Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 11 grudnia 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vestre Landsret - Dania) - Danfoss A/S, AstraZeneca A/S przeciwko Skatteministeriet(Sprawa C-371/07)(1)
(Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 6 ust. 2 - Świadczenie nieodpłatnych usług przez podatnika do celów innych niż związane z jego działalnością - Prawo do odliczenia podatku VAT - Artykuł 17 ust. 6 akapit drugi - Uprawnienie państw członkowskich do utrzymania w mocy przepisów dotyczących wyłączenia prawa do odliczenia obowiązujących w prawie krajowym w chwili wejścia w życie szóstej dyrektywy)
(2009/C 32/11)
Język postępowania: duński
(Dz.U.UE C z dnia 7 lutego 2009 r.)
Sąd krajowy
Vestre Landsret
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Danfoss A/S, AstraZeneca A/S
Strona pozwana: Skatteministeriet
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Vestre Landsret - Wykładnia art. 6 ust. 2 i art. 17 ust. 6 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1) - Prawo do odliczenia podatku obciążającego posiłki wydawane nieodpłatnie w stołówce spółki jej klientom i pracownikom - możliwość utrzymania w mocy przez państwa członkowskie przepisów dotyczących wyłączenia prawa do odliczenia obowiązującego w dniu wejścia w życie dyrektywy
Sentencja
1) Artykuł 17 ust. 6 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie stosowaniu przez państwo członkowskie, po wejściu w życie szóstej dyrektywy, wyłączenia prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej obciążającego wydatki związane z posiłkami wydawanymi nieodpłatnie przez stołówki należące do przedsiębiorstw partnerom handlowym oraz pracownikom w czasie spotkań służbowych, jeżeli w chwili wejścia w życie szóstej dyrektywy wyłączenie to nie było rzeczywiście stosowane w odniesieniu do wskazanych wydatków ze względu na praktykę administracyjną polegającą na opodatkowaniu świadczeń dokonywanych przez stołówki w oparciu o wysokość ceny wytworzenia obliczonej na podstawie kosztów produkcji, to znaczy ceny składników i kosztów wynagrodzenia związanych z przygotowaniem i sprzedażą żywności i napojów oraz kosztów zarządzania stołówką, przy jednoczesnym przyznaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej.
2) Artykuł 6 ust. 2 szóstej dyrektywy 77/388 należy interpretować w ten sposób, że przepis ten, po pierwsze, nie dotyczy nieodpłatnego wydawania posiłków w stołówkach należących do przedsiębiorstw partnerom handlowym w związku ze spotkaniami odbywającymi się w lokalach owych przedsiębiorstw, jeżeli z obiektywnych okoliczności wynika - co winien zbadać sąd krajowy - że posiłki te wydawane są w celach ściśle związanych z działalnością gospodarczą. Po drugie, przepis ten, co do zasady dotyczy nieodpłatnego wydawania posiłków przez przedsiębiorstwo swym pracownikom w lokalach tego przedsiębiorstwa, chyba, że - co również winien zbadać sąd krajowy - potrzeby przedsiębiorstwa, jak na przykład potrzeba zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu spotkań służbowych, wymagają od pracodawcy zapewnienia takich posiłków.
______
(1) Dz.U. C 247 z 20.10.2007.
