Sprawozdanie dotyczące polityki konkurencji za rok 2008 (2009/2173(INI)).

Sprawozdanie dotyczące polityki konkurencji za rok 2008

P7_TA(2010)0050

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 2010 r. w sprawie sprawozdania dotyczącego polityki konkurencji za rok 2008 (2009/2173(INI))

(2010/C 349 E/03)

(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2010 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (b. art. 87 ust. 3 lit. b) i lit. c) traktatu WE),

– uwzględniając sprawozdanie Komisji dotyczące polityki konkurencji za rok 2008(1),

– Uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu(2),

– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw)(3),

– uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 2790/1999 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do kategorii porozumień wertykalnych i praktyk uzgodnionych(4),

– uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1400/2002 z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do kategorii porozumień wertykalnych i praktyk uzgodnionych w sektorze motoryzacyjnym(5),

– uwzględniając decyzję Komisji nr 2005/842/WE z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie stosowania art. 86 ust. 2 Traktatu WE do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym(6) (decyzja Komisji w sprawie pomocy państwa dla usług publicznych),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 grudnia 2008 r. zatytułowany Dokapitalizowanie instytucji finansowych w związku z obecnym kryzysem finansowym: ograniczenie pomocy do niezbędnego minimum oraz mechanizmy zabezpieczające przez nadmiernym zakłóceniem konkurencji(7),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie tymczasowych ram dotyczących pomocy państwa na wsparcie dostępu do finansowania w obecnym kryzysie finansowo-gospodarczym(8),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 9 lutego 2009 r. zatytułowany "Wytyczne w sprawie priorytetów, którymi Komisja będzie się kierować przy stosowaniu art. 82 traktatu WE w odniesieniu do szkodliwych działań o charakterze praktyki wyłączającej, podejmowanych przez przedsiębiorstwa dominujące"(9),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 25 lutego 2009 r. w sprawie postępowania z aktywami o obniżonej wartości we wspólnotowym sektorze bankowym(10),

– uwzględniając komunikat Komisji dnia 23 lipca 2009 r. w sprawie przywrócenia rentowności i oceny środków restrukturyzacyjnych stosowanych w sektorze finansowym w dobie kryzysu zgodnie z regułami pomocy państwa(11),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 sierpnia 2009 r. zatytułowany "Zastosowanie zasad pomocy państwa do środków podjętych w odniesieniu do instytucji finansowych w kontekście obecnego, globalnego kryzysu finansowego" (2008/C 270/02)(12),

– uwzględniając białą księgę Komisji z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie roszczeń o naprawienie szkody wynikłej z naruszenia wspólnotowego prawa ochrony konkurencji(13) (biała księga w sprawie roszczeń o naprawienie szkody) oraz rezolucję Parlamentu z dnia 26 marca 2009 r. w tej sprawie(14),

– uwzględniając zawiadomienie Komisji w sprawie Kodeksu najlepszych praktyk dotyczących przebiegu postępowania w zakresie kontroli pomocy państwa(15), Zawiadomienie Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych rodzajów pomocy państwa(16) oraz zawiadomienie Komisji w sprawie egzekwowania prawa dotyczącego pomocy państwa przez sądy(17) (pakiet uproszczeń),

– uwzględniając wspólnotowe wytyczne dotyczące pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego(18),

– uwzględniając raport o pomocy państwa za rok 2008 i 2009,

– uwzględniając dokument przeglądowy Komisji z dnia 7 sierpnia 2009 r. dotyczący systemów gwarancji i dokapitalizowania w sektorze finansowym w związku z obecnym kryzysem,

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 lutego 2005 r. w sprawie pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych(19),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 marca 2009 r. w sprawie sprawozdań Komisji dotyczących polityki konkurencji za rok 2006 i 2007(20),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie cen żywności w Europie(21),

– uwzględniając pisemne oświadczenie Parlamentu z dnia 19 lutego 2008 r. w sprawie zbadania ewentualnych przypadków nadużywania władzy przez duże supermarkety prowadzące działalność w Unii Europejskiej oraz przeciwdziałania im(22),

– uwzględniając art. 48 oraz art. 119 ust. 2 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0025/2010),

A. mając na uwadze, że wyjątkowa sytuacja gospodarcza z ostatnich dwóch lat wymaga wyjątkowych środków,

B. mając na uwadze, że Unia Europejska podjęła bezprecedensowe działanie, stosując art. 107 ust. 3 lit. b) i c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

