Wysokość norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) niektórych wyrobów akcyzowych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 28 grudnia 1999 r.

w sprawie wysokości norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) niektórych wyrobów akcyzowych.

Na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Ustala się normy maksymalne dopuszczalnych ubytków (niedoborów) powstających w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub magazynowania i przewozu spirytusu i wyrobów spirytusowych oraz ich półproduktów w wysokości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Przez dopuszczalne ubytki spirytusu rozumie się naturalne straty, jakie mogą powstać, niezależnie od pory roku, w trakcie procesów produkcyjnych, magazynowania i przewozu spirytusu, wyrobów spirytusowych oraz ich półproduktów.

3. Przez ubytki spirytusu, o których mowa w rozporządzeniu, należy rozumieć straty alkoholu etylowego przeliczonego na spirytus, z tym że w przypadku spirytusu skażonego stratę ustala się, przyjmując jednostkę miary zastosowaną dla tego spirytusu.

§  2.

1. Ustala się normy maksymalne dopuszczalnych ubytków (niedoborów) powstających w czasie produkcji, magazynowania i przewozu piwa w wysokości określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Przez ubytki piwa rozumie się straty, które powstają w produkcji piwa w czasie od wybicia brzeczki z kotła warzelnego aż do zakończenia wszystkich czynności produkcyjnych i napełnienia piwem gotowym naczyń transportowych lub opakowań jednostkowych (cystern, beczek, pojemników typu KEG, butelek, puszek lub innych opakowań, w których następuje sprzedaż), a także straty powstałe w trakcie pasteryzacji dokonywanej w opakowaniach jednostkowych.

§  3.

1. Ustala się normy maksymalne dopuszczalnych ubytków (niedoborów) powstających w czasie produkcji, przerobu, magazynowania i przewozu wyrobów winiarskich w wysokości określonej w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

2. Przez ubytki powstające w czasie produkcji wyrobów winiarskich rozumie się straty powstałe w dwufazowym procesie produkcyjnym, na skutek parowania, ulatniania się i wytrącania się osadów oraz wykonywania niezbędnych czynności i operacji technologicznych.

§  4.

1. Jeżeli ubytek (strata) wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1, § 2 ust. 1 i § 3 ust. 1, wiąże się z kradzieżą lub wynika z zawinionego działania lub zaniechania podatnika, a ustalenie wielkości tego ubytku nie jest możliwe, ubytek ustala dyrektor właściwego urzędu kontroli skarbowej w drodze oszacowania.

2. Jeżeli ubytek powstał wskutek zdarzenia losowego lub innego zdarzenia niezależnego od podatnika, nie uważa się go za ubytek nadmierny, pod warunkiem że o fakcie powstania tego ubytku podatnik powiadomi w ciągu 2 dni właściwy urząd kontroli skarbowej i sporządzi protokół zniszczenia zawierający szczegółowe informacje dotyczące ilości zniszczonych wyrobów oraz przyczyn i okoliczności powstania straty.

§ 5. Do czasu ustalenia przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej nowych norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych stosuje się normy określone na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 lipca 1993 r. w sprawie wysokości norm dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia i przewozu spirytusu, wyrobów spirytusowych i ich półproduktów oraz piwa i wyrobów winiarskich (Dz. U. Nr 75, poz. 356), nie dłużej jednak niż do dnia 30 października 2000 r.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, ZUŻYCIA LUB MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU SPIRYTUSU I WYROBÓW SPIRYTUSOWYCH ORAZ ICH PÓŁPRODUKTÓW

I.1. Przy rektyfikowaniu spirytusu surowego oraz innych spirytusów nieoczyszczonych ubytki dopuszczalne spirytusu, określone procentowo od ilości spirytusu wprowadzonego do aparatu destylacyjnego, wynoszą:

1) dla aparatów o działaniu okresowym:

a) przy wydajności do 7.000 dm³ 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,75%,

b) przy wydajności ponad 7.000 dm³ 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,65%,

2) dla aparatów o działaniu ciągłym:

a) przy wydajności do 10.000 dm³ 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,63%,

b) przy wydajności od 10.000 dm³ do 25.000 dm³ 100% spirytusu

rektyfikowanego na dobę 0,53%,

c) przy wydajności powyżej 25.000 dm³ 100% spirytusu rektyfikowanego

na dobę 0,49%,

3) dla aparatów pracujących w procesie doświadczalnym normy ubytków, o których mowa w pkt 1 i 2, mogą być podwyższone przez dyrektora właściwego urzędu kontroli skarbowej, nie więcej jednak niż o 1,0 pkt.

