Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 stycznia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Oldenburg - Niemcy) - Stadt Papenburg przeciwko Bundesrepublik Deutschland(Sprawa C-226/08)(1)
(Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - Decyzja państwa członkowskiego dotycząca wydania zgody na projekt wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty sporządzony przez Komisję - Interesy i aspekty, które należy uwzględnić)
(2010/C 63/07)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 13 marca 2010 r.)
Sąd krajowy
Verwaltungsgericht Oldenburg
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Stadt Papenburg
Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Verwaltungsgericht Oldenburg - Wykładnia art. 2 ust. 3, art. 4 ust. 2 akapit pierwszy, a także art. 6 ust. 3 i 4 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206, s. 7) - Interesy gospodarcze gminy związane z eksploatacją portu rzecznego, chronione konstytucyjnie, które mogą zostać naruszone w trwały sposób poprzez potencjalne zgłoszenie danego terenu jako terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty - Interesy i aspekty, które powinno uwzględnić dane państwo członkowskie przy podejmowaniu decyzji o udzieleniu zgody na sporządzony przez Komisję projekt wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty.
Sentencja
1) Wykładni art. 4 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, zmienionej dyrektywą Rady 2006/105/WE z dnia 20 listopada 2006 r., należy dokonać w ten sposób, że nie zezwala on państwu członkowskiemu na odmowę udzielenia zgody ze względów innych niż dotyczące ochrony przyrody na włączenie jednego lub kilku terenów do sporządzonego przez Komisję Europejską projektu wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty.
2) Wykładni art. 6 ust. 3 i 4 dyrektywy 92/43, zmienionej dyrektywą 2006/105, należy dokonywać w ten sposób, że bieżące prace konserwacyjne w kanale żeglugowym estuariów, które nie są związane z zagospodarowaniem terenu lub do zagospodarowania konieczne, a które zostały zatwierdzone zgodnie z prawem krajowym jeszcze przed upływem terminu transpozycji dyrektywy 92/43, zmienionej dyrektywą 2006/105, muszą, o ile są przedsięwzięciem i mogą oddziaływać na dany teren w sposób istotny, zostać poddane ocenie oddziaływania na środowisko zgodnie tymi przepisami w przypadku ich kontynuowania po włączeniu danego terenu do wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 4 ust. 2 akapit trzeci tej dyrektywy.
Jeżeli ze względu w szczególności na powtarzalność, charakter i wymogi wykonywania tych prac mogą one być traktowane jako jedna operacja, szczególnie, gdy mają na celu utrzymanie pewnej głębokości kanału żeglugowego przy pomocy regularnych i koniecznych do tego celu prac pogłębiania, te prace konserwacyjne mogą być uznane za jedno i to samo przedsięwzięcie w rozumieniu art. 6 ust. 3 dyrektywy 92/43, zmienionej dyrektywą 2006/105.
______
(1) Dz.U. C 209 z 15.8.2008