C. mając na uwadze, że w czasach kryzysu istotną rolę pełnią dobrze funkcjonujące rynki oraz że zasady konkurencji powinny być stosowane elastycznie, lecz konsekwentnie,

D. mając na uwadze, że protekcjonizm i zakłócenia konkurencji jedynie pogłębiłyby i przedłużyłyby kryzys,

E. mając na uwadze, że rosnący deficyt budżetowy i dług publiczny w wielu państwach członkowskich może spowolnić odbudowę gospodarczą i wzrost gospodarczy w najbliższych latach, a nawet dziesięcioleciach,

F. mając na uwadze, że w odpowiedzi na kryzys finansowy od października 2008 r. rządy państw członkowskich udzielają gwarancji w zakresie finansowania banków; mając na uwadze, że emisja gwarantowanych obligacji odbywa się na znaczną skalę i zapewniła bankom istotne źródła finansowania i ubezpieczenia od ryzyka zagrażającego systemowi finansowemu,

G. mając na uwadze, że analizy empiryczne sugerują, iż gwarancje rządowe państw członkowskich wywołały szereg skutków i zakłóceń - takich jak ograniczenie zróżnicowania rentowności obligacji prywatnych - które należy wziąć pod uwagę, rozważając przedłużenie tych gwarancji na 2010 r.,

H. mając na uwadze, że zdolność przedsiębiorstw transnarodowych do korzystania w szerokim zakresie z rajów podatkowych oraz stref ulg i preferencji finansowych w ramach strategii unikania zobowiązań podatkowych narusza zasadę uczciwej konkurencji,

I. mając na uwadze, że zarządzanie podatkami stanowi istotny czynnik utrzymania warunków sprzyjających uczciwej konkurencji oraz poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego,

Uwagi ogólne

1. z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie dotyczące polityki konkurencji za rok 2008, a zwłaszcza jego rozdział dodatkowy na temat karteli i konsumentów; popiera utworzenie działu łącznikowego ds. konsumentów; stwierdza, że istnienie karteli szkodzi konsumentom; ubolewa nad trudnościami, które mają konsumenci z korzystaniem z zalet konkurencji;

2. podkreśla fakt, że kartele należą do najpoważniejszych naruszeń prawa konkurencji, powodują przerwanie łańcucha wartości, są niekorzystne dla konsumentów i mają bardzo negatywny wpływ na gospodarkę; zachęca Komisję do utrzymania jego zdecydowanego stosowania w celu zapobiegania i przeciwdziałania kartelom; z zadowoleniem przyjmuje instrumenty takie jak pakiet regulacji dotyczący postępowań ugodowych, umożliwiający Komisji rozstrzyganie spraw dotyczących karteli w drodze uproszczonej procedury, zgodnie z którą przedsiębiorstwa, po zapoznaniu się z dowodem, decydują się na przyznanie do udziału w kartelu, a nakładana na nie grzywna jest obniżana; przypomina, że polityka konkurencji oraz szerokie egzekwowanie przepisów prawa konkurencji są kluczowe dla właściwego funkcjonowania i konkurencyjności europejskiego runku wewnętrznego, dla poprawy skuteczności i dla podwyższenia standardów przedsiębiorczości, a także dla ochrony konsumentów; uważa w szczególności, że walka z kartelami ma centralne znaczenie dla zapewnienia konsumentom możliwości korzystania z systemu konkurencji poprzez niższe ceny oraz większy wybór produktów i usług;

3. domaga się, aby Parlament był w wielu aspektach zaangażowany w opracowywanie polityki konkurencji, w tym we wprowadzenie roli współprawodawczej oraz wymogu regularnego informowania Parlamentu o wszelkich inicjatywach w tej dziedzinie;

4. wzywa Komisję, aby w 2010 r. poinformowała Parlament Europejski, jakie konkretne działania w dziedzinie konkurencji zamierza podjąć w związku z wejściem w życie Traktatu z Lizbony;

5. wzywa Komisję do szczegółowego i corocznego informowania Parlamentu o działaniach realizowanych w następstwie zaleceń Parlamentu oraz do wyjaśniania wszelkich przypadków odejścia od tych zaleceń;