2. Przy dodatkowym oczyszczaniu spirytusu rektyfikowanego wysokość ubytków, o których mowa w ust. 1, zmniejsza się o 0,25 pkt.

3. Wydajność dobową dla poszczególnych gatunków rektyfikatów ustala się w oparciu o średnią godzinową wydajność pomnożoną przez 24.

4. Przy odwadnianiu spirytusu ubytki dopuszczalne spirytusu wynoszą 0,75% ilości spirytusu wprowadzonego do aparatu destylacyjnego, z tym że w przypadku stosowania metody "sit molekularnych" dopuszczalne ubytki wynoszą 1,0% ilości spirytusu wprowadzonego do urządzeń odwadniających.

5. Do ubytków przy rektyfikacji i odwadnianiu spirytusu zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych i przy pobieraniu prób z klosza spirytusu związane z badaniem przebiegu tych procesów.

II.1. Przy produkcji wyrobów spirytusowych ubytki dopuszczalne spirytusu, określone w przeliczeniu na spirytus 100%, zawarty w przekazanych do magazynu gotowych wyrobach, wynoszą:

1) dla wyrobów spirytusowych czystych i spirytusu butelkowanego 0,9%,

2) dla wódek gatunkowych zbożowych 1,0%,

3) dla wódek gatunkowych wytrawnych stołowych, z wyłączeniem zbożowych 1,65%,

4) dla wódek gatunkowych naturalnych i naturalnych mieszanych 1,8%,

5) dla wódek półwytrawnych 1,7%,

6) dla wódek półsłodkich 2,0%,

7) dla wódek słodkich, z wyłączeniem wódki "Krupnik", 2,5%,

8) dla wódki gatunkowej "Krupnik" 4,5%,

9) dla likierów 2,8%,

10) dla kremów mlecznych 3,0%,

11) dla kremów jajowych i jajowo-mlecznych 5,0%,

12) dla aperitifów i koktajli 2,5%,

13) dla napojów alkoholowych niskoprocentowych do 18% mocy 2,5%,

14) dla kremów śmietankowych do 18% mocy 5,0%,

15) dla gazowanych napojów alkoholowych niskoprocentowych do 18% mocy 4,5%.

2. Ubytki dopuszczalne spirytusu, o których mowa w ust. 1, obejmują straty powstałe w cyklu produkcyjnym niezależnie od ilości oddziałów produkcyjnych i ich lokalizacji, z wyłączeniem ubytków powstałych w czasie magazynowania (leżakowania) i wydawania półproduktów oraz maderyzacji spirytusów surowych.

3. Do ubytków spirytusu w cyklu produkcyjnym zalicza się również:

1) ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych związane z badaniem przebiegu procesu produkcji,

2) ubytki związane z likwidacją nienaprawialnych braków wyrobów spirytusowych.

4. W przypadku nie zakończonego cyklu produkcji wyrobów spirytusowych ustala się niżej wymieniony podział norm dopuszczalnych ubytków, o których mowa w ust. 1, przy czym dopuszczalne ubytki powstające w czasie sporządzania zestawu są ustalane od ilości spirytusu zawartego w przekazanym (sprzedanym) wyrobie, a dopuszczalne ubytki powstające w trakcie rozlewu - od ilości spirytusu zawartego w gotowych wyrobach przekazanych do magazynu.

