i Euroazjatycką Unię Gospodarczą nie powinno być postrzegane jako projekty konkurencyjne w stosunku do gospodarczej części Partner-stwa Wschodniego dopóty, dopóki kraje partnerskie mogą swobodnie decydować, do której organizacji dołączyć; mając na uwadze, że należy poczynić starania w celu poprawy współpracy i sprawić, aby te dwa obszary gospodarcze były ze sobą kompatybilne, by kraje Partnerstwa Wschodniego mogły w pełni wykorzystać ich potencjał;
J.
mając na uwadze, że w kwietniu i lipcu 2014 r. UE wprowadziła środki ograniczające wobec Rosji i rozszerzyła je we wrześniu 2014 r. w celu promowania zmiany awanturniczych i agresywnych działań Rosji, które naruszają suwerenność i integralność terytorialną Ukrainy oraz destabilizują jej terytorium na wschodzie;
K.
mając na uwadze, że w sierpniu 2014 r. w odwecie za unijne środki ograniczające i podpisanie układów o stowarzyszeniu Rosja zdecydowała się nałożyć embargo na produkty rolne i spożywcze z UE, innych krajów zachodnich i niektórych krajów partnerskich;
L.
mając na uwadze, że 2014 r. był pierwszym rokiem obowiązywania odnowionych ram programowych i finansowych dotyczących wdrażania europejskiej polityki sąsiedztwa UE, w szczególności jej wschodniego wymiaru, do 2020 r.;

Budowanie na bazie pierwszych osiągnięć Partnerstwa Wschodniego w celu otwarcia nowych perspektyw na okres 2014-2020

1.
podkreśla, że od momentu jego stworzenia w 2009 r. Partnerstwo Wschodnie przyniosło wiele konkretnych i mierzalnych osiągnięć, które były obustronnie korzystne dla społeczeństw UE i krajów partnerskich i które znalazły odzwierciedlenie w wielu porozumieniach na różnych szczeblach współpracy politycznej, gospodarczej i kulturalnej, która może zostać znacznie ulepszona pod warunkiem zapewnienia wystarczającego wsparcia przez wszystkie zaangażowane strony;
2.
z zadowoleniem przyjmuje to, że uczestnicy szczytu w Wilnie ponowili swoje pierwotne zaangażowanie na rzecz przestrzegania zasad Partnerstwa Wschodniego, tj. przede wszystkim praworządności, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz demokracji; podkreśla, że należy przestrzegać tych zasad;
3.
podziela pogląd uczestników szczytu w Wilnie, że każdy partner powinien niezależnie dokonywać suwerennego wyboru zakresu swoich zamierzeń i celów, które pragnie osiągnąć w swoich stosunkach z UE i w ramach Partnerstwa Wschodniego zgodnie z zasadą zróżnicowania; w tym względzie przypomina, że Partnerstwo Wschodnie to dobrowolne przedsięwzięcie, w ramach którego szanuje się suwerenne wybory państw uczestniczących i intensyfikuje się ich stosunki i które powinno w odniesieniu do stabilności i dobrobytu przynieść korzyści tym państwom, a także całej Europie;
4.
z zadowoleniem przyjmuje podpisanie układów o stowarzyszeniu, w tym DCFTA, między UE i Ukrainą, Mołdawią i Gruzją; wzywa do szybkiej ratyfikacji tych układów przez państwa członkowskie UE; podkreśla znaczenie wdrażania wszystkich części układów i przyjmowania odpowiednich reform we wszystkich istotnych dziedzinach w celu uniknięcia dumpingu socjalnego i środowiskowego; wzywa wszystkie strony do kontynuowania reform zgodnie z programem stowarzyszeniowym i wzywa Komisję Europejską oraz państwa członkowskie UE do oferowania wsparcia w przeprowadzaniu tych reform; zachęca państwa członkowskie UE do podzielenia się ich bogatym doświadczeniem w tworzeniu systemów demokratycznych i przeprowadzaniu reform w oparciu o poszanowanie podstawowych wartości i praworządność, w szczególności zachęca do tego te państwa członkowskie, które mogą opierać się zarówno na swoim doświadczeniu w integracji z UE, jak i na swoich bliskich stosunkach z krajami partnerskimi; wzywa rządy krajów partnerskich, które ratyfikowały układy o stowarzyszeniu, w tym DCFTA, z UE do zorganizowania publicznych debat i kampanii informacyjnych, w tym na szczeblu lokalnym, uwzględniając aktywne zaangażowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego, w tym krajowych platform Forum Społeczeństwa Obywatelskiego, ponieważ dokładne zrozumienie treści i znaczenia układów ma nadrzędne znaczenie dla ich sukcesu;
5.
