Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 4 marca 2010 r. w sprawie T-401/06 Brosmann Footwear (HK) Co. Ltd i in. przeciwko Radzie Unii Europejskiej wniesione w dniu 18 maja 2010 r. przez Brosmann Footwear (HK) Ltd, Seasonable Footwear (Zhongshan) Ltd, Lung Pao Footwear (Guangzhou) Ltd, Risen Footwear (HK) Co. Ltd(Sprawa C-249/10 P)
(2010/C 209/37)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2010 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Brosmann Footwear (HK) Ltd, Seasonable Footwear (Zhongshan) Ltd, Lung Pao Footwear (Guangzhou) Ltd, Risen Footwear (HK) Co. Ltd (przedstawiciele: L. Ruessmann, A. Willems, adwokaci)
Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Confédération européenne de l'industrie de la chaussure (CEC)
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:
– uchylenie wyroku Sądu z dnia 4 marca 2010 r. w zakresie w jakim Sąd nie stwierdził nieważności zaskarżonego rozporządzenia oraz obciążył wnoszących odwołanie kosztami postępowania przed Sądem;
– wydanie ostatecznego orzeczenia i stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia w całości;
– obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania odwoławczego i kosztami postępowania przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd naruszył prawo:
uznając, że art. 2 ust. 7 i art. 9 ust. 5 antydumpingowego rozporządzenia podstawowego(1) nie zobowiązują instytucji do rozważenia wniosku o przyznanie status przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej (zwanego dalej "MET") i indywidualnego traktowania (zwanego dalej "IT"), w sytuacji gdy stosują one metodą kontroli wyrywkowej;
nie uznając, że instytucje naruszyły art. 2 ust. 7 lit. c) antydumpingowego rozporządzenia podstawowego nie rozważając wniosków o MET/IT złożonych przez chińskich producentów i eksporterów objętych próbą w terminie trzech miesięcy od rozpoczęcia dochodzenia;
nie uznając, że instytucje naruszyły art. 2 ust. 7 lit. c) antydumpingowego rozporządzenia podstawowego nie informując chińskich producentów i eksporterów nie objętych próbą w kwestii badania ich wniosków o MET/IT w terminie trzech miesięcy od rozpoczęcia dochodzenia;
nie uznając, że instytucje nie wykazały współpracy w czasie dochodzenia i że w związku z tym w odniesieniu do przemysłu wspólnotowego nie zostały spełnione wymogi ustanowione w art. 4 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 4 antydumpingowego rozporządzenia podstawowego, co spowodowało błędną ocenę szkody i związku przyczynowego w rozumieniu art. 3 antydumpingowego rozporządzenia podstawowego;
uznając, że art. 6 ust. 1 antydumpingowego rozporządzenia podstawowego nie zakazuje instytucjom gromadzenia informacji dla celów kontroli wyrywkowej przed rozpoczęciem dochodzenia.
Ponadto Sąd naruszył prawo:
uznając, że instytucje nie naruszyły art. 6 ust. 9 antydumpingowego rozporządzenia podstawowego wykraczając poza 15 miesięczny termin wyznaczony dla zakończenie dochodzenia antydumpingowego;
oceniając skutki prawne różnych informacji dotyczących wystąpienia szkody w rozumieniu art. 3 antydumpingowego rozporządzenia podstawowego;
nie uznając, że instytucje naruszyły obowiązek starannej i bezstronnej oceny wszystkich istotnych aspektów dochodzenia antydumpingowego;
oceniając skutki prawne niektórych informacji dotyczących obowiązku uzasadnienia spoczywającego na organach przeprowadzających dochodzenie;
nie uznając, że instytucje nie dokonały oceny wpływu na przemysł wspólnotowy innych czynników niż przywóz objęty dochodzeniem, naruszając art. 3 antydumpingowego rozporządzenia podstawowego.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej Dz.U. L 56, s. 1