Lp.	Wyroby spirytusowe	Sporządzenie zestawu w %	Rozlanie zestawu w %
1	2	3	4
1	czyste i spirytus butelkowany	0,5	0,4
2	wódki gatunkowe zbożowe	0,55	0,45
3	wytrawne stołowe, z wyłączeniem zbożowych	1,0	0,65
4	naturalne i naturalne mieszane	1,1	0,7
5	półwytrawne	1,0	0,7
6	półsłodkie	1,2	0,8
7	słodkie, z wyłączeniem wódki "Krupnik"	1,5	1,0
8	wódka gatunkowa "Krupnik"	3,5	1,0
9	likiery	1,8	1,0
10	kremy mleczne	1,5	1,5
11	kremy jajowe i jajowo-mleczne	2,5	2,5
12	aperitify i koktajle	1,5	1,0
13	napoje do 18% mocy	1,5	1,0
14	kremy śmietankowe do 18% mocy	2,5	2,5
15	gazowane napoje do 18% mocy	1,5	3,0

III.1. Przy maderyzacji spirytusu surowego ubytki dopuszczalne spirytusu ustala się na każdy dzień maderyzacji od objętości pobranego spirytusu 100% w wysokości:

1) w naczyniach metalowych 0,09%,

2) w naczyniach kamionkowych 0,075%.

2. Okres trwania maderyzacji przyjęty do obliczania ubytków wynosi dla spirytusu surowego nie więcej niż:

1) zbożowego 12 tygodni,

2) owocowego 16 tygodni.

3. Ubytki dopuszczalne spirytusu powstałe przy maderyzacji rozlicza się łącznie z ubytkami określonymi w części II w ust. 1.

IV.1. Naturalne ubytki powstające w czasie magazynowania spirytusu, liczone w stosunku do objętości 100% spirytusu, nie mogą przekroczyć:

1) w czasie przechowywania - 0,0007% od sumy dziennych pozostałości spirytusu; podstawą obliczenia tej sumy są dzienne stany spirytusu wykazywane w ewidencji magazynowej,

2) przy przyjęciu spirytusu do magazynu:

a) jeżeli przyjęcia dokonano sposobem wagowym - 0,05% od ilości określonej w dokumencie sprawdzenia i przyjęcia, przeliczonej w oparciu o urzędowe tabele alkoholometryczne na jednostki objętościowe; nie dotyczy to przyjęcia przy zastosowaniu wagi zbiornikowej,

b) jeżeli przyjęcia dokonano sposobem objętościowym - 0,10% ilości ustalonej w cysternie, w której dostarczono spirytus,

c) w przypadku przewodowego przemieszczenia spirytusu wewnątrz jednostki gospodarczej 0,025% od ilości przyjętej ustalonej w dziale przyjmującym spirytus.

3) przy wydawaniu spirytusu z magazynu:

a) 0,09% od ilości wydanej,

b) w przypadku przewodowego przemieszczenia spirytusu wewnątrz jednostki gospodarczej - 0,025% od ilości wydanej ustalonej w dziale odbierającym spirytus.

2. Rozliczenia ubytków w magazynie spirytusu dokonuje się, porównując rzeczywisty ubytek wszystkich magazynowanych spirytusów nieskażonych z sumą ubytków, wyliczoną na podstawie norm ustalonych w ust. 1.

3. Przy magazynowaniu spirytusów skażonych stosuje się normy ubytków w wysokości ustalonej w ust. 1, liczone w stosunku do wagi tego spirytusu, oddzielnie dla każdego spirytusu skażonego określonym skażalnikiem.

4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do gorzelni rolniczych, w których magazynowanie spirytusu odbywa się w systemie "magazynu zamkniętego".

V.1. Przy magazynowaniu półproduktów zawierających spirytus (nalewów, soków owocowych konserwowanych spirytusem, spirytusów owocowych lub zestawów wódek gatunkowych) normy ubytków liczone procentowo od sumy dziennych pozostałości spirytusu zawartego w półproduktach wynoszą:

1) dla półproduktów o mocy do 25% przechowywanych w naczyniach drewnianych - 0,005%, a w naczyniach metalowych lub innych - 0,0025%,

2) dla półproduktów o mocy powyżej 25% przechowywanych w naczyniach drewnianych i kamionkowych o pojemności do 600 litrów - 0,0115%, a w naczyniach drewnianych i kamionkowych o pojemności ponad 600 litrów - 0,01%,

3) dla półproduktów o mocy powyżej 25% przechowywanych w naczyniach metalowych - 0,0018%.