potępia bezpośrednią i pośrednią agresję militarną Rosji we wschodniej Ukrainie i nielegalną aneksję Krymu w odpowiedzi na suwerenną decyzję Ukrainy o pójściu dalej w kierunku Europy; wzywa Federację Rosyjską do poszanowania uznanej na arenie międzynarodowej suwerenności Ukrainy, wycofania swoich sił, zaprzestania popierania sił separatystycznych we wschodniej Ukrainie i do poszanowania licznych międzynarodowych, wielostronnych i dwustronnych traktatów, w tym Karty Narodów Zjednoczonych, aktu końcowego KBWE oraz memorandum budapesztańskiego z 1994 r., w których wzywa się do dyplomatycznego rozwiązywania wszystkich kryzysów, a także unikania wszelkich form agresji zbrojnej lub interwencji w innych państwach; wzywa Rosję do zaprzestania wojny informacyjnej, której celem jest wzniecenie nienawiści etnicznej między Rosjanami i Ukraińcami; żąda pełnej współpracy wszystkich stron w ramach dochodzeń dotyczących zestrzelenia samolotu MH17 i podkreśla, że osoby odpowiedzialne za ten czyn powinny stanąć przed sądem; ponadto potępia restrykcje handlowe nałożone przez Rosję na UE i kilka krajów partnerskich; popiera unijne środki ograniczające wobec Rosji i nalega na to, aby obowiązywały dopóty, dopóki Rosja nie wywiąże się z porozumień mińskich lub nie przyjmie konstruktywnego stanowiska w odniesieniu do pokojowego rozwiązania konfliktu we wschodniej Ukrainie; potępia nielegalne, niekonstytucyjne i bezzasadne wybory, które odbyły się na kontrolowanych przez separatystów obszarach Doniecka i Ługańska i są uznawane przez Rosję, co stanowi zagrożenie dla jedności Ukrainy i zagrożenie dla procesu pokojowego; wzywa władze rosyjskie do natychmiastowego uwolnienia Nadii Sawczenko, która została uprowadzona i jest nielegalnie przetrzymywana w Rosji;
6.
potępia podpisanie traktatu o sojuszu i partnerstwie strategicznym w dniu 24 listopada 2014 r. między Federacją Rosyjską a Abchazją, a także rosyjskie plany podpisania w 2015 r. traktatu o bliższych stosunkach z regionem Cchinwali, którego mieszkańcy dążą do odłączenia się od Gruzji; podkreśla, że te działania stanowią poważne zagrożenie dla stabilności i bezpieczeństwa w regionie, zagrażają staraniom na rzecz normalizacji stosunków między Gruzją a Federacją Rosyjską oraz niweczą to, co udało się osiągnąć w ramach międzynarodowych rozmów genewskich; wzywa Federację Rosyjską do poszanowania podstawowych zasad prawa międzynarodowego i integralności terytorialnej Gruzji i do przestrzegania porozumienia o zawieszeniu broni zawartego między Gruzją a Rosją w 2008 r.;
7.
podkreśla, że UE ponosi odpowiedzialność za jasne zdefiniowanie perspektyw, które pragnie zaoferować w odpowiedzi na dążenia i europejską orientację krajów partnerskich; ubolewa nad tym, że Rosja dotychczas postrzegała te dążenia i Partnerstwo Wschodnie jako zagrożenie dla jej geopolitycznej strefy wpływów; zauważa, że traktaty o unii celnej i Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej, które weszły w życie w styczniu 2015 r., zawierają projekt integracji gospodarczej ich członków, który nie jest zgodny z układami o stowarzyszeniu i ich częściami handlowymi (DCFTA); wzywa Federację Rosyjską do powstrzymania się od wywierania presji gospodarczej i stosowania gróźb dotyczących bezpieczeństwa i dostaw energii oraz do poszanowania prawa swoich sąsiadów do swobodnego decydowania o swoim politycznym i gospodarczym losie; ponawia swoje wezwanie skierowane do Federacji Rosyjskiej o znalezienie pozytywnego rozwiązania konfliktów przy stole negocjacyjnym;
8.
