Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 8 maja 2008 r. w sprawie F-119/06 Kerstens przeciwko Komisji wniesione w dniu 9 lipca 2008 r. przez Petrusa Kerstensa(Sprawa T-266/08 P)
(2008/C 247/25)
(Dz.U.UE C z dnia 27 września 2008 r.)
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: Petrus Kerstens (Overijse, Belgia) (przedstawiciel: C. Mourato, avocat)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku;
– przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszym odwołaniu skarżący wnosi o uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 8 maja 2008 r. wydanego w sprawie F-119/06 Kerstens przeciwko Komisji oddalającego jego skargę o, po pierwsze, stwierdzenie nieważności decyzji dyrekcji urzędu ds. administracji i zaspokajania roszczeń indywidualnych z dnia 8 grudnia 2005 r. zmieniającej organigram tego urzędu w zakresie w jakim skutkiem wyżej wskazanej decyzji było objęcie przez skarżącego, wcześniej szefa działu "Zasoby" - stanowiska o charakterze badawczym i po drugie zasądzenie odszkodowania tytułem naprawienia szkody, którą jego zdaniem poniósł.
Na poparcie swojej skargi skarżący powołuje zarzut przeinaczenia faktów i dowodów jak również naruszenie prawa przez Sąd do spraw Służby Publicznej poprzez błędne zastosowanie art. 7 regulaminu pracowniczego i przepisów regulaminowych dotyczących kar dyscyplinarnych oraz zarzut nadużycia władzy polegającego na tym, że SSP stwierdził brak naruszenia ww. art. 7 w oparciu o błędne ustalenia stanu faktycznego.
Skarżący twierdzi ponadto, że SSP nie uzasadnił w wystarczający sposób zaskarżonego wyroku w zakresie oceny interesu służby dokonanej przez dyrekcję urzędu ds. administracji i zaspokajania roszczeń indywidualnych i utworzenia dodatkowego urzędu ds. badań z powodu ciągłego braku kadr w ww. urzędzie.
Po trzecie skarżący twierdzi, że jego prawa do obrony zostały naruszone w zakresie w jakim SSP w kilku kwestiach oparł swoje rozumowanie na sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej skarżącego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2006 r. przedstawiony po raz pierwszy przez Komisję w trakcie rozprawy nie dając skarżącemu możliwości wypowiedzenia się w przedmiocie tego rozumowania.