Odwołanie wniesione w dniu 10 sierpnia 2011 r. przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej od postanowienia Sądu (Siódma izba) dnia 23 maja 2011 r. w sprawie T-226/10, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej przeciwko Komisji(Sprawa C-422/11 P)
(2011/C 311/37)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 22 października 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Przedstawiciele: D. Dziedzic-Chojnacka, D. Pawłowska)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Unii Europejskiej do ponownego rozpoznania;
– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Przesłanką odrzucenia skargi był stosunek pracy łączący radców prawnych reprezentujących Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z tym Urzędem, który zdaniem Sądu wyklucza możliwość reprezentowania przez nich strony skarżącej przed Sądem.
Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej podnosi przeciwko zaskarżonemu postanowieniu następujące zarzuty:
Po pierwsze, zarzut naruszenia art. 19 akapit 3 i 4 w związku z art. 53 akapit 1 Statutu oraz w związku z art. 254 akapit 6 TFUE i art. 113 Regulaminu postępowania przed Sądem (zwany dalej "Regulaminem") poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że przepis ten nie dotyczy radców prawnych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę zawartej ze stroną postępowania przed Sądem.
Po drugie, zarzut naruszenia art. 67 ustęp 1 TFUE w związku z art. 113 Regulaminu poprzez brak poszanowania odmiennego systemu prawa 1 tradycji prawnej Państwa Członkowskiego i odrzucenie skargi na skutek uznania, że radcom prawnym pozostającym w stosunku pracy przysługuje mniejszy stopień niezależności niż ten, z jakiego korzysta radca prawny prowadzący działalność w ramach niezależnej od klienta kancelarii.
Po trzecie, zarzut naruszenia art. 5 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej ("TUE") w związku z art. 4 ust 1 TUE oraz w związku z art. 113 Regulaminu poprzez uznanie, że przepisy Traktatów umożliwiają różnicowanie zakresu uprawnień radców prawnych w zakresie reprezentacji przed Sądem w sytuacji, gdy prawo Państwa Członkowskiego takiego różnicowania nie przewiduje, a kompetencje w tym zakresie nie zostały przyznane Unii w Traktatach.
Po czwarte, zarzut naruszenia art. 5 ust. 4 TUE w związku z art. 113 Regulaminu poprzez przyjęcie, że odmówienie radcom prawnym pozostającym w stosunku pracy prawa do reprezentowania strony postępowania przed Sądem jest konieczne dla osiągnięcia celów Traktatów.
Po piąte, zarzut naruszenia procedury poprzez brak wystarczającego uzasadnienia zaskarżonego postanowienia.
