Skarga wniesiona w dniu 26 maja 2009 r. - Formenti Seleco przeciwko Komisji(Sprawa T-210/09)
(2009/C 167/44)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Formenti Seleco SpA (Pordenone, Włochy) (przedstawiciele: A. Malatesta, G. Terracciano, S. Malatesta, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie dopuszczalności niniejszej skargi,
– zasądzenie od Komisji Wspólnot Europejskich kwoty 156.208.915,03 EUR na rzecz spółki Formenti Seleco SpA w likwidacji i w zarządzie syndyka, powiększonej o odsetki, począwszy od daty stwierdzenia upadłości lub tytułem ewentualnym innej kwoty, którą Sąd uzna za właściwą,
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania w tej instancji.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca, która jest głównym włoski producentem telewizorów kolorowych została postawiona w stan upadłości i pozostaje w zarządzie syndyka, w następstwie znacznego rozmiaru przywozu na rynek europejski telewizorów kolorowych wyprodukowanych przez spółki tureckie, które dokonały ich sprzedaży po cenach dumpingowych.
Okoliczność ta została na terytorium wspólnotowym bezpośrednio spowodowana naruszeniem przez Republikę Turecką układu stowarzyszeniowego ze Wspólnotą Europejską z 1963 r. i późniejszych przepisów, którymi go uzupełniono, w zakresie w jakim rząd turecki wprowadził uregulowania mające na celu obejście zobowiązań Turcji przewidzianych w tym układzie a dotyczących w szczególności ustalenia tureckiego pochodzenia telewizorów kolorowych przywożonych o Wspólnoty, przy czy, Wspólnota powzięła wiadomość o tych naruszeniach o roku 1993.
W szczególności Formenti Seleco SpA uważa, że odpowiedzialność Komisji powstaje z następujących powodów prowadzących do powstania odpowiedzialności pozaumownej tej ostatniej i w konsekwencji obowiązku naprawienia szkody:
1) Naruszenie zobowiązań przewidzianych w układzie stowarzyszeniowym i protokole dodatkowym do niego, w zakresie w jakim podczas okresu przejściowego realizacji unii celnej Wspólnoty z Republiką Turecką, tj. od 1994 r. i a fortiori w okresie funkcjonowania unii celnej, wiedząc o nieprzestrzeganiu układu przez Republikę Turecką, Komisja nie czuwała nad prawidłowym stosowaniem przepisów celnych.
2) Naruszenie art. 211 WE i zasady dobrej administracji wobec okoliczności, że w zakresie w jakim układ stowarzyszeniowy i protokół dodatkowy stanowią część prawa wspólnotowego, Komisja jest zobowiązana do czuwania nad przestrzeganiem prawa i zagwarantowania dobrej administracji.
3) Naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań wobec okoliczności, że Komisja naruszyła uzasadnione oczekiwania przedsiębiorców wspólnotowych, a w szczególności skarżącej, w zakresie dobrego funkcjonowania unii celnej z Turcją, która powinna była zostać zagwarantowana poprzez kontrole i weryfikacje, których Komisja nie przeprowadziła.
4) Naruszenie i/lub błędne stosowanie przepisów antydumpingowych wobec okoliczności, że Komisja, wiedząc od 1993 r. o poważnych nieprawidłowościach, których dopuszczali się eksporterzy tureccy, nie ustanowiła środków obronnych działając bez niestaranności wymaganej w tych okolicznościach od administracji.
