Aspekty handlowe Partnerstwa Wschodniego (2011/2306(INI)).

Aspekty handlowe Partnerstwa Wschodniego

P7_TA(2012)0276

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2012 r. w sprawie handlowych aspektów Partnerstwa Wschodniego (2011/2306(INI))

(2013/C 349 E/05)

(Dz.U.UE C z dnia 29 listopada 2013 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając trwające negocjacje w sprawie układów o stowarzyszeniu UE-Ukraina, UE-Mołdawia, UE-Gruzja, UE-Armenia i UE-Azerbejdżan, które będą zawierać istotne elementy dotyczące handlu,
uwzględniając konkluzje Rady z dnia 22 stycznia 2007 r., w których przyjęto wytyczne do negocjacji układu o stowarzyszeniu UE-Ukraina obejmującego pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu,
uwzględniając konkluzje Rady z dnia 10 maja 2010 r., w których przyjęto wytyczne do negocjacji układów o stowarzyszeniu UE-Armenia i UE-Gruzja obejmujących pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu,
uwzględniając konkluzje Rady z dnia 15 czerwca 2009 r., w których przyjęto wytyczne do negocjacji układu o stowarzyszeniu UE-Mołdawia, oraz dodatkowe szczegółowe wytyczne do negocjacji pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu, przyjęte przez Radę w dniu 20 czerwca 2011 r.,
uwzględniając konkluzje Rady z dnia 10 maja 2010 r., w których przyjęto wytyczne do negocjacji układu o stowarzyszeniu UE-Azerbejdżan,
uwzględniając umowę o handlu i współpracy zawartą przez Wspólnotę Europejską z ówczesnym Związkiem Radzieckim w 1989 r., a następnie zatwierdzoną przez Białoruś,
uwzględniając wspólny komunikat Komisji Europejskiej i Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie nowej koncepcji działań w obliczu zmian zachodzących w sąsiedztwie (COM(2011)0303),
uwzględniając rozwój europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS) od 2004 r., a w szczególności przedstawione przez Komisję sprawozdania z postępu prac nad jej wdrażaniem,
uwzględniając własne zalecenia dotyczące negocjacji układów o stowarzyszeniu z Mołdawią, Gruzją, Armenią i Azerbejdżanem,
uwzględniając plany działania przyjęte wspólnie z Armenią, Azerbejdżanem, Gruzją i Mołdawią oraz program stowarzyszeniowy z Ukrainą,
uwzględniając wspólne deklaracje przyjęte podczas szczytu Partnerstwa Wschodniego w Pradze w dniu 7 maja 2009 r. oraz szczytu Partnerstwa Wschodniego w Warszawie w dniach 29-30 września 2011 r.,
uwzględniając powołanie Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest w drodze Aktu Ustanawiającego z dnia 3 maja 2011 r.,
uwzględniając art. 8 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając art. 48 Regulaminu,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7-0183/2012),
A.
mając na uwadze, że zawarcie i wdrożenie układów o stowarzyszeniu obejmujących pogłębione i kompleksowe strefy wolnego handlu (DCFTA) należy do priorytetowych celów i dążeń zmienionej europejskiej polityki sąsiedztwa wobec wschodnich partnerów;
B.
mając na uwadze, że cztery z sześciu krajów objętych Partnerstwem Wschodnim są już członkami WTO, zaś rządy Azerbejdżanu i Białorusi posiadają jedynie status obserwatora;
C.
mając na uwadze, że w związku z ruchami rewolucyjnymi, które rozwinęły się w 2011 r. w południowym sąsiedztwie UE, znanymi odtąd jako Arabska Wiosna, zainteresowanie UE skupia się na południowych sąsiadach; mając na uwadze, że kraje należące do Partnerstwa Wschodniego i ich stosunki handlowe z UE zasługują na uwagę UE;
D.
mając na uwadze coraz większą obecność gospodarczą Chin w krajach objętych Partnerstwem Wschodnim;
E.
mając na uwadze, że negocjacje DCFTA z Ukrainą zakończono w październiku 2011 r.; mając na uwadze, że DCFTA wejdzie w życie dopiero po zawarciu układu o stowarzyszeniu UE-Ukraina, który jest obecnie zablokowany ze względu na uzasadnione niezadowolenie UE z wewnętrznej sytuacji politycznej i funkcjonowania systemu sądowniczego na Ukrainie;
F.
mając na uwadze, że negocjacje DCFTA z Gruzją i Mołdawią zostały zatwierdzone przez Radę w grudniu 2011 r., a pierwsza tura negocjacji powinna się odbyć wiosną 2012 r.;
G.
mając na uwadze, że w 2011 r. Armenia poczyniła istotne postępy na drodze do realizacji głównych zaleceń, w związku z czym w lutym 2012 r. zainicjowano negocjacje DCFTA między UE a Armenią, które rozpoczęły się w dniu 6 marca 2012 r.;
H.
mając na uwadze, że od 1997 r. Azerbejdżan stara się o członkostwo w WTO, lecz niewielkie postępy stanowią główną przeszkodę do zapoczątkowania negocjacji z UE w sprawie DCFTA;
I.
mając na uwadze, że dotychczas Białoruś uczestniczyła jedynie w ograniczonym stopniu w poszczególnych przedsięwzięciach Partnerstwa Wschodniego; mając na uwadze, że zagraża to osiągnięciu nadrzędnego celu Partnerstwa Wschodniego, jakim jest postęp, stabilność i dobrobyt we wschodnim sąsiedztwie UE; zauważa gospodarczy dynamizm nowej przestrzeni gospodarczej składającej się z Rosji, Kazachstanu i Białorusi i wzywa członków tej przestrzeni, aby prowadzili działalność handlową zgodnie z przyjętymi na arenie międzynarodowej zasadami i standardami handlu, w szczególności zasadami i standardami WTO;
J.
mając na uwadze, że wszyscy partnerzy wschodni UE jako państwa byłego ZSRR mają taki sam kontekst historyczny i instytucjonalny i że musieli stawić czoła podobnym wyzwaniom w procesie przemian polityczno-gospodarczych w okresie minionych dwudziestu lat;