6. zachęca Komisję do rozpoczęcia stabilnego i ciągłego dialogu z organizacjami konsumenckimi w celu identyfikacji problemów w zakresie konkurencji i priorytetów w zakresie egzekwowania prawa; domaga się pełnego sprawozdania z działalności działu łącznikowego ds. konsumentów w DG ds. Konkurencji;

7. wzywa Komisję do publicznego udostępnienia wszystkich ocen i badań przywoływanych w jej przyszłych rocznych sprawozdaniach dotyczących konkurencji oraz do skorzystania przy sporządzaniu tych ocen i badań z wiedzy niezależnych i wiarygodnych ekspertów;

8. ponawia swój wniosek do Komisji o przeprowadzenie pilnego przeglądu zasobów ludzkich w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji oraz zadbanie o to, aby podział tych zasobów umożliwił podołanie coraz większemu obciążeniu pracą.

9. podkreśla konieczność obowiązywania jasnych, solidnych i przyjaznych dla MŚP zasad konkurencji opartych na zasadzie "najpierw myśl na małą skalę" zawartej w Europejskiej karcie małych przedsiębiorstw;

10. wzywa Komisję, aby w następnym sprawozdaniu zawarła dodatkowy rozdział poświęcony MŚP i konkurencji; wskazuje na wysokie koszty systemu patentowego dla MŚP, spowodowane w szczególności groźbą procesu ze strony podmiotów, które nie prowadzą działalności; zwraca uwagę na otwarte licencje w zakresie innowacji i wiedzy (model "commons"); wzywa MŚP do korzystania z wyników siódmego programu ramowego na zasadzie wolnego dostępu;

11. wzywa Komisję do wykorzystania art. 12 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dawnego art. 153 ust. 2 traktatu WE), który wyraźnie stanowi, że "wymogi ochrony konsumentów są uwzględniane przy określaniu i urzeczywistnianiu innych polityk i działań Unii", jako podstawy prawnej przyszłych przepisów rynku wewnętrznego;

12. zwraca się do Komisji o wywieranie nacisku w celu wdrożenia pakietu telekomunikacyjnego;

13. z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji pt. "Wytyczne w sprawie priorytetów, którymi Komisja będzie się kierować przy stosowaniu art. 82 traktatu WE w odniesieniu do szkodliwych działań o charakterze praktyki wyłączającej, podejmowanych przez przedsiębiorstwa dominujące"; uważa, że te wytyczne stanowią krok naprzód, gdyż oznaczają większą przejrzystość i przewidywalność w zakresie ewentualnych interwencji Komisji, lecz nie powinny nigdy ograniczać lub zawężać zdolności Komisji do działania w tej dziedzinie zgodnie z zasadami ujętymi obecnie w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

14. podkreśla, że w 2008 r. po raz pierwszy w historii polityki konkurencji UE nałożono karne grzywny z powodu niezapewnienia zgodności z poprzednią decyzją Komisji;

Pomoc państwa

15. podkreśla, jak ważne jest, aby Komisja dokładnie monitorowała stosowanie pomocy państwa w celu zagwarantowania, że te uzgodnienia dotyczące wsparcia nie są wykorzystywane do ochrony krajowego przemysłu w sposób szkodliwy dla rynku wewnętrznego i europejskich konsumentów;

16. uważa zatem, że w trakcie oceny zgodności pomocy państwa z Traktatem kluczowe znaczenie ma znalezienie odpowiedniej równowagi między ujemnym wpływem pomocy państwa na konkurencję i finanse publiczne, a jej pozytywnymi skutkami pod względem wspólnych interesów;

17. wzywa Komisję do oceny zewnętrznych aspektów wpływu różnego rodzaju przewidywanych regulacji bankowych, szczególnie na konkurencyjność banków europejskich;

18. uważa, że polityka pomocy państwa prowadzona w stosunku do instytucji finansowych i procesu odbudowy gospodarczej pomogła w stabilizacji rynku finansowego i w uporaniu się ze skutkami, jakie załamanie na rynku kredytowym miało dla realnej gospodarki;