uważa, że stworzenie unii celnej i traktat o Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej zainspirowany ideałami Unii Europejskiej i wchodzący w życie w styczniu 2015 r. mogą mieć korzystne skutki dla krajów uczestniczących tylko dopóty, dopóki Federacja Rosyjska powstrzyma się od zmuszania krajów do przystąpienia poprzez wywieranie presji gospodarczej i groźby dotyczące bezpieczeństwa i dostaw energii oraz umożliwi swoim sąsiadom swobodne decydowanie o swoich politycznych i gospodarczych losach; zauważa, że nowe struktury nie są kompatybilne z układami o stowarzyszeniu i DCFTA, oraz podkreśla konieczność znalezienia sposobów współpracy i komunikacji w przyszłości, ponieważ w każdym przypadku konieczne będzie zapewnienie możliwości handlowych i dobrych stosunków między krajami po obu stronach;
9.
zauważa potencjał ENI jako zachętę do większej współpracy z tymi krajami, które jeszcze muszą podpisać układy o stowarzyszeniu z UE, i wzywa do ponowienia starań o porozumienie się z nimi;
10.
uważa, że szczyt Partnerstwa Wschodniego, który ma się odbyć w maju 2015 r. w Rydze, powinien wzmocnić Partnerstwo Wschodnie, co należy rozumieć jako umocnienie politycznych i gospodarczych więzi między UE i krajami partnerskim oraz pogłębione i ulepszone stosunki dwustronne i wielostronne między wszystkimi partnerami; wzywa UE i kraje partnerskie do zachowania konsekwencji w realizacji pierwotnej wizji Partnerstwa Wschodniego przy jednoczesnym koncentrowaniu się na wdrażaniu reform, które powodują zmiany w społeczeństwach i pogłębiają więzi między ludźmi z tych społeczeństw;
11.
uznaje tworzenie powiązań politycznych, reformy demokratyczne, prawa człowieka i podstawowe wolności, zwiększanie możliwości instytucji publicznych i niezależności sądownictwa, walkę z korupcją, zwiększanie bezpieczeństwa energetycznego i sprzyjanie kontaktom międzyludzkim oraz współpracę w zakresie kształcenia za priorytetowe obszary, w które UE i jej partnerzy powinni włożyć więcej wysiłku i zadbać o efekty na szczycie w Rydze;
12.
wzywa UE do bezzwłocznego stworzenia systemów bezwizowych w przypadku podróży krótkoterminowych w odniesieniu do krajów partnerskich, które zobowiązały się do realizacji planów działania dotyczących liberalizacji systemu wizowego i je zrealizowały, jeżeli spełniły one określone warunki; podkreśla znaczenie uruchomienia planów działania dotyczących liberalizacji systemu wizowego w przypadku tych krajów partnerskich, które odnotowały postępy we wdrażaniu umów o ułatwieniach wizowych i readmisji zawartych z UE; podkreśla znaczenie współpracy w zakresie systemów wizowych i partnerstw na rzecz mobilności jako medium umożliwiającego zbliżenie społeczeństw i rozpowszechnienie wśród obywateli poczucia przynależności do społeczności wyznającej te same wartości;
13.
podkreśla, że bliższe stosunki między UE a krajami partnerskimi będą zależeć od tego, czy reformy demokratyczne przyniosły wymierne efekty, oraz od jakości norm prawnych, a także pozytywnych zmian w zarządzaniu instytucjami państwowymi oraz odpowiednimi sferami życia politycznego i sądownictwa; zauważa w tym względzie, że w niektórych krajach partnerskich występują godne ubolewania tendencje do konfrontacji między rządem a opozycją; wzywa rządy do powstrzymania się od politycznych kar i wybiórczego wymierzania sprawiedliwości oraz do należytego rozwiązywania konkretnych problemów, które zostały wskazane przez Parlament Europejski, Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR) i inne instytucje międzynarodowe;
14.
zaleca, aby UE i kraje partnerskie w programach, które razem opracowują i wdrażają, wypracowały bardziej strategiczne i ukierunkowane na efekty podejście; uważa, że posiedzenia ministerialne powinny być miejscem, w którym omawia się strategie współpracy sektorowej, oraz że platformy Partnerstwa Wschodniego oraz ich panele eksperckie powinny być aktywniejsze w proponowaniu, opracowywaniu i dokonywaniu przeglądów tych strategii;
15.