Uwagi ogólne

1.
podkreśla, że perspektywa utworzenia DCFTA z UE stanowi dla krajów partnerskich główną zachętę do kontynuacji reform; uważa, że DCFTA należy do najambitniejszych narzędzi dwustronnej polityki handlowej UE w celu utworzenia stabilnego, transparentnego i przewidywalnego środowiska gospodarczego, w którym przestrzega się zasad demokracji, praw podstawowych i praworządności, i które zapewnia nie tylko większą integrację gospodarczą dzięki stopniowemu zniesieniu barier handlowych, lecz również zbliżenie przepisów w dziedzinach mających wpływ na handel towarami i usługami, w szczególności mających na celu większą ochronę inwestycji, usprawnienie procedur celnych i granicznych, zmniejszenie technicznych i innych nietaryfowych barier w handlu, zaostrzenie przepisów sanitarnych i fitosanitarnych, zwiększenie dobrostanu zwierząt, ulepszenie ram prawnych dotyczących konkurencji i zamówień publicznych oraz zapewnienie zrównoważonego rozwoju; jest zdania, że DCFTA ma podstawowe znaczenie w przeciwdziałaniu protekcjonistycznym tendencjom na szczeblu światowym;
2.
uznaje, że DCFTA stanowi dla UE istotny instrument handlowy służący budowaniu długoterminowych relacji gospodarczych z państwami trzecimi; uznaje wpływ DCFTA na całościowe funkcjonowanie partnerów handlowych UE, znacznie wykraczający poza kwestie czysto handlowe, oddziałujący również na stan demokracji, praworządność i inne wspólne standardy.
3.
podkreśla, że proces podejmowania decyzji, w ramach którego dokonuje się oceny gotowości potencjalnych partnerów UE do rozpoczęcia negocjacji handlowych, powinien być wolny od uprzedzeń politycznych, a także w większym stopniu uzależniony od rzeczywistej zdolności partnera handlowego do skutecznego wdrożenia warunków DCFTA;
4.
uznaje, że DCFTA mógłby stanowić kluczowy element szerzej zakrojonego porozumienia politycznego (układ o stowarzyszeniu); podkreśla jednak, że jeżeli zawarcie układu o stowarzyszeniu z konkretnym państwem nie jest możliwe lub wskazane, należy rozważyć inne strategie, aby skutecznie realizować z danym państwem gospodarcze i handlowe cele Unii;
5.
podkreśla znaczenie kompleksowego programu rozwoju instytucjonalnego, instrumentu pomocy technicznej i wymiany informacji (TAIEX) oraz programów bliźniaczych w przyczynianiu się do realizacji przez partnerów wschodnich najważniejszych zaleceń i zwiększaniu możliwości ich wdrożenia;
6.
przyznaje, że większa integracja handlowa wschodnich partnerów Unii, ze względu na głębokie zmiany w strukturze gospodarczej, jakich ze sobą niesie, wymaga od tych krajów dużych wysiłków w średniej i długoterminowej perspektywie; wyraża jednak przekonanie, że w długoterminowej perspektywie korzyści takiej integracji wynagrodzą te wysiłki; podkreśla, że wsparcie i zaangażowanie lokalnego społeczeństwa obywatelskiego i międzynarodowych organizacji pozarządowych w propagowanie długofalowych korzyści ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia procesów reform;
7.
opowiada się za zacieśnianiem współpracy między UE a wschodnimi partnerami w kilku sektorach, a szczególnie w obszarze przemysłu, MŚP, badań, rozwoju i innowacji, ICT oraz turystyki;
8.
uważa, że zróżnicowane traktowanie wraz z zastosowaniem zasady "więcej za więcej", jak podkreślono w ww. wspólnym komunikacie w sprawie nowej koncepcji działań w obliczu zmian zachodzących w sąsiedztwie, również stanowi krok w słusznym kierunku w stosunkach handlowych z partnerami wschodnimi, ponieważ stanowi uznanie dla wysiłków krajów, które zrobiły największe postępy, i motywuje pozostałe kraje do zwiększenia starań; uważa, że wymiana handlowa powinna być czynnikiem ułatwiającym zmiany i podkreśla znaczenie, jakie mają klauzule warunkowe oraz ich przestrzeganie;