19. zauważa, że polityka pomocy państwa stanowi integralną część polityki konkurencji oraz że kontrola pomocy państwa odpowiada potrzebie utrzymania równych reguł gry dla wszystkich przedsiębiorstw prowadzących działalność na jednolitym rynku europejskim; w tym kontekście zastanawia się, w jakim stopniu pomoc państwa udzielana rynkowi finansowemu spowodowała zakłócenia konkurencji; domaga się sporządzenia niezależnego raportu dotyczącego potencjalnych szkodliwych skutków w związku z interwencją państwa w sektorze finansowym; zwraca się do Komisji o informowanie o postępach w zakresie restrukturyzacji, dokonanych przez beneficjentów pomocy państwa, oraz o zapewnienie większej jasności, jeżeli chodzi o zwrot pomocy państwa i ewentualne sankcje za niedokonanie zwrotu; apeluje do Komisji o sprecyzowanie wiążących środków restrukturyzacyjnych związanych z potencjalnymi szkodliwymi skutkami powodującymi różnice w warunkach spłaty między poszczególnymi państwami członkowskimi; wzywa do większej precyzji w odniesieniu do kryteriów dezinwestycji oraz do ich średnioterminowego wpływu na dane firmy;

20. wyraża zaniepokojenie dotacjami i zakłóceniami wywołanymi przez gwarancje w zakresie finansowania banków przyznawane przez rządy państw członkowskich; domaga się, aby Komisja dokonała oceny skali dotacji związanych z gwarancjami w zakresie finansowania banków, a w związku z tym przeanalizowała ich zgodność z prawem konkurencji UE oraz środki potrzebne do korekty wszelkich zakłóceń związanych z tymi gwarancjami;

21. wzywa Komisję do dalszego analizowania - w trybie pilnym - przyczyn tego, że pomoc państwa przyznana bankom nie przekłada się na gospodarkę realną, a także do podjęcia działań przeciwko bankom, które w sposób oczywisty nie przenoszą dalej, lub odmawiają przenoszenia dalej, korzyści płynących z pomocy państwa;

22. zauważa, że Komisja rozpoczęła już proces polegający na stopniowej likwidacji pomocy państwa oraz na zlecaniu restrukturyzacji i dezinwestycji; przyznaje, że sukces tych procesów zależy od ich elastyczności; wzywa jednak Komisję do udzielenia odpowiednich wskazówek w odniesieniu do tych procesów; uważa, że okres interwencji państwa nie powinien być niepotrzebnie przedłużany oraz że jak najszybciej należy opracować strategie wyjścia;

23. zaznacza potrzebę koordynacji strategii wyjścia, w szczególności w zakresie stopniowej likwidacji wsparcia dla sektora bankowego; podkreśla, że taka koordynacja ma istotne znaczenie dla unikania wszelkich zakłóceń konkurencji wynikających z sytuacji, w której banki mogłyby być dotowane w pewnym stopniu w tych krajach, gdzie programy wspierania banków są utrzymane, w przeciwieństwie do krajów, gdzie takie programy są stopniowo likwidowane;

24. uważa, że system reguł konkurencji jak dotąd przetrwał burzę, jednak kryzys spowodował naglącą potrzebę ram UE dotyczących transgranicznego zarządzania kryzysowego w sektorze finansowym, w tym rozwiązania dla podmiotów, które są "zbyt duże, by upaść", szybkiego i pełnego wdrożenia zaleceń zawartych w sprawozdaniu Larosièrea z uwzględnieniem jednego europejskiego organu regulacyjnego oraz funduszu dofinansowującego lub podobnego systemu;

25. zwraca się do Komisji o informowanie o krajowych środkach pomocy państwa, różnicach między systemami krajowymi, ich ewentualnych szkodliwych skutkach dla konkurencji i wynikających z nich różnicach gospodarczych; wzywa Komisję do przygotowania wniosków dotyczących bardziej spójnego, jednolitego podejścia europejskiego;

26. wzywa Komisję, aby poczyniła postępy w badaniu zakresu nielegalnego łączenia pomocy państwa z instrumentami wspólnotowymi takimi jak fundusze strukturalne i fundusz dostosowania do globalizacji, w celu zapewnienia spójności swoich działań;

27. zwraca się do Komisji o wyjaśnienie, jakie kryteria będą stosowane przy podejmowaniu decyzji o ewentualnym rozszerzeniu tymczasowych wspólnotowych ram prawnych w zakresie pomocy państwa;

