Austria-Polska. Zapobieżenie podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich oraz pomoc prawna w sprawach danin. Wiedeń.1932.04.22.

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrjacką o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich oraz o pomocy prawnej w sprawach danin, podpisana w Wiedniu dnia 22 kwietnia 1932 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dn. 15 grudnia 1932 r. - Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr. 2, poz. 12).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu dwudziestym drugim kwietnia tysiąc dziewięćset trzydziestego drugiego roku podpisana została w Wiedniu pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Austrjackiej umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich oraz o pomocy prawnej w sprawach danin wraz z protokółem końcowym o następującem brzmieniu dosłownem:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrjacką o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich oraz o pomocy prawnej w sprawach danin.

RZECZPOSPOLITA POLSKA

i

REPUBLIKA AUSTRJACKA

pragnąc zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich oraz unormować udzielanie pomocy prawnej w sprawach danin, postanowiły zawrzeć umowę. W tym celu zamianował swymi pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

P. Juljusza ŁUKASIEWICZA, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej w Wiedniu

i P. Edwarda WERNERA, Naczelnika Wydziału w Ministerstwie Skarbu w Warszawie,

Prezydent Związkowy Republiki Austrjackiej:

P. dr. Alfreda KEMPFA, Szefa Sekcji w Związkowem Ministerstwie Skarbu w Wiedniu

i P. dr. Rudolfa EGGERA, Radcę Ministerjalnego w Związkowem Ministerstwie Skarbu w Wiedniu.

Pełnomocnicy ci, po wzajemnem okazaniu sobie swych pełnomocnictw, uznanych za właściwe, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

1) Przedmiotem niniejszej umowy stanowią:

a) w odniesieniu do postanowień artykułów 2 - 12, pobierane przez Państwo (Związek) oraz inne publiczno-prawne związki terytorjalne bezpośrednie podatki obecne i przyszłe, od przychodu, dochodu, majątku lub od przemysłu (zajęcia) oraz wszelkiego rodzaju dodatki do tych podatków,

b) w odniesieniu do postanowień artykułu 13, pobierane przez Państwo (Związek) oraz inne publiczno-prawne związki terytorialne publiczne daniny waz z wszelkiego rodzaju dodatkami, pobieranemi łącznie z temi podatkami, z wyłączeniem ceł i podatków spożywczych; podatku od obrotu i podatku od zbytku nie uważa się za podatek spożywczy.

2) Ministrowie Skarbu obu umawiających się Państw wyjaśnią we wzajemnem porozumieniu wątpliwości co do tego czy pewna danina należy do wspomnianych rodzajów danin.

3) Postanowienia ustępu (1) lit. a) tyczą się obywateli polskich i austrjackich, jednakże zastosowanie tych postanowień odnośnie do innych podatników zastrzega się w poszczególnych przypadkach porozumieniu Ministrów Skarbu obu umawiających się Państw; postanowienia ustępu (1) lit. b) tyczą się wszystkich podatników bez wzglądu na ich przynależność państwową.

Artykuł  2.

1) Przychód i dochód z majątku nieruchomego łącznie z przychodem (dochodem) z dzierżawionego gospodarstwa rolnego i leśnego podlegają podatkom bezpośrednim wyłącznie w tem Państwie, w którem znajduje się ten majątek.

2) Powyższa zasada ma zastosowanie również do zabezpieczonych na nieruchomościach wierzytelności hipotecznych i do innych w ten sposób zabezpieczonych praw.

3) Postanowienia zawarte w ustępach (1) i (2) mają zastosowanie także i wówczas, gdy przychód (dochód) osiągnięty został w wykonywaniu przedsiębiorstwa handlowego lub przemysłowego.

Artykuł  3.

1) Przedsiębiorstwa handlowe i przemysłowe, nie wyłączając przedsiębiorstw bankowych, ubezpieczeniowych i komunikacyjnych z wyjątkiem jednak przedsiębiorstw komunikacji lotniczej, jak również przychody i dochody tych przedsiębiorstw podlegają podatkom bezpośrednim wyłącznie w tem Państwie, w którem znajduje się zakład służący do wykonywania przedsiębiorstwa.

2) Za zakłady uważa się zakład główny, zakłady filjalne, zakłady wytwórcze (fabryki), biura, miejsca zakupów i sprzedaży, stałe składy towarów, wogóle wszelkie inne trwałe urządzenia do prowadzenia przedsiębiorstwa przez przedsiębiorcę, spólnika lub stałego zastępcę.

3) W przypadku, gdy zakłady jednego i tego samego przedsiębiorstwa znajdują się m obszarze obu umawiających się Państw, wówczas podatki bezpośrednie pobiera się w każdem Państwie jedynie w miarę działalności znajdującego się w tem Państwie zakładu.

4) Ministrowie Skarbu obu umawiających się Państw mogą porozumieć się co do wydania postanowień dotyczących odpowiedniego podziału przychodu i dochodu takich przedsiębiorstw.