9.
jest przekonany, że skuteczna integracja gospodarcza partnerów wschodnich z UE nie jest możliwa bez reform politycznych i społecznych, bez udziału społeczeństwa obywatelskiego w procesie podejmowania decyzji oraz bez integracji gospodarczej wśród partnerów wschodnich; podkreśla, że gospodarcza integracja wśród tych krajów powinna być otwarta, aby mogły one wyciągnąć z niej korzyści; ubolewa w związku z tym nad faktem, że zamrożone konflikty regionalne przez wiele lat zagrażały skuteczności i rozwijaniu handlu transgranicznego i nadal powodują ogromne straty gospodarcze dla niektórych partnerów wschodnich i utrzymują je w gospodarczej izolacji;
10.
uważa że ważne jest, aby UE zaproponowała wszystkim partnerom DCFTA elastyczność, jakiej mogą oni oczekiwać na mocy zasad WTO;
11.
podkreśla znaczenie, jakie ma zapobieganie konfliktom dzięki spójności gospodarczo-społecznej;
12.
wzywa Komisję do zapewnienia w szczególności elastyczności umożliwiającej tworzenie nowych gałęzi przemysłu w krajach partnerskich DCFTA;
13.
z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący wieloletnich ram finansowych na okres 2014-2020, w którym proponuje się o zwiększenie o 40 % budżetu na europejską politykę sąsiedztwa; podkreśla, że uważa, iż partnerzy wschodni nie mogą wziąć na siebie całego ciężaru finansowego zbliżania przepisów oraz niezbędnych reform instytucjonalnych i strukturalnych, a wsparcie finansowe ze strony UE, które powinno uzupełniać ich własne wysiłki reformatorskie, ma także zasadnicze znaczenie dla powodzenia tych działań; w związku z tym wzywa Radę do utrzymania budżetu proponowanego przez Komisję;
14.
zwraca uwagę na rolę, jaką odgrywają krajowe parlamenty partnerów wschodnich UE w zbliżaniu przepisów handlowych do dorobku prawnego UE, co jest wstępnym warunkiem zawarcia i właściwego wdrożenia przyszłych DCFTA; w związku z tym wzywa UE i państwa członkowskie do udzielenia większej pomocy technicznej i apeluje szczególnie do nowych państw członkowskich UE, aby podzieliły się z nimi wiedzą fachową i najlepsze praktyki wypracowane w trakcie procesu dostosowywania własnego ustawodawstwa krajowego do unijnego dorobku prawnego w zakresie handlu;
15.
z zadowoleniem przyjmuje przystąpienie Ukrainy i Mołdawii do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej, co może mieć kluczowe znaczenie dla realizacji celów dotyczących bezpieczeństwa energetycznego UE i przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa tych krajów;
16.
z zadowoleniem przyjmuje wszelkie wysiłki zmierzające do wzmocnienia Partnerstwa Wschodniego, zwłaszcza inicjatywy przewodnie Komisji w zakresie MŚP, w tym instrument na rzecz MŚP w ramach Partnerstwa Wschodniego, oraz w zakresie regionalnych rynków energii i efektywności energetycznej;
17.
wzywa Komisję do dalszego rozwijania unijnej strategii na rzecz regionu Morza Czarnego, która z racji swojej geostrategicznej roli stanowi ważny element składowy zewnętrznej strategii energetycznej UE i ma znaczny potencjał w zakresie bezpieczeństwa energetycznego i dywersyfikacji dostaw;
18.
uznaje rolę, jakie odgrywa Zgromadzenie Parlamentarne Euronest, a zwłaszcza Komisja ds. Integracji Gospodarczej i Konwergencji z Polityką UE oraz Komisja ds. Bezpieczeństwa Energetycznego, w dyskusjach na tematy handlowe pomiędzy posłami do Parlamentu Europejskiego a parlamentarzystami z krajów będących partnerami wschodnimi UE; wyraża nadzieję, że w najbliższej przyszłości zostaną spełnione warunki pozwalające białoruskim parlamentarzystom dołączyć do Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest;
19.