28. nalega, aby pomoc państwa była spójna z celami strategii z Lizbony i Göteborga oraz z pakietem klimatyczno-energetycznym; apeluje do państw członkowskich o zniesienie szkodliwych dotacji, które m.in. wspierają zużycie lub produkcję paliw kopalnych, co powoduje wzrost emisji gazów cieplarnianych; w szerszej perspektywie, podkreśla potrzebę przeprowadzenia strategicznych ocen oddziaływania na środowisko (SEA) w odniesieniu do działań politycznych oraz ocen oddziaływania na środowisko (EIA) w odniesieniu do projektów przewidzianych w ramach pakietu służącego odbudowie gospodarki;

29. z zadowoleniem przyjmuje nowe wytyczne dotyczące pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska w ramach pakietu klimatyczno-energetycznego wprowadzającego standaryzowaną ocenę pomniejszych kwestii oraz szczegółową ocenę kwestii istotnych;

30. wzywa Komisję do opublikowania w 2010 r. kompleksowego sprawozdania na temat skuteczności pomocy państwa przyznanej na "ekologiczny program ożywienia gospodarczego" (spowodowanie znacznego przesunięcia w stronę trwałości, szczególnie w sektorze motoryzacyjnym) oraz pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska;

31. domaga się podobnej sprawozdawczości na temat pomocy państwa przyznanej w celu wsparcia małych i średnich przedsiębiorstw, szkoleń, działalności badawczo-rozwojowej oraz innowacji;

32. proponuje, żeby przy wycofywaniu tymczasowych wspólnotowych ram prawnych w zakresie pomocy państwa ułatwiających dostęp do finansowania w dobie kryzysu finansowego i gospodarczego brano pod uwagę sytuację gospodarczą (okres wychodzenia z kryzysu oraz wielkość spadku PKB) danego państwa członkowskiego;

33. wzywa Komisję, żeby w sektorze telekomunikacyjnym podtrzymywała wysiłki na rzecz osiągnięcia większej przejrzystości w opłatach za korzystanie z usług operatorów telefonii stacjonarnej, a zwłaszcza komórkowej;

34. podkreśla potrzebę skutecznego przeanalizowania wyzwań, jakie stwarzają raje podatkowe oraz strefy ulg i preferencji finansowych;

35. ponawia wezwanie do wprowadzenia wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania przedsiębiorstw;

36. wzywa Komisję do przekazania Parlamentowi informacji na temat przeglądu decyzji Komisji w sprawie pomocy państwa dla usług publicznych, co miało nastąpić 19 grudnia 2008 r., a obecnie powinno się w tej sprawie uwzględnić wejście w życie traktatu lizbońskiego;

37. z niepokojem zauważa, że odzyskanie udzielonej nielegalnie pomocy państwa jest procesem długotrwałym i uciążliwym i że za niemal wszystkie toczące się sprawy w tym zakresie odpowiada niewielka liczba państw członkowskich; zachęca Komisję do dalszego zaostrzenia procedur i wywierania ciągłej presji na państwa członkowskie, szczególnie te, które notorycznie dopuszczają się naruszeń;

38. wzywa Komisję, żeby przeprowadziła gruntowne dochodzenie w sprawie upowszechnionego w niektórych przedsiębiorstwach europejskich na szeroką skalę zatrudniania wysoko wykwalifikowanych pracowników na umowy tymczasowe i staże jako strategii gospodarczej stanowiącej nadużycie, które jest sprzeczne z zasadą godnej pracy i powoduje zakłócenia konkurencji;

39. podkreśla, że ułatwianie finansowania kapitału podwyższonego ryzyka dla MŚP ma zasadnicze znaczenie dla wspierania uczciwej konkurencji;

40. wzywa Komisję do dokonania oceny i złożenia z niej sprawozdania co do stopnia w jakim, jeśli w ogóle, różne krajowe systemy pomocy dla przemysłu motoryzacyjnego przyczyniły się do realizacji innych celów wspólnotowych, takich jak równowaga i przyjazne dla środowiska technologie; wzywa Komisję do oceny konkurencyjności w tej branży, zwłaszcza stosunków między producentami oryginalnego sprzętu a bezpośrednimi dostawcami i poddostawcami;

41. z zadowoleniem przyjmuje publikację pakietu uproszczeń;

Ochrona konkurencji

42. z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Komisję Europejską białej księgi w sprawie roszczeń o odszkodowanie za stosowanie praktyk ograniczających konkurencję i nadużywanie pozycji dominującej; uważa jej przyjęcie za triumf polityki ochrony konsumenta w Unii Europejskiej;