2. Przy leżakowaniu spirytusów owocowych, winnych, zbożowych lub specjalnych, normy ubytków spirytusu liczone procentowo od sumy dziennych pozostałości wynoszą:

1) w naczyniach drewnianych o pojemności do 600 litrów 0,0115%,

2) w naczyniach o pojemności ponad 600 litrów:

- drewnianych 0,01%,

- metalowych 0,0018%,

3) przy leżakowaniu whisky 0,03%

3. Podstawą obliczenia sumy dziennych pozostałości spirytusu zawartego w półproduktach, o których mowa w ust. 1 i 2, są ich dzienne stany wykazywane w ewidencji magazynowej.

4. Przy wydawaniu z naczyń produkcyjnych półproduktów, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się normy ubytków naturalnych, liczone w stosunku do wydanej ilości tych półproduktów w wysokości:

1) dla nalewów na owoce świeże 10%,

2) dla nalewów na owoce suszone 9%,

3) dla soków owocowych konserwowanych spirytusem (morsów) o mocy do 25% 4%,

4) dla soków owocowych konserwowanych spirytusem (morsów) o mocy od 25% do

70% 4,5%,

5) dla spirytusów owocowych i destylatów 3%.

5. W magazynach półproduktów wódek gatunkowych ogólny ubytek magazynowy spirytusu zawartego we wszelkiego rodzaju półproduktach porównuje się z sumą dopuszczalnych ubytków spirytusu zawartego w tych półproduktach. Wyniki obrachunków przeprowadzonych w magazynach półproduktów nie mogą być kompensowane wynikami obrachunków przeprowadzonych w magazynach spirytusu lub w działach produkcyjnych, z wyjątkiem wypadku magazynowania (przechowywania) półproduktów w pomieszczeniach działów produkcyjnych wódek.

VI. Ubytki spirytusu powstałe przy oddzielaniu osadów z półproduktów (opróżnienie naczyń) oraz w wyniku obróbki nowych naczyń drewnianych (ługowanie), a także przy płukaniu naczyń transportowych, jeżeli zostały ustalone w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, uznaje się za dozwolone i rozlicza oddzielnie.

VII. Przy magazynowaniu wyrobów spirytusowych w butelkach normy ubytków naturalnych spirytusu z powodu stłuczki liczone procentowo od objętości spirytusu 100% zawartego w wyrobach gotowych wydanych z magazynu ustala się w wysokości nie wyższej niż 0,07%. Rozliczenia ubytków spirytusu z powodu stłuczki dokonuje się za okresy kwartalne.

VIII. Ubytki spirytusu, których normy ustalono w częściach I, II, III, IV i V, rozlicza się narastająco za okresy roczne.

IX.1. Przy przewozie spirytusu oraz wyrobów spirytusowych i ich półproduktów naturalny ubytek liczony w stosunku do wysłanej objętości spirytusu 100% nie może przekroczyć:

1) w cysternach samochodowych 0,10%,

2) w cysternach kolejowych 0,01% za każdy dzień przewozu,

3) w innych naczyniach transportowych 0,04% za każdy dzień przewozu,

przy czym dzień wysłania i dzień przyjęcia przesyłki liczy się jako jeden dzień przewozu spirytusu.

2. W przypadku przelewu spirytusu do innych naczyń podczas jego transportu naturalny ubytek nie może przekroczyć 0,15% ilości przelanej, przy czym pierwszy i ostatni dzień przewozu spirytusu w tych samych naczyniach transportowych liczy się jako jeden dzień.