podkreśla, że DCFTA nie jest formą udzielania pomocy partnerom wschodnim, ale układem handlowym przynoszącym korzyści obu stronom i nakładającym na nie obowiązki; ubolewa, że w ramach przeglądu EPS nadal nie zbadano, w jaki sposób rozwój polityki handlowej mógłby wspierać interesy gospodarcze UE, zapewniając znaczące korzyści unijnym konsumentom, przedsiębiorstwom i pracownikom; zwraca uwagę, że DCFTA nie tylko przyniosłaby korzyści gospodarcze partnerom wschodnim, ale również może przyśpieszyć reformy instytucjonalne, modernizację i rozwój;
20.
przyjmuje do wiadomości utworzenie w dniu 18 października 2011 r. strefy wolnego handlu pomiędzy większością członków Wspólnoty Niepodległych Państw, w tym partnerami wschodnimi UE z wyjątkiem Gruzji i na razie Azerbejdżanu; uznaje, że podpisanie umów o wolnym handlu z innymi krajami nie powinno mieć szkodliwego wpływu na DCFTA zawierane z krajami objętymi Partnerstwem Wschodnim oraz podkreśla w związku z tym, że UE powinna zapewnić partnerom wschodnim atrakcyjne i realne alternatywy;
21.
podkreśla, że strategia UE wobec Rosji powinna należycie uwzględniać rosyjski wpływ na partnerów wschodnich; odnotowuje, że Rosja utworzyła unię celną z Kazachstanem i jednym z partnerów wschodnich, Białorusią; z żalem stwierdza, że Rosja mogła zaszkodzić negocjacjom handlowym UE z kilkoma partnerami wschodnimi, w szczególności z Ukrainą, oferując im alternatywną możliwość opartą na krótkoterminowych rozwiązaniach, takich jak niższe ceny gazu; uważa, że w długim okresie alternatywy te przyniosą partnerom wschodnim przeciwny do zamierzonego efekt;
22.
podkreśla, że powodzenie DCFTA będzie w dużej mierze zależeć od rozwoju instytucjonalnego oraz właściwej realizacji zobowiązań, co można zapewnić wyłącznie w otwartym, przejrzystym i wolnym od korupcji otoczeniu biznesowym, wstępnie warunkującym skuteczne wdrożenie DCFTA;
23.
zauważa, że dobrobyt i stabilność we wschodnim sąsiedztwie UE to sprawa najwyższej wagi dla UE; stwierdza ponadto, że stabilne i przewidywalne stosunki pomiędzy UE a partnerami wschodnimi niewątpliwie zwiększą obrót handlowy w obu kierunkach;
24.
zauważa jednocześnie, że UE jest głównym partnerem eksportowym krajów objętych Partnerstwem Wschodnim;
25.
podkreśla, że pomimo dostatecznych postępów, jakie poczyniły Gruzja i Mołdawia w realizacji najważniejszych zaleceń, które są warunkiem rozpoczęcia negocjacji DCFTA, kraje te muszą jeszcze zapewnić o długofalowym zobowiązaniu do przeprowadzenia procesu reform i zaangażowaniu w trwały proces reform w okresie negocjacji; podkreśla, że oba kraje muszą jeszcze poczynić istotne postępy w reformie prawa, zwłaszcza w odniesieniu do barier technicznych w handlu, środków sanitarnych i fitosanitarnych, praw własności intelektualnej i prawa konkurencji;
26.
wyraża zaniepokojenie zdolnością instytucjonalną partnerów wschodnich do faktycznego wdrożenia DCFTA; zwraca uwagę, że zawarcie DCFTA samo w sobie nie gwarantuje powodzenia, chyba że umowa jest skutecznie wdrażana i towarzyszą temu efektywne środki w zakresie konkurencji i walki z korupcją;
27.
odnotowuje, że przy zawieraniu DCFTA należy przestrzegać zatwierdzonych na szczeblu międzynarodowym standardów pracy; zauważa, że przestrzeganie praw pracowniczych zatwierdzonych przez Międzynarodową Organizację Pracy to kluczowy element w kontekście poszanowania praw człowieka;
28.
wzywa do przyjęcia ambitnego podejścia do kwestii integracji gospodarek UE i partnerów wschodnich poprzez DCFTA, uwzględniając inne aspekty związane z wolnym i sprawiedliwym handlem; zaleca, aby wszystkie DCFTA zawierały wiążący rozdział w sprawie zrównoważonego rozwoju, obejmujący postanowienia w zakresie ochrony środowiska oraz międzynarodowych praw pracowniczych;