podkreśla znaczenie intensyfikacji programów współpracy i systemów wymiany ukierunkowanych na młodych ludzi, studentów, naukowców i badaczy w ramach Partnerstwa Wschodniego; zauważa z zadowoleniem, że nowe programy unijne w tych obszarach, mianowicie program Erasmus+ oraz działania "Maria Skłodowska-Curie" w ramach programu ramowego w zakresie badań naukowych "Horyzont 2020", oferują więcej możliwości zwiększania mobilności badaczy oraz stypendia dla młodych ludzi z krajów partnerskich; z zadowoleniem przyjmuje sukcesy pierwszych w historii sesji forum Euronest Scola i Młodych Liderów Partnerstwa Wschodniego, które odbyły się w 2013 i 2014 r., i zaleca, aby sesje tego typu były organizowane regularnie; zachęca ponadto do wprowadzenia wspólnych systemów grantów na rozwój kulturalny i wspólne wydarzenia kulturalne oraz sugeruje, że należy co miesiąc w języku angielskim i językach krajów partnerskich publikować wspólną broszurę, dzięki której rezydenci z krajów partnerskich bezpośrednio poznawaliby Unię Europejską i myśl europejską i która dostarczałaby jasnych informacji o stosunkach tych krajów partnerskich z UE;

Osiągnięcie celów Partnerstwa Wschodniego poprzez wdrożenie nowego Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa na lata 2014-2020

16.
z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa (ENI) na lata 2014-2020, biorąc w pełni pod uwagę wschodni wymiar europejskiej polityki sąsiedztwa, co powinno przynieść konkretną i widoczną poprawę dla mieszkańców tych regionów;
17.
wyraża ubolewanie z powodu znacznego zmniejszenia budżetu ENI w porównaniu z pierwotnym wnioskiem Komisji; wzywa do prowadzenia ścisłego dialogu z komisarzem odpowiedzialnym za europejską politykę sąsiedztwa w celu zapewnienia najlepszego wykorzystania skromnych zasobów; uważa, że równowaga między wschodnią a południową częścią ENI, w ramach której 40 % łącznych środków na współpracę przeznaczono na region wschodni, powinna zostać zachowana; wzywa Komisję do wspierania krajów partnerskich w umacnianiu ich możliwości administracyjnych w celu pełnego wykorzystania możliwości uzyskania finansowania w ramach ENI;
18.
zauważa potrzebę bardziej zrównoważonej dystrybucji funduszy między krajami partnerskimi, a jednocześnie uznaje potrzebę przedkładania przez partnerów ze Wschodu lepszych wniosków w sprawie projektów; uważa, że kluczowe znaczenie ma zachęcanie i wspieranie przez Komisję i rządy partnerskie większej liczby lokalnych podmiotów w odniesieniu do wnioskowania o wsparcie ich projektów z ENI i otrzymywanie tego wsparcia;
19.
podkreśla znaczenie zasady odpowiedzialności i wzajemnej rozliczalności w programowaniu i wdrażaniu krajowych programów w ramach ENI; uważa, że sukces jest częściowo powiązany z uzgodnionymi i wzajemnie wiążącymi zobowiązaniami między UE a krajami partnerskimi;
20.
zaleca, aby w odróżnieniu od okresu 2007-2013 dokonano większych starań, aby pomóc krajom partnerskim w rzeczywistym wdrożeniu nowo uchwalonego prawa i w konsolidacji reform potrzebnych w celu umocnienia demokracji i praworządności zgodnie z prawem i normami UE; przypomina o konieczności stworzenia wiarygodnego rejestru takiego wdrażania, zanim wsparcie UE zostanie zintensyfikowane;
21.
wzywa Komisję i kraje partnerskie do ustanowienia ograniczonej liczby priorytetów w krajowych planach działania i programach regionalnych dla wielu krajów na lata 2014-2015 w celu zmaksymalizowania ich efektów i osiągnięcia konkretnych i mierzalnych rezultatów;
22.
wzywa Komisję do przygotowania kompleksowej strategii dotyczącej stosunków z Białorusią ukierunkowanej na pogłębienie wzajemnego zrozumienia oraz sprzyjanie modernizacji i demokratyzacji tego kraju; uważa, że taka strategia powinna obejmować obszary priorytetowe, które należy zreformować na Białorusi, w celu poprawy stosunków i efektywnej współpracy w ramach EPS oraz powinna opierać się na zasadzie "więcej za więcej";
23.
