Wynagrodzenie za grunty, wywłaszczane na rzecz gminy.

USTAWA

z dnia 15 marca 1934 r.

o wynagrodzeniu za grunty, wywłaszczane na rzecz gminy.

Art.  1.

Cena wykupu prywatnych gruntów, wywłaszczanych w granicach osiedli na rzecz gminy, a przeznaczonych na ulice i drogi gminne wraz z gruntami pomocniczemi, wynosi jedną dziesiątą ich ceny szacunkowej. Przepisu tego nie stosuje się do tych części ulic i dróg, które położone są poza pasem o szerokości 20 m, biegnącym przez środek ulicy lub drogi, przewidzianej w planie zabudowania.

Art.  2.

Cena wykupu prywatnych placów, targowisk i skwerów, użytkowanych na cele publiczne, a wywłaszczanych w granicach osiedli na rzecz gminy, wynosi połowę ceny szacunkowej.

Art.  3.

Przepisy artykułów 1 i 2 odnoszą się tylko do gruntów, które odpowiadają wszystkim niżej podanym warunkom:

a) grunty te do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stale były użytkowane na cele publiczne;

b) grunty te zostały przeznaczone prawomocnym planem zabudowy danego osiedla na ulice, drogi, place, targowiska lub skwery;

c) właścicielami gruntów tych są jeszcze te same osoby lub ich spadkobiercy, które były ich właścicielami w dniu oddania gruntów na powyższe cele;

d) właściciele powyższych gruntów lub ich spadkodawcy byli w dniu oddania gruntów na powyższe cele albo przed tym dniem właścicielami terenów, przylegających do wymienionych gruntów;

e) na gruntach tych niema innych budowli, niż stanowiących własność gminy.

Art.  4.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Art.  5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1934.29.242
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Wynagrodzenie za grunty, wywłaszczane na rzecz gminy.
• Data aktu: 15/03/1934
• Data ogłoszenia: 09/04/1934
• Data wejścia w życie: 09/04/1934