Armenia

29.
pochwala rząd Armenii za zwiększenie wysiłków w celu przestrzegania najważniejszych zaleceń w 2011 r., co pozwoliło rozpocząć negocjacje DCFTA w lutym 2012 r.;
30.
z zadowoleniem przyjmuje zainicjowanie negocjacji DCFTA między Armenią a UE w lutym 2012 r. oraz ich rozpoczęcie w dniu 6 marca 2012 r.; zachęca Armenię do skorzystania z potencjału DCFTA w celu stymulowania gospodarki kraju, zwiększenia możliwości eksportowych oraz dostępu do rynku UE, przyśpieszenia niezbędnych reform oraz ogólnego podniesienia standardów armeńskich do poziomu europejskiego; podkreśla, że ściślejsza integracja gospodarcza z UE musi przyczyniać się do umocnienia stabilności politycznej i bezpieczeństwa w regionie; ma nadzieję na szybkie zakończenie negocjacji DCFTA UE-Armenia;
31.
z zadowoleniem przyjmuje zainicjowanie negocjacji DCFTA, co pozwoli zacieśnić stosunki gospodarcze między obiema stronami; uważa, że należy wspierać reformy, aby tworzyć stabilne i przejrzyste otoczenie gospodarcze, które będzie przyciągać inwestycje zagraniczne, stymulować wzrost i tworzyć miejsca pracy;
32.
uważa, że zawarcie DCFTA będzie stymulować rozwój gospodarki Armenii, między innymi przez zwiększenie konkurencji;
33.
z żalem stwierdza, że konflikt o Górski Karabach nadal odbija się echem na nadal zamkniętych granicach Armenii z Azerbejdżanem i Turcją, wskutek czego kraj pozostaje w izolacji gospodarczej ze względu na brak dróg dojazdowych; zwraca uwagę, że otwarcie granic stanowi m.in. ważny warunek przyciągania inwestycji zagranicznych;
34.
wyraża zaniepokojenie oznakami ścisłych powiązań pomiędzy kręgami polityki i przedsiębiorczości oraz istotnymi przeszkodami dla przedsiębiorstw, w tym nieprzejrzystym systemem podatkowym i niską ochroną inwestycji; uznaje, że solidne ramy instytucjonalne dla zamówień publicznych i polityki konkurencji muszą obejmować mechanizm skutecznego wdrażania;
35.
z zadowoleniem przyjmuje decyzję Armenii o ponownym przystąpieniu do porozumień wielostronnych WTO w sprawie zamówień publicznych w grudniu 2011 r.; jest przekonany, że krok ten jest korzystny dla wizerunku Armenii jako wiarygodnego partnera handlowego;
36.
zaznacza, że DCFTA powinna zawierać głębokie zobowiązanie ze strony Armenii do zreformowania regulacji w kierunku standardów UE oraz do wprowadzenia skutecznych środków przeciwdziałania korupcji;
37.
zaleca również, aby uwzględnić w DCFTA środki wzmacniające wdrażanie prawa konkurencji, a co za tym idzie - umożliwiające działalność inwestorom i przedsiębiorstwom zagranicznym, w szczególności w armeńskim przemyśle budowlanym i energetycznym;
38.
apeluje do Armenii o przyśpieszenie procesu dostosowywania się do środków sanitarnych i fitosanitarnych UE, co pozwoliłoby zróżnicować armeński eksport przez objęcie produktów rolnych;
39.
sądzi, że zmniejszenie zależności Armenii od wsparcia handlowego i rządowego ze strony Rosji, wynikające z otwarcia granic i zacieśnienia współpracy międzynarodowej, służy jej wzrostowi gospodarczemu Armenii; sądzi, że szczególnie korzystne w tym kontekście byłoby zawarcie DCFTA z UE;

Azerbejdżan

40.
uznaje wysiłki i dokonania Azerbejdżanu mające na celu dostosowanie się do dorobku prawnego UE; w tym kontekście z zadowoleniem odnosi się do niedawno przyjętego nowego kodeksu celnego i nowego kodeksu budowlanego;
41.
podkreśla, że przystąpienie Azerbejdżanu do WTO stanowi zasadniczy warunek otwarcia negocjacji DCFTA, a tym samym nasilenia stosunków handlowych UE-Azerbejdżan; zauważa, że ze względu na strukturę gospodarki Azerbejdżanu rząd tego kraju nie jest silnie zmotywowany do ubiegania się o członkostwo w WTO ani do utworzenia DCFTA z UE; zwraca jednak uwagę, że korzyści wynikające z DCFTA nie są tylko czysto gospodarcze, ale że mogłaby ona również rozwinąć gospodarkę lokalną tak, aby położyć kres zbytniemu uzależnieniu od eksportu energii; apeluje zatem do rządu Azerbejdżanu o zwiększenie wysiłków na drodze do członkostwa w WTO; w związku z tym wzywa UE do udzielenia Azerbejdżanowi niezbędnej pomocy;
42.
pochwala Azerbejdżan za osiągnięcie nadzwyczajnego wzrostu gospodarczego w minionych latach; wskazuje jednak, że przemysł naftowy stanowi 50 % PKB Azerbejdżanu, 95 % eksportu i 60 % wpływów budżetowych, co sprawia, że gospodarka Azerbejdżanu jest wrażliwa na zmienne ceny ropy i wszelkie zmiany w popycie globalnym; w tym kontekście wzywa rząd Azerbejdżanu do rozważenia możliwości przyjęcia efektywnych i spójnych środków w celu zróżnicowania gospodarki kraju;
43.
przypomina o potencjale Azerbejdżanu w zakresie rozwoju konkurencyjnej produkcji rolnej oraz zaleca, aby rząd Azerbejdżanu uwzględnił tę dziedzinę jako potencjalnie ważny krok w kierunku zróżnicowania gospodarki i eksportu do UE przy przestrzeganiu wymogów sanitarnych i fitosanitarnych UE oraz innych krajów;
44.
wzywa rząd Azerbejdżanu do faktycznego zaangażowania się w zwalczanie korupcji i nierówności społecznych - które mogą prowadzić do niepokojów społecznych - a także do zwiększenia dostępu przedsiębiorstw do finansowania, dzięki czemu gospodarka kraju stanie się bardziej konkurencyjna i atrakcyjna dla inwestorów zagranicznych;
45.
stanowczo popiera nadanie części handlowej przyszłego układu o stowarzyszeniu UE-Azerbejdżan statusu DCFTA po spełnieniu wszystkich warunków;

