Skarga wniesiona w dniu 7 stycznia 2005 r. przez TV Danmark A/S i Kanal 5 Denmark Ltd. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-12/05)
(2005/C 69/42)
(Język postępowania: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 19 marca 2005 r.)
W dniu 7 stycznia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga TV Danmark A/S i Kanal 5 Denmark Ltd., reprezentowanych przez adwokatów D. Vandermeerscha, T. Müller-Ibolda, K. Nordlandera i H. Peytza, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarżące wnoszą do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 6 października 2004 r. N 313/2004 w sprawie pomocy Państwa udzielonej przez Danię: rekapitalizacja TV2/Danmark A/S
– obciążenie Komisji opłatami, kosztami i innymi wydatkami poniesionymi przez skarżące w związku z niniejszą skargą.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżona decyzja dotyczy dokapitalizowania i konwersji pożyczki państwowej na kapitał własny, dokonanego na korzyść TV2/Danmark A/S przez rząd duński, który uznał to posunięcie za niezbędne, aby uniknąć upadłości TV2 w wyniku zwrotu przez nią bezprawnie przyznanej pomocy państwa, który to obowiązek został nałożony przez Komisję w jej decyzji z dnia 19 maja 2004 r.(1) stwierdzającej nadmierną kompensację przez rząd kosztów poniesionych przez TV2 z tytułu pełnienia misji publicznej. W zaskarżonej decyzji Komisja stwierdziła, że ewentualnie udzielona na planowaną rekapitalizację przez rząd TV2 pomoc państwa byłaby zgodna ze wspólnym rynkiem, na podstawie art. 86 ust. 2 WE.
Skarżące twierdzą, że przyjmując tą decyzję Komisja naruszyła art. 86 ust. 2, art. 87 ust. 1, art. 88 ust. 2 oraz art. 253 WE, dołączony do Traktatu protokół dotyczący systemu radiofonii i telewizji publicznej w Państwach Członkowskich, rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE(2), a także komunikat Komisji dotyczący zasad udzielania pomocy państwa dla radiofonii i telewizji publicznej(3).
Uzasadniając swoją skargę, skarżące podnoszą, że Komisja naruszyła art. 87 ust. 1, art. 88 ust. 3 oraz art. 86 ust. 2, ponieważ, stwierdziwszy uprzednio, że nie jest możliwe, uwzględniając związaną z planowaną prywatyzacją TV2 niepewną sytuację, powołanie się na użytą w odniesieniu do inwestycji długoterminowych zasadę prywatnego inwestora, zaniechała stwierdzenia, że została przyznana pomoc Państwa, ani nie określiła jej wysokości.
Po drugie, skarżące podnoszą, że Komisja naruszyła art. 86 ust. 2 WE, protokół oraz komunikat dotyczący zasad udzielania pomocy państwa dla radiofonii i telewizji publicznej, opierając się na definicji usługi świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym (service of general economic interest (SGEI)), która jest zbyt szeroka, zbyt ogólnie sformułowana i powodująca sprzeczne z art. 86. ust. 2 WE zakłócenie konkurencji i negatywne dla wymiany handlowej skutki. Skarżące twierdzą także, że Komisja nie dowiodła, że wykonanie decyzji o zwrocie pomocy państwa bez następującej po nim rekapitalizacji zakłóciłoby wypełnianie przez TV2 jej związanych z pełnieniem misji publicznej zadań.
W opinii skarżących Komisja nie dowiodła także, że rekapitalizacja nie wpłynie na rozwój wymiany handlowej aż do tego stopnia, który byłby sprzeczny z interesem Wspólnoty.
Po trzecie, skarżące podnoszą, że Komisja naruszyła art. 86 ust. 2 WE, protokół oraz komunikat dotyczący zasad udzielania pomocy Państwa dla radiofonii i telewizji publicznej, nie ustalając poniesionych przez TV2 kosztów netto zadań związanych z pełnieniem jej misji publicznej, dla których mogły być dofinansowane przez Państwo oraz popełniła oczywiste błędy w ocenie stosując test proporcjonalności.
Po czwarte, skarżące podnoszą, że zaskarżona decyzja narusza art. 87 i 88 WE oraz prawo do równego traktowania, kontynuując wbrew prowadzonej przez Komisję polityce zwrotu pomocy państwa uzyskiwanie sprzecznych z prawem korzyści z bezprawnie przyznanej pomocy oraz wynikające zeń zakłócenie konkurencji.
Po piąte, skarżące podnoszą, że nie decydując o wszczęciu formalnej procedury dochodzenia w sprawie, dającej stronom możliwość przedstawienia ich stanowisk, Komisja naruszyła art. 88 ust. 2 WE oraz art. 4 ust. 4 rozporządzenia proceduralnego.
Wreszcie, skarżące podnoszą, że nie uzasadniając należycie zaskarżonej decyzji Komisja naruszyła art. 253 WE.
______
(1) Decyzja Komisji z dnia 19 maja 2004 r. w sprawie C 2/2003 - finansowanie TV2/Danmark przez Państwo
(2) Dz. U. L 83, str. 1
(3) Dz. U. 2001 C 320, str. 5
