Prawa człowieka w Syrii, a w szczególności sprawa Haythana al-MalehaP7_TA(2010)0316
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 września 2010 r. w sprawie praw człowieka w Syrii, w szczególności przypadku Haythana al-Maleha
(2011/C 308 E/16)
(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2011 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Syrii, zwłaszcza rezolucję z dnia 8 września 2005 r. w sprawie Syrii(1), rezolucję z dnia 15 czerwca 2006 r. w sprawie Syrii(2), rezolucję z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie Syrii(3) oraz rezolucję z dnia 17 września 2009 r. w sprawie Syrii: sprawa Muhannada al-Hassaniego(4),
– uwzględniając sprawozdanie zawierające zalecenie Parlamentu Europejskiego dla Rady w sprawie zawarcia Układu euro-śródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi a Syryjską Republiką Arabską, przyjęte w dniu 10 października 2006 r.,
– uwzględniając swoje sprawozdanie w sprawie strategii politycznych UE na rzecz obrońców praw człowieka przyjęte w dniu 17 czerwca 2010 r.,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., którego stroną jest Syria,
– uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1975 r., ratyfikowaną przez Syrię w dniu 18 września 2004 r.,
– uwzględniając Deklarację ONZ w sprawie obrońców praw człowieka z 1998 r.,
– uwzględniając wytyczne Unii Europejskiej w sprawie obrońców praw człowieka,
– uwzględniając wspólną deklarację złożoną na szczycie państw basenu Morza Śródziemnego w Paryżu w dniu 13 lipca 2008 r.,
– uwzględniając deklarację z dnia 27 lipca 2010 r. w sprawie przypadków łamania praw człowieka w Syrii złożoną przez wysoką przedstawiciel Catherine Ashton,
– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze znaczenie związków politycznych, gospodarczych i kulturowych między Unią Europejską a Syrią,
B. mając na uwadze, że osiemdziesięcioletni syryjski prawnik specjalizujący się w prawach człowieka Haythan al-Maleh został aresztowany przez służby wywiadu ogólnego w dniu 14 października 2009 r., potem był przetrzymywany bez prawa kontaktu aż do przesłuchania przez prokuratora wojskowego w dniu 20 października 2009 r., a następnie w dniu 4 lipca 2010 r. został skazany przez Drugi Sąd Wojskowy w Damaszku na trzy lata pozbawienia wolności za "upowszechnianie fałszywych i przejaskrawionych informacji, które osłabiają ducha narodu" na podstawie art. 285 i 286 syryjskiego kodeksu karnego, pomimo faktu, że sądy wojskowe nie powinny mieć jurysdykcji w sprawach cywilnych,
C. mając na uwadze, że według sprawozdań misji obserwacji procesu organizowanych przez międzynarodowe organizacje społeczeństwa obywatelskiego proces Haythana al-Maleha nie spełniał międzynarodowych norm dotyczących sprawiedliwego procesu, w tym prawa do domniemania niewinności oraz prawa do obrony,
D. mając na uwadze, że cierpiący na artretyzm, cukrzycę i schorzenia tarczycy Haythan al-Maleh jest pozbawiony regularnej opieki zdrowotnej; mając na uwadze, że latem 2010 r. stan zdrowia Haythana al-Maleha znacznie się pogorszył,
E. mając na uwadze, że inni znani syryjscy obrońcy praw człowieka, w tym Muhannad al-Hassani i Ali al-Abdullah, nadal przebywają w więzieniach w tym kraju,
F. mając na uwadze, że oskarżenie Haythana al-Maleha i uznanie go za winnego zarzutów publicznego wyrażania wypowiedzi na temat systemu prawno-politycznego w Syrii oraz oskarżenie Muhannada al-Hassaniego i uznanie go za winnego zarzutów związanych z jego działalnością zawodową jako prawnika, w tym za obserwowanie i zdawanie relacji z przesłuchań publicznych przed Trybunałem Bezpieczeństwa Państwowego, stanowi formę kary za korzystanie z ich uzasadnionego prawa do wolności słowa, gwarantowanego przez Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, którego stroną jest Syria,