Białoruś

46.
z żalem stwierdza, że Białoruś, mimo swojego niekwestionowanego potencjału, coraz bardziej oddala się od UE w kontekście ogólnych standardów politycznych i ekonomicznych, jak również modelu gospodarki;
47.
zwraca uwagę na znaczenie pozycji strategicznej Białorusi jako kraju tranzytowego dla przesyłu energii, zwłaszcza dostaw gazu ziemnego do UE; związku z tym wzywa Białoruś do szybkiej ratyfikacji Karty Energetycznej oraz do jej właściwego stosowania;
48.
przypomina, że UE to drugi po Rosji największy partner handlowy Białorusi;
49.
podkreśla konieczność zwiększenia pomocy udzielanej przez UE w celu usprawnienia działalności struktur administracyjnych, a w szczególności zwalczania korupcji;
50.
wskazuje na trudności w ocenie faktycznej sytuacji gospodarczej na Białorusi ze względu na oficjalne statystyki, które według niezależnych obserwatorów ukrywają fakt, że podobno 20 % Białorusinów żyje poniżej granicy ubóstwa;
51.
zauważa, że 80 % przedsiębiorstw stanowi własność państwa, a rozwój sektora prywatnego jest hamowany przez dyskryminacyjne i arbitralne środki, zmiany w przepisach prawa i wysokie podatki, które zmuszają sektor prywatny do częściowego prowadzenia działalności w szarej strefie;
52.
przypomina, że ze względu na niekorzystny klimat polityczno-gospodarczy na Białorusi Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Światowy zamroziły pomoc finansową dla Białorusi w 1996 r., co uczyniła również UE w 1997 r.; wskazuje, że wszystko to zniechęcało i nadal zniechęca inwestorów zagranicznych, w związku z czym bezpośrednie inwestycje zagraniczne wytwarzają obecnie zaledwie 1 % PKB kraju;
53.
uważa, że UE powinna pomagać w umacnianiu społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi, przekazując na ten cel fundusze UE;
54.
jest przekonany, że należy przeprowadzić dogłębne reformy instytucjonalne i strukturalne, aby zapoczątkować budowę sprawnej, przejrzystej i otwartej gospodarki rynkowej;
55.
wskazuje, że przystąpienie kraju do WTO jest warunkiem rozpoczęcia negocjacji nad jakąkolwiek umową o wolnym handlu z UE; w związku z tym wzywa Białoruś do autentycznego zaangażowania w proces przystępowania do WTO; podkreśla, że Białoruś, która jest członkiem unii celnej z Rosją i Kazachstanem, mogłaby skorzystać z doświadczenia nabytych przez Rosję w procesie przystępowania do WTO;
56.
jest przekonany, że UE powinna podjąć wszelkie możliwe działania, aby włączyć Białoruś do faktycznego dialogu politycznego i gospodarczego oraz zachęcić do reform, które są niezbędne i niezmiernie ważne dla ludności Białorusi; w związku z tym zwraca uwagę na ukierunkowane gospodarcze środki ograniczające, jakie UE stosuje obecnie wobec Białorusi; uważa, że UE powinna nadal stosować indywidualnie nakierowane środki ograniczające, a jednocześnie wspierać społeczeństwo obywatelskie i przedsiębiorców, nie tylko aby poprawić warunki gospodarcze, lecz również aby wzmocnić praworządność, przejrzystość oraz zwalczanie korupcji;

