Sprawa T-362/04: Skarga wniesiona dnia 3 września 2004 r. przez Minina Leonida przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Skarga wniesiona dnia 3 września 2004 r. przez Minina Leonida przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-362/04)

(2004/C 273/70)

(Język postępowania: włoski)

(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2004 r.)

Dnia 3 września 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez Minina Leonida reprezentowanego przez adwokatów Tita Ballarina i Corsa Bovia.

Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

– stwierdzenie nieważności pkt 13 załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1149/2004 z dnia 22 czerwca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 872/2004 dotyczące dalszych środków ograniczających w odniesieniu do Liberii,

– stwierdzenie nieważności wymienionego wyżej rozporządzenia w całości z uwagi na fakt, że zostało przyjęte na podstawie sprzecznego z prawem rozporządzenia (rozporządzenie nr 872/2004),

– orzeczenie na podstawie art. 241 o niemożności stosowania rozporządzenia nr 872/2004.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca w niniejszej sprawie stwierdza, że mocą rozporządzenia Rady (WE) nr 872/2004 z 29 kwietnia 2004 r., wydanego na podstawie wspólnego stanowiska Rady 2004/487/WPZiB dotyczącego zamrożenia funduszy byłego prezydenta Liberii Charlesa Taylora oraz osób i podmiotów z nim związanych, Wspólnota uzyskała instrumenty umożliwiające jej zamrożenie funduszy i środków ekonomicznych będących w posiadaniu lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio przez osoby i podmioty wymienione w Załączniku 1 do tego rozporządzenia. Następnie, na podstawie przepisu art. 11 lit. a) rozporządzenia 872/2004 Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1149/2004 z 22 czerwca 2004 r., które zmieniało wymieniony wyżej Załącznik 1, wymieniając również skarżącego jako jedną z osób, wobec których zastosowanie znajdują przewidziane środki.

Na poparcie swoich żądań skarżący wskazuje na:

– sprzeczność z prawem rozporządzeń nr 872/2004⁽¹⁾ i 1149/2004⁽²⁾ z uwagi na to, że rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, na podstawie których przyjęto wspólne stanowisko 2004/137/WPZiB adresowane są wyłącznie do Państw Członkowskich, co wynika z natury ONZ, która jest organizacją posiadającą kompetencje w zakresie stosunków międzynarodowych, lecz nie mającą żadnej władzy ponadnarodowej,

– błędną podstawę prawną zaskarżonych aktów prawnych z tej przyczyny, że rozporządzenie nr 872/2004 wskazuje jako swoją podstawę prawną art. 60 i 301 Traktatu WE, podczas gdy obydwa rozporządzenia, o których mowa, odnoszą się do kwestii, których nie dotyczy regulacja zawarta w wymienionych wyżej przepisach WE,

– naruszenie prawa własności, będącego prawem podstawowym, chronionym przez wspólnotowy porządek prawny,

– naruszenie prawa do obrony polegające z jednej strony na tym, że przyjmując przedmiotowe rozporządzenia Wspólnota wybrała drogę pośrednią wydając akty będące w istocie zbiorem decyzji indywidualnych z pominięciem wszelkich istotnych procedur dochodzeniowych dotyczących zamrożonych funduszy, z drugiej zaś skarżący określany jest w przedmiotowym akcie licznymi nazwami własnymi, które nie są w żaden sposób wyjaśnione, i które mogłyby wprowadzić w błąd inspektorów ONZ.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 872/2004 z 29 kwietnia 2004 r. dotyczące dalszych środków ograniczających w odniesieniu do Liberii (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, str. 32).

⁽²⁾ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1149/2004 z dnia 22 czerwca 2004 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 872/2004 dotyczące dalszych środków ograniczających w odniesieniu do Liberii (Dz.U. L 222 z 23.6.2004.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2004.273.37
• Rodzaj: Informacja
• Tytuł: Sprawa T-362/04: Skarga wniesiona dnia 3 września 2004 r. przez Minina Leonida przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
• Data aktu: 06/11/2004
• Data ogłoszenia: 06/11/2004