43. przypomina, że kartele szkodzą gospodarce i stanowią jedne z najpoważniejszych przypadków naruszania prawa ochrony konkurencji; uważa, że takie naruszenia prawa o ochronie konkurencji są sprzeczne z interesami obywateli Unii, ponieważ w ich wyniku spowodowana przez konkurencję korzyść w postaci niższych cen nie może być przeniesiona na konsumentów; w związku z tym ponownie podkreśla, że jakikolwiek przyszły wniosek w sprawie dochodzenia roszczeń zbiorowych musi być zgodny ze stanowiskiem Parlamentu wyrażonym w rezolucji z 26 marca 2009 r. w sprawie roszczeń o odszkodowanie za stosowanie praktyk ograniczających konkurencję i nadużywanie pozycji dominującej, oraz nalega, żeby Parlament uczestniczył w przyjęciu takiego aktu w procedurze współdecyzji;

44. wzywa Komisję, żeby w swoich inicjatywach poprawiła koordynację między podejściem z punktu widzenia prawa o ochronie konkurencji i podejściem z punktu widzenia prawa konsumenckiego;

45. z zadowoleniem przyjmuje bardzo twarde stanowisko Komisji w ostatnich latach w sprawie zachowania godzącego w konkurencję, które poważnie szkodzi konsumentom i gospodarce; podkreśla, że potrzebne jest szerokie poparcie dla polityki konkurencji oraz legitymację demokratyczną, którą zapewni zaangażowanie Parlamentu Europejskiego; obawia się, że wykorzystanie coraz wyższych kar jako jedynego instrumentu może być zbyt nieskuteczne, również biorąc pod uwagę możliwą utratę miejsc pracy wynikającą z niewypłacalności, i postuluje stworzenie szerszego wachlarza bardziej wyrafinowanych instrumentów, obejmującego takie zagadnienia jak odpowiedzialność indywidualna, przejrzystość i mechanizmów ustanowionych w celu zagwarantowania skutecznego działania programów łagodzenia kar (w szczególności w celu rozwiązania problemu kolizji z czynnościami wyjaśniającymi w USA), programy dotyczące przestrzegania przez przedsiębiorstwa obowiązków wynikających z przepisów prawnych oraz rozwój standardów europejskich; opowiada się za metodą "kija i marchewki", czyli stosowaniem kar jako środków odstraszających, w szczególności dla tych, którzy notorycznie dopuszczają się naruszeń, zachęcając jednocześnie do zachowania zgodności z przepisami;

46. jest zdania, że jeżeli to samo przedsiębiorstwo wielokrotnie dokonuje naruszeń prawa o ochronie konkurencji, konieczne są silniejsze środki odstraszające w celu zastosowania przepisów o ochronie konkurencji w przypadku karteli czy też w celu zwalczania przypadków nadużywania pozycji dominującej;

47. wzywa Komisję i państwa członkowskie do wprowadzenia zasady odpowiedzialności indywidualnej;

48. wzywa Komisję do rozważenia roli programów zgodności jako instrumentu walki z zachowaniem godzącym w konkurencję;

49. wzywa Komisję do określenia konkretnych kryteriów, na podstawie których powinno się oceniać, czy przedsiębiorstwa działały celowo czy w wyniku zaniedbania;

50. wzywa Komisję do określenia konkretnych kryteriów, na podstawie których spółki macierzyste powinny ponosić solidarną i oddzielną odpowiedzialność za zachowania antykonkurencyjne po stronie ich spółek zależnych;

51. wskazuje, że nieproporcjonalne kary są bardziej odczuwalne przez małe i średnie przedsiębiorstwa niż przez duże firmy;

52. uważa, że kary powinny być współmierne do naruszenia; proponuje również - w odpowiednich okolicznościach - aby przy obliczaniu kar uwzględniać odpowiednie kwoty zapłacone z tytułu odszkodowania; zwraca się do Komisji o dokonanie przeglądu podstawy obliczania kar oraz - odpowiednio - do włączenia nowych zasad nakładania kar do rozporządzenia (WE) nr 1/2003;

53. wzywa Komisję, żeby dla programów łagodzenia kar wprowadziła system "pojedynczej instytucji" (one-stop shop);