Gruzja

57.
wskazuje, że według Banku Światowego Gruzja należy do najszybciej reformujących się gospodarek świata i zajmuje 16. miejsce w zestawieniu najlepszych miejsc do prowadzenia działalności gospodarczej na świecie;
58.
z uznaniem odnosi się do gruzińskich działań na rzecz odbudowy po wojnie z 2008 r. oraz do otwarcia tego kraju na nowe rynki;
59.
przyznaje, że rząd Gruzji stara się poprawić ochronę praw własności intelektualnej, lecz podkreśla, że Gruzja jest podobno krajem o najwyższym odsetku pirackiego oprogramowania; w związku z tym wzywa rząd Gruzji do przyjęcia ustaw służących egzekwowaniu praw własności intelektualnej, przy uwzględnieniu jednak praw człowieka i zasady proporcjonalności;
60.
stwierdza, że Gruzja ma wysoki duży gospodarczy oraz wysoki wskaźnik inwestycji oraz podkreśla, że DCFTA byłaby dodatkowym wsparciem dla ogólnego wzrostu gospodarczego i przyciągnęłaby zagraniczne inwestycje;
61.
zachęca Gruzję do ulepszenia swojego ustawodawstwa, zwiększenia skuteczności instytucji i zapewnienia wysokich standardów kontroli jakości produktów, tak aby przestrzegać wymogów określonych przez Komisję Europejską;
62.
z zadowoleniem przyjmuje nowy system udzielania zamówień publicznych w Gruzji, umożliwiający licytację elektroniczną w przypadku wszystkich rodzajów zamówień bez względu na ich wielkość lub charakter; wskazuje, że w tym zakresie Gruzja powinna również stanowić wzór do naśladowania przez państwa członkowskie UE;
63.
wzywa Gruzję do dopilnowania, aby po sfinalizowaniu negocjacji DCFTA preferencje handlowe dotyczyły wyłącznie produktów z regionów, które formalnie uznają swoją przynależność do państwa gruzińskiego;

Mołdawia

64.
przyznaje z zadowoleniem, że mimo słabości swej gospodarki Mołdawia w ostatnich latach przeprowadziła nadzwyczajny proces reform i znacznie poprawiła swoje wyniki gospodarcze; w związku z tym podkreśla kluczowe znaczenie, jaką ma pomoc finansowa udzielana przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy i pomoc makrofinansowa udzielana przez UE;
65.
uważa, że przyszła DCFTA powinna mieć zastosowanie do całego terytorium Mołdawii, które formalnie uznaje swoją przynależność do państwa mołdawskiego;
66.
zauważa, że na razie większość eksportu Mołdawii opiera się na rolnictwie, a zatem stoi w obliczu ostrej konkurencji i surowych wymogów na rynku UE; jest zdania, że DCFTA powinna pomóc zróżnicować eksport Mołdawii i uczynić kraj bardziej konkurencyjnym, a także umożliwić Mołdawii przyciągnięcie inwestycji zagranicznych, tak aby położyć kres zależności od przekazów pieniężnych i przejść na gospodarkę rynkową opartą na konkurencyjnym eksporcie;
67.
podkreśla znaczenie, jakie ma dalsze dostosowywanie infrastruktury i systemów Mołdawii do UE w zakresie regulacji technicznej, normalizacji, oceny zgodności, testowania, nadzoru rynku i metrologii;
68.
wskazuje, że w dziedzinach usług i ochrony inwestycji wciąż potrzebne są istotne postępy;
69.
wzywa władze UE do większego zaangażowania się w pokojowe rozwiązanie problemów spójności terytorialnej Mołdawii;