5) Narówni z przedsiębiorstwami zarobkowemi traktuje się udziały w przedsiębiorstwach o charakterze spółek, z wyjątkiem uzewnętrznionych w papierach wartościowych udziałów w gwarectwach, spółkach akcyjnych i spółkach komandytowo-akcyjnych.

6) Rządowi Polskiemu pozostaje zastrzeżone prawo opodatkowania podatkami bezpośredniemi wykonywanego - bez utrzymywania zakładu handlowego - skupu zawodowego w celu odprzedaży wewnątrz Państwa lub na wywóz zagranice surowców krajowych, produktów rolnictwa i leśnictwa oraz zwierząt domowych, drobiu, tudzież innych towarów, - określonego nazwą "skup zawodowy" w polskiej ustawie o państwowym podatku przemysłowym w brzmieniu obwieszczenia Ministra Skarbu z dnia 27 stycznia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 17, poz. 110). Przepis niniejszy nie narusza austrjackiego opodatkowania w myśl poprzednich ustępów.

7) Przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tem Państwie, w którem znajduje się ich faktyczne kierownictwo.

Artykuł  4.

Zajęcia zawodowe i inne zatrudnienia o celach zarobkowych nie wyłączając wolnych zawodów, jak również przychody i dochody z tych zajęć podlegają podatkom bezpośrednim wyłącznie na obszarze tego Państwa, w którem działalność jest wykonywana ze stałego ośrodka. O ile stałe ośrodki znajdują się na obszarze obu Państw, mają odpowiednie zastosowanie postanowienia ustępów (3) i (4) artykułu 3.

Artykuł  5.

1) Uposażenia służbowe (pobory, płace i inne wynagrodzenia za pracę), które są wypłacane z tytułu istniejącego stosunku służbowego lub z tytułu najmu pracy, podlegają podatkom bezpośrednim tylko w tem Państwie, w którem działalność, podlegająca wynagrodzeniu, jest wykonywana; o ile działalność ta wykonywana jest na obszarze obu umawiających się Państw lub i na innych obszarach, wówczas opodatkowanie następuje według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej do pobierania uposażenia. Zaopatrzenia emerytalne, ubezpieczeniowe i t. p., które są wypłacane z tytułu byłego stosunku służbowego lub z tytułu najmu pracy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tem Państwie, w którem ma miejsce zamieszkania osoba uprawniona do pobierania tych zaopatrzeń. W przypadku podwójnego miejsca zamieszkania mają odpowiednie zastosowanie postanowienia ustępu (2) artykułu 8.

2) Uposażenia służbowe i wszelkiego rodzaju zaopatrzenia emerytalne, wypłacane z kas publiczno - prawnych związków terytorjalnych, podlegają podatkom bezpośrednim wyłącznie w tem Państwie, z którego one płyną.

Artykuł  6.

Specjalny podatek od tantjem i z wszelkich innych wynagrodzeń, nie będących przychodem z tytułu stosunku służbowego lub z tytułu najmu pracy, wypłacanych osobom wchodzącym w skład władz spółek i innych zrzeszeń (podatek od przychodu z tantjem), pobiera tylko to Państwo, na którego obszarze znajduje się faktyczne kierownictwo spółki akcyjnej lub innego zrzeszenia.

Artykuł  7.

Podatek od kapitałów lub rent z przychodów z lokaty kapitałów ruchomych, w szczególności z procentów i przychodów z wkładów oszczędnościowych, z niezabezpieczonych hipotecznie wierzytelności, z obligacyj, z wkładów, na rachunek bieżący i z wszelkiego rodzaju papierów wartościowych pobiera jedynie to Państwo, na którego obszarze dłużnik ma miejsce zamieszkania albo na którego obszarze znajduje się miejsce faktycznego kierownictwa osoby prawnej, o ile dłużnikiem jest osoba prawna.

Artykuł  8.

1) W przypadku, gdy nie mają zastosowania postanowienia poprzednich artykułów, obywatele polscy i austrjaccy podlegają podatkom bezpośrednim tylko w tem Państwie, w którem mają zamieszkanie, względnie w braku zamieszkania - pobyt.

2) O ile miejsce zamieszkania znajduje się w obu Państwach, wówczas podatnik podlega opodatkowaniu w każdem z tych Państw tylko od tej części podstawy opodatkowania, która odpowiada stosunkowi trwania pobytu w okresie miarodajnym dla wymiaru podatku, przyczem pobyt poza obszarem obu umawiających się Państw, należy uważać za pobyt w tem Państwie, którego przynależność posiada podatnik. O ile jedno z miejsc zamieszkania jest wyłącznem miejscem zamieszkania rodziny podatnika, wówczas opodatkowaniu w tem Państwie podlega co najmniej połowa podstawy wymiaru podatku. W odniesieniu do osób, które mają miejsce zamieszkania również i poza obszarem obu umawiających się Państw, Ministrowie Skarbu mają dla poszczególnych przypadków ustalić specjalne normy. Opodatkowanie spadków wakujących następuje według przynależności państwowej spadkodawcy.