54. pragnie być należycie informowanym i konsultowanym na temat wszelkich zmian rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych w sektorze motoryzacyjnym w terminie pozwalającym Parlamentowi na przeprowadzenie odpowiedniej kontroli i wniesienie pożytecznego wkładu, przy uwzględnieniu potrzeby przedstawienia sektorowi przewidywalnej perspektywy, która pozwoli mu na podjęcie odpowiednich działań;

55. podkreśla potrzebę skutecznej współpracy z Parlamentem, a także z organizacjami konsumenckimi i stowarzyszeniami drobnych przedsiębiorców, w odniesieniu do wszelkich modyfikacji rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych mającego zastosowanie do porozumień wertykalnych; podkreśla, że ramy regulacyjne wspierające spójne działania różnych podmiotów rynkowych stanowią najlepszy sposób na uniknięcie potencjalnej szkody dla konsumenta spowodowanej brakiem wyboru;

56. ponawia wniosek o przeprowadzenie odpowiedniej kontroli projektu rozporządzenia Komisji w sprawie wyłączeń grupowych w sektorze motoryzacyjnym oraz projektu dodatkowych wytycznych, obejmującej przesłuchanie organizacji użytkowników końcowych w Parlamencie; wzywa Komisję do zadbania o to, by dalekowzroczne zasady obowiązywały od 1 czerwca 2010 r.;

57. w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie bardziej restrykcyjnych ram regulacyjnych w zakresie usług posprzedażnych, mający na celu ograniczenie wysokich wydatków konsumentów na naprawy i utrzymanie, spowodowanych szkodliwymi praktykami, np. wykluczeniem niezależnych usługodawców;

58. oczekuje, że w przyszłym systemie prawa o ochronie konkurencji w sektorze motoryzacyjnym zostaną należycie uwzględnione interesy małych i średnich podmiotów handlujących pojazdami silnikowymi; w przeciwnym razie uważa, że rozporządzenie w sprawie wyłączeń grupowych w sektorze motoryzacyjnym powinno zostać utrzymane w obecnym kształcie;

59. zwraca się, żeby skonsultowano się z nim w sprawie wszelkich proponowanych zmian rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych mających zastosowanie do porozumień wertykalnych w terminie pozwalającym Parlamentowi na przeprowadzenie odpowiedniej kontroli i wniesienie pożytecznego wkładu;

Kontrola łączenia przedsiębiorstw

60. z zadowoleniem przyjmuje cel dalszej poprawy mechanizmów ukierunkowanej pomocy i większej spójności w ocenie porównywalnych operacji łączenia przedsiębiorstw oraz zachęca Komisję do dalszego przeglądu skutków zasady dwóch trzecich;

61. z zadowoleniem przyjmuje przegląd zawiadomienia Komisji w sprawie środków zaradczych dopuszczalnych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 802/2004, w którym skodyfikowano niedawne wyroki Trybunału Sprawiedliwości, uwzględniono wnioski z badania dotyczącego środków zaradczych oraz kwestie poruszone w trakcie konsultacji społecznych;

62. zwraca się do Komisji o przygotowania sprawozdania dotyczącego stosowania przez każdy kraj art. 21 ust. 4 rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, który umożliwia przedkładanie względów polityki publicznej nad względy związane z konkurencją;

63. podkreśla, że obecny kryzys gospodarczy nie uzasadnia rozluźnienia strategii politycznych UE dotyczących kontroli łączenia przedsiębiorstw;

Badania sektorowe

64. zwraca się do Komisji o określenie, na podstawie jakich kryteriów można rozpocząć badanie sektorowe; jest zdania, że Komisja powinna działać nie tylko w oparciu o skargi ze strony sektora lub konsumentów, ale również na zalecenie Parlamentu;

65. wzywa Komisję, żeby zbadała podział marży zysków w ramach łańcucha produkcji i dostaw, zgodnie z rezolucją Parlamentu z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie cen żywności w Europie; zwraca się do Komisji, by zaproponowała odpowiednie środki, w tym rozporządzenie, w celu ochrony konsumentów, pracowników i producentów przed wszelkimi przypadkami nadużywania dominującej pozycji lub przed negatywnymi skutkami określonymi w trakcie tego badania;

