Język postępowania: angielski(2014/C 339/31)
(Dz.U.UE C z dnia 29 września 2014 r.)
Strony
Strona skarżąca: VSM Geneesmiddelen BV (Alkmaar, Niderlandy) (przedstawiciel: U. Grundmann, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi, że zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) 1924/2006 (rozporządzenia w sprawie oświadczeń zdrowotnych) Komisja Europejska była zobowiązana do przyjęcia w terminie do dnia 31 stycznia 2010 r. wykazu dopuszczalnych oświadczeń dotyczących substancji stosowanych w żywności. W ramach przygotowania tego wykazu Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zlecono ocenę oświadczeń, które zostały złożone przez państwa członkowskie. Jednakże we wrześniu 2010 r. Komisja ogłosiła zawieszenie i zrewidowanie procedury oceny w odniesieniu do oświadczeń dotyczących substancji botanicznych, a w konsekwencji EFSA zaprzestał badania tych oświadczeń. Komisja zawiesiła jedynie procedurę oceny dotyczącą substancji botanicznych, ale nie procedurę dotyczącą innych substancji, na przykład chemicznych.
Pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r. strona skarżąca wezwała Komisję Europejską, aby nakazała EFSA bezzwłoczne podjęcie na nowo oceny oświadczeń zdrowotnych dotyczących substancji botanicznych stosownych w żywności, ponieważ w zakresie tej oceny istnieją obecnie poważne zaległości prawne i niepewność w dziedzinie oświadczeń zdrowotnych dotyczących substancji botanicznych stosowanych w żywności.
Pismem z dnia 19 czerwca 2014 r. Komisja poinformowała stronę skarżącą, że państwa członkowskie i zainteresowane podmioty wyraziły różnorodne obawy w tym zakresie i że na tym etapie nie będzie inicjować oceny oświadczeń zdrowotnych dotyczących substancji botanicznych. W dniu 8 lipca 2014 r. strona skarżąca wysłała kolejne pismo do Komisji, wyznaczając na dzień 31 lipca 2014 r. upływ terminu, w którym EFSA powinien rozpocząć ocenę oświadczeń zdrowotnych dotyczących substancji botanicznych. Komisja nie odpowiedziała na to pismo.
Można zatem stwierdzić, że Komisja Europejska nie ustanowiła pełnego wykazu dopuszczalnych oświadczeń zdrowotnych dotyczących substancji stosowanych w żywności, do czego zobowiązywał ją art. 13 ust. 3 rozporządzenia w sprawie oświadczeń zdrowotnych. Artykuł 13 tego rozporządzenia nie tylko przewiduje dokładne terminy, ale także jasno zdefiniowane procedury w odniesieniu do przyjęcia wykazu oświadczeń zdrowotnych dotyczących substancji stosowanych w żywności. Rozporządzenie nie pozostawia Komisji Europejskiej żadnego zakresu uznania, który umożliwiałaby jej zmianę etapów procedury lub wydłużenie terminów.
Ponadto, zgodnie z motywem 9 celem rozporządzenia w sprawie oświadczeń zdrowotnych jest "ustalenie ogólnych zasad odnoszących się do wszystkich oświadczeń dotyczących żywności". Z powyższego wyraźnie wynika, że prawodawca nie miał zamiaru ustanowić różnych poziomów oceny dla poszczególnych rodzajów substancji. A zatem wszystkie rozważania Komisji co do odrębnego systemu oceny oświadczeń dotyczących produktów botanicznych nie tylko są pozbawione jakiejkolwiek podstawy prawnej, ale także są sprzeczne z ogólnymi celami rozporządzenia.