Ukraina

70.
z zadowoleniem przyjmuje zawarcie DCFTA pomiędzy UE a Ukrainą, która jest pierwszą w historii umową o wolnym handlu pomiędzy UE a partnerem wschodnim; uważa, że to przełomowe porozumienie i doświadczenia zdobyte podczas negocjacji niewątpliwie posłużą za pożyteczny przykład w przyszłych negocjacjach DCFTA;
71.
wskazuje, że Ukraina jest największym partnerem wschodnim UE oraz że DCFTA otwiera przed UE nowy rynek 46 milionów konsumentów; uważa, że dla UE największe korzyści z wdrożenia DCFTA wynikać będą z bardziej stabilnego i przewidywalnego systemu handlu i inwestycji na Ukrainie;
72.
z zadowoleniem przyjmuje wysiłki władz Ukrainy nastawione na przezwyciężenie nierówności społecznych i geograficznych, szczególnie między stolicą a regionami;
73.
ubolewa nad opóźnieniami w podpisaniu układu o stowarzyszeniu, co jest warunkiem wejścia w życie DCFTA; wyraża nadzieję, że przeszkody do podpisania układu wkrótce zostaną przezwyciężone;
74.
zauważa, że Komisją Europejska wykluczyła możliwość tymczasowego stosowania DCFTA prze zawarciem układu o stowarzyszeniu i że Parlament Europejski zgodził się z tym; podkreśla, że stosowanie układu o stowarzyszeniu i DCFTA przyniesie reformy strukturalnopolityczne i w związku z tym pragnie szybkiego wejścia w życie obu tych umów;
75.
przyznaje, że pod względem integracji ze strukturami europejskimi Ukraina poczyniła pewien postęp i zaczęła dostosowywać swój system prawny do UE i standardów międzynarodowych, a ponadto poczyniła duże postępy w przyjmowaniu standardów i norm OECD; stwierdza jednak, że Ukraina zajmuje 152. miejsce w rankingu Banku Światowego "Doing Business" dotyczącego klimatu biznesowego i że nadal pogłębiają się problemy z handlem transgranicznym;
76.
podkreśla, że pomyślne wdrożenie DCFTA będzie w znacznej mierze zależeć od woli politycznej i zdolności administracyjnej do terminowego i dokładnego wdrożenia wszystkich zapisów; uważa, że stanowi to poważne wyzwanie dla Ukrainy, która różnie radziła sobie z reformami gospodarki i państwa i która wciąż zmaga się z realizacją wszystkich zobowiązań w ramach procesu przystępowania do WTO, jak również zobowiązań wobec Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego;
77.
powtarza, że podstawowe reformy gospodarcze, polityczne i instytucjonalne, przeprowadzane przy szerokim i stałym udziale organizacji i sieci społeczeństwa obywatelskiego, powinny zostać przyspieszone i prowadzone w bardziej kompleksowy i spójny sposób, aby zapewnić właściwe wdrożenie DCFTA i wynikające z niej korzyści; wzywa w szczególności do kontynuowania reform gospodarczych w sektorach rolnictwa, energetyki i transportu;
78.
wyraża zaniepokojenie niekorzystnymi oznakami dotyczącymi klimatu biznesowego i inwestycyjnego Ukrainy, wynikającymi z niewydolności instytucji i systemu, takich jak bariery utrudniające wejście na rynek, zezwolenia administracyjne, nadmierna liczba kontroli administracyjnych, nieprzejrzyste przepisy podatkowe i celne oraz słaba administracja, niestabilny i nieprzejrzysty porządek prawny oraz jego słaba wydolność, słabość i skorumpowanie administracji publicznej i sądownictwa, niedostateczne egzekwowanie umów i niewystarczająca ochrona praw własności, słabo rozwinięte infrastruktury i ich monopolizacja; apeluje do rządu Ukrainy o przyśpieszenie procesu reform w celu usunięcia powyższych przeszkód w swobodnej i uczciwej działalności gospodarczej i wymianie handlowej;
79.
wzywa rząd Ukrainy do skutecznego zajęcia się obawami środowisk biznesowych, a w szczególności w odniesieniu do dostępu do kredytów i własności gruntów, kredytów hipotecznych, kredytów preferencyjnych na rozwój małych przedsiębiorstw rolnych, uproszczonego i bardziej przejrzystego systemu poboru podatków, zwrotu podatku od wartości dodanej dla eksporterów, procedur rozliczeń i aprobat celnych w zakresie importu, promocji sektora MŚP, lepszego egzekwowania prawa w dziedzinie ochrony dóbr materialnych i własności intelektualnej, jak również w odniesieniu do czynników mających bezpośredni wpływ na ilość i jakość stosunków handlowych z UE oraz napływ unijnych bezpośrednich inwestycji zagranicznych na Ukrainę;
80.
wzywa Ukrainę do odpowiedniego dostosowania prawa krajowego w celu ułatwienia swobodnego i nieprzerwanego przesyłu gazu do państw członkowskich UE; zauważa, że proces ten powinien obejmować restrukturyzację sektora gazowego oraz wprowadzenie sprawiedliwych regulacji dotyczących infrastruktury energetycznej, tak aby zapewnić równowagę między zagranicznymi dostawcami i klientami a lokalnym popytem na energię; apeluje o zacieśnienie współpracę między UE a Ukrainą w sektorze energii, włączenie ukraińskiego sektora energetycznego do europejskiej sfery energetycznej oraz zainicjowanie wspólnych przedsięwzięć w dziedzinie modernizacji i rozwoju obszaru infrastruktury energetycznej; wzywa rząd do wdrożenia trzeciego pakietu energetycznego;
81.
wyraża nadzieję, że Ukraina znajdzie dostateczną wolę polityczną i odwagę do stworzenia warunków politycznych i regulacyjnych umożliwiających pełne i terminowe wdrożenie DCFTA, co przyniosłoby dużą korzyść ludności;
82.
wzywa władze UE do udzielenia większego wsparcia w usprawnianiu działalności struktur administracyjnych na Ukrainie i upowszechnianiu unijnych standardów sprawowania rządów

*

* *

83.
wzywa Radę, Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do należytego uwzględnienia powyższych uwag i zaleceń przy negocjowaniu i wdrażaniu części handlowych układów o stowarzyszeniu z Armenią, Azerbejdżanem, Gruzją, Mołdawią i Ukrainą oraz przy rozwijaniu stosunków handlowych UE z Białorusią;
84.
wzywa Komisję do składania Parlamentowi Europejskiemu regularnych i pełnych sprawozdań z postępów negocjacji, zaś po wejściu w życie poszczególnych DCFTA - z postępów prac nad ich wdrażaniem;
85.
zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącemu Komisji/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, ESDZ oraz rządom i parlamentom państw członkowskich i krajów należących do Partnerstwa Wschodniego.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024