66. ponownie podkreśla w tym kontekście swoje wcześniejsze apele o badania sektorowe w obszarze reklam online oraz stosunków między producentami rolnymi (w szczególności nabiału), handlowcami pośredniczącymi, dystrybutorami i konsumentami końcowymi; wzywa do przeprowadzenia badania w sprawie koncentracji mediów, obejmującego wszystkie kanały dystrybucji treści, takie jak druk, telewizja, radio oraz internet; zwraca się do Komisji o przedstawienie analizy konkurencji w sektorze telekomunikacyjnym, samochodowym i usług finansowych;

67. podkreśla potrzebę całościowych badań sektorowych i dalszych środków w ścisłej współpracy z władzami Europejskiej Sieci Konkurencji (ESK) w odniesieniu do przemysłu spożywczego, a w szczególności w odniesieniu do łańcucha dystrybucji produktów mlecznych;

68. zwraca się do Komisji Europejskiej o dalsze monitorowanie cen produktów żywnościowych w Unii Europejskiej i warunków konkurencji w przemyśle spożywczym;

69. podkreśla potrzebę wzmocnienia konkurencji w sektorze farmaceutycznym poprzez podjęcie stosownych środków zwalczających praktyki firm farmaceutycznych, które mogą skutkować opóźnianiem lub blokowaniem wejścia na rynek produktów generycznych, zgodnie z wynikami analizy sektorowej przeprowadzonej przez DG ds. Konkurencji;

70. z zadowoleniem przyjmuje zainteresowanie Komisji sektorem energetycznym; zwraca się do Komisji o zbadanie do jakiego stopnia brak inwestycji w infrastrukturę, zwłaszcza we wzajemne połączenia sieci przesyłowych gazu i elektryczności, szkodzi konkurencji; zauważa, że bezpieczeństwo dostaw i skuteczna konkurencja na rynku energetycznym nie może zostać osiągnięta bez wzajemnie połączonej i dobrze funkcjonującej infrastruktury energetycznej;

71. ubolewa nad niewystarczającą konkurencją w telekomunikacji; domaga się dalszych badań tego sektora; podkreśla, że Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) powinien sprzyjać konkurencji, zwłaszcza poprzez stosowne analizy rynku; nalega w związku z tym, aby jego sekretariat otrzymał w tym celu wystarczające środki;

72. ubolewa, że w swoim sprawozdaniu Komisja jedynie pobieżnie porusza współpracę międzyinstytucjonalną z Parlamentem i nie odpowiada na żądania Parlamentu wyrażone w rezolucji z 10 marca 2009 r.:

– rozważenie rewizji stosowania nieuczciwych praktyk w sektorze usług, które mogą uniemożliwiać małym przedsiębiorstwom udział w zamówieniach publicznych;

– zapewnienie należytego nadzoru nad zachowaniami konkurencyjnymi na unijnych rynkach paliwowych;

– przyjęcie środków sprzyjających raczej konkurencji cenowej niż regulowanie cen detalicznych w sektorze telekomunikacyjnym;

73. ponawia swój apel o badanie w sprawie stosowania zasad dotyczących zamówień publicznych oraz o analizę, czy różnice krajowe prowadzą do zakłócenia konkurencji;

*

* *

74. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

______

(1) COM(2009)0374.

(2) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.

(3) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(4) Dz.U. L 336 z 29.12.1999, s. 21.

(5) Dz.U. L 203 z 1.8.2002, s. 30.

(6) Dz.U. L 312 z 29.11.2005, s. 67.

(7) Dz.U. C 10 z 15.1.2009, s. 2.

(8) Dz.U. C 16 z 22.1.2009, s. 1.

(9) Dz.U. C 45 z 24.2.2009, s. 7.

(10) Dz.U. C 72 z 26.3.2009, s. 1.

(11) Dz.U. C 195 z 19.8.2009, s. 9.

(12) Dz.U. C 270 z 25.10.2008, s. 8.

(13) COM(2008)0165.

(14) Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0187.

(15) Dz.U. C 136 z 16.6.2009, s. 13.

(16) Dz.U. C 136 z 16.6.2009, s. 3.

(17) Dz.U. C 85 z 9.4.2009, s. 1.

(18) Dz.U. C 82 z 1.4.2008, s. 1.

(19) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0033.

(20) Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0099.

(21) Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0191.

(22) Dz.U. C 184 E z 6.8.2009, s. 23.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024