3. Normy dozwolonych ubytków ustalone w ust. 1 powiększa się o:

1) 0,09 pkt - gdy pomiar wysłanego spirytusu dokonany był w zbiorniku dostawcy,

2) 0,25 pkt - gdy pomiar spirytusu dokonany był w zbiorniku odbiorcy, a spirytus dostarczono w cysternie,

3) 0,35 pkt - gdy pomiar spirytusu dokonany był w zbiorniku odbiorcy, a spirytus dostarczono w innych niż cysterna naczyniach.

4. Jeżeli przy odbiorze przesyłki spirytusu, dokonywanym przy udziale pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, zostanie stwierdzone, że naczynia ze spirytusem nie zostały uszkodzone, a nałożone przy wysyłce spirytusu przez pracownika szczególnego nadzoru podatkowego urzędowe zabezpieczenia nie zostały naruszone, to ubytek spirytusu przekraczający normy ustalone w ust. 1, 2 i 3 nie uważa się za nadmierny.

X. Normy dopuszczalnych ubytków spirytusu i wyrobów spirytusowych w czasie ich zużycia do wytwarzania towarów innych niż wyroby przemysłu spirytusowego oraz normy dopuszczalnych ubytków spirytusu występujących w czasie oczyszczania (regeneracji) spirytusów odpadowych ustalają dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU PIWA

I.1. Normy dopuszczalne ubytków powstających w czasie produkcji piwa wynoszą:

Piwo o zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej (% wag.)	Dopuszczalne ubytki ogółem % brzeczki gorącej
do 15,0	20
powyżej 15,0	22

2. Normy dopuszczalnych ubytków, o których mowa w ust. 1, dzieli się na poszczególne fazy produkcyjne, właściwe dla browaru: warzelnia, fermentacja i leżakownia lub tankofermentory oraz rozlew, odrębnie dla każdego rodzaju piwa, z określeniem wskaźników procentowych rozlewu piwa do różnych naczyń transportowych.

3. W przypadku schładzania brzeczki gorącej za pomocą tacy dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1, nie więcej jednak niż o 3 pkt.

4. W przypadku pasteryzacji piwa w butelkach w browarze o rocznej produkcji do 20 tys. hl piwa dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1, jednak nie więcej niż o 3 pkt.

5. Jeżeli w trakcie obrachunku miesięcznego zostanie stwierdzone, iż faktyczne wskaźniki procentowe rozlewu do butelek i beczek (lub innych pojemników) różnią się od przyjętych przy ustaleniu norm dopuszczalnych ubytków ogółem więcej niż o 5 pkt, podatnik dokonuje, za okres objęty obrachunkiem, korekty miesięcznych obrotów w ewidencji piwa gotowego, uwzględniając normy ubytków ustalonych przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej przy rozlewie do różnych rodzajów naczyń.

6.  W przypadku sprzedaży brzeczki gorącej lub piwa będącego w toku produkcji ustalenie normy dopuszczalnego ubytku następuje poprzez odniesienie ubytków (zaników) fazowych do odpowiednich etapów produkcji przebytych u sprzedającego.

7. Do ubytków powstających w czasie produkcji piwa zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych, związane z kontrolą produkcji i oceną wyrobów gotowych.

II.1. Dopuszczalne ubytki powstające przy magazynowaniu piwa w butelkach lub puszkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,02% ilości wydanej z magazynu. Rozliczenia ubytków z powodu strat magazynowych dokonuje się za okresy kwartalne.

2. Dopuszczalne ubytki powstające w czasie przewozu transportem samochodowym piwa w butelkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,04% ilości piwa pobranego do przewozu ustalonej na podstawie spisu przewozowego. Ubytki te są rozliczane odrębnie dla każdej przesyłki piwa i przysługują tylko w przypadku, gdy cena piwa została ustalona loco magazyn odbiorcy, a przewóz odbywa się transportem własnym jednostki.

