Skarga wniesiona w dniu 15 września 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii(Sprawa C-380/06)
(2006/C 294/43)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 2 grudnia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: B. Schima i S. Pardo Quintillán, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, ze poprzez zezwolenie w drodze Ley 3/2004, de 29 de diciembre, por la que se establecen medidas de lucha contra la morosidad en las operaciones comerciales [ustawy 3/2004 z 29 grudnia w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych] na ustanowienie dziewięćdziesięciodniowego terminu płatności za określone produkty spożywcze i produkty o dużej konsumpcji i odroczenie wejścia w życie określonych przepisów do dnia 1 lipca 2006 r., Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 3 ust. 1, 2 i 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/35/WE(1) z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych;
– obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Dyrektywa 2000/35/WE w żadnym przypadku nie przewiduje częściowego lub stopniowego stosowania jej przepisów. W związku z tym odroczenie do dnia 1 lipca 2006 r. jest sprzeczne z postanowieniami jej art. 3 ust. 1 i 2. Odroczenie to narusza także przepis ust. 4 tego artykułu, zgodnie z którym państwa członkowskie mają zapewnić stosowne i skuteczne środki w interesie wierzycieli i konkurentów, aby zapobiec dalszemu stosowaniu rażąco nieuczciwych klauzul.
Tym samym, odroczenie stosowania maksymalnego sześćdziesięciodniowego terminu nie może zostać uznane za dodatkowy wymóg na rzecz wierzycieli, a jeżeli się weźmie pod uwagę to, ze krajowe przepisy transponujące dyrektywę 2000/35/WE powinny zostać przyjęte najpóźniej do sierpnia 2002 r., ograniczenie to w żadnym wypadku nie jest dopuszczalne.
______
(1) Dz.U. L 200, str. 35.