Język postępowania: angielski(2015/C 138/70)
(Dz.U.UE C z dnia 27 kwietnia 2015 r.)
Strony
Strona skarżąca: Sharif University of Technology (Teheran, Iran) (przedstawiciel: M. Happold, barrister)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Skarżący wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
W swojej skardze skarżący zmierza do uzyskania stwierdzenia nieważności załącznika do decyzji Rady 2014/776/ WPZiB 1 , załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB 2 , załącznika do rozporządzenia wykonawczego Rady (EU) nr 1202/2014 3 oraz załącznika IX do rozporządzenia Rady (EU) nr 267/2012 w zakresie, w jakim te załączniki dotyczą skarżącego 4 .
Na poparcie skargi skarżący podnosi cztery zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez Radę prawa skarżącego do obrony oraz prawa do skutecznej ochrony sądowej.
Zarzut drugi dotyczący popełnienia przez Radę oczywistego błędu w ocenie wskutek podjęcia decyzji o zastosowaniu wobec skarżącego środków ograniczających.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia przez Radę prawa własności skarżącego oraz zasady proporcjonalności.
Zarzut czwarty dotyczący nadużycia przez Radę władzy wskutek objęcia skarżącego środkami ograniczającymi.
1 Decyzja Rady 2014/776/WPZiB z dnia 7 listopada 2014 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 325, s. 19).
2 Decyzja Rady z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/ WPZiB (Dz.U. L 195,s. 39).
3 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1202/2014 z dnia 7 listopada 2014 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/ 2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 325,s. 3).
4 Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1).