Skarga wniesiona w dniu 23 stycznia 2008 r. - Walton przeciwko Komisji(Sprawa T-37/08)
(2008/C 92/68)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 12 kwietnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Robert Walton (Oksford, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: D. Beard, barrister)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że decyzja Komisji o potrąceniu kwoty 36.551,58 EUR z kwotami należnymi względem R. Waltona zgodnie z wyrokiem Sądu w sprawie T-144/02, była niezgodna z prawem, lub
– stwierdzenie, że decyzja Komisji o potrąceniu kwoty 36.551,58 EUR z kwotami należnymi względem R. Waltona zgodnie z wyrokiem Sądu w sprawie T-144/02, była niezgodna z prawem w części, lub
– stwierdzenie, że kwota 36.551,58 EUR potrącona przez Komisję z kwotami należnymi względem R. Waltona zgodnie z wyrokiem Sądu w sprawie T-144/02 podlega przeliczeniu celem wyłączenia z niej roszczenia Komisji o odsetki, lub
– nakazanie Komisji uchylenia a) ustalonej należności w kwocie 13.104,14 EUR powiększonej o odsetki lub b) ustalonej należności w kwocie 13.815,16 EUR powiększonej o odsetki, oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
– zastosowanie dalszych podobnych lub innych środków, które Sądu uzna za sprawiedliwe i słuszne.
Zarzuty i główne argumenty
Wyrokiem z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie T-144/02 Richard J. Eagle i in. przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowanym w Zbiorze, Sąd Pierwszej Instancji nakazał Komisji zapłatę na rzecz skarżącego odszkodowanie w określonej kwocie. W dniu 16 listopada 2007 r. Komisja zapłaciła zmniejszoną kwotę, potrąciwszy kwotę 36.551,58 EUR. Skarżący kwestionuje decyzję Komisji o zmniejszeniu należnych na jego rzecz sum o tę kwotę.
Na poparcie swojej skargi skarżący podnosi, że wydając zaskarżoną decyzję, Komisja naruszyła prawo, bowiem stanowiła ona niezgodne z prawem nadużycie przepisów postępowania, wobec tego, iż Komisja wycofała żądanie potrącenia podczas postępowania przez Sądem, a zatem nie mogła jednostronnie dokonać go później.
Skarżący twierdzi następnie, że zaskarżona decyzja była sprzeczna z wiążącymi, uzasadnionymi oczekiwaniami skarżącego co do tego, że Komisja zaakceptowała podane przez niego liczby w związku z wydanym następnie orzeczeniem Sądu. Wreszcie skarżący twierdzi, że noty obciążeniowe, na których opierała się zaskarżona decyzja nie stanowiły właściwej podstawy prawnej wydania decyzji oraz że decyzja opierała się na w zasadniczy sposób błędnych obliczeniach w zakresie żądania odsetkowego.