3) Za miejsce zamieszkania w rozumieniu niniejszej umowy uważa się to miejsce, gdzie podatnik ma mieszkanie wśród okoliczności, uzasadniających domniemanie, że ma on zamiar utrzymania tego mieszkania.

Artykuł  9.

Przy wymiarze stałego podatku majątkowego mają odpowiednie zastosowanie ustalone w poprzednich artykułach zasady co do podatku dochodowego.

Artykuł  10.

1) Poprzednie postanowienia mają odpowiednie zastosowanie w odniesieniu do osób prawnych z tem, że za ich miejsce zamieszkania należy uważać miejsce faktycznego kierownictwa.

2) Prawo jednak włączenia przychodów, określonych w artykule 2, do podstaw wymiaru podatku przypadającego od osób prawnych, nie zostaje naruszone, chyba że przychody te należą do zakładu znajdującego się na obszarze drugiego Państwa.

Artykuł  11.

Niniejsza umowa nie ma zastosowania przy opodatkowaniu handlu obnośnego, rozwoźnego i jarmarcznego; opodatkowanie to następuje w każdem Państwie według własnego ustawodawstwa.

Artykuł  12.

Celem uniknięcia podwójnego opodatkowania w przypadkach, które nie zostały wyraźnie przewidziane w niniejszej umowie, oraz celem usunięcia wątpliwości przy wykładni poszczególnych jej postanowień jak również trudności przy ich wykonaniu, jako też celem osiągnięcia jednolitego postępowania w poszczególnych przypadkach, Ministrowie Skarbu obu umawiających się Państw porozumią się co do wydania odpowiednich zarządzeń, odpowiadających intencji niniejszej umowy.

Artykuł  13.

Umawiające się Państwa będą udzielały sobie wzajemnej pomocy prawnej przy wymiarze danin publicznych zarówno w postępowaniu wymiarowem jak i odwoławczem, jako też przy uskutecznianiu doręczeń. Obydwa Państwa będą sobie udzielały wzajemnej pomocy prawnej również i przy przymsowem ściąganiu danin. Ministrom Skarbu obu umawiających się Państw zastrzega się ustalenie w drodze szczególnych porozumień przepisów wykonawczych w tym względzie, w szczególności postanowień co do zakresu pomocy prawnej przy przymusowem ściąganiu danin, co do użycia przytem środków i organów, jak również co do przekazywania ściągniętych należności i co do przerachowywania podlegających ściągnięciu należności.

Artykuł  14.

1) Niniejsza umowa będzie ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie w możliwie najkrótszym czasie.

2) Niniejsza umowa wchodzi w życie w czternaście dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i ma zastosowanie do danin przypadających począwszy od 1 stycznia 1932 r.

3) Niniejsza umowa będzie obowiązywać tak długo, dopóki jedno z umawiających się Państw jej nie wypowie; o ile wypowiedzenie nastąpi najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem roku kalendarzowego, wówczas umowa traci moc obowiązującą z końcem tegoż roku kalendarzowego, w przeciwnym razie z końcem następnego roku kalendarzowego.

Na dowód czego pełnomocnicy podpisali niniejszą umowę w Wiedniu w dniu dwudziestego drugiego kwietnia tysiąc dziewięćset trzydziestego drugiego roku w dwóch równobrzmiących oryginałach języku polskim i niemieckim, przyczem oba teksty są w równym stopniu autentyczne.

Za Rzeczpospolitą Polską:

J. Łukasiewicz

Edward Werner

Za Republikę Austrjacką:

Dr. Altred Kempf

Dr. Rudolf Egger

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisaniu umowy zawartej dnia dzisiejszego między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrjacką o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich oraz o pomocy prawnej w sprawach danin, podpisani pełnomocnicy zgodzili się na następujące postanowienie:

O ile w Rzeczypospolitej Polskiej w miejsce obecnego podatku przemysłowego od obrotu wejdzie w życie podatek od obrotu oparty na zasadach jednorazowego poboru podatku za późniejsze fazy obrotów oraz podatku wyrównawczego przy wwozie towarów, to ten podatek od obrotu nie będzie podpadał pod postanowienia niniejszej umowy.

Wiedeń, dnia 22 kwietnia 1932 r.

J. Łukasiewicz

Edward Werner

Dr. Alfred Kempf

Dr. Rudolf Egger

Zaznajomiwszy się z powyższą umową i protokółem końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przejęte, ratyfikowane i potwierdzone, i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 31 stycznia 1933 r.

• Identyfikator: Dz.U.1933.91.704
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Austria-Polska. Zapobieżenie podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich oraz pomoc prawna w sprawach danin. Wiedeń.1932.04.22.
• Data aktu: 22/04/1932
• Data ogłoszenia: 22/11/1933
• Data wejścia w życie: 21/11/1933, 01/01/1932