Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 14 grudnia 2010 r. w sprawie F-80/09 Lenz przeciwko Komisji, wniesione w dniu 7 lutego 2011 r. przez Erikę Lenz(Sprawa T-78/11 P)
(2011/C 103/44)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 2 kwietnia 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Erika Lenz (Osnabrück, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci V. Lenz i J. Römer)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Sądu o:
– Uchylenie w całości wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 14 grudnia 2010 r. w sprawie F-80/09;
– uwzględnienie w całości żądań przedstawionych w pierwszej instancji;
– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania odwoławczego.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania wnosząca je podnosi cztery następujące zarzuty.
1) Pierwszy zarzut: błędne ustalenie okoliczności faktycznych w pkt 29 zaskarżonego wyroku i naruszenie regulaminu postępowania:
– Wnosząca odwołanie zarzuca Sądowi do spraw Służby Publicznej, że ten scharakteryzował fragment zaskarżonej decyzji jako "uzasadnienie" przedstawione przez Komisję i zaakceptował je, chociaż nie zostało ono sporządzone w języku niemieckim i dlatego wnosząca odwołanie wyraźnie go nie uznała. Sąd do spraw Służby Publicznej naruszył tym samym art. 29 swojego regulaminu postępowania, jak również uchybił przepisom rozporządzenia Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (Dz.U.. 1958 nr 17, s. 385). Zdaniem wnoszącej odwołanie pkt 29 zaskarżonego wyroku zawiera nie tylko błąd proceduralny, lecz również błędny opis okoliczności faktycznych.
2) Drugi zarzut: błędne przedstawienie zawodu Heilpraktikera w Niemczech
– Zarzuca się, że Sąd do spraw Służby Publicznej przedstawił zasadniczo błędny obraz zawodu lekarskiego Heilpraktikera w Niemczech.
3) Trzeci zarzut: błędne przedstawienie okoliczności faktycznych dotyczących przesłuchania świadka
– Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd do spraw Służby Publicznej błędnie przedstawił okoliczności faktyczne, które powinny prowadzić do przesłuchania świadka. Sąd do spraw Służby Publicznej stwierdził błędnie w pkt 20 i 45 zaskarżonego wyroku, że w skardze chodziło o zwrot wydatków dla określonego świadka. Zdaniem wnoszącej odwołanie chodziło jednakże o poświadczenie postępowania w czasie, ponieważ świadek był zatrudniony we wspólnej kasie ubezpieczenia chorobowego dla instytucji Unii Europejskiej.
4) Czwarty zarzut: błędne okoliczności faktyczne przy sporządzaniu wyroku
– Wnosząca odwołanie podnosi w tym zakresie, że pewne oświadczenia stron przedstawione podczas rozprawy nie zostały ujęte przez Sąd do spraw Służby Publicznej w zaskarżonym wyroku i w rezultacie również nie zostały poddane ocenie.
