Skarga wniesiona w dniu 23 grudnia 2004 r. przez Belfass przeciwko Radzie Unii Europejskiej(Sprawa T-495/04)
(2005/C 57/59)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE C z dnia 5 marca 2005 r.)
W dniu 23 grudnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Belfass reprezentowanej przez Lucasa Vogela, avocat, z adresem do doręczeń w Brukseli przeciwko Radzie Unii Europejskiej.
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej, mocą której zostały odrzucone dwie oferty złożone przez skarżącą w ramach postępowania przetargowego UCA 033/04 mającego na celu udzielenie zamówienia na świadczenie usług sprzątania i utrzymania dwóch budynków biurowych znajdujących się w Brukseli;
– zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania w wysokości 1.481.317,65 euro wraz z odsetkami w wysokości 7 % rocznie od chwili wniesienia niniejszej skargi, z wyraźnym zastrzeżeniem dalszego zwiększenia, zmniejszenia bądź uściślenia roszczeń;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w tej instancji.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej sprawie skarżąca, będąca spółką zajmującą się sprzątaniem powierzchni biurowych w sposób zawodowy, która od 1 stycznia 1998 r. zapewnia sprzątanie niektórych biur Sekretariatu Generalnego Rady, sprzeciwia się odrzuceniu przez pozwaną jej dwóch ofert złożonych przez nią w ramach przetargu zorganizowanego w celu zawarcia umów o sprzątanie i inne usługi do wykonania na terenie budynków "Woluwé Heights" (część 1) i"Frère Orban" (część 2).
Na poparcie swych żądań skarżąca podnosi:
– Istnienie w przedmiotowym stanie faktycznym oczywistego błędu w ocenie przy odrzuceniu oferty dotyczącej części 1, gdzie skarżąca twierdzi, że średnia stawka godzinowa wynikająca z owej oferty była niższa niż minimalna pensja przewidziana przez belgijski układ zbiorowy dla sektora sprzątania w kategorii 1A w dacie 1 lipca 2004 r., podczas gdy dokładna analiza wartości liczbowych zawartych w ofercie skarżącej wskazywała na to, że wynikająca z niej średnia stawka godzinowa była wyższa niż stawka minimalna ustalona przez belgijski układ zbiorowy dla sektora sprzątania;
– Naruszenie zasad dobrej administracji i niedyskryminacji, jak również istnienie oczywistego błędu w ocenie w zakresie, w jakim oferta dotycząca części 2 została odrzucona bez jakiegokolwiek badania, lecz wyłącznie z powodu tego, iż ogólna liczba godzin pracy w niej przewidzianych była o około 12,5 % niższa od średniej godzin, jaka wynikała z innych ofert złożonych w odniesieniu do tego zamówienia, podczas gdy przyjmując owo kryterium zaskarżona decyzja faworyzuje oferty najbardziej kosztowne, przewidujące fakturowanie wysokiej liczby godzin bez obiektywnej użyteczności.