G. mając na uwadze, że władze Syrii regularnie stosują wobec obrońców praw człowieka w tym kraju praktyki polegające na zastraszaniu, ograniczaniu swobodnego przepływu i arbitralnym aresztowaniu; mając na uwadze, że praktyki te nie licują z ważną rolą, jaką Syria odgrywa w regionie,
H. mając na uwadze, że nieprzerwane stosowanie ustawy o stanie wyjątkowym skutecznie ogranicza korzystanie przez obywateli z ich prawa do wolności wypowiedzi, zrzeszania się i zgromadzeń,
I. mając na uwadze, że umowa stowarzyszeniowa między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi a Syryjską Republiką Arabską nadal oczekuje na podpisanie; mając na uwadze, że podpisanie tej umowy jest odwlekane na wniosek Syrii od października 2009 r.; mając na uwadze, że przestrzeganie praw człowieka jest głównym przedmiotem tej umowy,
J. mając na uwadze, że partnerstwo między krajami należącymi do Unii dla Śródziemnomorza opiera się na zobowiązaniu do przestrzegania w pełni zasad demokracji, praw człowieka i podstawowych wolności, zawartych w międzynarodowym prawie praw człowieka,
1. wyraża głębokie zaniepokojenie sytuacją Haythana al-Maleha i wzywa władze Syrii do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia go oraz do bezwzględnego zapewnienia jego dobrej kondycji fizycznej i psychicznej;
2. wzywa rząd Syrii do ponownego rozpatrzenia wszystkich spraw więźniów sumienia zgodnie z konstytucją tego kraju oraz jego zobowiązaniami międzynarodowymi, a także do natychmiastowego uwolnienia wszystkich więźniów sumienia, m.in. Muhannada al-Hassaniego, Alego al-Abdullaha, Anwara al-Bunniego i Kamala Labwaniego;
3. wzywa władze syryjskie do położenia kresu wszelkiemu prześladowaniu lub nękaniu obrońców praw człowieka i ich rodzin, a także do zagwarantowania obrońcom praw człowieka swobodnej działalności bez jakichkolwiek przeszkód i zastraszania;
4. wzywa władze Syrii do przestrzegania międzynarodowych standardów praw człowieka i międzynarodowych zobowiązań, które kraj ten dobrowolnie podjął i które gwarantują wolność poglądów i wypowiedzi oraz prawo do uczciwego procesu, a także do zagwarantowania, że więźniowie są dobrze traktowani i nie są poddawani torturom ani innym formom znęcania się oraz mają zapewniony natychmiastowy, regularny i nieograniczony kontakt z rodziną, prawnikami i lekarzami;
5. wzywa władze syryjskie do zapewnienia przejrzystości funkcjonowania systemu sądowego, ze szczególnym uwzględnieniem Najwyższego Trybunału Bezpieczeństwa Państwowego;
6. ponawia swój apel o zniesienie stanu wyjątkowego w Syrii, wprowadzonego ponad 40 lat temu;
7. dostrzega w potencjalnym podpisaniu umowy stowarzyszeniowej prawdziwą szansę na położenie kresu obecnym pogwałceniom praw człowieka i wzmocnienie procesu reform w Syrii; wzywa Radę i Komisję do pełnego wykorzystania tego istotnego środka nacisku przez przyjęcie dwustronnego planu działań na rzecz praw człowieka i demokracji, jasno określającego konkretne zmiany w dziedzinie praw człowieka, których wprowadzenia Parlament oczekuje od władz syryjskich;
8. podkreśla, że zgodnie z art. 218 TFUE Parlament powinien być w pełni informowany o wszystkich etapach negocjacji dotyczących umów międzynarodowych; w związku z tym wzywa Komisję do przedstawienia Parlamentowi sprawozdania ze stanu rozmów z władzami syryjskimi na temat podpisania umowy stowarzyszeniowej;
9. z zadowoleniem przyjmuje kontynuację dialogu między Unią Europejską a Syrią i ma nadzieję, że trwające starania doprowadzą do poprawy nie tylko sytuacji gospodarczej i społecznej w Syrii, co już nastąpiło, ale także sytuacji politycznej oraz w dziedzinie praw człowieka;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz rządowi i parlamentowi Syryjskiej Republiki Arabskiej.
______
(1) Dz.U. C 193 E z 17.8.2006, s. 349.
(2) Dz.U. C 300 E z 9.12.2006, s. 519.
(3) Dz.U. C 102 E z 24.4.2008, s. 485.
(4) Dz.U. C 224 E z 19.8.2010, s. 32.
