Skarga wniesiona w dniu 6 maja 2011 r. - ClientEarth and International Chemical Secretariat przeciwko ECHA(Sprawa T-245/11)
(2011/C 194/33)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 2 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: ClientEarth (Londyn, Zjednoczone Królestwo) i The International Chemical Secretariat (Göteborg, Szwecja) (przedstawiciel: adwokat P. Kirch)
Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie, że strona pozwana naruszyła konwencję z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska;
– stwierdzenie, że strona pozwana naruszyła rozporządzenie (WE) nr 1367/2006(1);
– stwierdzenie, że strona pozwana naruszyła rozporządzenie (WE) nr 1049/2001(2);
– stwierdzenie nieważności zawartej w odpowiedzi potwierzającej strony pozwanej z dnia 4 marca 2011 decyzji o wstrzymaniu udostępnienia żądanych dokumentów; oraz
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania, w tym kosztami interwenienta w przypadku jego wstąpienia do sprawy.
Zarzuty i główne argumenty
Strona skarżąca domaga się na podstawie art. 263 TFUE stwierdzenie nieważności zawartej w odpowiedzi potwierdzającej strony pozwanej z dnia 4 marca 2011 decyzji o odmowie dostępu do dokumentów zawierających nazwiska i dane kontaktowe podmiotów rejestrujących (wytwórców i importerów) znacznej liczby substancji uznawanych za niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz ilości tych substancji obecnych na rynku UE.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1) Zarzut pierwszy, zgodnie z którym zaskarżona decyzja narusza art. 8 ust. 2 rozporządzenia nr 1049/2001 ze względu na nieudzielanie odpowiedzi w przepisanym terminie na potwierdzający wniosek strony skarżącej oraz niewskazanie przyczyn uzasadniających takie opóźnienie.
2) Zarzut drugi, zgodnie z którym zaskarżona decyzja narusza art. 4 ust. 4 i art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001 ze względu na nieskonsultowanie się z podmiotami rejestrującymi z zamiarem oceny, czy posiadają one handlowy interes w nieujawnianiu żądanych dokumentów, oraz nieprzedstawienie wystarczającego uzasadnienia w celu dowiedzenia, że było jednoznaczne, iż dokumenty te nie mają być ujawnione.
3) Zarzut trzeci, zgodnie z którym zaskarżona decyzja narusza art. 4 ust. 1, 2, 3 i 4 konwencji z Aarhus ze względu na uniemożliwienie stronie skarżącej dostępu do żądanych informacji. Zaskarżona decyzja narusza także art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1367/2006 z uwagi na odstąpienie od zawężającej wykładni wyjątków przewidzianych w art. 4 rozporządzenia nr 1049/2001 z uwzględnieniem interesu publicznego w ujawnieniu dokumentów oraz okoliczności, czy żądane informacje dotyczą emisji do środowiska.
4) Zarzut czwarty, zgodnie z którym zaskarżona decyzja narusza art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr
1049/2001 ze względu na niewykazanie, że ujawnienie żądanych dokumentów poważnie naruszyłoby proces podejmowania decyzji przez ECHA, oraz art. 4 ust. 2 tiret pierwsze tego rozporządzenia z uwagi na niewykazanie istnienia interesu handlowego w ich nieujawnianiu.
5) Zarzut piąty, zgodnie z którym zaskarżona decyzja narusza art. 4 ust. 3 akapit drugie oraz art. 4 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001 ze względu na niedokonanie oceny, czy istnieje interes publiczny przemawiający za ujawnieniem żądanych dokumentów, oraz nieprzedstawienie szczegółowego uzasadnienia odmowy ich ujawnienia.
______
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264, s. 13).
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).