pozytywnie ocenia przepisy, które mają zastosowanie do wdrażania ENI i w których bazuje się na zachętach i indywidualnym podejściu; uważa, że przy ich tworzeniu należycie zainspirowano się zasadą "więcej za więcej", która do tej pory była stosowana w praktyce w ograniczonym zakresie; podkreśla, że z zasadą "więcej za więcej" łączy się również zasada "mniej za mniej", którą trzeba należycie stosować, jeżeli dany kraj nie jest skłonny przeprowadzić niezbędnych reform; jest jednak zdania, że należy zachować perspektywę regionalną, w szczególności poprzez pogłębienie wielostronnych kontaktów, a także projekty i platformy współpracy zagranicznej; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje to, że 10 % budżetu ENI ma za pośrednictwem ramowych programów dla wielu krajów zostać przeznaczonych dla tych krajów partnerskich, które wykazują się postępami w tworzeniu i konsolidacji głębokiej i zrównoważonej demokracji i we wdrażaniu uzgodnionych reform, które przyczyniają się do tego celu;
24.
zauważa z zadowoleniem, że środki finansowe z ENI na plany działania poszczególnych krajów będą podlegać zróżnicowaniu do poziomu maksymalnie 20 %, co również daje możliwość większego różnicowania we wdrażaniu ENI;
25.
zaleca, aby staraniom krajów partnerskich w zakresie zbliżenia do prawodawstwa i norm UE towarzyszyło proporcjonalne wsparcie techniczne ze strony UE w celu zapewnienia bezproblemowej i stopniowej absorpcji wszystkich istotnych części dorobku UE i przyniesienia konkretnych i widocznych korzyści dla gospodarek i ludzi;
26.
podkreśla również konieczność ukierunkowywania pomocy UE na niwelowanie regionalnych dysproporcji gospodarczych i społecznych w krajach partnerskich, ponieważ projekty zbyt często koncentrują się na jednym regionie lub stolicy, podczas gdy ludzie w bardziej oddalonych miejscach nie czerpią korzyści z takich projektów i w znacznej mierze nie wiedzą, jakie zalety ma proces integracji z UE;
27.
wzywa UE i jej państwa członkowskie do spójnego i efektywnego wdrożenia polityk dotyczących współpracy z krajami partnerskimi i ich wspierania oraz do koordynowania tego procesu z innymi międzynarodowymi i krajowymi darczyńcami; zdecydowanie zachęca je do wspólnego programowania działań i projektów w krajach partnerskich; wzywa do większej koordynacji i ulepszonych synergii między projektami finansowanymi z ENI a innymi instrumentami finansowanymi z UE i programami UE otwartymi na uczestnictwo krajów Partnerstwa Wschodniego, a jednocześnie podkreśla, że już wykorzystywane formaty, takie jak konferencje darczyńców/inwestorów, grupy robocze, komunikacja między delegacjami UE a ambasadami państw członkowskich na miejscu itp., nie powinny zapominać o uzgodnionych celach polityki;
28.
podkreśla znaczącą rolę, jaką społeczeństwo obywatelskie odgrywa w przyczynianiu się do dialogu politycznego i procesów dotyczących reform demokratycznych w krajach partnerskich; zaleca, aby polityczne zaangażowanie UE na rzecz społeczeństwa obywatelskiego w krajach partnerskich było odzwierciedlone w programowaniu ENI;
29.
wzywa parlamenty krajów Partnerstwa Wschodniego do przyczynienia się do dyskusji i zwiększenia świadomości opinii publicznej na temat zachodzących procesów i głównych osiągnięć w ramach nowego Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa na lata 2014-2020 w odniesieniu do zwiększenia widoczności programów UE w ich krajach;
30.
zobowiązuje swoich współprzewodniczących do przekazania niniejszej rezolucji przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego, Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, komisarzowi do spraw europejskiej polityki sąsiedztwa i negocjacji w sprawie rozszerzenia, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, rządom i parlamentom państw członkowskich i krajów partnerskich w Europie Wschodniej.
1 Przyjęta dnia 17 marca 2015 r. w Erywaniu, Armenia.
2 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0229.
3 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0567.
4 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0446.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2015.315.1

Rodzaj: Rezolucja
Tytuł: Rezolucja w sprawie zaangażowania się w ściślejsze partnerstwo między UE a wschodnioeuropejskimi krajami partnerskimi za pośrednictwem Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa na lata 2014-2020.
Data aktu: 23/09/2015
Data ogłoszenia: 23/09/2015