III.1 Dopuszczalne ubytki powstające podczas przewozu piwa cysternami:

Czynności powodujące powstanie ubytku	Jednostka miary	Ubytki w %	Podstawa odniesienia
1) załadunek	dm3	0,30	ilość nadana
2) wyładunek	dm3	0,30	ilość ustalona w legalizowanym naczyniu transportowym
3) wyładunek	dm3	0,50	ilość przyjęta w zbiorniku odbiorcy
4) transport	dm3	0,20	ilość nadana

1) norma ubytku naturalnego z tytułu załadunku (poz. 1 tabeli) przysługuje nadawcy,

2) normę ubytku naturalnego z tytułu wyładunku (poz. 3 tabeli) stosuje się wówczas, gdy podczas przyjęcia przesyłki piwa nie można ustalić jego ilości w naczyniu transportowym; ubytek dopuszczalny obliczony na podstawie tej normy należy porównać z różnicą między ilością piwa określoną w dokumencie przewozu a ilością tego piwa określoną w dokumencie przyjęcia,

3) normy ubytków ustalone w tabeli stosuje się niezależnie od pory roku, odległości i czasu przewozu.

2. W razie konieczności przelania piwa podczas przewozu dopuszczalny ubytek nie może przekroczyć 0,3% ilości przelanej.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

NORMY MAKSYMALNE UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU WYROBÓW WINIARSKICH

I. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji wyrobów winiarskich:

1. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji wyrobów winiarskich wynoszą (w procentach):

Faza produkcji	Wina gronowe	Napoje fermentowane
		miody pitne
		trójniak, czwórniak	dwójniak	półtorak	pozostałe napoje fermentowane
I	3,0	3,5	5,0	5,5	3,0
II	4,0	4,0	5,5	5,5	3,5

2. I faza obejmuje cykl produkcyjny od sporządzenia nastawu do zakończenia procesu fermentacji i przekazania napoju na leżakownię.

II faza obejmuje cykl produkcyjny od chwili przyjęcia napoju do leżakowni do zakończenia wszystkich czynności produkcyjnych i napełnienia opakowań jednostkowych.

3. Wysokość ubytków należy obliczać w procentach:

1) w I fazie od ilości nastawów obciągniętych i przekazanych do II fazy w okresie obrachunkowym bez względu na to, w jakim okresie nastawy zostały sporządzone, z tym że objętość wina w okresie fermentacji burzliwej może być maksymalnie o 3% większa od objętości ustalonej w nastawie,

2) w II fazie od ilości otrzymanego napoju po zakończeniu fermentacji głównej, przyjętego do leżakowni, oraz od zwiększających objętość dodatków,

3) w przypadku stosowania dodatkowych procesów lub operacji technologicznych wymienionych w części II - od ilości napoju wziętego do dalszego przerobu.

4. Każda z faz procesu produkcyjnego podlega odrębnemu rozliczeniu, przy czym nie wykorzystane dozwolone ubytki lub stwierdzone nadwyżki w jednej fazie nie mogą być wykorzystane na pokrycie nadmiernych ubytków w drugiej fazie.

Nie wykorzystane dozwolone ubytki lub stwierdzone nadwyżki w jednym rodzaju wina gronowego lub napoju fermentowanego nie mogą być wykorzystane na pokrycie nadmiernych ubytków w innym rodzaju.

Dozwolone ubytki nie wykorzystane w roku obrachunkowym są przenoszone na następny rok w rzeczywistej wysokości, jednakże nie wyższej od wysokości dopuszczalnych ubytków obliczonych od równocześnie przenoszonych ilości napojów.

5. Przy produkcji win owocowych, napojów winopodobnych lub napojów niskoalkoholowych z moszczu świeżego (nie magazynowanego) dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1 w I fazie produkcji, nie więcej jednak niż o 0,8 pkt.

6. W przypadku stosowania uzupełniających procesów lub operacji technologicznych dopuszczalne ubytki ustalone w ust. 1 dla II fazy podwyższa się:

1) przy maderyzacji o 1 pkt,

2) przy gazowaniu o 2 pkt,

od ilości wyrobów winiarskich wziętej do tych operacji.

7. Przy ponownym przerobie wyrobów winiarskich, zwróconych z handlu lub z magazynu wyrobów gotowych, ustala się maksymalne dopuszczalne ubytki w wysokości 2% ilości przyjętej do przerobu.

8. Przy sprzedaży (wysyłce) wyrobów winiarskich luzem na zasadzie pisemnych uzgodnień między zainteresowanymi podatnikami następuje podział ubytków II fazy w zależności od zaawansowania procesu technologicznego u sprzedawcy.

9. Przepis ust. 8 stosuje się również przy przerobie własnych wyrobów winiarskich.

10. Do ubytków powstających przy produkcji wyrobów winiarskich zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych, związane z kontrolą przebiegu produkcji i oceną wyrobów gotowych.

II. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków przy przerobie wyrobów winiarskich pochodzących z zakupu.

1. Przy wykonaniu niżej wymienionych operacji technicznych i technologicznych dopuszcza się straty w wysokości:

1) przy mieszaniu przez przepompowanie 0,10%,

2) przy filtracji przez kartony filtracyjne lub ziemię okrzemową 0,32%,

3) przy wirowaniu 0,80%,

4) przy ususzce w naczyniach drewnianych (miesięcznie) 0,12%,

5) przy rozlewie win do butelek:

a) na zimno 0,50%,

b) na gorąco 0,70%,

6) przy wychładzaniu 0,85%,

7) przy klarowaniu win:

a) bentonitem 0,80%,

b) odbarwianiu (węgiel aktywowany) 1,00%,

c) żelazocyjankiem potasu i innymi środkami 0,90%,

8) przy pasteryzacji 0,25%,

9) przy przerobie (kupażu, dosłodzeniu, wzmocnieniu itp.) 0,40%,

10) przy zdjęciu znad osadu 0,15%,

11) przy gazowaniu 2,00%.

2. Przy rozlewie wyrobów winiarskich gazowanych i musujących dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć ubytki ustalone w ust. 1 pkt 5, nie więcej jednak niż o 0,5 pkt.

3. Suma ubytków powstałych w wyniku wykonywania operacji technicznych i technologicznych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać odpowiednich norm ustalonych dla II fazy produkcji. Przepis części I ust. 5 stosuje się odpowiednio.

III. Maksymalne dopuszczalne ubytki powstające podczas przewozu wyrobów winiarskich cysternami.

Czynności powodujące powstanie ubytku	Jednostka miary	Ubytki w %	Podstawa odniesienia
1) załadunek	dm3	0,30	ilość nadana
2) wyładunek	dm3	0,30	ilość ustalona w legalizowanym naczyniu transportowym
3) wyładunek	dm3	0,50	ilość przyjęta w zbiorniku odbiorcy
4) transport	dm3	0,20	ilość nadana

1) norma ubytku naturalnego z tytułu załadunku (poz. 1 tabeli) przysługuje nadawcy, jeżeli pomiar ilości nadanej został dokonany w naczyniu służącym do transportu,

2) normę ubytku naturalnego z tytułu wyładunku (poz. 3 tabeli) stosuje się wówczas, gdy podczas przyjęcia przesyłki napoju winnego nie można ustalić jego ilości w naczyniu transportowym. Ubytek dopuszczalny obliczony na podstawie tej normy należy porównać z różnicą między ilością napoju winnego określoną w dokumencie przewozu a ilością tego napoju określoną w dokumencie przyjęcia,

3) zasadę określoną w pkt 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wyładunku napojów winnych przewożonych transportem kolejowym,

4) normy ubytków ustalone w tabeli obowiązują niezależnie od pory roku, odległości i czasu przewozu.

IV. Maksymalne dopuszczalne ubytki powstające w czasie magazynowania wyrobów winiarskich w butelkach (stłuczka magazynowa) ustala się w wysokości nie większej niż 0,03% ilości wydanej z magazynu. Rozliczenia ubytków z powodu stłuczki dokonuje się za okresy kwartalne.

• Identyfikator: Dz.U.1999.111.1288
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wysokość norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) niektórych wyrobów akcyzowych.
• Data aktu: 28/12/1999
• Data ogłoszenia: 31/12/1999
• Data wejścia w życie: 01/01/2000